FanFic.nl

Locked Up

Another Girl Leaves

Suki PoV;
Ik ben zó blij dat ik gegeten heb. Ik word altijd heel chagrijnig zonder eten. En ik heb altijd honger. En eten maakt mij gewoon blij. De jongens hebben het moeten doen met brood. Als het niet aan ons lag. Wij hebben ze toch mee laten eten. Het was gewoon zielig voor hen. Vooral voor Tom. Ik glimlach. Tom. De persoon die mijn hart sneller doet slaan. Nooit had ik gedacht zo iemand te vinden, zeker niet iemand waar ik nog fan van ben geweest. Tom. Een grijns ontbloot mijn tanden. Kaarsrecht door de beugel die ik 2 jaar heb moeten dragen, spierwit door het jarenlang dagelijks poetsen. Ik ben blij dat ik toch naar mijn moeder geluisterd heb in dat. Een zwarte lok krullend haar zakt voor mijn ogen. Ik lig in de zetel. Nog steeds uitgeput door het trefballen, en ontzettend blij dat ik mijn enkels nu losjes kan ronddraaien. Al doe ik dat niet vaak omdat het nog steeds pijnlijk is. Mij moeten ze niet nog eens vastbinden. Dan ga ik gillen.

Ik lig nog steeds in de zetel als Danielle binnen komt. Achter haar komt een man, warrig haar dat van donkerzwart tot lichtblond gaat, een grote zonnebril, nonchalant spelend met zijn microfoon. Dezelfde persoon die Kelsey deze middag hard deed gillen. Maar zij zit nu in haar kamer, andere kleren aandoen omdat ze weer iets moest morsen. “Hoe gaat het?”� vraagt Danielle, legt haar microfoon op tafel en gaat bij mijn voeten zitten. “Wel goed.”� zeg ik glimlachend. “En met jou?”� vult Nadezh me aan. Dat wou ik net gaan zeggen! Nou, niet echt maar dan nog. “Ook wel goed. Ben niet meer zo zenuwachtig als vorige week.”� Ik geef een duwtje tegen haar schouder. “Zenuwachtig om bij ons in het huis te komen zitten.”� Ze knikt blozend. “Jullie zijn nu al halve beroemdheden.”� Ik grijns. Beroemd. De perfecte duikplank naar een carrière als actrice. Ik strek mijn armen en stop dan vingers in mijn oren. Kelsey is er weer en heeft Se7en gezien.

Mijn trommelvliezen zijn overleden. Kelsey gilde nog erger toen Se7en naast haar kwam zitten. Maar ach, als zij nu fan is van hem. Wie ben ik dan om haar tegen te houden. Oh, ja, haar huisgenoot. Ik heb een kussen naar haar hoofd gegooid en me verscholen achter Danielle. Op dat moment kwam ook de vaste cameraploeg binnen en begon de echte show. We werden apart in een kamer genomen en er werden ons vragen gesteld. Mij maar 3. Wat ik van Nadezhda als kamergenoot vind, waarom ik geholpen heb met Robert en wat Tom en ik nu hebben. Ik heb op ze alle drie even eerlijk geantwoord. Nadezhda is een hartstikke aardige en vreselijk lieve meid, Robert verdiende een lesje en tussen Tom en mij is er niet meer dan vriendschappelijke gevoelens. Nu. Dat voegde ik er lachend aan toe en bedacht me toen pas dat ik dus alles heb prijs gegeven. En de camera’s zullen onze intimiteit ook wel gefilmd hebben, dus eigenlijk was dat verloren moeite. Op dit moment zit Robert binnen, en hij zit er al een kwartier. Maar hij heeft dan ook veel te vertellen. Ego.

Als Robert ook terug binnen is, ga ik recht zitten. De camera’s stellen zich scherper, en ook de vaste cameraploeg begint de camera’s nu op vaste plaatsen te zetten. Danielle heeft haar microfoon stevig vast en bladert in de kleine, witte kaartjes. Daar staat al op wie weg moet, en ze moet haar best doen om het niet te verklappen. Ik hoop echt niet dat ik er nu uit ga. Tom en ik, dat gaat net zo lekker. En eigenlijk wil ik hem niet meer missen. Maar wie moet er dan weg? Zonder Nadezhda wil ik hier ook niet meer blijven. En zonder Kelsey en Nicole wordt het hier vreselijk stil en saai. En Dorien, zij moet er gewoon in blijven! Zonder haar heb ik geen concurrentie. Zonder haar is het ook saai. Met haar maak je nog eens wat mee. Dus wie moet er dan weg? “En welkom bij Locked Up, ik zit hier in het huis. Waar zijn die handen?”� lacht Se7en in de microfoon. Buiten begint iedereen te juichen en te springen. “Dat bedoel ik dan!”� vult Danielle lachend aan.

“En wie wil er zeker nog blijven?”� vraagt Danielle. 9 handen gaan omhoog, Robert is de enige die zijn hand op zijn schoot laat liggen. “Zozo, Robert, valt het huis tegen?”� pest Se7en hem, hij heeft dan ook de afleveringen niet gezien. “Of de huisgenoten.”� lacht Kelsey. Meteen begint Dorien te gieren van het lachen. Ook ik houd het net droog en val lachend van de bank. Nadezhda helpt me de bank weer op. Ik ga even met mijn hand door mijn haar en krab dan op mijn arm. “Goed. We hebben hier de beelden van het trefbal. Iemand die ze wil zien?”� Nicole is de eerste die hyperactief op en neer stuitert. Al snel volgen Tom en ik. Het televisiescherm springt aan en een foto van bovenaf staat erop. Dan beginnen de beelden. Het ziet er soms echt heel gevaarlijk uit, soms is het te hilarisch om te zien. En heel duidelijk is te zien dat Robert wordt buiten gesloten. Ik krijg medelijden. Wat hij deed, was erg maar dit is echt wel dubbel zo erg!

“Mensen, ik denk dat het uur van de waarheid ingegaan is.”� mompelt Se7en. Hij prutst wat met zijn oortje en krijgt de boodschappen blijkbaar slecht binnen. Danielle knikt wild, laat zo haar microfoon vallen. “Sorry.”� bloost ze en bukt zich voorover. Ze grijpt naar haar microfoon en houdt die dan veilig dicht bij haar. “De stemmingen zijn gesloten.”� zegt Se7en tegen de camera. Dit is hartstikke live! Ik trek mijn knieën op en duw me dan omhoog. Nu zit ik op de bankleuning en zit ik wat hoger dan de anderen. Nu kan ik ook goed naar de anderen kijken. Pete staart naar buiten, zit met zijn gedachten op een andere planeet. Taylor en Nicole proberen elkaar te porren en te kietelen. Dorien zit in het hoekje van de zetel en steunt op haar knieën. Nadezhda zit het dichtste bij mij, maakt kleine vlechtjes in haar rode haren en haalt die er dan weer uit. Kelsey zwijmelt naar Se7en, die naast haar zit. “En de afvallers zijn bekend.”�

Stilte. Voor sommigen aangenaam, voor sommigen een hel. Danielle zelf moet alles nog doorkrijgen, ze duwt haar oortje verder haar trommelvlies in. Se7en staat recht, loopt een rondje rond de zetels en strekt dan zijn hand uit naar Danielle. Die pakt hem stevig vast en trekt zich omhoog. Ze lopen samen naar de ramen toe en draaien zich dan weer om. “En degene die al mag opstaan, is… Dorien.”� Haar ogen worden groot maar toch staat ze recht. “Wil je een glas water voor me halen?”� vraagt Se7en. Dorien haalt opgelucht adem en loopt naar de koelkast. “Eten!”� roept ze blij. De koelkast zit afgeladen vol. Ze pakt een fles water. Ik richt mijn aandacht weer op Danielle en Se7en. Die laatste krijgt zijn glas water. Hij neemt snel een slok, zet dan zijn glas weer weg. “Robert, Kelsey, voor jullie is het gedaan.”� Stilte. En dan een snik. Kelsey buigt haar hoofd voorover en ondergaat de knuffels langs alle kanten. Het is gedaan.

Voor Nicole

Reacties: