Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » SA'tjes.. » SA Een intressante les..

SA'tjes..

6 okt 2009 - 20:17

761

1

235



SA Een intressante les..

Geschreven in ik/je-persectief. Just imagine that this happens to you ...

Jouw POV.

Je loopt naar je klaslokaal, gaat op je plaats zitten. In plaats van de gebruikelijke persoon die langs je hoort te zitten, neemt hí­j ineens langs je plaats. Je kijkt je ogen uit, terwijl je een beetje -erg- begint te blozen. Hij vraagt of je 't niet erg vind. Gauw raap je jezelf weer bij elkaar en murmelt dat je geen bezwaar hebt. Natuurlijk niet, denk je blij bij jezelf. Je wil een gat in de lucht springen en hem om de nek vliegen. Maar je doet 't toch maar even niet, in plaats daarvan glimlach je lief. Nadat hij plaats heeft genomen langs je, stroomt de klas langzaam aan vol. Je bloost nog steeds een beetje, maar dat trekt al weer wat weg.
Al gauw begin je je weer wat meer op je gemak te voelen, al heeft je hart nog altijd geen normale hartslag.. Maar dat spreekt natuurlijk voor zich. Wanneer de les begonnen is, beginnen jullie een beetje met praten tegen elkaar. Omdat de leraar af en toe jullie kant op kijkt, beginnen jullie maar wat te fluisteren nu te fluisteren ipv hardop te kletsen met elkaar.
Op een gegeven moment verstaat hij je niet. Daarom hij besluit dichterbij te komen, en vraagt hij wat je zojuist zei. Zijn adem slaat in je gezicht, je denkt dat je inmiddels zo rood bent als een tomaat. Je probeert je daar niet op te concentreren, je probeert juist om relaxt over te komen. Je hartslag lijkt zich te verdubbelen en je bloost wederom wat. Niet erg handig wanneer je beheerst probeert te doen. Het blozen probeer je snel te onderdrukkken, wat vrij aardig lukt. Je antwoord op een -onbewust- zwoele toon. Hij fluisterd terug, in je oor. Een rilling gaat door je heen.
Wat is hij van plan? Die vraag sjéést door je hoofd heen. Alsof de wereld om je heen niet bestaat, kun je je alleen nog maar op zijn twee rode, zacht ogende lippen concentreren, die je in hun greep lijken te houden.
Hij had dus terug tegen je gefluisterd. Je hartslag raast als een idioot omhoog, wat vast niet erg goed zal zijn. Niet dat je dit nog mee krijgt, alles om je heen lijkt te vervagen. Van die stomme leraar die je toch niet mag, tot de mensen om jullie heen, tot de tafel voor jullie. Het enige waar je je op het moment nog van bewust bent zijn zijn lippen. Een siddering trekt door je heen, met als gevolg dat je even rilt. Hij lijkt 't niet te merken, maar komt enkel dichterbij met zn lippen.
Je rilt nog een keer, maar nu meer van genot. Genot om wat je te wachten staat. Je sluit je ogen, net zoals hij. Daarna plaatst hij zn lippen vederlicht op die van jou. Je denkt dat je hart(slag) het inmiddels zal begeven, wanneer deze nog maar eens wat omhoog lijkt te vliegen. Als reactie druk je jouw lippen wat harder terug op die van hem. Een glimlach begint om je lippen te spelen, wanneer je op gaat in jullie kus. Alles vervaagt nu nog meer. Hij legt zijn hand in je nek, en hij trekt je wat dichterbij, tot je knieën tegen die van hem aan komen, evenals je schouder de zijne aanraakt.
Je begint zo onderhand bijna over je hele lichaam te shaken. Je hartslag boeit je nu echt niet meer, die gaat toch veel te hard/snel om fatsoenlijk nog bij te kunnen houden, evenals je blozende wangen je nu niet meer deren. Hij kust je teder. Langzaam open je je lippen, evenals hij. Jullie beginnen te tongzoenen.
De leraar kucht een keer met opgetrokken wenkbrauw. Je word je al gauw weer bewust van de omgeving en met een klap val je terug in de realiteit. Zwaar gepikeert kijk je de leraar nu aan. Na de les pakt hí­j je hand vast als julie je tas al in hebben gepakt, en hij trekt je mee de gang op.
Jullie hadden eigenlijk nog een uurtje les, maar jullie melden je ombeurten gauw ziek. Jullie glippen onder de lessen door samen snel van school weg. Niemand die jullie ziet gaan. Jullie gaan samen naar 't parkje enkele kilometers verderop ofzo, op de rand van het dorp. Daar vraagt hij je verkering. Volmondig antwoord je met 'Jaaaa', waarna je hem verliefd om de hals vliegt. Een glimlach speelt zich om je lippen, wanneer je je tevreden tegen hem aan vleit in het gras. Jullie knuffelen verliefd en houden elkaars hand vast, starend in het niets. Af en toe geeft de een de ander een kus.

Ehrm, amen ?


Reacties:


MariTom
MariTom zei op 13 nov 2009 - 21:39:
Oehw. Nou, dat zag er in mijn vorm heel leuk uit
Oehw. Ik zeg lekker niks x'D

Nice geschreven<3