FanFic.nl

Jacob's Story

Chapter 5

“Krankzinnnig verhaal, he? Logisch dat mijn vader niet wil dat we er met iemand over praten.”� Zei ik.
“Wees maar niet bang, ik zal je niet verraden.”� Zei ze, terwijl ze me nog steeds niet aan keek.
“Ik heb zojuist het verdrag verbroken.”� Lachte ik.
”�Ik zwijg als het graf.”� Beloofde ze, en toen rilde ze.
“serieus. Niets tegen Charlie zeggen, hoor. Hij was behoorlijk boos op mijn vader toen hij hoorde dat sommige van ons niet meer naar het ziekenhuis gaan sinds dr. Cullen daar werkt.”�
“Dat beloof ik.“
“En, vind je ons nu een stelletje bijgelovige indianen?”�vroeg ik op een speelse en toch bezorgde toon, Want Bella had me nog steeds niet aan gekeken.
“Nee. Ik vind dat je heel goed enge verhalen kunt vertellen. Kijk ik heb nog steeds kippenvel.”� Zei ze glimlachend en stak haar arm uit om het te laten zien.
“Gaaf.”� Lachte ik.
En toen waarschuwde het geluid van tegen elkaar klaterende strandstenen ons dat er iemand aan kwam. We keken op hetzelfde moment op en zagen Mike en Jessica naar ons toe lopen.
“Daar ben je Bella.”� Riep Mike opgelucht en zwaaiend.
“Is dat je vriendje?”� vroeg ik, gealarmeerd door de jaloerse toon in zijn stem.
“Nee, absoluut niet.”� Verluisterde Bella terug en ze knipoogde naar me. En ik glimlachde terug.
“Dus als ik mijn rijbewijs heb…”� begon ik.
“Moet je bij me langskomen in Forks. Dan kunnen we samen wat doen.”�
Mike had ons bereik en vlak achter hem liep Jessica. Ik zag dat Mike mij onderzoekend opnam en tevrede kijken toen hij zag dat ik aan de jonge kant was.
“Waar was je?”� Vroeg Mike aan Bella. Duhh… dat kon hij toch zien, het antwoord stond voor hem!
“Jacob vertelde me wat lokale legendes.”�melde Bella. “Het was heel interessant.”�
Ze glimlachde warm naar me en ik grijnsde terug.
“O.”� zei Mike aarzelend. “We zijn de spullen bij elkaar aan het pakken: het ziet er naar uit dat het zo gaat regenen.”�
We keken allemaal omhoog naar de dreigende lucht. Dat was inderdaad een regenbui.
“Oke.”� En Bella sprong op. “Ik kom.”�
“Leuk je weer gezien te hebben.”� Zei ik, Mike een beetje jennend.
“Vond ik ook. De volgende keer dat Charlie langsgaat bij Billy kom ik mee.”�beloofde ze.
Ik grijnsde van oor tot oor. “ Dat zou gaaf zijn.”�
“En bedankt.”� Voegde ze er ernstig aan toe.
Toen liep ze samen met Mike en Jessica mee terug.
Die vrijdag
“Jake, man. Ga je mee kamperen op het strand vanavond?”� vroeg Quil die overliep van enthousiasme. “Embry, Paul, Jared, Seth, Colin en Sam gaan ook mee! Dat wordt gezellig man!”�
“Jezus, Quil doe is effe rustig. Stuiterbal! Tuurlijk ga ik mee. Wat moet ik meenemen? En hoe laat moet ik er zijn?”� vroeg ik met een big smile. Dit waren altijd super gezellige dingen. Quil moet lachen om mijn reactie, omdat ik zelf nu bijna net zo hard aan het stuiteren ben als hem.
“Hm… eten, snacks enzo voor boven het kampvuur, drinken, je slaapzak, zaklamp, kleren, zwembroek en dat soort dingen en natuurlijk een super goed en gezellig humeur. Je komt maar een keer aanwaaien vanavond. Zie maar hoe laat je komt, wel VOOR het eten alsjeblieft.”� Quil steekt zijn tong uit en lacht, die kleine vreetzak. Denk ook alleen maar aan eten. De mafkees!
“haha, oke. Ik zal er betijds zijn, kleine vreetzak.”� En ik steek mijn tong naar hem uit. “weer lekker in de openlucht, en rond het kampvuur. Word zekker gezellig!”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.