FanFic.nl

Autumn days will fade away!!!

Hoofdstuk 23:

Elke keer als ik bij haar in de buurt kom,voel ik een koude wind langs me komen,een soort schoonheid die niet te beschrijven is,dat zou ik nooit kunnen.
Ze straalt elke keer als ze bij me is,En elke keer als we afscheid nemen,voel ik dat er ooit één gaat komen die definitief is.
Want elke keer wil ik haar kussen,maar er is een soort kracht dat me bij haar weghoudt.
Maar hoe kan die kracht grooter zijn dan die die ik voor haar voel?
Ik hoopte haar vandaag were te zien,of morgen.
Ik wenste vuurig met heel mijn hart dat ze heel mijn leven bij mij zou zijn.
Er waren nog zo veel vragen die ik haar zou willen stellen.
Maar,zijn die gevoelens we het zelfde voor haar?
Zijn ze niet,zoals bij Bella,voor Edward of één van de anderen bestemd.
In één keer duiken er verschillende gedachtes bij mij op.
Het zal wel weer dat ze op Edward zal vallen,
In Gedachte zag ik haar met hem zoenen.
De lippen die ik op de mijne wou hebben zag ik op de zijne.
Ik maakte me zo kwaad met die gedachte dat ik zin had om iets of iemand te slaan.
Of heel hard te schreeuwen.
Maar ik zou ook naar haar huis kunnen gaan.
En ik begon te rennen.
En ik voelde dat ik dichter bij haar in de buurt kwam,met elke stap die zette begon mijn hart sneller te kloppen.
Ik heb geen idee waar ik heen rende,voor haar zal ik zelfs naar het einde van de wereld rennen,hoe uitgeput ik ook was.

Volgens mij had ik een aardig eind gerend toen ik de winkelstraten van Port-Angeles zag.
Als ze hier niet is,sla ik mezelf voor mijn kop.
Maar wat als ze hier wel is zal ik haar vertellen wat ik voel,dat ik haar wil kussen,haar gewoon wil knuffellen,tegen haar zeggen dat ik van haar hou.
Ik stopte met rennen,volgens mij zag ik hun auto op de parkeergarage staan.
Toen ik door de winkelstraat liep keek ik door elke etalageruit of ik haar zag.

Geen enkel spoor,
als ik nou mijn telefoon bij me had,had ik hara gebeld,maar die had ik natuurlijk thuis laten liggen.

Na wat voelde als een uur zoeken ,gaf ik het op.
Ik liep terug naar de parkeerplaats.
Ongeloofelijk,hoe kon ik zo dom zijn om hier helamaal heen te lopen,ze brengt mijn hoofd op hol.
'JACOB'
Iemans schreeuwde mijn naam.
'JACOB,WACHT NOU EVEN!!!!!'
De stem klonk wel heel bekent.
Ik draaide me om en zag Aurora aan de overkant van de straat staan.
Ze rende op me af,ze leek wel te dansen zo lrende ze,ze leek nauwlijks de grond te raken,en ze bleef op de zelfde stoep als mij te staan,maar liep noet dichter naar mij toe,ze gaf me geen knuffel,geen kus op mijn wang.
Voordat ik het wist hing ze om mijn nek,in een bijna verstikkende knuffel.
'Jacob,ik heb je zo gemist,ik wist dat je hier zou zijn.'
En zonder erbij na te denken drukte ik haar nog iets dichter tegen me aan.
Van de kracht leek ze niet veel last te hebben.
'Besef je wel hoeveel ik jou heb gemist,Aurora?'
'Ja,als het evenveel is als dat ik jou heb gemist.'
En zonder erbij na te denken zoende ik haar .
Het voelde fijn,maar haar lippen waren koud,maar dat zal wel door de koude wind komen.
Ze drukte zichzelf niet weg,maar zoende me terug.
Misschien was dit wel het beste moment van mijn leven.
En we bleven daar zo staan,in elkaars armen,en ik was heel gelukkig.

Reacties:

VampireLycan zei op 11 okt 2009 - 11:14:
oeehhwww zozo ;D <3

x.Romiiooo