FanFic.nl

Jacob's Story

Chapter 11

Vanavond was er weer Honkball op de TV en gingen Billy en ik naar Charlie en Bella om daar de wedstrijd te kijken. Toen we daar waren was het eerste dat me opvalling dat de Truck er niet stond. Is Bella weg? Of is de auto naar de garage?
“Hi, Charlie! Alles goed?”� vroeg Billy.
“Hm.. Het gaat. Bella is gisteravond kwaad thuis gekomen, heeft Edward de deur in het gezicht gegooid, heeft kwaad haar tas in gepakt en is naar Phoenix gereden. Ik kreeg alleen maarte horen dat ze…”� Charlie slikte en ging verder: “ dat ze zich hier niet verder kan wortelen. Dat ze hier niet vast wilt komen te zitten zoals Renee. En dat ze Forks haat!”�
Wat! Wat had Edward gedaan! Waarom ging ze zomaar weg? Dit kon gewoon niet waar zijn! Straks zo ik wakker worden en dan bleek dit allemaal een droom te zijn geweest!
“Dat is spijtig om te horen Charlie. Maar misschien is het zo wel better voor haar.”� Wat zei Billy daar? Dat dit misschien wel better voor Bella is? Had dat te maken met de Legendes? Dit kon hij niet menen!
“Tja, misschien is dat wel waar, Billy. Gaan jullie meenaar binnen? Het is daar wel wat warmer dan hier buiten.”� Billy en ik volgden Charlie naar binnen toe. Ik kon mijn gedachten niet bij de wedstrijd houden. Mijn gedachten waren bij Bella. Was alles goed met haar? Wat is er gebeurd? Waarom is ze nou weg? En zo nog wel tig andere vragen.
“hey, Jake. Leef je nog wel?”� Slaperig keek ik op. “In slaap gevallen jongen?”� Vroeg Billy. “ hm…. Schijnbaar wel dus. Is de wedstrijd al afgelopen?”�
“ja, ik was van plan naar huis te gaan. Ga je ook mee, of blijf je liever hier slapen?”� Vroeg Billy plagerig.
“nee, ik ga wel mee. Anders kom jij nooit thuis.”�
“Doei, Charlie.”� Zeiden Billy en ik
“Doeg jongens.”�
Thuis ging ik meteen door naar bed en nog geen 2 tellen later sliep ik al. De volgende ochtend werd ik wakker door de zon. School ging gewoon door en Samen met Embry en Quil was het weer si gezellig. S’ middags gingen we klifduiken. Het was een mooie dag, en de zee was rustig.
“Ik ga als eerste”� riep ik om het hardst. Ik nam een aanloop en sprong. Wow, het water was echt ijskoud! 3 tellen later kwam er nog iemand naast me in het water. Ik had niet gezien wie van de 2 het was. Als ik het opspattende water zag denk ik dat het Quil was. En ja hoor, een paar seconde later hoorde ik naast me: “Godveredomme! Het water is ijskoud gek! Had je dat niet even kunnen zeggen, Jake?”�
Ik moest lachen”� sorry, ik ben ook pas net bovenwa…”� Bam, en daar was ook Embry in het water, ik kreeg een golf water in mn mond.
“jezus! Het is echt ijkoud! Had het effen gemeld!”�
Quil en ik moesten keihard lachen.
“Ook hallo Embry, sorry, door Quil kon ik het je niet vertellen. Want hij stond mij ook net te vertellen dati k het had moeten zeggen.”�
“oke, oke, is al goed. Wie het eerste weer op het strand is. De laatste is een slome slak!”� en weg was Quil. Embry en ik volgde snel en als snel hadden we Quil in gehaald. Embry was eerste en ik tweede.
“Jammer jongen. Volgende keer beter.”� Riep Embry. We drogen ons af en gingen terug naar huis.
Thuis was Billy bezig met het eten. “ah, daar ben je al. Eten is bijna klaar. Dek jij even de tafel?”�
“Oke, ruik goed, Pa!”� ik was echt uit gehongerd! 5 minuten later zaten we aan tafel. Het eten was echt heerlijk! Toen ging de telefoon. Billy rolde er naar toe en nam op. Hij luisterde even en daarna vertrok zijn gezicht. Wat was er aan de hand?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.