Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Der Regen fällt.. [afgerond] » Chapter one.
Der Regen fällt.. [afgerond]
Chapter one.
Bloed word door de vallende regen weggespoelt, alle mensen die het gevecht hebben gezien staan verstijft te kijken naar de twee mensen in het midden van de kring. Een jongen van een jaar of 18 en een meisje van een jaar of 16. Je kon zien dat ze een stel waren, Het meisje hield het hoofd van de jongen vast en fluisterde dingen tegen hem. Er werd van alle kanten gebeld, de een belde voor een ambulance en andere om vrienden te vertellen wat ze hadden gezien. De jongen die Bill heette lag daar op de grond, z'n broer Tom stond als een standbeeld te kijken naar het bloed van z'n broer dat naar het putje stroomde.
Ook Gustav en Georg stonden naar Bill, hun beste vriend, te kijken.
"Stil maar" zei demy tegen Bill. De tranen liepen over haar wangen, ze zat onder het bloed, maar het kon haar niets schelen. De liefde van haar leven lag in haar handen op sterven.
Als de ambulance niet opschiet dan bloed hij dood! Bij die gedachte moest ze nog harder huilen. Een hand streelde haar wang, Demy deed haar ogen open en zag dat Bill ook huilde. Ze hield zijn hand vast en keek hem aan, Bill glimlachte vaag en deed z'n ogen dicht. "Bill!" zei Demy paniekerig
'Blijf bij me'! huilend schudde ze hem zachtjes heen en weer.
Langzaam opende Bill z'n ogen weer, Demy ademde rustig uit bij het zien van Bill's geopende ogen. 'Ik dacht dat ik je kwijt was' zei ze en ze veegde wat van haar tranen weg. Bill glimlachde weer vaagjes en wou wat zeggen, maar Demy legde haar vinger op z'n lippen, 'spaar je adem' zei ze en ze toverde een glimlach op haar gezicht. Bill schudde z'n hoofd en fluisterde 'Ik hou van je'. Weer stroomde de tranen over Demy's wangen, Ook bij de mensen die om hun heen stonden rolde tranen over hun wangen. Tom, Gustav en Georg kwamen nu ook bij Demy zitten.
Het regende steeds harder en Bill's bloed bleef maar weg stromen. 'Waar blijft die ambulance?' schreeuwde Demy nu bij het aanzien van de hoeveelheid bloed werd weggespoelt.
Demy stond op en keek de kring rond, niemand verroerde zich, niemand was van plan om Bill te helpen. 'Wat is er toch met jullie?' schreeuwde ze. 'Hij gaat dood, help dan toch'.
'Laat maar Dem'zei Tom en hij probeerde Demy te kalmeren.
'We moeten bij Bill blijven, dit is misschien onze laatste tijd met hem.'
Bij die woorden kwamen er weer tranen in Tom's ogen. Demy en Tom liepen weer naar Bill toen en knielde naast hem neer.
Bill ging steeds meer achteruit en kon geen woord meer zeggen.
'Ik hou van je, broertje' zei Tom. Z'n hele wangen waren nat van de tranen. Ieder van hun zei wat ze wilden zeggen tegen Bill voor het te laat was. Ze zeiden allemaal lieve dingen tegen hem tot moment daar was dat hij z'n laatste adem uitblies.
Demy zat op haar knieen en had Bill's hoofd op haar knieen gelegd, ze bleef over z'n haar strijken tot hij z'n ogen dicht deed. 'Bill'? zei ze in paniek. 'Word wakker'!
Maar Bill werd niet wakker, Iedereen moest huilen, zelfs de mensen die om hun heen stonden moesten huilen. De dader is nooit gevonden, maar weinigen weten dat ook hij in die kring stond en dat ook hij moest huilen. Demy, Gustav, Georg en Tom komen elke dag bij elkaar en kijken dan naar de sterren, wetend dat de grootste ster Bill is die over hun waakt...
Reacties:
Aw ='3
Ik vind het al een heel mooi begin.
En triest. Arme Bill.
Ik weet niet precies wat er gebeurd, en je hebt me serieus nieuwsgierig gemaakt door te zeggen dat de dader in de kring staat.
Dus nu ga ik verder lezen.