FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *38*

De vakantie was aangebroken. De laatste weken had ik doorgebracht bij Bill en Tom thuis. Ik was nog vaak naar Nederland geweest om mijn vrienden op te zoeken, maar wonen deed ik daar niet meer. Bill had een paar dagen geleden mijn hele verhaal uit me gekregen, over mijn ouders, school en de pesterijen. Alleen had ik hem niks over Nero verteld, dat was iets voor later. Bill had erop gestaan dat ik tijdelijk bij hem en Tom zou blijven wonen. Ze hadden het allebei veel gezelliger gevonden. Jimmy had me wel laten weten dat hij het jammer vond, maar het begreep, en dat ik altijd bij hem terug kon komen. Al mijn spullen had ik al opgehaald en uitgebreid afscheid genomen van iedereen. Mijn ouders had ik niks verteld, ze zochten zelf maar uit waar ik uithing. Ik was hun geen verklaring schuldig, integendeel. Gelukkig was vandaag de vakantie aangebroken en had de tweeling drie volle weken vrij van concerten, intervieuws en dergelijke. Van Clemence heb ik niks meer gehoord. Waarschijnlijk was het gewoon een van Tom zijn one-night stands. Gelukkig maar, want anders had mijn leven echt een hel geweest als ik elke dag tegen hí¡í¡r aan zou moeten kijken. Bah.
Ik vond het heel gezellig met Bill en Tom. Ik had het gevoel alsof ik ze al jaren kende en we konden gewoon heel goed met elkaar opschieten. Vanmiddag ging Bill shoppen in Berlijn en had gevraagd of ik meeging. Jammer voor hem, maar ik had niet zoveel zin. Hij had het gelukkig niet zo heel erg gevonden en had Andreas weten te strikken voor een middag weg. Wat dus betekende dat ik een hele middag alleen met Tom zou zijn. Mijn gevoelens voor hem waren niet gedaald. Ze waren zelfs groter geworden. Elke keer als ik hem zag maakte mijn hart een sprongetje, maar toch was het niet helemaal hetzelfde als met Nero. Misschien omdat ik Tom nog niet zo heel goed kenden, of omdat hij gewoon niet de ware is. 'Film kijken?' stelde Tom voor. Een beetje afwezig knik ik, omdat ik nog steeds met meijn gedachten bezig ben. Tom klopt om de bank als teken dat ik naast hem moet zitten. Verbaasd kijk ik naar de titel die op het scherm verschijnt, City of Angels. Dat was voor zover ik wist een romantische film. Dus eigenlijk helemaal niks voor Tom om naar te kijken. Ik voel hoe Tom me iets dichter tegen zich aantrekt. De zenuwen gieren door me lichaam. Het lieft zou ik weer die heerlijke lippen van hem willen proeven. Zijn koude piercing voelen, die me kippenvel bezorgd. Zijn handen die me dichter tegen hem aandrukken. Maar het is allemaal verloren hoop, dat weet ik ook wel. Wat zoekt een gast van 19 nou in een derde klasser van 14? Niks toch? Achja, ik zou wel zien hoe alles afliep. De film is al een tijdje bezig als ik voel hoe Tom lichtjes mijn zij streelt. Mijn hempje is een stukje omhoog geschoven waardoor ik zijn vingertoppen voel op mijn huid. Wat was hij aan het doen? Vond hij me dan toch leuk, of was het alleen maar zijn bedoeling om me gerust te stellen? Me op mijn gemak te laten voelen? Alle mogelijke dingen speelden zich af in mijn hoofd. Maar die werden al snel verdrongen door Tom zijn blik. Zijn puppy bruine ogen keken diep in de mijne. Even hield ik mijn adem in. Ik voelde me gelukkig, maar ook bang, bang om hierna wéér afgewezen te worden. Iemand te zijn die gewoon is om af en toe lekker mee te zoenen als hij daar zin in heeft. Meer kan ik niet denken, als Tom zijn lippen op die van mij zet. Zijn piercing die tegen mijn lippen drukt, zijn tong die langs mijn lippen strijkt. Zachtjes open ik me mond en laat zijn tong naar binnen glijden. Hier heb ik zolang op moeten wachten, zo lang naar moeten verlangen. Langzaam glijden zijn handen onder mijn shirt. Ik krijg kippenvel als hij dat doet. Zijn vingers glijden omhoog naar de sluiting van mijn beha, die hij gemakkelijk opent. Een zachte kreun ontsnapt uit mijn mond. Tom wist hoe hij zit soort dingen moest doen, zachtjes duw ik hem van me af. 'Tom, nee' fluister ik. Ik wou echt wel verder met hem, maar alleen als ik niet de zoveelste one-night stand van hem zou zijn. 'Waarom niet?' vraag hij. Okee, was het niet hard om het op die manier te zeggen? Het was tenslotte gewoon de waarheid, toch? 'Ik wil het nog niet' fluister ik weer. Waarom zei ik nou nóg niet? Nu denkt hij vast dat ik het later wel wil.. Dat wil ik ook wel, maar niet zo. Tom duwt zich van me af en loopt naar de keuken. Fijn, was hij nou boos op me? 'Tom?' vraag ik. Geen antwoord. 'Nou laat dan maar.' mompel ik en zap nog wat met de tv.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.