FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *39*

Tom heeft de afgelopen dagen niks tegen me gezegd. Bill ontging het ook niet, maar zei er niks van. Waar ik op zich wel blij mee was, want anders had ik misschien wel moeten vertellen over me gevoelens voor Tom. En dat was wel het laatste wat ik wilde! Vanavond zouden we met ze allen gaan stappen, Georg en Gustav gingen ook mee. Het voelde als een ontvluchting voor me. Even mijn gedachten verzetten, en gewoon genieten van een leuke avond. We worden over een kwartier met een taxi opgehaald en naar een club gebracht. Alleen Bill staat nog zijn haren te doen. Zuchtend laat ik me naast Georg op de bank vallen. Hun zijn het blijkbaar allemaal wel gewend dat Bill zo traag kan doen. Eindelijk is die dan ook klaar en kunnen we weg als ik de bel hoor. Het zal de taxi chauffeur wel zijn. 'Ik ga wel!' roep ik en spring naar de deur. Tot mijn verbazing heeft Tom al opengedaan, en staat hij uitgebreid te zoenen met iemand. Ik voel hoe mijn ogen groter worden als ik merk dat het Clemence is. 'Gaat dat wijf méé?!' vraag ik boos.
Tom kijkt geïriteerd op, 'Ja en als je daar problemen mee hebt blijf je maar hier.' roept hij boos. 'Dan blijf ik wel hier ja!' schreeuw ik terug. 'Je doet maar' mompelt Tom nog en drukt zijn lippen weer op die van Clemence.
Alle kleur trekt uit mijn gezicht en tranen ontstaan in mijn ogen. Hoe kon hij? Was ik dan echt alleen maar een speeltje van hem? Wat als ik wel verder met hem was gegaan? Zou hij me dan ook grof aan de kant hebben gezet? Ik voel me gebroken. Misschien had mijn gevoel het dan toch goed, en is Tom niet de ware. Verwoed veeg ik de tranen uit mijn ogen. Verdriet maakt plaats voor woede. 'Misschien moet ik maar gewoon terug naar Nederland gaan, waar mijn vrienden op me wachten.' sis ik kwaad. 'Opgeruimd staat netjes' zegt hij geïriteerd. Verbijsterd kijk ik hem aan. Zij hij dat nou echt? Resoluut draai ik mijn rug om en spurt de trap op, richting mijn kamer. Al mijn spullen doe ik snel in een grote sporttas die op de grond staat. Als laatste pak ik mijn spullen uit de badkamer en ren de trap weer af. Tom en Clemence staan nog steeds in dezelfde houding als ik ze net achterliet. Zonder aarzeling duw ik hun aan de kant en ruk de deur open. 'Tot ziens, Tom.' zeg ik met een verstikte stem. En sluit de deur achter me zodra ik buiten sta.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.