Hoofdcategorieën
Home » Twilight » In Rainier, Oregon » [Vier]
In Rainier, Oregon
[Vier]
Men zegt dat de tijd langzaam voorbij kruipt als je je heel erg op iets verheugt, en je niets te doen hebt, maar als professor Matthews wiskunde geeft, gaat de tijd nog langzamer. Zijn gedachten zijn ontzettend saai, vol met wiskunde, en ik zit voor een stinkend gedrocht, ook wel een weerwolf genoemd, wiens gedachten ik niet kan lezen. Mijn gave is in dat gebied een beetje beperkt. Normaal heb ik daar niet zoveel last van, ik hoef niet te weten wat Camilla over mij denkt - ik kan ook de gedachten van vampieren niet lezen - en ik heb nog nooit langer dan twee dagen bij een andere vampier of weerwolf te hoeven zijn. Uit verveling ga ik één voor één mensen hun privacy schenden. Ik begin bij Chantal, want ze heeft een duidelijk niet Amerikaanse naam en ze zit naast me. Hierin is mijn gave niet beperkt, ik kan meer dingen zien dan waar ze op dit moment aan denkt. Die wiskunde met hopeloze fouten is nog minder interessant dan de foutloze wiskunde. Of, eigenlijk is het wel grappig. Chantal is er namelijk van overtuigd dat één maal één twee is. Zucht. Ik doorzoek haar hoofd een beetje. De hersenen van mensen werken allemaal hetzelfde, ookal denken veel mensen dat ze extra rare kronkels in hun hoofd hebben. Ik kan het het beste beschrijven als mapjes, boordevol informatie. Vele mapjes zijn aan elkaar verbonden, sommige sterker dan andere. Als je een mapje opent, zijn er vele andere mapjes weer makkelijker te openen. Het enige wat ik moet doen, is het goede mapje vinden en ik word overspoeld met oude gedachten en herinneringen. Chantal komt, ondanks haar Franse naam, uit Nederland en woon sinds haar vierde in de Verenigde Staten. Goh.. Interessant.. Niet dus. Hup, door met het schenden van privacy en op naar de volgende. Ik kijk de klas rond, zoekend naar mijn volgende slachtoffer. Ik zie dat de jongen voor in de klas weer in slaap is gevallen, en ik kroon hem tot slachtoffer II. Ik hoop dat hij droomt, een droom is vaak puur vermaak, want de mens heeft geen grip op wat hij droomt. Ik vind het soms jammer dat ik niet kan slapen, even zorgeloos indommelen. Maar hé, zo is mijn leven.
Ondertussen ben ik diep in de gedachten van de slapende jongen. Ik heb geluk, hij droomt. Meet Dave. Hij is zeventien jaar oud en droomt dat hij door aliens wordt aangevallen. Ze komen met UFO en al door de muur, die wonder boven wonder heel blijft. Ik onderdruk een grinnik als ik zie hoe die aliens eruit zien. Ze hebben een enorm, uitgerekt, olijfkleurig hoofd, bedekt met donkerpaarse vlekken. Hun romp is vierkant, de ledematen zijn ontzettend dun en uitgerekt en ze dragen allemaal een tuinbroek. Net voordat ik het niet meer houd, wordt zijn droom, of eigenlijk nachtmerrie, ruw verstoord door professor Matthews die hem wakker maakt. Weg aliens. Weg plezier. Of eigenlijk, hoe Dave hem in zijn gedachten uitscheldt is eigenlijk ook wel grappig. Sowieso dat Dave nog vaker slachtoffer van privacyschending gaat zijn. Geamuseerd luister ik nog een naar een paar gedachte scheldwoorden, bedreigingen en beschuldigingen. Dan laat ik weer iedereen in mijn hoofd binnen en ruik ik ook meteen de geur van het gedrocht sterker. Bleh. Godzijdank gaat vrij snel daarna de bel. Ik pak meteen mijn tas, waar mijn spullen nog inzitten omdat ik te lui was om ze eruit te pakken, en loop op mensentempo naar de gang. Net als ik mijn hand op de deurklink leg, hoor ik professor Matthews mijn naam noemen. Ik zucht geërgerd en draai me om.
'Wat is er?' zeg ik, terwijl ik mijn puppyoogjes opzet.
Professor Matthews antwoord met iets dat ik waarschijnlijk als evil glimlach moet interpreteren.
'Dit is een blokuur.'
O god.
Arme ik.
Reacties:
'Wat is er?' zeg ik, terwijl ik mijn puppyoogjes opzet.
Professor Matthews antwoord met iets dat ik waarschijnlijk als evil glimlach moet interpreteren.
'Dit is een blokuur.'
O god.
Arme ik.
Ik lag zo damn plat als maar kan X3
Ik hou van jou gevoel van humor,het stimmt met de mijne XD
Niet dat het hetzelfde is,maar die van jou bevalt me
<3
haha, das droog denk je dat je weg kan, blokuur! leuk bedacht weer!
snel verder!
Leuk beschreven die gedachten iedereen
Ben weer benieuwd hoe het verder gaat
x
Leuk leuk, ik ga snel verder lezen :'D