FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *37*

De rest is allemaal in slaap gevallen merk ik. Gelukkig, dat vermeed weer moeilijke vragen omdat ik zo stil was. Ik voel toch een steek van jaloezie als ik Clemence zo dicht tegen Tom aan zie liggen, die zijn arm om haar heen heeft geslagen. We zouden dit keer naar een hotel wat verder weg rijden, omdat er waarschijnlijk allemaal fans bij het huis van Tom en Bill zouden staan, aangezien de concerthal daar niet zo ver weg van was. Ik had dat net pas gehoord van Georg, en heb dus geen flauw idee waar ik zal moeten gaan slapen. Tom zal waarschijnlijk samen met Clemence in een hotelkamer gaan, en de rest heeft vast een eigen kamer. Het lieft was ik nu naar huis gegaan, maar er rijden denk ik geen treinen meer om twaalf uur snachts..
We zouden nog een klein half uurtje moeten rijden. Ik ga wat gemakkelijker zitten en langzaam vallen mijn ogen dan ook dicht.

Zachtjes word ik wakker geschud door Bill. 'We zijn er' fluisterd hij. Ik knik en sta langzaam op, mijn lichaam was nog zeker niet wakker. Bill loopt voor me de bus uit, sloom loop ik achter me aan en ik hoor de deuren achter me dicht sissen en de bus weer wegrijden. De anderen waren al het hotel ingelopen. Zoals verwacht zie ik Clemence achter Tom aanhuppelen. 'Je kan vanavond wel bij mij slapen als je wilt' vraagt Bill voorzichtg. Ik knik en loop achter hem aan naar de lift. Georg en Gustav hadden een kamer aan elk een kant van de kamer van Bill. Bill draait de sleutel om en opent de deur. Ik laat me meteen op bed ploffen. 'Hier heb je een shirt om in te slapen' roept Bill. Ik vang het shirt en kleed me snel om. Bill komt even later terug uit de badkamer en legt zich naast me onder de dekens. Zachtjes geeft hij me nog een kus op mijn kruin. 'Weltrusten' zegt hij. 'Weltrusten' mompel ik terug.
Ik merk dat Bill al gauw in slaap is gevallen. Zelf kan ik de slaap maar niet vatten. Ik hoor van de kamer tegenover ons gekreun. Drie keer raden. Tom en Clemence zijn natuurlijk bezig. God, nu zou ik echt geen oog dicht kunnen doen. Waarom kon die jongen me nou zo gek maken. Het voelde echt klote om te weten dat Tom nu bezig was met een of andere uit elkaar geplukte vogel. Okee, misschien een beetje overdreven maar daar vond ik Clemence gewoon op lijken. Ik hoopte echt dat ze morgen alweer vroeg weg zou zijn, en ik niet de hele dag tegen dat hoofd zou moeten aankijken.
Het gekreun word langzaam minder en stopt uiteindelijk. Ik stap uit bed en loop naar de badkamer. Ik was moe, maar kon gewoon niet slapen. Ik maak een kommetje van mijn handen en laat het water erin lopen, snel plens ik het water over mijn gezicht en droog het lichtjes af zodat mijn gezicht toch een beetje vochtig blijft. Ik vond het snikheet in dat bed. Waarschijnlijk was dat de reden dat ik niet kon slapen. Ik loop terug en zie dat er behalve een bed ook nog een op zich wel grote bank staat. Voor zover ik dat kan zien in het donker. Ik besluit nog maar even daar op te gaan liggen en straks wel weer in bed te kruipen, als ik wat afgekoeld was. Om nu meteen weer onder de dekens te kruipen, leek me iets te warm. De bank was zacht en er lagen twee dikke kussens op, die ik gebruikte om me hoofd op neer te leggen. Dit voelde veel lekkerder. Langzaam vallen me ogen dicht, en voor ik het weet ben ik in slaap gedommeld.

Reacties: