FanFic.nl

BANG~relation

~Mad~

Ik stap de vergaderkamer binnen het een verbaasde Hidan achter me.
“Heb ik iets verkeerd gezegd dat ze de vergaderkamer in vluchtte?”� vraagt hij verbaast aan mij.
“Dat moet je niet aan mij vragen, un. Jij begrijpt haar net zo goed als ik, un”� zeg ik tegen Hidan.
Beter gezegd, jij begrijpt haat net zo slecht als ik. Ik heb geen idee wat er in haar hoofd omgaat. Het ene moment hebben we lol met elkaar het andere moment hebben we ruzie. Ze kijkt aandachtig naar mij naam maar vind het vreselijk als ik bij haar langs kom. Wat wil ze nou?!
Kumo zit naast Pain. Ze heeft haar tong zo te zien naar hem en Konan uitgestoken, maar Pain is niet boos. In tegendeel! Hij leg zijn hand op haar hoofd en schud haar haar in de war terwijl hij tegen haar zegt dat als ze slaag ze zeker de beste Akatsuki is. De slechtste zal je bedoelen.
Geïrriteerd plof ik op een van de vergaderstoelen ver weg van Kumo. Hidan ploft naast mij.
“Wat denk jij dat ze kan?”� vraagt Hidan.
“Geen idee. Zeker een vage jutsu, un.”�
Zetsu komt de kamer binnen gelopen. Zover je het lopen kan noemen dan. Hij tilt zijn voeten niet goed op dus lijkt heeft het meer iets weg van sloffen. Maar met zo’n lichaam kan je het hem niet kwalijk nemen.
Tot mijn verbazing gaat hij naast Kumo zitten. Kumo schrik een beetje.
“Uhm… h-hoi Zetsu!”� zegt ze wat zenuwachtig.
Zetsu reageert niet.
“Ze zei hoi, Zetsu”� zegt Pain dreigend.
Zetsu draait langzaam zijn hoofd naar Kumo.
“Hoi…”�
Zetsu draait zijn hoofd weer terug en staart strak voor zich uit.
Kumo weet niets te zeggen en kijkt naar het tafelblad.
Er val in de vergaderkamer en stilte die pas onderbroken word als Kisame binnen komt.
“Kumo! Je bent eindelijk klaar! Beginnen we nu?!”� vraagt hij enthousiast.
Iemand legt zijn hand op Kisame’s schouder. Alsof hij hem wil tegenhouden.
“Nog niet Kisame.”�
De hand laat los en vanachter Kisame stapt Itachi. Hij gaat naast Zetsu zitten.
Kisame schud wat verward zijn hoofd.
“Maar Itachi. Ze heeft haar tijd nu toch wel zo’n beetje gehad?”�
“Dat andere leden zijn erg nog niet.”�
Teleurgesteld ploft Kisame op de stoel naast Itachi.
Er valt weer een stilte. Na 5 minuten zijn de andere leden er nog niet. Dat Kakuzu niet komt wist ik al maar waarom is Sasori er nog niet.
“Deidara!”� zegt Pain opeens.
Ik schrik op.
“Ja, un?”�
“Ga Sasori en Kakuzu halen!”�
“Maa-”�
“Nu!”�
Ik kijk Pain boos aan. Ik sta op en loop de kamer uit.
Pain doet de laatste tijd zo naar tegen mij. Zeker omdat ik zo vaak ruzie heb met Kumo. Maar waarom doet hij dan niet naar tegen haar?!
Boos loopt ik door de gang heen toto ik bij Sasori zijn kamer kom. Ik klopt beleeft op zijn deur. Doe je dat niet dan heb je een groot probleem en ik kan het weten.
“Sasori? Mag ik binnen komen, un?”�
Geen reactie.
“Sasori? Hé?”�
Ik klop nog eens op de deur. Weer geen reactie. Dan moet ik het er maar op wagen. Langzaam doe ik de deurklink omlaat en duw de deur open. Ik stap naar binnen en doe de deur achter mij dicht.
Sasori zit met zijn rug naar mij toe achter zijn werktafel en nieuwe pop te maken. Aan de muur hangen allemaal verschillende poppen die je met hun ogen lijken te volgen. Ik enige licht komt van de bureaulamp die op de pop op de werktafel is gericht. Verder is de kamer leeg.
“Je moet komen, un. De vergadering is al begonnen, un.”�
Geen reactie.
“Sasori zeg eens wat, un!”�
Sasori leg het mes in zijn hand neer en draait zijn hoofd naar mij.
“Ik kom niet.”�
“Het is verplicht, un!”�
“Dus?”�
“Je moet komen!”�
Er valt een korte stilte.
“Dus?”�
“Kom mee, un!”�
“Nee.”�
Nu ben ik boos.
“Laat maar zitten, un!”�
Ik draai me om naar de deur en pak de klink vast.
“Je lijkt Kumo wel, un!”�
Nog geen centimeter verwijderd van mijn hoof vlieg het mes waar Sasori mee bezig was langs me en maakt een diep gat in de deur.
“Vergelijk mij nooit meer met dat kind!”� zegt Sasori boos.
Ik draai me om naar Sasori.
“Nu snap ik het, un! Je komt niet omdat je haar niet mag, un!”�
Sasori kijkt mij woedend aan.
“Ja. Hoezo?”�
Hier zou ik wel eens gebruik van kunnen maken.
“Waarom mag je haar dan niet, un?”� zeg ik op een poeslieve toon.
Sasori knijpt zijn ogen samen.
“Gaat je niets aan.”�
Ik loopt naar Sasori toe.
“Weet je wat ik denk? Ik denk dat je jaloers op haar bent, un.”�
“Waarom zou ik?”�
“Geen idee, un. Dat denk ik gewoon.”�
Hij blijft mij met samengeknepen ogen aankijken. Na en tijdje geeft hij het op. Hij draait zich om naar zijn werk en pakt en ander mes.
“Dus het is waar, un?”�
Sasori antwoordt niet.
“Als je niets zegt bevestig je het allen maar, un.”�
Sasori knijpt zijn mes vast.
Er valt weer een stilte.
“Het is waar…”� zegt hij zachtjes.
Wat? Ik was hem alleen maar aan het dollen.
“Ik ben jaloers…”�
“Maar waarom dan, un?”�
Sasori springt op van zijn stoel, gooit daarbij zijn werktafel om, draait zich om en springt op me.
“Au! Sasori! Waar is dat nou weer goed voor, un?!”�
Ik probeer hem van mij af te duwen maar hij is sterker.
“Snap je dan ook helemaal niets!”� zegt hij boos in mijn gezicht.
Hij knipt in mijn polsen.
“Ik ben jaloers op haar omdat… omdat jij haar leuk vind…”�

Reacties: