FanFic.nl

from haven to hel and back

wie ben jij?

Die avond strompel ik naar het ziekenhuis ik slik even als ik bij de ingang sta. De jongens hadden me aangeboden om naar het ziekenhuis te rijden maar ik sloeg het af. Ik realiseer dat ik er nog sta. Snel loop ik naar de ingang. Aan de balie vraag ik aan een mevrouw waar mijn vader ligt. Even slik ik. Dan schrik ik op van mijn mobiel. Een smsje? Van shin?

*hey Elena. Suc 6! Ik blijf aan je denken! Xxx shin en de jongens* ik glimlach. Dan ga ik de kamer van mijn vader binnen. Daar…. Daar ligt hij. “pa”� fluister ik ik loop in een soort trans naar hem toe. Mam was er niet. “papa?”� “Elena!”� ik schrik van zijn stem. Zo schor! Zo zwak! “kom! Je hoeft niet bang te zijn!”� ik schuifel toch wat naar voren. Pap pakt mijn hand vast.

Dan komt mam binnen met een dokter even kijkt hij naar mij en dan gaat hij verder met pap onderzoeken. Dan vallen paps ogen dicht. Hij slaapt. “mevrouw? Kan ik u spreken?”� mam staat op en ik ook “ alleen graag!”� de dokter kijkt naar mij. Ik knik en ga weer zitten. Mam gaat de deur uit samen met de dokter. Pap? Ga alstublieft niet weg! Dat kan ik niet aan! Ik snik het weer uit. Bij pap kon ik altijd teregt. Zelfs als ik wat gedaan had wat niet mocht. Als ik ziek was was het pap altijd die mij verzorgde. Langzaam gaan paps ogen open. Ze kijken mij glazig aan. “wie ben jij?”� vraagt hij schor “pap? Ik ben het!”� “pap? Ik ben helemaal geen vader!”� ik kijk hem met niets ziende ogen aan. Dan vallen de ogen van pap weer dicht. Zou hij zo snelachteruit gaan? Dat hij niet eens weet wie ik ben?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.