FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *34*

Ik voel het puntje van zijn tong langs mijn lippen, en open gewillig mijn mond. Er barst een groep vlinders los in mijn buik. Zoiets heb ik nog nooit eerder gevoelt. Ik voel hoe Tom me nog wat dichter tegen zich aantrekt, en zachtjes over mijn rug streelt. Zo blijven we zitten tot we de voordeur open horen gaan. Tom lost snel zijn lippen van de mijne en gaat weer zitten zoals we hiervoor zaten. Als Bill in de kamer komt gelopen met Georg en Gustav, doen we alsof er niets gebeurd is. Maar ik weet zeker dat me gezicht boekdelen spreekt. Ik kan er gewoon niks aan doen, ik zou het van de daken willen schreeuwen dat ik heb gezoend heb met TOM KAULITZ! Hij is geweldig.. Hoe zou hij in bed zijn? waarom moest ik daar nou weer aan denken? Ik word uit me gedachten verlost als Bill zegt dat we kunnen eten. Ik had best honger gekregen, de laatste keer dat ik wat had gegeten was pakweg vanochtend om zeven uur ofzo. Daarom zat ik nu ook verlekkerd naar de patat en andere etenswaren te kijken. Er word nog een grote milkshake in mijn handen geduwd, en iedereen begint te eten. We bespreken wat we voor de rest van de dag nog kunnen doen, het is al bijna 14.00 uur, en de regen is nog steeds niet opgehouden. Het word zelfs steeds heviger. 'Wat voor weer het ook is.. Scotty moet nog steeds worden uitgelaten..' mompelt Bill. Ik hoor Tom kreunen, en die zakt nog verderuit dan hij al zat. 'Ik kan hem ook wel even uitlaten?' stel ik voor. Zelf had ik niet zo veel problemen met regen, ik hield er zelfs van. Tom zit me met grote ogen aan te kijken 'Je bent gek' zegt hij. 'Weet ik' antwoord ik. Uiteindelijk is het erop neergekomen dat ik en Gustav de hond zullen uitlaten. Bill was bang dat zijn haar nat zou worden, en Georg en Tom waren bij hun standpunt gebleven dat het slecht voor ze zou zijn. Lachend verlaten Gustav en ik het huis, met Scotty aan de lijn. Ik hield de lijn vast, en Gustav hield een paraplu boven ons. We liepen een tijdje zwijgend naast elkaar. Scotty vond het heerlijk om door de regen te kunnen lopen, net zo gek als mij dus. 'En hoe zit het nou tussen jou en Tom?' deze vraag had ik niet zien aankomen. Normaal was Gustav heel stil, en wist ik niet echt wat ik van hem kon verwachten. En zeker niet zo'n direkte vraag. Ik voel gewoon dat mijn hoofd knalrood word. 'Uhm, ja nou ik weet niet echt' antwoord ik. Ik zie dat hij me niet gelooft. Het was soms echt iritant dat mensen dingen zo van me gezicht konden aflezen. Gustav zegt er niks meer over en we lopen gewoon door. Scotty rukt zich plots los van me, en rent richting een vijver in het park. 'Shit' vloek ik, en ren achter hem aan. Ik voel hoe ik binnen een paar tellen helemaal kletsnat ben. Scotty neemt een aanloopje en plonst in een keer in de vijver, ik had net de halsband weer vast gepakt en word in een keer meegetrokken in het water. Proestend kom ik weer boven, en zie dat Gustav zijn lach moelijk kan inhouden. Scotty zwemt naar me toe en begint aan mijn gezicht te likken. Bah. Ik zwem, met Scotty onder me armen, terug naar de kant en hijs me op uit het water. Scotty schud zich meteen lekker uit, en ik zit nog steeds als een verzopen kat op de kant. Gustav proest het nu uit van het lachen door het zien van mijn gezicht, dat nu echt heel droge blik heeft. Ik schud mijn haren uit me gezicht, en pak Scotty weer vast. We lopen terug richting het huis van de tweeling, en praten over van alles en nog wat. Het ijs was nu wel gebroken tussen ons. Toen Georg de deur opendeed, en mij zag barste die ook al in lachen uit. Tom verscheen al snel in de deuropening om te kijken wat er aan de hand was, en reageerde toen hetzelfde als Georg. Natuurlijk kwam Bill er ook bij staan, maar die reageerde weer net iets anders. Hij moest natuurlijk ook lachen, maar haalde snel een handdoek voor me, de schat. Hij had me gezegd dat ik even rustig kon gaan douchen en daarna wel wat kleding van hem kon lenen. Georg en Tom hadden steun aan elkaar nodig om niet om te vallen van het lachen, nadat Gustav had uitgelegd hoe ik zo nat was gekomen. Na het douchen trok ik snel de kleren aan die Bill voor me had klaargelegd, een lange joggin broek en een wat wijder t-shirt. Slim van hem, want anders kon je mijn borsten natuurlijk zo zien zonder beha. De jongens zaten beneden alweer voor de tv genesteld toen ik kwam aanlopen. Georg fluitte goedkeurend en ik liet me snel op de bank vallen, er was alleen nog plek naast Tom zag ik. Het was onderhand alweer 17.00 uur. Ik zou de trein van zes uur moeten nemen als ik op tijd wou terugkomen. 'Jongens.. ik denk dat ik zo moet gaan, trein enzo.' zeg ik dan. De kleine teleurstelling in hun ogen ontging me niet. 'Waarom blijf je niet gewoon slapen?' stelt Bill voor. 'Ja, gezellig toch' voegde Tom eraan toe. Alles was al snel geregeld, en omdat ik geen toestemming nodat had van ouders, was het daarom ook geen probleem. Ik had Jimmy snel gebeld dat ik de nacht hier zou doorbrengen en hij had het geen probleem gevonden. Gustav en Georg bleven ook slapen. Er was alleen één klein probleemje.. Gustav zou bij Bill op de kamer slapen, en Georg en ik zouden bij Tom moeten. Tom had het meteen goedgevonden, en mij over zijn schouder geslingerd. Hij gooide me boven op zijn bed, en had gezegd dat ik vannacht daarin zou slapen. Uiteraad samen met hem. En nee, niet op die vieze manier waar jullie nu aan zitten te denken. Georg zou maar op een matras op de grond moeten. Omdat die toch het verschil niet voelde of hij nou in een bed lag, of op de grond met een matras. De avond ging snel voorbij, doordat we nog wat films gingen kijken, en pizza bestelden. Ik mocht een shirt van Tom lenen om in te slapen, en om een uur of twaalf ging iedereen naar bed. Georg viel als een blok in slaap toen zijn hoofd eenmaal in aanraking kwam met het matras . Ik haalde in de badkamer nog even snel al mijn make-up van mijn gezicht en liet me toen ook in bed vallen. Later kwam Tom binnen en deed het licht uit. Ik voelde hoe hij na een paar tellen naast me kwam liggen. Zachtjes sloeg hij een arm om me heen, en drukte een zoen op me kruin. Zo vielen we allebei in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.