FanFic.nl

Bianca & Melanie (temporarily)

[Twenty]

Een uur of wat later zitten we knus naast elkaar op de bank en staren naar My Sweet Sixteen op tv.
‘Wat zijn die trutten verwend!’ zeg ik met afschuw in mijn stem. ‘Ik bedoel, mijn ouders zijn ook rijk, maar zo’n feest zou ik dus nooit mogen.’
‘Jij hebt zo’n feest niet nodig,’ lacht Felix en drukt een kus op mijn haren. ‘Iedereen weet al dat jij het mooiste, liefste meisje bent dat op aarde rondloopt.’
Ik begin te blozen en te glimlachen tegelijkertijd, terwijl Felix’ handen langs mijn zij omlaag glijden en op mijn heupen blijven rusten. Hij trekt me op schoot en begint me te zoenen.
Zodra Felix me zoent, verdwijnen al mijn gedachten. Melanie, haar nieuwe flikkervriendjes, mijn ouders die nooit thuis zijn: alles lost op als ik Felix’ lippen op de mijne voel.
Dan merk ik hoe zijn handen onder mijn shirtje kruipen, terwijl zijn tong mijn lippen van elkaar duwen. Zijn vingers strijken langs de cups van mijn beha. Nu vind ik het toch wel een beetje ver gaan. ik ben pas zestien en ik ben nog maagd. Noem me maar preuts, maar dit wil ik niet. Nog niet.
‘Felix,’ mompel ik tegen zijn lippen en probeer hem van me af te duwen. ‘Felix, houd op!’
Hij laat me los en kijkt me onschuldig aan met zijn lieve grijze ogen. ‘Is er wat?’
‘Ja,’ zeg ik, blozend bij de gedachte aan wat ik nu moet zeggen. ‘Ik... ben nog maagd... En...’
Felix kapt me af voor ik mijn zin kan afmaken. ‘Ik snap het al, lieverdje. Laten we maar een pizza bestellen en hier later over praten, goed?’
Ik druk een zoen op zijn neus en lach: ‘Dank je wel!’
En ik grijp naar de telefoon om pizza’s te bestellen, blij dat we dit onderwerp laten vallen.
‘Hallo? Met pizzeria Blazoen? Wat kan ik voor u doen?’
‘Een pizza Hawaï graag, en een pizza...’ Ik stop met praten en kijk achterom. ‘Wat wil jij eigenlijk?’ vraag ik Felix.
‘Doe ook maar pizza Hawaï,’ is het antwoord dat ik krijg, waarna ik weer terugga naar de vent aan de telefoon.
‘Maak daar maar twee van.’
‘Twee? Twee wat?’
Ik zucht. Die man is echt dom. ‘Twee pizza Haw...’
‘Oh ja,’ onderbreekt hij mijn zin. ‘Dat is waar, ja. Wat is uw adres?’
Ik noem mijn adres, zeg gedag en hang op. ‘De pizza’s komen zo,’ zeg ik over mijn schouder.
‘Mooi zo,’ fluistert Felix. ‘Dan hebben we nog even.’
En weer verlies ik mezelf in zijn gepassioneerde zoen.

Reacties: