Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Schrijfwedstrijden » The Young & The Hopeless

Schrijfwedstrijden

16 okt 2009 - 17:33

1528

1

478



The Young & The Hopeless

Oké, je kan weer zoiets verwachten als Resi. Ik wil dit verhaal waarschijnlijk verder uitschrijven. Dit is weeral vanuit Bill. Hopelijk is dit goed genoeg..

Muziek vlucht de net geopende deur uit. Het slaat in mijn gezicht en schreeuwt langs mijn oren. Ik heb nog niet eens één stap in de nachtclub gezet en ik ben nu al doof. Tom lijkt er het minste last van te hebben, neemt de deur over om dan als eerste naar binnen te stappen. Automatisch volg ik hem. En zoals gewoonlijk belanden we op een kruk bij de bar met het net bestelde drinken al in de hand. Uitgaan is nooit echt spectaculair geweest. Bij mij dan. Tom weet soms nog eens een meid te scoren, zuipt zich dan kapot om zijn hersencellen te verlammen, neemt haar mee, beleeft een ‘geweldige’ nacht en de volgende dag weet hij niets meer, zelfs niet wanneer er een bloedmooi meisje tegen hem aangevleid ligt.
“Ik ben even op pad.”ť Mijn ogen rollen een paar rondjes in hun oogkassen.
“Je doet maar.”ť
En weg is hij. Even kijk ik hem nog na, maar de dansende menigte slokt hem vrijwel gelijk op. En na nog geen tien minuten zit ik alleen. Verveeld speel ik met het rietje in mijn glas. Uiteindelijk schuift het glas over de bar van de ene naar de andere hand. Ik zucht diep en kijk terug naar het volk. Zwetende lichamen kronkelen om elkaar heen. Armen zwiepen de lucht in. Heupen draaien rond. Ik wou dat ik kon dansen.
Mijn hoofd draait weg van een tweetal meisjes die naar mij seinen. Nu echt geen behoefte aan. Met een hand onder mijn hoofd scan ik de andere kant van de ruimte, blijf verbaasd hangen bij een stel loungebanken. Een groepje jongeren liggen er uitgestald. Een donkere jongen zit op de rugleuning, een andere jongen met een kaalgeschoren kop en enkele dreadlocks eraan zit tussen zijn benen, en dan het meisje ligt over de gehele lengte met haar hoofd op de schoot van de jongen met die dreads. Aan haar mond die continu open gaat is te zien dat ze aan het praten is tegen de donkere jongen die zo nu en dan knikt. Haar handen gaan de lucht in om haar woorden te ondersteunen. Eens in de zoveel tijd gooit ze een been de lucht in en laat die dan weer met een plof op de knalrode bank vallen. Haar voeten zijn bloot. Haar benen zijn bloot. Van wat ik kan zien heeft ze een kort, zwart jurkje aan.
Uit het niets keert ze haar gezicht. Met haar hoofd nog op de jongen zijn schoot kijkt ze mij aan. Ze glimlacht. Haar arm reikt ze weer de lucht in, dit keer mijn kant op. Haar hand wijst naar mij. Verbaasd kijk ik naar haar wijsvinger die mij bij haar wilt hebben. Beschaamd kijk ik weg en draai mijn lichaam terug naar de bar.
“Nog een Baco graag.”ť
“Maak er maar twee van.”ť Met grote ogen kijk ik naar het meisje die eerst nog op de bank lag en nu naast mij op de kruk zit. “Hey.”ť Haar bruine ogen bekijken mij. “Kan je niet spreken?”ť Vragen kijkt ze mij aan.
“O, jawel. Hoi.”ť
“Wat een schatje ben je.”ť Ze lacht zachtjes en plaatst haar hand op mijn knie. Rillingen schieten omhoog. “Waar ben je bang voor? Ik bijt niet. Niet hard te minste.”ť Weer die lach. Gefascineerd bekijk ik de knopjes in iedere kant van haar onderlip en het ringetje in haar neusschot. Het staat haar wel.
“Je bent niet zo’n prater, hè?”ť Ze moest eens weten. Tom moest dit eens hóren. Waar is hij eigenlijk? Ik kijk om het meisje heen naar de dansvloer. Hij is weer eens spoorloos, ook al weet ik waar hij uithangt. Ik wip weer terug op mijn stoel. Onbewust begin ik haar in mij op te nemen. Ze heeft dus lichtbruine ogen. Een kleine, Griekse neus. Dikke lippen. Lichte huid. Zwart haar in verschillende lagen en tot een klein hanenkam gekamd. Rode plukken in haar lok. Vrij grote stretchen. Mijn ogen dwalen naar beneden. “Kun je het zien?”ť
Mijn wangen kleuren schaamrood. Stamelende woorden krijg ik er nog net uit. Hopeloos kijk ik een andere kant op, maar ik word steeds terug gezogen naar haar kleedje. Het is niet zomaar een jurkje, nee, het is er een van gaas! Haar B cup borstjes zijn goed te zien. Eén tepel steekt zelfs door het gaas heen. Mijn mannelijke hormonen dwingen mij om verder te kijken. Ze heeft een mooie navel. Vrij opgewonden bijt ik op mijn onderlip, ze heeft niet eens een slipje aan.
“Zin om de jongens te ontmoeten, mijn schattige punker?”ť Voorzichtig gaat ze met haar vingertoppen door mijn mohawk. Nu ze zelfs zo voorovergebogen zit blijven haar borsten mooi omhoog staan. Twee appeltjes van goud.
‘Uh, oké?”ť
Ze pakt mijn hand en neemt me mee van de kruk af. Mensen lijken haar niet eens te zien, zelfs wanneer ze haar halfnaakte lichaam langs iemand gaat om er tussen te komen. Mijn hornomen kriebelen weer. Haar handen zijn zachter dan dat ik had verwacht van haar harde uitstraling. Zal de rest van haar lichaam ook zo fijn voelen?
“Nou, dit is Dancer.”ť Ik kijk naar de donkere jongen die over de andere jongen heen stapt om mijn mij een stevige broederhanddruk te geven. “En dit is Justice, mijn lief.”ť Ze gaat op de schoot zitten van de jongen met de kaalgeschoren kop en enkele dreads die vanaf zijn kruin tot aan zijn nek lopen. Haar lippen zuigen zich vast aan zijn hals. Diep vanbinnen voel ik een steek van jaloezie.
“Hey, en wie ben jij?”ť De jongen grijpt mijn hand en maakt ook een broederlijk gebaar zoals Dancer deed.
“Bill.”ť
“Bill. Nou, leuk je te zien, gozer. Tof haar trouwens.”ť Dankbaar knik ik, mijn ogen alweer terug gericht naar het meisje.
“Wat onbeleefd! Ik heb niet een mijn eigen naam gezegd.”ť Opgewekt staat ze op en sluit mij in haar knuffel. “Ik ben Storm, aangenaam.”ť Stroomschrokken gaan door mijn borstkast bij het voelen van haar kleine heuvels. Ze is lekker warm.
“Smoke je?”ť Dancer houdt de joint tussen duim en wijsvinger voor mijn neus. Hij rolt er mee en wacht tot ik antwoord.
“Ja.”ť Ik pak het over en neem er een stevig hijs van. Rook stroomt mijn longen in, even houd ik het vast en blaas dan weer alles uit. De joint geef ik door aan Justice, die het na zijn beurt weer doorgeeft aan Storm.
“Kom!”ť Ze pakt me bij mijn mouw en plaatst mij dan tussen Justice en haar. “Jij gaat mij inhaleren.”ť Gelijk neemt ze een hijs en houdt alles op. Haar lippen naderen zich gevaarlijk dichtbij. Automatisch open ik mijn mond bij het voelen van haar lippen. Stap voor stap laat ze de rook vrij en ik begin het te inhaleren. Met een hoest laat ik alles er weer uit en zie hoe ze er om glimlacht. “Hot.”ť Ik glimlach nu zachtjes terug.

“Oké, ik wil dansen, wie gaat er mee?”ť Storm staat met nieuwe energie op en wacht op antwoord.
“Wij smoken nog even door.”ť Justice geeft de net gedraaide joint door aan Dancer. “Gaan jullie maar.”ť Geschrokken kijk ik van hem naar haar. Ik kan niet dansen, piept er een klein stemmetje in mijn achterhoofd. Dat hoort ze natuurlijk niet en grijpt me bij mijn pols.
Alle knoppen worden uitgedraaid bij het zien van haar sensuele bewegingen. Haar vrouwelijkheden zijn geweldig goed te zien achter dat schaarse kleedje. Ze beweegt mee met de ritme. Armen gaan de lucht in, polsen draaien elke kant op, voeten schuifelen, ogen gesloten. Ze is onbeschrijfelijk mooi. Puur. Ze kijkt me terug aan en laat haar armen om mijn nek vouwen.
“Je denkt echt veel te veel. Waarom laat je dat niet eens allemaal varen? Je zult je zoveel beter voelen.”ť Haar korte nagels kriebelen onder mijn kraag. “Goed, sluit je ogen.”ť Verbaasd kijk ik haar aan. “Nee, laat die hersenen eens uit. Sluit gewoon je ogen.”ť Twijfelend sluit ik mijn ogen. Hoe stom moet dit uit zien midden op de dansvloer. “Denk niet aan die mensen om je heen. Zij hebben geen oog voor jou, jij niet voor hun. Adem eens diep uit en geef de controle over je lichaam aan mij.”ť Een diepe zucht verlaat mijn lippen. Voor een moment lijk ik die opgestapelde druk van al die jaren niet meer te voelen. Ik en Storm op de dansvloer. Geen loerende mensen die het slechte uit mij willen halen. Alleen maar muziek en twee mensen. “Goed zo.”ť Haar adem voel ik tegen mijn oorschelp kriebelen. Een zacht kusje volgt.

“I take what I want
Take what I need
They say it's wrong but it's right for me
I won't look down
Won't say I'm sorry
I know that only God can judge me”ť


Lippen vormen zich om mijn lippen. Het puntje van haar tong teased langs de opening van mijn mond. Hunkeringen gieren door mijn aderen. Zonder enig interessen in de omgeving laten we ons gaan. Onze kus veranderd in een machtige tongzoen. Mijn handen glijden over het gaas, kippenvel is er doorheen te voelen. Haar handen verplaatsen zich van mijn nek langs mijn schouders, krast zachtjes over mijn rug en eindigt gevormd om mijn billen. Ze staakt de zoen.
“'Cause, I'm young and hopeless.”ť


Reacties:


KaulitzFreak
KaulitzFreak zei op 17 okt 2009 - 9:26:
FANTASTISCH!!!!!!