FanFic.nl

Frabinchi, Lamiko, Mintol & Jasirama: A New Generation.

Chapter 5, Treyt’s Chapter.

“Wat moeten we nu doen..?”� Nynian is opgestaan en weggelopen van Nave, ze wil niet meer aan hem denken.
“Niks, eerst moeten we.. over de recente gebeurtenissen heen komen.”� Wayne kijkt bezorgd naar Nynian.
Nynian schudt haar hoofd. “Dat kunnen we niet doen, Treyt gaat echt niet stilstaan..”�
“Maar Nynian..”�
Nynian heft haar hand op om Lilly het zwijgen op te leggen. “Ik heb pijn, natuurlijk. Het wordt moeilijk voor me, dat ook.. maar pas als de wereld is gered kan ik m’n verdriet toelaten en rusten.”�
Wayne knikt. “Dan wordt het tijd voor de.. final showdown. Tijd om Treyt een lesje te leren.”�
Lilly en Nynian knikken, ze lijken allebei wel zenuwachtig.
“Maar.. waar gaan we Treyt vinden?”�
Wayne haalt z’n schouders op naar Lilly. “Dat is het probleem, hij komt altijd naar ons toe.”�
Nynian knikt. “Misschien moeten we weer naar een plek waar de waarheid nog niet helemaal duidelijk.”�
“Welke plek heb je het over?”� Lilly kijkt Nynian een beetje angstig aan.
“Over.. het huis waar ik ben geboren.”�
“Weet.. je zeker dat je terug wil?”� Wayne kijkt even snel naar Lilly.
Nynian glimlacht. “Ik vind het echt heel lief dat jullie zo bezorgd zijn.. maar we moeten het gaan doen. Zolang Treyt leeft is de wereld niet veilig.”�
“Right.”� Wayne knikt.
“Kom, pak m’n hand.”� Nynian steekt haar hand uit naar Lilly en Wayne. Die pakken haar hand beet. “Het is tijd om Treyt te laten zien.. wat we waard zijn.”� Nynian doet haar ogen dicht en ze verdwijnen alledrie. Nave ligt nog steeds ongeroerd op de grond, een held die uiteindelijk toch echt gestorven is. Een echte held geworden is.

“Verdomme.”� Nynian doet haar ogen open en staat stil.
“Kunnen jullie ook niet bewegen?”� Lilly kijkt angstig naar Wayne en Nynian.
Wayne schudt z’n hoofd. “Je speelt vals Treyt!”� gilt Wayne naar het niks.
“Denken jullie nou echt dat ik het zo zou spelen?”� Treyt komt vanachter de deur te voorschijn.
“Waarom heb je er dan voor gezorgd dat wij niet meer kunnen bewegen? En hoe heb je er in godsnaam voor gezorgd?”�
Treyt heft z’n hand op en Wayne stopt met praten. “Ik heb iets gestolen van de organisatie, iets wat er voor zorgt dat mensen met krachten niet meer kunnen bewegen.”�
“En jij dan?”� Nynian kijkt Treyt aan. “Jij hebt ook krachten.”�
Treyt knikt. “Maar ik sta buiten de straling.”�
Nynian kijkt Treyt schuin aan. “Waarom doe je dit Treyt? Waarom wil je zo graag de wereld domineren?”�
“Ik wil de wereld niet domineren, ik wil de wereld bevrijden.”�
“Bevrijden van wat?!”� Wayne kijkt Treyt woedend aan. “Het enige waarvan de wereld moet worden bevrijd ben jij!”�
“Jullie kennen het hele verhaal niet.”�
“Vertel ons dan het hele verhaal.. Leg ons uit waarom je dit doet!”�
Treyt kijkt naar Lilly en knikt. “Dan moeten jullie wel beloven om me uit te horen.”�
“Het is niet echt zo dat we kunnen opstaan wanneer we willen..”�
Treyt glimlacht. “Dat is dan mooi.”�
Wayne reageert niet, maar kijkt net zoals Lilly even snel naar Nynian.
“Ik wil het horen, wie weet.. geloof ik je wel.”�
Treyt glimlacht knikt. “Dan neem ik jullie nu terug naar een vergeten geschiedenis, een hele donkere geschiedenis voor sommige.. Het eerste deel heb ik niet zelf meegemaakt, maar gehoord van Evan.. oftewel Nave.”�

Back in time to reveal the truth..

“Het is je eigen schuld dat je in de problemen zit, los het ook maar op.”� Saskia’s moeder kijkt Saskia kwaad aan.
“Ik.. ik kan het niet mam..”� Saskia kijkt haar moeder kwaad aan. “Hoe kan ik nou m’n eigen kind laten vermoorden!”�
“Het í­s nog geen eens een kind! Het zit nog in je buik.. je bent 16.. je hebt nog een heel leven voor je.. je moet een abortus laten plegen.”�
“Nee.”� Saskia schudt haar hoofd.. “Dat doe ik niet.. ik ga het kind nemen.. en het verzorgen.. met Evan.”�
“Evan is de schuld van dit alles, ik wil niet dat je hem ooit nog ziet.”� Haar moeder klinkt resoluut en loopt weg.
“Loop maar weg mam, maar weet dat als je nu de kamer uitloopt ik naar Evan ga en nooit meer terug kom.”�
Haar moeder lacht schamper. “Dat zullen we wel zien.”�
“Dat zullen we inderdaad wel zien!”� Saskia ziet dat haar moeder wegloopt en draait zich om, ze pakt haar mobiel en toetst een nummer in.
“Met Evan.”�
“Evan.. met Saskia.. hoe ging het bij jou?”�
“Aan jouw stem te horen net zo slecht als bij jou.”�
Saskia moet glimlachen. “Dan zit er maar 1 ding op..”�
Het blijft even stil. “Dus je wil echt naar Zack toe gaan?”�
“Ik ga m’n kind niet opgeven Evan, dat gaat gewoon niet.”�
“Ik snap het, ik wil het kind ook niet opgeven.. dan.. zie ik je over 5 minuten?”�
“Is goed.”� Saskia klapt haar mobiel dicht en zucht. “Waarom moet dit ons overkomen..?”�

“Dus.. jij bent zwanger?”� Zack zit op een bankje en Saskia en Evan staan voor hem.
Saskia knikt.
“Van jou?”�
Evan knikt ook.
“Dat is wel.. even een schok.”�
“Jij bent onze mentor.. ik weet niet naar wie we anders toe hadden moeten gaan..”�
Zack glimlacht. “Rustig maar Saskia, alles komt goed. Ik ga ervoor zorgen dat jullie een eigen huis krijgen en daar samen met jullie aankomende baby kunnen opgroeien goed?”�
Saskia knikt opgelucht.
“Bedankt.. Zack..”� Evan knikt naar Zack en knijpt even in Saskia’s hand.

“Dus.. eigenlijk was jij niet gepland als kind?”� Nynian kijkt Treyt meelevend aan.
Treyt glimlacht en schudt z’n hoofd. “Nee, maar ze hielden wel van me.. en van jou. We leefde gelukkig met z’n 4’en totdat.. Saskia overleed.”�
“In een ongeluk?”�
Treyt schudt z’n hoofd. “Dat hield Evan zich voor maar.. ze is vermoord.”�
“Door?”�
“Later, Nynian, later. Wij werden allebei in een weeshuis geplaatst, maar ik een andere omdat.. ik anders was.”�
“Anders?”�
Treyt glimlacht. “Zal ik verder gaan?”�
Nynian knikt, net zoals Wayne en Lilly.
“We zitten nu in de periode waar ik in het weeshuis ben geplaatst, zonder jou.”�

“Ik snap het gewoon niet.. waarom ik?”� Treyt staart naar de grond en wrijft even in z’n oog.
“Je hebt mij toch, als vriend.”�
Treyt glimlacht. “Dat is waar.. Jay.”�
“Over een paar is het afgelopen, dan wordt je niet meer gepest en heb je gewoon een goed leven.”�
“Dan heb ik nog steeds geen ouders.”�
“Wat maakt dat uit? Ik heb toch ook geen ouders.”�
“Dat is waar.. maar ik kan ze nog herinneren.. ik weet hoe ze zijn.. hoe m’n zusje is..”�
“Weet je wat, we gaan je zusje opzoeken.”�
“Meen je dat?”�
Jay knikt. “We gaan gewoon niet meer naar school en je zusje zoeken.”�
Treyt glimlacht naar Jay. “Bedankt man, als we haar hebben gevonden gaan we ook naar jouw ouders zoeken.”�
Jay knikt. “Deal.”�
Treyt en Jay omhelzen elkaar en knikken naar elkaar.

“Zeg Jay ik heb iets ontdekt..”� Treyt kijkt de kamer rond maar ziet dat Jay er niet is. Hij loopt naar de deur en kijkt om de hoek, daar zit hij Jay staan. Hij loopt naar Jay toe en hoort dan dat hij aan het bellen is.
“Ja het gaat goed, hij wil z’n zusje gaan zoeken. Uhuh klopt, ik weet Cymia daar al is.”� Jay is even stil. “Hij weet het nog niet, dus hij kan ook niet zomaar onzichtbaar worden.”�
Treyt kijkt ontzet naar Jay. “Waar heb je het over..?”�
“Natuurlijk doe je er goed aan Evan, dat de andere niet wilde meewerken zegt niks. Dadelijk hebben we ze alle vier onder controle en zijn we dichterbij dan ooit bij ons doel. De wereld.”� Jay glimlacht en kijkt naar de hemel.
“Evan… m’n.. vader?”� mompelt Treyt.
“Ja is goed, ik zal hem in de gaten houden. Ik zal hem ook beschermen als dat nodig is, natuurlijk. Hij is 1 van de 4 sleutels. Doei.”� Jay doet z’n mobiel weer in z’n zak en loopt richting Treyt. Treyt rent snel weer naar binnen en rent door naar z’n kamer, daar valt hij op z’n bed. “Wat moet Jay met m’n vader.. en wat bedoelt hij met.. onzichtbaar worden?”�

“Klaar om je zusje te zoeken?”� Jay staat in de deuropening geleund, met een kaart in z’n hand.
“Hmm.”� Treyt kijkt weg van Jay en blijft op het bed liggen.
“Hé, wat is er man?”�
“Niks..”�
“Als je het niet meer wil moet je vertellen.”�
Treyt knikt. “Zeg Jay.. waarom denk je dat m’n vader me uit huis heeft gezet?”�
Jay kijkt Treyt even raar aan. “Eeh.. ik weet het niet man.”�
Treyt knikt. “Denk je dat hij me niet meer wilde?”�
“Misschien kon hij het niet aan omdat je moeder dood ging.”�
“Hmm, maar waarom zou hij dan ook m’n zusje wegdoen?”�
“Ik weet het echt niet..”� Jay kijkt Treyt gekweld aan. “Je moet er gewoon niet aan denken, Treyt. Ooit wordt je wel gelukkig en je kun je je eigen kinderen laten opgroeien en bij ze blijven, zoals je wil.”�
Treyt glimlacht. “Maar een nieuwe jeugd krijg ik niet..”�
“Zo erg is het toch niet? Je hebt mij altijd nog.”�
Treyt glimlacht. “Heb ik jou wel echt Jay? Waarom ben je eigenlijk bevriend? Vind je me zielig ofzo?”�
Jay kijkt Treyt weer gekweld aan. “Doe eens normaal man, ik ben bevriend omdat ik je cool vindt.”�
Treyt knikt. “Niet omdat ik.. speciaal ben?”� Treyt kijkt Jay recht in z’n ogen.
Jay kijkt Treyt lang aan. “Waar heb je het over? Ik snap jou niet hoor, het ene moment ben je nog helemaal blij omdat we je zusje gaan zoeken en nu doe je opeens zo.”� Jay kijkt Treyt kwaad aan en staat op. “Pas op Treyt, dadelijk verlies je je enige vriend ook nog.”�
Treyt glimlacht naar Jay als Jay de kamer uitloopt. “Ik heb nooit een vriend gehad.. alleen mensen die me willen gebruiken.”� Treyt knippert met vingers boven z’n hand en verdwijnt. “Het is tijd dat ik m’n vader ga opzoeken en ga uitvinden waarom ik hier zit, waarom ik moet worden gebruikt.”�

“Treyt! Treyt! Wacht eens man!”� Jay rent achter Treyt aan. “Het spijt me van net.. maar je was even niet te slikken.”�
Treyt glimlacht. “Het maakt niet uit Jay, zolang je maar niet tegen me liegt maakt het niet uit.”�
Jay kijkt Treyt even aan en knikt dan. “Ik vertel altijd de waarheid, maar.. waar ga je nu naar toe?”�
“M’n vader.”�
“Weet je waar hij is dan?”�
Treyt schudt z’n hoofd. “Maar ik ging er al vanuit dat je achter me aan zou komen.”�
“En wat maakt dat dan uit?”�
“Jij weet wel waar m’n vader is.”�
“Wat?!”� Jay kijkt Treyt raar aan. “Waar heb je het over man, waarom zou ik dat weten?”�
“Omdat.. Jay..”� Treyt knipt met z’n vingers en verdwijnt. “Jij dit ook wist.”�
“Wow.. hoe doe je dat?!”�
“Houdt je niet van de domme Jay.. jij wist al die tijd al dat ik dit zou kunnen.”�
“Ik..”�
“Ik heb je horen bellen, met m’n vader.”�
Jay’s gezicht betrekt.
“Dus het wordt tijd om het te gaan vertellen.”�
Jay glimlacht en schudt z’n hoofd. “Nog niet Treyt.”� Hij pakt een steen uit z’n zak en opeens valt Treyt zichtbaar op de grond.
“Ugh..”�
“Je kan dan wel krachten hebben, maar ik heb er iets tegen.”�
“Hoe.. hoe wist je.. het?”�
“Omdat je de tweede generatie bent Treyt, dacht je nou echt dat je die krachten van een vreemde hebt?”�
“M’n.. ouders..?”�
Jay knikt. “Precies. Jouw ouders hebben ooit de wereld gered, en zoiets blijft natuurlijk niet achter de schermen.”�
“Dus..”�
“Toen mensen erachter kwamen dat er 4 tieners waren die speciale krachten hadden en de wereld konden redden.. vonden ze dat interessant.”�
“Wat.. bedoel je?”� Treyt kijkt naar Jay die Treyt terug aankijkt.
“Ik bedoel dat er een organisatie werd opgericht om de krachten te beheersen, want als je die krachten beheerst.. beheers je de wereld.”�
Treyt kijkt Jay verdwaasd aan. “Waarom zou iemand de wereld willen beheersen?”�
“Waarom wilde Adolf Hitler elk land veroveren?”�
Treyt kijkt Jay nog steeds verdwaasd aan. “Dit.. is toch niet hetzelfde?”�
“Als je het DNA van de 4 mensen met krachten kan transplanteren in een gewoon iemand.. wordt die gewone persoon ook speciaal.”�
“Dus.. ze willen een heel leger van.. mensen met krachten?”�
Jay knikt. “Leuk hè, je kan je beter aansluiten.. voordat je wordt vernietigd.”�
Treyt glimlacht. “Als je mij vernietigt heb je geen persoon met krachten meer.”�
“Denk je dat?”� Jay schudt z’n hoofd en draait zich om. “Het is jammer dat m’n dekmantel weg is, maar reken er maar op dat je nog steeds wordt bekeken.. Treyt.”�
Treyt staat langzaam op en knipt met z’n vinger. “Hoe ga je iets bekijken dat onzichtbaar is?”�

“Vertel het me pa, waarom gebeurt dit met me?! Waarom blijkt m’n enige vriend een soort spion te zijn en.. waarom is er een organisatie die mij wil inlijven?”� Treyt staart boos naar het mobieltje van Jay.
“Hoe kom je aan dit mobieltje Treyt?”�
“Ik heb het gepakt van Jay, op een moment dat hij niet oplette.. maar daar gaat het niet om pa.. ik.. voel me verraden.”�
“Dat snap ik Treyt.. maar je moet aansluiten bij de organisatie.”�
“Waarom zou ik? Dan wordt ik alleen maar gebruikt..”�
“Als je je niet aansluit dan.. krijg je het heel moeilijk.”�
“Dus jij hebt je aangesloten? Jij heb je eigen kinderen uitgeleverd om testpersonen te worden?!”�
“Treyt ik.. ik kon jou niet opvoeden.”�
“Waarom niet?”�
“Ik.. ben zelf een testpersoon..”�
“Dus ze hebben al een leger?”� Treyt kijkt ontzet naar de mobiel.
“Nee, dat technologie is nog niet compleet.”�
“Ik weiger om een testpersoon te worden voor een organisatie die de wereld wil.. de wereld is van iedereen en niet alleen van mensen die per ongeluk goed zijn geboren! En.. Nynian ga je ook niet gebruiken.”�
“Nynian is niet te gebruiken, Nynian heeft geen krachten.”�
“Hoe kan dat? Ze is toch ook een kind van.. jou en mam?”�
“Maar niet altijd worden krachten overgebracht naar kinderen.”�
“Kom op pap, we kunnen samen de wereld redden.. zonder ons is de organisatie niks.”�
“De wereld wordt er alleen maar beter van als de organisatie aan de macht komt, the survival of the fittest Treyt.”�
Treyt schudt z’n hoofd en gooit de mobiel op de grond. “Nooit zal ik ervoor zorgen dat de wereld in de handen komt van.. de organisatie.. Nynian.. ik kom eraan.”� Treyt knipt met z’n vingers en verdwijnt.

“Dus..dit is het weeshuis waar Nynian is gedumpt..”�
“Kom op Wayne, we moeten over 10 minuten op school zijn.”� Een meisje loopt naar buiten en wacht ongeduldig op de jongen die blijkbaar Wayne heet.
“Nynian is er toch nog niet..”�
“Ik ben er al hoor.”� Nynian komt naar buiten gelopen en glimlacht naar Wayne en het meisje. “Kom, dan gaan we.”�
Het meisje en Wayne knikken.
Treyt zorgt ervoor dat hij niet wordt gezien en draait weg van de 3. “Hmm.. Nynian is dus wel hier.. wie zijn.. Wayne en.. Lilly?”�

“Het spijt me Treyt.. het spijt me dat ik je niet geloofde.”� Nynian heeft natte wangen en kijkt naar Treyt.
“Is het.. echt waar?”� Lilly kijkt Treyt met grote ogen aan.
Treyt knikt. “Maar het verhaaltje is nog niet af, het gaat nog verder.”�
Wayne knikt. “Vertel maar dan.”�
Treyt knikt terug. “Ik ging op onderzoek uit en kwam erachter dat jullie ook krachten moesten hebben, via jullie ouders.”� Treyt wijst naar Wayne en Lilly. “Ik zag ook dat jullie je nog niet realiseerde dat jullie krachten hadden en zocht iemand die me kon helpen om jullie het te vertellen, jullie me te laten geloven en daarna ook te helpen om de organisatie neer te krijgen..”�

“Cymia komt wel Wayne, kom nou gewoon naar binnen.”� Treyt staat weer op dezelfde plek, het is avond en hij kijkt naar Wayne en het meisje dat blijkbaar Lilly heet.
“Okée.. ja is goed.”� Wayne knikt naar Lilly en loopt achter haar aan naar binnen, Treyt draait zich om en kijkt recht in de ogen van een meisje.
“En.. wie ben jij?”�
Het meisje glimlacht. “De zus van Cymia.”�
“En waarom sta jij hun.. te begluren?”�
Het meisje glimlacht nog een keer. “Omdat ik Cymia moet vinden.. en met haar praten.”�
“Waarover?”�
“We kennen elkaar pas een paar seconden en nu al stel je moeilijke vragen.”�
Treyt glimlacht. “Het spijt me.”�
“Het maakt niet uit.”� Het meisje glimlacht. “Maar als we nou eerst even onze namen aan elkaar vertellen en daarna een stukje gaan lopen en praten.. wie weet komen dan we ooit bij de moeilijke vragen.”�
Treyt knikt. “Ik vind het goed.. ik heet.. Treyt trouwens.”�
Het meisje knikt. “Syna.”�
“Leuk je te ontmoeten.”�
Syna glimlacht naar Treyt en gaat hem voor. “Maar waarom sta jij hier mensen te begluren?”�
“Omdat.. ik 1 van die mensen ken.”�
“Waarom ga je er niet gewoon naar toe dan?”�
“Omdat ik nog wat dingen moet regelen voordat dat kan.”�
Syna knikt.
“Maar wie is Cymia?”�
“Het vriendinnetje van de jongen die je net naar buiten zag gaan?”�
“Serieus?”� Treyt kijkt haar even wantrouwend aan.
Syna knikt. “Maar.. ik heb het idee dat er iets verkeerd zit.”�
“Is ze.. deel van de organisatie?”�
Syna’s ogen worden groot en ze kijkt Treyt geschrokken aan. “Hoe weet je.. ooh..”� Syna’s gezicht klaart op. “Ben jij Treyt, de zoon van Evan?”�
Treyt knikt. “Hoe.. ken je me?”� Treyts ogen versmallen even.
“Ik ken Evan.”�
Treyt knikt. “Dus jij bent ook deel van de organisatie.”�
Syna schudt haar hoofd. “Was.”�
“Was..?”�
Syna knikt. “Ik voelde.. dat het verkeerd was.”�
“Dus nu ben jij ook tegen de organisatie?”�
“Klopt.”�
“Dus.. zullen we een team vormen?”�
Syna glimlacht. “Klinkt goed.”�
“Maar aangezien jij er deel van uit hebt gemaakt.. kan jij me wel wat dingen vertellen.”�
“Wat wil je weten?”�
“Wie.. zitten er precies in?”�
“De organisatie is niet zo heel groot.. maar ze hebben veel invloed. Door middel van chantage en bedreiging weten ze mensen in hun organisatie te krijgen.”�
“Waren.. Dennis en Maaike lid?”�
Syna lijkt even uit het veld geslagen door de vraag van Treyt, maar dan glimlacht ze. “Nee.. die weigerden..”�
“Dus heeft de organisatie ze vermoord?”�
Syna knikt.
“En.. m’n moeder..?”�
Syna kijkt even naar de grond.
“Laat maar.”� Treyt glimlacht. “We houden het er wel op dat.. ze gedood is bij een ongeluk.”�
Syna kijkt Treyt meelevend. “Het spijt me Treyt.”�
“Het maakt niet uit, ooit zal ik er voor zorgen dat de organisatie boet..”�
Syna glimlacht en knikt. “En ik zal je helpen.”�
Treyt glimlacht dankbaar.
“Maar wacht eens.. waarom zit Evan er dan wel in?”�
“Omdat Evan 2 kinderen heeft, ze hebben er maar 1 nodig..”�
“Hoe.. bedoel je?”�
“Als Evan niet in de organisatie zou zitten.. zou jij of Nynian nu niet meer leven.”�
“Dus.. hij offert zich.. voor ons op?”�
Syna knikt. “Precies.”�

Treyt en Syna zijn bij een bankje aangekomen en zijn daar naast elkaar gaan zitten. “Maar.. waarom zat jij in de organisatie dan?”�
Syna glimlacht. “Vind je het erg als.. ik dat niet beantwoord.”�
Treyt schudt z’n hoofd. “Natuurlijk niet, ik snap het als het persoonlijk ligt.”�
Syna knikt. “Het spijt me.. misschien vertel ik het later.. goed?”�
Treyt knikt en glimlacht. “Is goed, maar.. wat is ons plan?”�
“Heb jij geen plan dan?”�
“Ik ben er pas een dag achter dat ik een plan zou moeten hebben.”�
Syna knikt. “Dus je bent erachter dat Jay.. bij de organisatie zit?”�
Treyt knikt. “Het was raar weet je.. hij was m’n enige.. vriend.. en dan blijkt dat hij.. opdracht had om m’n vriend te zijn.”�
Syna knikt. “Maar ook al had hij een opdracht.. dan kan hij nog steeds om je geven.”�
Treyt schudt z’n hoofd. “Jay gaf niet om me, dat weet ik zeker.”� Treyt kijkt naar de hemel en glimlacht. “Ik hoop dat ik hem ooit nog eens tegenkom, dan kan ik.. me revancheren.”�
“Zorg er wel voor dat je liefde voor wraak je niet over neemt, het gaat er niet om dat Jay lijdt.”�
Treyt knikt. “Ik weet het, ik moet de organisatie neerhalen en de wereld redden.”�
Syna knikt. “Maar dat hoef je niet alleen te doen.”�
Treyt glimlacht. “Bedankt.. Syna.”�
“Geen dank, maar ons eerste doel is Cymia overhalen en de andere 3 bij ons zien te krijgen.”�
Treyt knikt. “En daarna.. m’n vader.”�
Syna kijkt Treyt even gekweld aan maar knikt dan. “Evan erbij hebben zou zeker handig zijn.”�
“Wacht eens..”�
Syna kijkt Treyt vragend aan.
“Ik denk dat we beter onze doelstellingen kunnen bijstellen, we moeten de kloonmachine eerst stelen.”�
Syna schudt haar hoofd. “Het duurt nog eeuwen voordat ze die klaar hebben.”�
Treyt glimlacht. “Mooi, dan kunnen we nu eerst ons team gaan.. complementeren.”�
Syna knikt.

Treyt kijkt ongeduldig om zich heen en gaat even verzitten op het bankje, dan opeens ziet hij Syna aan komen lopen.
“Hehe eindelijk.”�
Syna glimlacht. “Sorry dat het zo lang duurde, Cymia is.. moeilijk over te halen.”�
Treyt glimlacht terug. “Is het al gelukt?”�
Syna schudt haar hoofd. “Maar ik maak vorderingen, ik hoop haar binnen 2 dagen te kunnen overhalen.”�
Treyt knikt. “En als we Cymia hebben dan hebben de rest ook?”�
“Wie zal het zeggen, ik denk dat de kans wel groot is.”�
Treyt glimlacht. “Mooi zo, wanneer ga je weer terug naar d’r?”�
“Vanavond weer, we gingen niet zo heel.. blij uit elkaar.”�
“Hoezo niet?”�
“Ze wilde me niet geloven over Dennis en Maaike.”�
“Gelooft ze je nu wel?”�
Syna schudt haar hoofd. “Maar ik ben van plan haar dadelijk jouw nummer te geven, dan kan jij haar vertellen over Jay.. en je vader.”�
Treyt knikt. “Is goed, ik hoop dat ik haar kan overhalen.”�
Syna glimlacht. “Als jij het niet kan.. wie wel?”�
“Jij?”�
Syna glimlacht nog een keer. “Ik hoop het.”�
“Ik hoop maar dat we niet gevonden worden.”�
Syna kijkt de bezorgd kijkende Treyt even aan. “Dat denk ik niet.”�
“Hoezo niet? Jay zei dat ze mij zouden blijven achtervolgen.. en dat ik naar Nynian toe ben gegaan is.. een vrij logische stap.”�
“Dat is wel zo, maar ze verwachten vast niet dat je samen met mij samen gaat werken.”�
“Misschien niet, misschien wel.. ik weet het niet. De organisatie is wel goed, ze hebben er ook voor gezorgd dat Wayne, Lilly en Nynian elkaar hebben ontmoet.”�
Syna knikt. “Maar ze hebben wel mij laten gaan.”�
“En dat is hun grootste fout.”�
Syna knikt.
“Maar.. ben je niet bang dat ze nu gaan doen waarmee ze je eerst chanteerde?”�
Syna schudt haar hoofd naar Treyt. “Dat.. kan niet meer.”� Syna kijkt geëmotioneerd weg van Treyt.
Treyt knikt en omhelst Syna. “Wat het ook is.. het komt goed..”�

“Het wordt tijd voor weer een sprong in de tijd.”� Treyt kijkt naar Wayne, Lilly en Nynian. “En bedankt dat jullie me niet onderbreken.”�
Wayne en Lilly knikken.
“Treyt..”�
“Wat is er.. Nynian?”� Treyt kijkt Nynian bezorgd aan.
“Het spijt me dat je dit allemaal hebt moeten meemaken.. voor.. ons.”�
Treyt glimlacht. “Agh, het had altijd erger gekund. Maar zullen we nu geen tijd meer verspillen aan excuses en bedankjes, het verhaal gaat nog verder.”�

“Ik weet het zeker, vanavond dan haal ik Cymia over.”� Syna staat naast Treyt in de buurt van het weeshuis.
“Dat zei je gisteren ook.”� Treyt glimlacht naar Syna.
“Weet ik.. maar nu weet ik het echt zeker. Ik ben heel dichtbij.”�
“Ik hoop dat het lukt, dan zijn we weer 1 stap dichterbij.. het redden van de wereld.”�
Syna glimlacht. “Misschien worden we wel helden.”�
Treyt knikt. “Wie weet.”�
“Treyt, kom.”� Syna gaat opeens achter het muurtje staan bij het weeshuis.
“Wat..?”� Maar Syna reageert niet en trekt Treyt achter het muurtje.
“Wayne! Hey Wayne! Waar ga je naar toe?”�
“Naar Cymia, ze klonk net heel overstuur aan de telefoon.”� Wayne rent verder terwijl Nynian achter hem aanrent.
Treyt kijkt Syna aan. “Hmm, blijkbaar is Cymia overstuur.”�
Syna knikt. “Ik ben benieuwd wat er aan de hand is, misschien wel.. de organisatie.”�
“Denk je dat ze erachter zijn gekomen dat wij..?”�
“Ik weet het niet..”� Syna zucht en kijkt strijdvaardig voor zich uit. “Maar als dat zo is moeten we ze laten zien dat we een echte bedreiging voor ze zijn.”�
Treyt knikt. “We zullen ze laten zien dat ze nog lang niet van ons af zijn.”�
“Ik ga er naar toe.”�
Treyt knikt. “Ik hoop dat je Cymia kan redden.. van wat dan ook.”�
Syna knikt en loopt weg.
“Syna.. succes.. en.. kom heel terug.”�
Syna glimlacht en knikt. “Bedankt.. Treyt..”�

Treyt zit weer op z’n vertrouwde plek waar hij altijd zit als hij Wayne, Lilly en Nynian in de gaten houdt.
“Waar blijf je.. Syna..”�
Treyt kijkt op als hij hoort dat er iemand aankomt rennen. “Verdomme Wayne, wacht nou eens!”� Wayne rent naar de deuropening en zakt tegen de deur in elkaar, er lopen tranen over z’n gezicht. Treyts gezicht vertrekt en hij ziet hij Nynian naast Wayne gaat zitten.
“Hé.. wat is er nou?”�
“Cymia is..”� Wayne kijkt weg.
Nynian kijkt hem niet-begrijpend aan. “Wat is er met Cymia?”�
“Ze is.. dood..”�
Nynians ogen worden groot en slaakt een gilletje. “Hoe.. wat.. huh?”�
“Ik kwam binnen en ze lag daar in een.. plas.. bloed.”�
“Weet je zeker dat ze dood is?”�
Wayne knikt.
“Ooh.. Wayne.. het spijt me zo..”�
“Ik snap het niet.. hoe kan ze opeens.. weg zijn.. en.. nooit meer terugkomen..?”�
“Heb je de politie al gebeld?”�
Wayne schudt z’n hoofd. “Ze mag niet gevonden worden..”�
“Wat.. wat bedoel je Wayne?”�
“Ze is.. niet.. zomaar dood.”�
“Wat.. dan?”�
“Ze heeft..”�
“Zelfmoord?”� fluistert Nynian ontzet.
Wayne knikt en kijkt met betraande ogen de verte in. “Ik snap het gewoon.. niet..”�
Treyt staat vloekend op en rent naar het bankje waar hij altijd met Syna zit.
“Syna.. het spijt me..”� Treyt rent Syna toe, maar Syna kijkt niet verdrietig.
“Wat spijt je Treyt?”�
Treyt kijkt Syna ontzet aan. “Van.. Cymia.. dat ze..”�
“Denk je echt dat het zelfmoord is?”� Syna zegt het opgewekt.
“Wat.. is het anders?”�
“Als ik zeg dat ze echt iets voor Wayne begon te voelen en ergens over twijfelde.. snap je het dan?”�
“Ze wilde.. uit de organisatie.. dus de organisatie heeft haar vermoord?”� Treyts ogen worden groot.
Syna knikt. “En raad eens wie die opdracht heeft gecombineerd met het opzoeken van een gevaarlijk iemand.”�
Treyts ogen versmallen en hij kijkt Syna kwaad aan. “Jij..”�
Syna glimlacht. “Orders zijn orders, het is niet persoonlijk.”�
Treyt schudt ongelovig z’n hoofd. “Dat ik je ooit.. vertouwt heb.. dat ik ooit..”� Treyts stem stokt en hij knipt met z’n vingers.
“Ga je nu al weg Treyt? Zal ik m’n steen dan even pakken.”�
Maar voordat Syna’s hand naar haar zak kan gaan valt ze achterover.
“Doe geen moeite, ik pak hem wel voor je.”�

“Ooh.. Treyt..”� Nynian kan weer bewegen en rent naar de open armen van Treyt. “Het spijt me zo..”�
“Ja.. mij ook Treyt. Blijkbaar heb ik je toch.. verkeerd ingeschat.”�
Treyt glimlacht over de schouders van Nynian naar Wayne en Lilly. “Het is nooit het plan geweest om jullie me meteen te laten geloven.”�
“Ik wilde het net gaan vragen.. maar waarom deed je eerst net alsof je onze ouders had vermoord? En waarom liet je je klonen tegen ons vechten?”�
Treyt glimlacht. “Jullie moesten sterk worden voordat jullie klaar zouden zijn voor het echte werk. Zie het als een soort training.”�
Wayne knikt. “Maar.. wie of wat moeten we nu gaan verslaan?”�
“Ik.. weet het niet zeker. Ik weet niet wie de officiële baas is.. maar.. ik denk wel dat Syna en Jay hoog staan.”�
“Dus die 2 zijn ons eerste doel?”� Lilly kijkt naar Treyt die Nynian nog steeds omhelst.
Treyt knikt. “Maar we kunnen het beste in twee teams gaan werken.”�
Nynian komt los uit Treyts armen en knikt. “Gaan.. wij dan samen?”�
“Als jij dat wil.”�
Nynian knikt en Treyt glimlacht. “Eens, Lilly en Wayne?”�
Die knikken ook.
“Goed, dan moeten we nu een plan gaan opstellen..”�

Reacties: