FanFic.nl

Jacob's Story

Chapter 6

Ik rende meteen naar huis, en rende toen gelijk door naar mijn kamer om mijn spullen te pakken.
Billy kwam met zijn rolstoel achter me aan - onderhand was hij al best snel geworden met dat ijzeren ding.
“Jake! Waar ben je allemaal mee bezig!”� schreeuwde hij.
Ohja. Ik heb het nog geen eens gevraagd.
“Ehm.. pap? Quil en Embry vroegen aan mij of ik mee ging kamperen, en het word hartstikke leuk en ik wil zo graag - ”�
Een moment keek Billy even overdonderd en begon toen heel hard te lachen.
Dat vond ik dus niet leuk. Ik deed een stap naar hem toe en begon hem te kietelen en te meppen.
“Hé, pas op voor je ouweheer! Anders mag je niet meer mee!”� Hij moest nog steeds grinniken.
“Moet ik je helpen met spullen pakken?”� Vroeg hij poeslief.
“Nee hoor! ”� Ik begon weer dingen bij elkaar te sprokkelen en in een grote kampeertas te gooien.
Billy maakte aan gestalten om weg te rijden, maar ik riep hem.
“Pa, mag ik nog wat te bikken uit de kast meenemen?”�
Billy keek me aan en reed weg. Ik liep hem achterna.
Hij reed naar het antieke kastje en haalde een briefje van 20 dollar uit het laatje.
“Ga jij nou maar lekker naar de winkel.”� Zei hij nog steeds lachend.
“Dankjewel, pa.”�
Nadat ik de nodige spullen in mijn tas had gegooid, ben ik naar de winkel gerent en heb een vooral worstjes en marshmallows ingeslagen. Direct daarna ben ik naar het strand gegaan. De meeste waren er al, alleen Sam en Paul waren er nog niet. Ze hadden het Kampvuur al branden en lagen de slaapzakken er allemaal omheen. Het was ondertussen al 5 uur, en ik wist al wat Quil zou zeggen.
“Heey, Jake! Waar is het eten? Ik sterf als ik niet snel iets eet!”� Zei hij met een grote grijns.
“Jij kan echt niet aan wat anders denken dan eten He?”� Vroeg ik lachend.
“He, ik ben hier al een uur hoor! Van kamperen wordt je gewoon hongerig!”�
“je bent gewoon een kleine vreetzak! Maar goed dat je niet kunt stil zitten.”� En terwijl ik dat zei stak ik mijn tong uit. Dat liet hij natuurlijk niet op zich zitten. Hij stond op en zette de achtervolging in. Ik zorgde dat hij mij niet te pakken kreeg en toen tekkelde ik hem en gooide hem samen met Embry het water in.
“HE! Nou ben ik helemaal doorwekt! Das niet aardig van jullie! Kom eens hier dan krijgen jullie een knuffel van mij!”� riep hij vanuit het water naar ons.
“Haha, wij kijken wel uit hoor.”� Riep Embry. “wij blijven liever droog!”�
“Zeg Quil! Wil je ook een worstje?”� Riep Colin vanaf het vuur. “moeten we die naar je toe gooien of kom je hem halen?”�
“Ik kom hem wel halen anders is het zonder van het worstje hé!”�
Toen Quil net weer bij het vuur zat kwamen Sam en Paul eraan lopen.
“zo Quil, al een avond duik genomen?”� Vroeg Paul met een gemene lach.
“Ja, alleen was die niet vrijwillig, He Jake en Embry?”� Zei Quil beschuldigend.
“Wat? Zeg je nou dat wij jou erin hebben gegooid? Zo iets zouden wij toch nooit doen? Daarvoor zijn wij veelste lief.”� Zei ik met een lach.
“Jaja, Daarvoor zijn jullie veel te lief. Geloof je het zelf nog Jake?”� Vroeg Sam bijdehand.
“Ja, wij zijn twee engeltjes. Niet waar Embry?”�
“Ja, wij zijn de twee liefste, braafste en mooiste engeltjes.”� Zei Embry en deed net als of hij een echte engel was.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.