FanFic.nl

I Hate Georg & zijn Tokio Hotel!!

Hoofdstuk twee.

'
~A New Home In Gemany..~

'Ashley'pov

Mijn moeder trekt me en de auto. Mijn handen en gezicht plakken tegen de ruit. Ik zie hoe Alex me hulpeloos aanstaart. Een traan rolt over mijn wang. Jane stapt ook in. Ze start de auto en we rijden weg. Alex wordt steeds kleiner. Tot hij verdwenen is. Ik ga doorgezakt in de zetel zitten met mijn iPod. Ik luister naar mijn lievelings nummer. Maar niets helpt. De pijn in mijn hart is gewoon té erg. Geen Alex meer. Mijn ogen vullen zich weer met tranen. Ik doe ze dicht en voel hoe ik even later in slaap val.

*3 uur later*

"Ashley,wakker worden, we zijn in Duitsland!" Traag open ik mijn ogen. Ik moet knipperen tegen het felle licht. Als ik er aan gewend ben geworden stap ik uit de auto en neem mijn spullen. "Stefan en zijn zoon Georg wonen hier!" zegt Jane wijzend naar het huis tegenover ons. De deur van het huis gaat open en er komt een man naar buiten gelopen. Met bic smile loopt hij op Jane af en slaat zijn armen om haar heen. Ik neem aan dat het Stefan is. "Dag, schatje! Alles goed?" vraagt hij op een slijmerige toon. In de deuropening staat zijn zoon Georg. Ik neem mijn koffers en tassen en loop er mee naar binnen. "Hallo!"zegt Georg wanneer ik hem passeer. Ook al op zo'n slijmerige toon. Het zit hier precies in de familie! "NEE Je kan mijn broer niet vervangen!" Snauw ik hem toe. Ik zeg het maar alvast dat hij het weet! Ik loop dan naar boven en ga op zoek naar mijn kamer. Dan zie ik een kamer waar enkel meubels in staan, voor de rest is hij verlaten. Dus veronderstel ik dat dat mijn nieuwe kamer is. Ik loop naar binnen en begin mijn spullen uit te stallen. Ik heb het gevoel dat ik beken word dus draai ik me gelijk om. Mijn blik valt op Georg die in de deuropening staat. Ik zucht :"Heb je iets nodig van mij nodig ofzo?" Ik bekijk hem van top tot teen en draai dan met mijn ogen. "Niet echt.." antwoord hij. "Awel, ga dan weg! En doe alsjeblieft iets aan je haar!" "Pff, bitch", mompelt Georg en loopt dan mijn kamer uit. Wat een janet, zeg! Ik heb nu al een hekel aan hem! Ik zucht en doe verder met wat ik bezig was.

Reacties: