FanFic.nl

Der Regen fällt.. [afgerond]

Chapter two.

Het is alsof het elke keer regent waneer er iets ergs gaat gebeuren. Tom stond tegenover de jongen die Bill had vermoord, hoe hard het ook klonk die jongen had hem echt dood geslagen. En waarvoor? Omdat Bill eruit ziet zoals hij eruit ziet. Tom kijkt de dader diep in z'n ogen aan. Tom's lijf zit vol energie hij zou die jongen zo aan willen vallen, maar iets houd hem tegen. Zijn het zijn vrienden die achter hem staan toe te kijken? Zijn het Demy's smekende ogen die zeggen dat ie het niet moet doen? Hij wist het niet, het enige dat hij wist was dat hij op wraak zinde. De beelden van Bill die op de grond doodbloed is nooit uit z'n hoofd gegaan, elke avond ziet hij die beelden weer.



'Tom doe het niet' zegt Demy. Ze kijkt Tom smekend aan, maar Tom reageerd niet.

Hij staat vastberaden tegenover de jongen die zijn broertje Bill van hem heeft ontnomen.

Tom ziet dat de jongen dreigend een stap naar voren doet, Tom wil achteruit stappen maar houd zich in en stapt juist naar voren. Demy, Gustav en Georg kijken angstig toe hoe Tom en de jongen dreigend met gebalkde vuisten naar elkaar toe lopen. Wie zal de eerste klap uitdelen? Hoe zal het eindigen? Als Demy Tom moet geloven dan gaat hij door tot hij dood is of tot de jongen dood is. Beide jongens zijn vastberaden, geen van beide wil zich terug trekken.

De een vecht uit wraak de ander omdat hij zijn werk wil afmaken. Bij elk gevecht komen mensen erom staan, dit gevecht was nog geen eens begonnen of er stonden al een stuk of vijftig man omheen. Demy, Gustav en Georg stonden helemaal vooraan, alle drie gespannen want ze wisten hoe het kon eindigen met Tom. De eerste stoten werden uitgedeeld en de regen spoelde elk beetje bloed dat tevoorschijn kwam op hun gezichten weg. Er was een harde gil te horen toen Tom op de grond viel, iedereen keek gespannen naar Tom. Gaat hij nog op staan? Of niet?

De angst die er heersde kon je gewoon bijna proeven. Dit keer werd er geen ambulance gebeld, niemand durfde z'n telefoon te pakken, bang voor wat er met hun kan gebeuren. Demy rende naar Tom en kielde neer. 'Tom, verlaat me niet' zei Demy er viel een traan van haar wang op Tom's gezicht. Tom opende z'n ogen zonder moeite, ' Ik kan nog vechten' zei Tom en hij stond op en duwde Demy aan de kant. Met een dikke lip en een bloedneus stond Tom met gebalde vuisten tegen over de jongen. De jongen keek hem uitdagend aan, hij wist dat hij zou winnen en ook hem zal doodslaan.



De jongen toverde een mes tevoorschijn en rende op Tom af. De eerste steek was meteen raak, Tom greep naar z'n maag en kromp ineen. De jongen deed z'n mes weer in z'n broekzak en rende weg, dacht iedereen, hij zou uit de kring rennen en achteraan toekijken hoe z'n tegenstander langzaam doodbloede. Demy, Gustav en Georg rende naar tom toe en knielde bij hem neer. Demy deed haar jas uit en legde die onder Tom's hoofd. Ze wisten dat ook hij het niet zou redden. 'Je ziet je broer snel weer' zei Demy huilend. Ze zei het om Tom's pijn te verlichten, maar het hielp niet. Georg en Gustav stonden machteloos toe te kijken hoe Demy zachtjes tegen Tom sprak, ze wisten niet wat ze moesten doen. 'Dem' zei Tom met moeite. Door de tranen in haar ogen kon Demy, Tom niet helder zien, maar ze wist dat hij er was. 'Ja, Tom?' zei Demy, ze keek Tom onderzoekend aan en ondanks de tranen zag ze dat zijn buik niet meer op en neer ging. 'Tom!?' Demy schudde Tom heen en weer maar er kwam geen beweging in hem. Gustav en Georg konden hun tranen niet meer tegenhouden en lieten alle tranen stromen. 'Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!' schreeuwde Demy. Van alle kanten in de kring hoorde je een opmerking, sommige snikte hun tranen weg en andere lieten hun tranen gewoon gaan. De dader zelf huilde weer, hij wou het niet, maar kon niet anders.

Zijn klus was geklaard hij kon weer verder tot er weer eentje moest sterven. Hij keek even naar boven en zag een ster blinken. 'Zou dat die jongen'? dacht hij bij zichzelf. 'Nee ,vast niet'.

Fluitend liep hij weg, weg van het bloed, weg van de menigte, weg van de vallende regen.

Reacties: