FanFic.nl

Frabinchi, Lamiko, Mintol & Jasirama: A New Generation.

Chapter 4, Nynians Chapter.

Lilly draait zich om en ziet dat Nynian nog niet slaapt. “Kan je ook niet slapen?”�
Nynian schudt haar hoofd en gaat overeind zitten. “Ik blijf steeds aan dingen denken.”�
“Hmm, ik ken het gevoel.”� Lilly gaat overeind zitten.
“Waaraan denk jij?”� Nynian kijkt naar Lilly.
Lilly glimlacht. “Cymia, Treyt, Cronus.”�
“Twijfel je nog aan Cymia?”�
“Niet echt.”�
“Dat klinkt niet overtuigend.”�
Lilly glimlacht. “Ik weet, maar het is ook zo raar dat Treyt er opeens over begint.”�
“Dat is waar.”�
“Maar waar denk jij aan dan?”�
“Ik denk steeds dat ik Treyt ergens van ken.. Nave ook trouwens.”�
“Serieus?”�
Nynian knikt. “Het zal wel niks zijn, maar het is gewoon raar.”�
“Hmm, misschien lijken ze op iemand die je ooit bent tegengekomen.”�
“Zou kunnen.”� Nynians stem klinkt niet overtuigd. “Nou ja, ik moet het maar gewon proberen te vergeten. Het is waarschijnlijk toch niet eens belangrijk.”�
Lilly glimlacht. “Dat is hetzelfde wat ik moet proberen te doen, dingen vergeten..”�

“Wayne, wakker worden.”�
“Whoa..”� Wayne wrijft in z’n ogen en kijkt naar deur waarachter het geluid vandaan kwam.
“Lilly?”�
“Jaa, ik en Nynian zijn allang op.”�
“Maar ik ben nog moe.”�
“Slapen doe je maar als de wereld gered is Wayne.”�
“Pff.”� Wayne zucht. “Ik kom al.”� Wayne klimt uit bed en loopt naar z’n douche. “Als ik heb gedoucht kom ik eraan goed?”� Er komt geen reactie en Wayne haalt z’n schouders op. “Als ze niet willen reageren dan niet.”�

Wayne doet z’n t-shirt aan en de deur van z’n kamer open.
“Hehe, eindelijk.”�
“Ik was toch best snel.”� Wayne slaat z’n armen over elkaar en kijkt Lilly lichtelijk beledigd aan.
“Ik en Nynian staan al een halfuur te wachten.”�
“Niet waar.”�
“Wel waar!”�
“Echt niet, dat kan gewoon niet.”� Wayne loopt langs Lilly en gaat naar buiten.
“Maar zullen we de discussie staken en opzoek gaan naar Nynians maïgi?”�
“Weet jij waar die ligt dan?”�
“Ooh.. oohja dat is waar ook.”� Wayne woelt door de achterkant van z’n haar.
“Zolang Nave ons niet verteld waar het is kunnen we weinig doen.”�
Wayne zucht en laat zich op de dichtstbijzijnde steen vallen. “Hopelijk komt hij snel.”�
Lilly knikt terwijl Wayne de ruimte door kijkt. “Zeg.. waar í­s Nynian eigenlijk?”�
“Nog binnen.”�
“Waarom?”� Wayne kijkt Lilly vragend aan.
“Omdat ze het even moeilijk heeft.”�
“Waarmee dan?”�
“Dat zal ze je vertellen als ze er klaar voor is.”�
Wayne zucht nog een keer. “Waarom vertellen jullie altijd dingen aan elkaar maar bijna nooit aan mij?”�
Lilly glimlacht. “Wij zijn meisjes, dat is anders.”�
“Hmm..”� Wayne slaat z’n armen over elkaar en kijkt naar Lilly.
“We vertrouwen je wel hoor Wayne, maar het is gewoon makkelijker om als meisje iets aan een meisje te vertellen.”�
“Is Nave er al?”� Nynian doet de deur open en loopt naar Wayne en Lilly toe.
“Nee.”� Wayne schudt z’n hoofd en staart naar de weg waar ze Nave elk moment verwachten.
“Misschien weet hij wel niet waar het ligt.”�
“Natuurlijk wel.”� Wayne gaat op een rots zitten en klinkt overtuigend. “Nave weet het wel, hij komt zo.”�
Lilly en Nynian knikken en gaan naast Wayne zitten.
“Maar wat is er nou met je Nynian?”�
“M-m met mij? Niks hoor.”�
“Hmm.”�
“Wayne laat het nou maar.”� Lilly raakt zacht Wayne’s schouder aan Wayne haalt z’n schouders op.
“Dan niet.”�
“Kijk!”� Nynian springt op en wijst naar een man die uit de verte komt aanlopen.
“Het is Nave!”� Lilly springt ook op. Lilly en Nynian rennen allebei naar Wayne toe, maar Wayne blijft nog even zitten.
“Hmm, wat zou er in godsnaam met Nynian zijn?”�
“Wayne!”�
“Ja ja, ik kom eraan.”� Wayne springt op en loopt achter de rest aan.

“En, weet je al waar m’n maïgi ligt?”�
Nave knikt. “Dat denk ik wel.”�
“Waar?”� Wayne voegt zich bij Lilly en Nynian.
“Ik denk.. in dezelfde kerk als waar die van Maaike lag.”�
Nynian knikt. “Dus weer in hetzelfde dorpje?”�
“Klopt, in hetzelfde dorpje als waar Wayne’s maïgi lag.. Gogheim.”�
“Moeten we daar weer helemaal naar toe.”� Wayne zucht.
Nave glimlacht. “Maar het is het wel waard, als jullie ook Nynians maïgi hebben zijn jullie compleet.”�
“Right.”� Wayne knikt.
“Zullen we dan maar?”� Nynian kijkt Lilly en Wayne vragend aan.
Wayne knikt langzaam en Lilly loopt naar Nynian toe.
“Dan zie ik jullie wel weer als jullie me nodig hebben.”� Nave loopt weg en Wayne loopt als laatste ook naar Nynian toe.
“Goed, daar gaan we weer.”� Wayne zucht en gaat voor Lilly en Nynian lopen.

“Whoa!”� Wayne stopt met lopen en kijkt naar het huis dat opdoemt. “Wat zal dat zijn?”�
Nynian haalt haar schouders op. “Geen idee, maar de mensen die er wonen zijn vast rijk.”�
Wayne knikt. “Wie weet kunnen wij later ook zo’n huis betalen.”� Wayne kijkt dromerig naar het huis.”�
“Moet je wel snel een goede baan vinden.”�
“We zijn dadelijk helden! Ik vind dan dat we zeker iets moeten krijgen.”�
Lilly glimlacht. “Blijf vooral dromen.”�
“Waarom niet? Als wij de wereld redden.. zorgen wij ervoor dat de mensen nog iets hebben.”�
“Maar denk jij dat het bekend wordt dat wij de wereld redden?”�
Wayne kijkt haar niet-begrijpend aan.
“Ooh kom op Wayne.”� Nynian kijkt ontzet naar Wayne. “Denk je nou echt dat mensen erachter komen?”�
“Waarom niet?”�
“Omdat de mensen het niet mogen weten.”�
“Maar het is toch zeker groot nieuws?”�
“Het is geen nieuws.”� Lilly en Nynian kijken Wayne nog steeds ontzet aan. “Niemand weet dat Treyt bestaat of dat wij bestaan.”�
“Hmm.”�
“Geloof me Wayne, we worden echt geen beroemdheden.”�
“We worden wel helden, maar alleen wij weten dat.”�
“Misschien.. gebeurt dat wel.. maar..”�
“Zullen we gewoon de maïgi gaan zoeken?”� vraagt Lilly voordat Wayne kan reageren.
Wayne knikt. “Laten we dat maar doen, waar is die kerk ook alweer precies..”�

“Goed, we zijn er.”� Wayne kijkt de kerk rond. “Maar waar is de maïgi?”�
Nynian en Lilly halen hun schouders op. “Vast niet op dezelfde plek als eerst hè.”�
Wayne glimlacht naar Nynian. “We kunnen kijken.”� Wayne loopt naar de plek waar ook zijn maïgi lag en hurkt. “Er ligt wel een briefje.”�
“Treyt zeker weer?”� Lilly gaat op een bankje zitten en zucht. “Hoe kan het toch dat hij altijd eerder is?”�
“Hij weet het misschien wel eerder dan ons.”�
“Bedoel je dat Nave niet te vertrouwen is?”�
Nynian schudt haar hoofd naar Lilly. “Ik bedoel dat Nave te langzaam is.”�
Wayne lacht. “Dat is niet eens zo heel gek bedacht weet je.”�
“Maar lees het briefje eens voor Wayne.”� Nynian gaat naast Lilly zitten en ze kijken allebei naar Wayne.
“Oohja.. goed hier komt ie. Deze kerk lijkt misschien een mooie plek om je zonden te vergeten, maar sommige zonden mogen nooit worden vergeten. Het is tijd om terug te gaan naar de jeugd, een tijd die je nooit meer terug krijgt.. hoe graag je het ook wil. Nynian.. kom naar het grote huis buiten het dorp. En kom vooral alleen.”�
“Hmm.. Treyt maakt er deze keer niet echt een geheim van dat hij het is hè.”� Nynian staart vertwijfeld naar het briefje.
“Je gaat niet hoor.”� Lilly kijkt Nynian streng aan.
“Ik moet wel.”�
“Je moet helemaal niet.”� Wayne kiest de kant van Lilly en gaat daarom ook naast haar zitten.
“Ik moet m’n maïgi te pakken krijgen.”�
“Maar je hoeft niet dood.”� Lilly kijkt Nynian ontzet aan. “Wat nou als Treyt je opeens aanvalt.”�
“Dat doet hij niet, dat is niet zijn stijl.”�
“Daar kun je toch niet op vertrouwen Nynian!”�
“Dit is gewoon.. iets wat ik moet doen.”�
“Nynian!”� gillen Wayne en Lilly in koor.
Nynian glimlacht. “Het doet me heel veel om te zien dat jullie om me geven, maar ik moet dit gewoon doen.”� Nynian staat op. “Jullie mogen me wel tot het huis lopen hoor.”�
Lilly glimlacht. “Okée, als jij het moet doen.. dan ga je het doen.”� Lilly staat op en loopt naast Nynian. “Beloof me alleen dat je niet dood gaat.”�
“Whoa! Wat?! Lilly?!”�
“We kunnen haar niet dwingen om iets niet te doen Wayne.”�
“Maar ze kan wel dood gaan..”�
“Ze gaat niet dood.”� Zegt Lilly overtuigd.
“Inderdaad, ik beloof dat ik niet dood ga.”�
Wayne slaat z’n armen over elkaar. “Hmm..”�
“Kom op, dan zorgen we ervoor dat ze veilig in het huis komt.”�
“Right.”� Wayne lijkt ook overtuigd en gaat aan de andere kant van Nynian lopen.

“Dit.. is het moment hè.”� Nynian kijkt zenuwachtig naar het huis. “Dus hier ben ik opgegroeid..”�
“Nou..”�
Nynian glimlacht naar Wayne. “Voor een heel klein deel.”�
Wayne knikt.
“Ik weet niet, ik had verwacht dat het me meer zou doen.”�
“Je weet er niks meer van, hebt er geen herinneringen van. Dan is het niet zo gek dat het je niet zoveel doet.”�
Nynian knikt naar Lilly. “Daar heb je misschien gelijk.”�
“Je kan het Nynian.”�
Nynian knikt naar Wayne en haalt diep adem. “Daar ga ik dan.. m’n ouderlijk huis in.. richting Treyt..”�
Wayne en Lilly kijken elkaar aan en knijpen in elkaars hand. “We wachten hier op je Nynian.”�
Nynian knikt, ook al draait ze zich niet om.
“Whoa, zelfs ik ben een beetje zenuwachtig.”�
Lilly knikt. “Moet je na gaan hoe Nynian zich voelt..”�
“Dat zal nog wel erger zijn.”�
“Denk je?”�
Wayne glimlacht en draait z’n hoofd weg van het huis. “Waarom zou Treyt eigenlijk de wereld zo graag willen domineren?”�
“Tja, het is moeilijk om te weten waarom een gek iets doet.”�
“Maar is Treyt wel gek?”� Wayne staart naar de hemel.
“Misschien niet gek, maar ook niet helemaal goed.”�
Wayne glimlacht. “Dat is wel een goede beschrijving denk ik jaa.”�

Nynian loopt door de donkere gang en kijkt angstig om zich heen. “Waar moet ik eigenlijk heen..”� mompelt ze in zichzelf.
Maar natuurlijk komt er geen antwoord en dus loopt ze door totdat ze een deur tegenkomt. Die deur doet ze langzaam open en ze kijkt naar binnen.
“Is daar.. iemand?”� Geen reactie, Nynian doet de deur weer dicht en loopt naar de volgende deur. Ze doet de deur open en loopt de donkere kamer binnen. Als ze 3 stappen heeft gezet gaat opeens het licht aan.
“Hallo.. Nynian.”�

“Ik ben benieuwd hoe het Nynian afgaat.”�
Wayne knikt. “Ze komt zo wel terug, dat weet ik zeker.”�
Lilly knikt. “Natuurlijk.”�
“Whoa, hoorde jij dat ook?”�
“Wat moet ik hebben gehoord?”� Lilly kijkt Wayne raar aan.
“Een geluid.. het leek net alsof.. er iemand aankwam.”�
Lilly glimlacht. “Probeer je me nou bang te maken?”�
Wayne schudt z’n hoofd. “Nee.”�
“Aah kom op Wayne, de poging is mislukt.”� Lilly tikt Wayne op z’n schouder.
“Ik zweer het Lilly, ik hoorde net iets.”� Wayne kijkt zenuwachtig om zich heen.
“Je speelt het wel goed, dat moet ik toegeven.”�
Wayne reageert niet maar loopt een stukje weg van het grote huis.
“Kom op Wayne, geef het op.”� Lilly zucht.
Maar Wayne schudt z’n hoofd en kijkt nog een keer goed om zich heen.
“Wayne.. aah, blijf van me af!”�
Wayne draait zich met een ruk om en ziet dat Lilly op de grond ligt, haar ogen zijn dicht.. boven haar staat Treyt over haar heen gebogen.
“Aangezien je nog niks zegt zal het wel betekenen dat je een kloon bent..”� Wayne loopt naar Lilly en de kloon toe. “Maar ik adviseer je om zo snel mogelijk weg te gaan.
De kloon glimlacht alleen.
“Wie niet wil luisteren, moet voelen. Ook jij kloon.”� Wayne steekt z’n arm uit en knijpt z’n hand dicht. De kloon valt achterover maar staat weer op. De kloon kruist z’n armen en duwt tegen het onzichtbare krachtveld. Langzaam zet de kloon stappen richting Wayne.
“Verdomme.”� Vloekt Wayne, Wayne voelt dat de kloon langzaam wint. De kloon komt inderdaad steeds dichterbij en Wayne moet z’n arm laten zakken. “Goed, je wil het dus op een andere manier?”� Wayne rent naar de kloon toe en probeert hem op z’n neus te slaan, maar de kloon is de snel en ontwijkt z’n slag. Wayne staat met z’n rug naar de kloon toe en de kloon slaat hem op z’n rug. Wayne kreunt en valt languit op de grond.
“Whoa..”� Wayne draait zich snel om en ziet de voet van de kloon komen.

“Treyt.. vertel me waarom ik hier ben.”�
“Waarom.. een nutteloze vraag.. je kunt je beter afvragen wat hier is.”�
“Treyt, stop er eens mee met telkens cryptisch en wannabe poëtisch te doen, zeg gewoon waar ik hier ben.”� Nynian loopt langzaam richting Treyt
“Je bent hier.. Nynian.. omdat je hier bent opgegroeid.”�
“Ik ben in een weeshuis opgegroeid.”�
“De eerste 5 jaar niet.”� Treyt kijkt op van de grond en Nynian stopt met lopen.
“En..hoe weet jij dat?”�
Treyt glimlacht naar Nynian. “Omdat ik erbij was.”�
“Erbij.. maar.. huh.. wacht..”� Nynian kijkt Treyt ontzet aan.
“Moet ik het voor je uitspellen?”�
Nynian kan nog niks zeggen en blijft naar de grond staren.
“Denk eens goed na, ik ben erbij geweest toen je bent opgegroeid.. wat betekent dat dan?”�
“Dat je.. m’n..”�
“Broer bent, inderdaad.”� Treyt glimlacht naar Nynian. “Had je niet verwacht hè.”�
“Je liegt.. je moet liegen..”� brengt Nynian met moeite uit. “Waarom zijn we dan niet samen in een weeshuis geplaatst? Waarom heb je me nooit opgezocht.. hoe kan ik het zusje zijn van een.. monster..”� Nynian kijkt naar de grond, ze durft Treyt niet meer aan te kijken.
Treyts ogen versmallen en hij lijkt even aangetast door Nynians woorden. “Zoveel vragen.. die ik later moet beantwoorden.”�
“Nee Treyt! Ik laat je niet weggaan totdat je me vertelt wat je weet!”�
Treyt glimlacht. “Het spijt me.. zusje.. maar ik weet nog niet genoeg om het hele verhaal te kunnen vertellen.”�
“Dan vertel je me wat je nu weet!”� Nynian gilt het uit. “Hoe weet je dat we familie zijn?!”�
“Later Nynian, later.”�
“Ik.. wil het gewoon nu weten.”� Nynian kijkt op naar Treyt en kijkt hem doordringend aan.

De voet mist Wayne op een haar na, maar alleen omdat hij net op tijd kon wegrollen. Wayne probeert op te staan maar wordt in z’n maag getrapt voordat hij echt omhoog kan komen. Hij valt weer op z’n buik en ziet Lilly voor hem liggen.
“Lilly!”� sist Wayne terwijl hij haar voet heen en weer beweegt. Maar Lilly reageert niet en Wayne ziet in z’n ooghoek de kloon weer aankomen. “Verdomme.”� Wayne rolt weg van Lilly en ziet dat de kloons voet hem weer mist. Wayne gaat op z’n knieën zitten probeert op te staan, de kloon rent op hem af maar Wayne steekt z’n arm uit en knijpt z’n hand dicht.
“Ik.. heb.. genoeg van.. je.”� Wayne kijkt op en de kloon vliegt naar achteren. “Whoa, hoe kom ik zo sterk?”� Terwijl Wayne richting de kloon loopt ziet hij dat de kloon al weg is. “Hmm.. ze blijven maar verdwijnen..”� Wayne draait zich om en loopt naar Lilly toe. Hij gaat naast haar zitten en schudt haar door elkaar. “Lilly, wordt eens wakker.”�
Maar Lilly reageert niet.
“Lilly!”� zegt Wayne iets harder en hij tikt haar zachtjes in d’r gezicht.
“Uhg.. Wayne?”�
Wayne glimlacht naar Lilly. “Kom dan help ik je overeind.”� Wayne pakt Lilly’s hand en trekt haar overeind.
“Wat.. is er gebeurd?”�

Treyt schudt langzaam z’n hoofd maar Nynian loopt op hem af en pakt z’n shirt beet bij z’n borst.
“Je.. gaat.. het me.. nu vertellen.”� Nynians ogen schieten vuur terwijl ze Treyt strakker vastpakt.
“Nynian..”� Treyt kijkt haar verontschuldigend aan en schudt z’n hoofd. “Geloof me of geloof me niet, maar we zijn echt familie.”� Daarna verdwijnt Treyt en valt Nynian op de grond.
“Hoe.. kan ik familie zijn.. van.. dat.. monster..?”� Nynian slaat met een vuist op de grond. “Wacht maar Treyt, ook al ben je familie.. nog steeds moet je dood.”�
“Het zusje wil de broer doden, een zonde die nooit zal worden vergeven.”�
Nynian staat op en kijkt de kamer rond. “De wereld domineren zal ook niet snel worden vergeven.”�
“We zijn familie, we hebben hetzelfde bloed.. en dezelfde genen.”� Opeens verschijnt Treyt weer. “Kom.. pak m’n hand.. dan leid ik je naar onze wraak, naar onze nieuwe wereld.”�
Nynian loopt naar Treyts hand toe en beweegt haar hand richting de zijne, Treyt glimlacht maar vlak voordat Nynians hand die van Treyt raakt verandert ze haar hand in een vuist en slaat ze z’n hand weg. “Ik ben geen familie van een monster, en nooit zal ik iets samen met jou doen.”�
Nynian kijkt Treyt met een blik vol walging aan en loopt weg van Treyt.
“Je weet niet wat voor fout je maakt Nynian..”�
“Ik weet precies wat ik doe en wat ik in ieder geval nooit moet doen.”�
“Loop maar weg, zusje, ik zal je vinden en je de juiste keuze laten zien.”�
Nynian lacht schamper. “Je doet je best maar Treyt, voor mij ben je nog steeds hetzelfde monster als eerst.. ook.. al.. zijn we familie.”�

Wayne glimlacht naar Lilly en helpt haar op het randje te gaan zitten.
“Ik heb.. echt hoofdpijn.”�
Wayne kijkt haar bezorgd aan en voelt even aan haar hoofd. “Je was net bewusteloos, een kloon van Treyt heeft je net bewusteloos geslagen.”�
Lilly’s ogen worden groot. “Daar.. kan ik me niks meer van herinneren.”�
Wayne glimlacht. “Maakt niet uit, het is veilig nu.”�
Lilly knikt. “En hoe is het met Nynian?”�
“Geen idee, ze is nog binnen.. denk ik.”�
“Hmm.”� Lilly kijkt bezorgd naar het huis. “Ik hoop wel dat alles goed gaat.”�
“Vast wel.”� Wayne knikt overtuigd naar Lilly. “Ze komt dadelijk gewoon met haar maïgi naar buiten.”�
Lilly knikt. “Ik hoop het.”�
Wayne knikt terug.

Nynian doet de deur naar buiten open en loopt richting Lilly en Wayne die de andere kant opstaan, ze merken haar niet op en Nynian doet ook niet erg haar best om te zorgen dat ze dat wel doen. Ze komt steeds dichterbij en als ze bijna naast Lilly en Wayne staat draaien ze zich om.
“Nynian!”� Lilly kijkt haar opgetogen aan en probeert haar te omhelzen, maar Nynian duwt haar zachtjes weg.
“Is.. er iets?”� Wayne kijkt haar vragend aan vanachter Lilly.
Nynian knikt, langzaam. Eigenlijk wil ze het helemaal niet vertellen.
“Wat.. is er daarbinnen gebeurd?”� Lilly kijkt angstig naar het grote huis waar Nynian zojuist uit is gelopen.
“Niet zoveel.”� Ontwijkt Nynian de vraag.
“Was Treyt er?”� Wayne is duidelijk niet tevreden met het antwoord en blijft doorvragen, met z’n priemende ogen nog steeds op Nynian gericht.
Nynian knikt. “Uhuh.”�
“En..?”� vraagt Lilly voorzichtig.
Maar Nynian schudt haar hoofd. Wayne kijkt naar Lilly en haalt z’n schouders op.
“Vertel maar als je er klaar voor bent goed?”�
Nynian knikt terwijl er een traan over haar gezicht loopt.
“Het komt wel goed Nyn, echt waar.”�
Nynian knikt en kijkt naar het grote huis, ze haalt met haar handen de tranen uit haar gezicht.

“Maar je hebt je maïgi nog niet?”� Wayne, Nynian en Lilly zitten nog steeds op dezelfde plek, voor het grote huis.
Nynian schudt haar hoofd. “Ik heb het eigenlijk ook niet echt gezocht..”� Nynian kijkt naar het grote huis en lijkt zich te beseffen dat ze het ooit moet gaan vertellen.
“Nyn.. je voelt je echt beter als je vertelt wat er daarbinnen gebeurt is.”�
Nynian knikt. “Nou.. Treyt vertelde me dat.. hij..m.. m.. m’n.. broer.. is..”�
“Jouw.. broer..?”� Wayne kijkt Nynian ongelovig aan.
“Hoe.. kan dat..?”� Ook Lilly kijkt hem ontzet aan.
“Blijkbaar hebben Evan en Saskia voordat ik kwam.. nog een kind gehad.”� Nynians toon wordt nonchalant en ze kijkt steeds weg als iemand wat tegen haar zegt.
“Dus Treyt is echt..”�
“Mijn broer? Hij zei het, en waarom zou hij het zeggen als het niet zo is?”�
“Ik weet het niet..”� Wayne zucht. “Het is wel zo dat Treyt meer rare dingen heeft gezegd.”�
Lilly knikt. “Dat hij het zegt hoeft niet te betekenen dat het waar is.”�
“Ik weet het..”� Nynian zucht en lijkt over haar eerste schok heen te zijn. “Maar ik dacht hem al te herkennen en..”�
“Denk je dat het waar is?”� Wayne kijkt Nynian half nonchalant aan, alsof het niks uitmaakt dat Nynian het zusje is van de persoon waarvoor hen de wereld moeten redden.
“Ik weet het niet zeker.. maar ik vrees..”�
Wayne knikt. “Agh, het maakt niet uit toch? Jij kan ook niks aan je familie doen.”�
Lilly knikt. “Precies, jij bent wie je bent.. en daar verandert niks aan.. wie er ook familie van je blijkt te zijn.”�
Nynian glimlacht. “Bedankt.. jongens.”�
“Maar.. zullen we naar binnen gaan om je maïgi te zoeken?”� Wayne lijkt het onderwerp Treyt achter zich te willen gooien en Lilly en Nynian knikken allebei gretig.
“Kom op dan.”� Lilly loopt naar het hek toe en doet het hek open.
“Right.”� Wayne knikt en loopt achter haar aan.
“Ben.. ik familie van een.. monster?”� Nynian ziet dat Lilly omkijkt en loopt snel achter haar aan.

“Whoa, het is hier groter dan ik had verwacht.”�
Nynian knikt. “Ik weet nog wel welke kamer Treyt zat net, zullen we daar heen gaan?”�
Lilly knikt. “Misschien vinden we daar de aanwijzing die we zoeken.”�
Nynian knikt en loopt naar de deur waar ze de vorige keer ook naar toe was gegaan. “Hier vertelde Treyt me.. dat.. dat.. vertelde hij het.”� Nynian doet de deur open en loopt naar binnen.
“Nynian verandert wel snel van emotie.”� Fluistert Wayne als hij naast Lilly gaat lopen.
Lilly glimlacht. “Ze heeft het er moeilijk mee Wayne, geef haar wat tijd.”�
Wayne knikt. “Right.”�
“Misschien kan ze het vergeten als we de maïgi vinden.”�
“Uhuh, dan kunnen we eindelijk echt beginnen met tegen Treyt vechten.”�
Lilly knikt. “Precies.”�
“Zeg.. komen jullie nog?”� Nynian leunt in de deuropening en kijkt van Wayne naar Lilly.
“Sure.”� Wayne loopt op Nynian af, Nynian stapt uit de deuropening en Wayne loopt de kamer binnen. Lilly volgt hem op de voet en glimlacht naar Nynian.
“Waar denk je dat Treyt hem heeft neergelegd?”� Wayne kijkt de kamer rond en kijkt daarna naar Lilly en Nynian.
“Ik hoop dat hij hem hier sowieso heeft neergelegd.”�
“Goed punt.”� Wayne glimlacht Lilly, Lilly glimlacht terug.
“Ik betwijfel of het hier wel ligt.. tot nu toe heeft Treyt steeds de maïgi gegeven als hij vond dat de waarheid duidelijk was.”�
Lilly knikt. “Dat is waar..”�
“Maar wat moet er nog komen dan?”� Wayne kijkt naar Nynian. “Is het nog niet genoeg dat blijkt dat jij Treyts zusje bent?”�
Nynian haalt haar schouders op. “Wie weet blijkt wel dat ik nog meer levende familie heb.”�
“Hmm..”�
“Ik weet dat het niet echt.. snel te geloven is.. maar ik weet gewoon zeker dat voor Treyt het verhaal nog niet af is.”�
Lilly knikt. “Maar waar moeten we dan naar toe?”�
Nynian schudt haar hoofd. “Ik weet het niet..”�
“Anders gaan we naar Nave?”�
“Denk je dat hij meer weet over Treyt en Nynian?”�
“Hij wist in ieder geval wie onze ouders waren, ik denk.. dat hij het ook wist over Nynian en Treyt.”�
“Waarom.. heeft hij dat dan nooit gezegd..?”�
“Hij wilde je beschermen, denk ik.”� Lilly kijkt Nynian aan en ziet dat Nynian gekweld naar de grond kijkt.
“Maar ik had het liever geweten.. ik leef liever in een onplezierige waarheid dan dat ik een leugen leef.”�
“Gesproken als een echt zusje van mij.”�
Wayne en Lilly kijken allebei bezorgd naar Nynian, Nynian huivert even maar stapt dan naar voren.
“Wat jij ook zegt, ik ben geen familie van je Treyt.”�
“Helaas moet ik je tegenspreken, dat ben je wel.”�
“Je hebt wel meer dingen verzonnen Treyt.”� Wayne gaat naast Nynian staan en pakt Nynians hand.
“Jullie hebben beoordeeld dat ik dingen verzin, maar is dat ook de volledige waarheid?”�
“Je praat wel steeds over de waarheid, maar volgens mij weet jij niet eens wat de waarheid inhoudt.”� Lilly gat ook naast Nynian staan en pakt ook Nynians had beet.
Treyt verschijnt uit het niks voor hun 3’en. “Ik weet heel goed wat de waarheid inhoudt, sterker nog.. ik weet bijna het hele verhaal.”�
“Het hele verhaal?”� Nynian kijkt Treyt vragend aan.
Treyt glimlacht. “Dat krijgen jullie nog te horen, ooit.”�
“Waarom niet nu?”� Wayne slaat z’n armen over elkaar.
“Omdat jullie nu zo snel mogelijk naar Evan moeten.”� Treyt kijkt Nynian even meelevend aan.
“Evan.. is.. dood.”� Nynian kijkt naar de grond en praat met ingehouden woede.
Treyt kijkt Nynian verbaasd aan, dan begint hij opeens te lachen. “Heeft hij het jullie niet verteld?”�
“Wí¡t verteld?”� Wayne’s stem klinkt krachtig.
“Ja Treyt, waar heb je het over?”� Lilly kijkt Treyt raar aan.
“Evan is niet dood, Evan leeft nog.”�
Nynian kijkt op, maar reageert niet. Net zoals Lilly en Wayne.
“Geen reactie?”� Treyt kijkt de 3 even geamuseerd aan. “Denk eens na, Nave heeft allemaal foto’s van Saskia.. hij weet alles over wat er gebeurt is.. een simpele optelsom lijkt mij.”�
Lilly en Wayne kijken Treyt ontzet aan en kijken dan naar Nynian.
“Dus jij wil me vertellen dat.. Nave.. m’n vader.. is?”�
Treyt knikt. “En niet alleen die van jou..”�
Wayne en Lilly kijken nog steeds ontzet van Treyt naar Nynian, bang om iets te zeggen en het alleen maar erger te maken.
“Maar.. waarom.. zat ik dan in een.. weeshuis..?”�
Treyt schudt z’n hoofd. “Dat moet Evan je vertellen, niet ik.”� Treyt kijkt Nynian meelevend aan.
“Waarom vertel jij het niet gewoon?”� Wayne slaat z’n armen over elkaar.
Treyt glimlacht. “Omdat hoe graag ik de waarheid ook verwoordt.. Nynian dit van hem zelf moet horen.”�
Treyt knipt van z’n vingers en verdwijnt. “En.. hier is je maïgi.. zusje.”�
Nynian valt de steen maar kijkt er niet naar. “Kom, pak me vast.”� Wayne en Lilly knikken en pakken Nynian vast. “Ik moet.. m’n krachten gebruiken.”� Nynian doet haar ogen dicht en de 3 verdwijnen.
“De waarheid is niet mooi, maar als jullie de waarheid weten kan de wereld worden gered.. van iedereen die anderen pijn doet..”�
“Whoa.”� Wayne lijkt z’n evenwicht te verliezen maar kan op het laatste moment toch nog blijven staan.
Lilly kijkt Wayne lachend aan, maar Nynian kijkt meteen de kamer rond. “NAVE?!”�
Maar er komt geen reactie. “NAVE?!”� Nynian kijkt nog een keer kamer rond.
“Hij er niet Nyn..”� Lilly pakt Nynians schouders beet en trekt Nynian naar haar toe, ze omhelst haar en Nynian slaakt een snik.
“Ik.. ben bang dat hij er wel is..”� Wayne kijkt achter de bank, z’n stem klinkt zacht en breekbaar.
“Wat bedoel je?”� Nynian en Lilly laten elkaar los en Nynian kijkt Wayne vragend aan.
“Ik.. be.. bedoel dat hij.. hier ligt.”� Wayne’s gezicht is wit en hij kijkt Nynian meelevend aan.
“Bedoel je dat.. hij..”� Lilly’s stem stokt als ze bij Wayne komt.
“Nave.. Evan.. nee.. niet.. voordat we elkaar.. als dochter.. en vader.. kunnen.. leren.. kennen.”� Nynian rent naar Nave toe en pakt Evan beet. “Waarom? Waarom ben ik niet samen met jou opgegroeid..”� Er lopen tranen over Nynians gezicht. “Ik snap het gewoon niet.. ik heb altijd de hoop gehad dat ik nog ouders zou hebben.. totdat.. m’n eigen vader zei dat m’n ouders dood waren.. en.. nu is hij.. echt dood.”�
“Het spijt me zo Nyn..”� Lilly kijkt met een wit gezicht naar Nynian.
“Ik wou dat we iets konden doen..”� Wayne kijkt ook met een wit gezicht naar Nynian.
“Het is niet jullie schuld.. en ik kan ook niet zeggen dat ik hem echt kan missen.. maar toch..”�
“De droom die je even had is kapot.”�
Nynian knikt naar Lilly.
Wayne slaat z’n armen over elkaar. “Denk je trouwens dat..”�
“Treyt?”� Nynian kijkt op naar Wayne. “Ik weet het niet.. hij leek net zo..”�
“Anders.”�
Nynian knikt naar Lilly. “Net was hij.. even m’n broer. Ik weet dat het gek klinkt maar toen.. voelde het gewoon even zo. Net alsof hij niet de wereld wil domineren of helemaal gek is.”�
Lilly glimlacht. “Het klinkt niet gek.. net was hij gewoon even.. aardig.”�
Wayne knikt. “Maar we mogen niet vergeten dat.. Treyt nog steeds onze vijand is.”�
“Ik weet het..”� Nynian zucht. “Maar het voelt gewoon zo raar.. Treyt.. m’n broer..”�

Reacties: