FanFic.nl

you stole my heart before i could say no.

Deel 11

Deel 11: Goodbye.

Wakker worden is niet erg, het beseffen dat hij niet meer bij mij is, maakt het erger. Sinds ik wakker ben, is hij het enige dat door mijn hoofd gaat. Hij als in ‘Tom’. Daar gaat alweer een traan. Ik wist niet dat ik iemand zo hard kon missen en dit is slechts dag 2. Hoelang nog voor ik hem terugzie? Zie ik hem nog terug of was die kus een definitief afscheid? Ik zit rechtop in mijn bed en haal zijn foto van mijn nachtkastje. Is zijn foto het enige dat ik nog zal te zien krijgen? Of komt hij toch terug in mijn leven? Oh, ik mis hem zo. Mijn alles, mijn leven, mijn hart zit nu in Duitsland. Zover weg, maar toch zo dichtbij. Bij het zien van zijn foto komen zoveel herinneringen terug, onze val in het water, onze avondwandeling, ons ‘etentje’ in het park, zijn idee om mij te laten zingen, de films die we samen zagen, onze eerste ontmoeting en al die andere herinneringen. Ze komen terug in me op en ik vind het niet eens erg.

I can honestly say
You’ve been on my mind
Since I woke up today
I look at your photograph all the time
These memories come back to life
And I don’t mind

Ik herinner onze kus, zijn lippen op de mijne. Elk haartje op mijn lichaam ging rechtop staan. Ik voel zijn kus nog branden op mijn lippen. Zijn warme adem die langzaam dichterbij kwam en die zachte warme lippen die eindelijk de mijne raakten. Alles waar ik zo naar verlangde, gebeurde en was zo snel weer voorbij. Zijn hand die de mijne zo zacht vasthield en toen losliet. Onze blikken kruisten nog even. Onze ogen vol liefde, maar zag hij dat? Het is dag 2 zonder hem en ik hoorde nog niets van hem. De keren dat hij met me danste, borst tegen borst, hart tegen hart. Ik herinner me zelfs de simpele dingen, alle details. Ik herinner me alles, tot ik begin te huilen. Het enige moment dat ik wil vergeten, de enige herinnering die ik niet meer wil is hoe zijn hand de mijne losliet, hoe hij zo zacht en stil verdween, hoe de eerste traan viel, het afscheid.

I remember when we kissed
I still feel it on my lips
The time that you danced with me
With no music playing
I remember the simple things
I remember until I cry
But the one thing I wish I’d forget
The memory I wanna forget
Is goodbye

Deze morgen nam ik een gitaar en speelde ons liedje, ons liedje dat we samen schreven. De noten klonken anders, stiller, eenzamer. Door mijn tranen heen zong ik de tekst mee, de tekst die Bill moest zingen, bleef stil. Alweer een traan die naar beneden gleed en een hol geluid maakte als ze op de gitaar viel. Jelke kwam de kamer binnen en ging nietszeggend naast me zitten. We hielden elkaar vast en huilden samen uit. Ik nam mijn gsm en wou je bellen, maar ik deed het niet. verspil ik mijn tijd? Door hier te zitten wachten op enig teken van hem. Ik verspil mijn tijd, maar voor hem wil ik voor eeuwig wachten, voor hem wil ik naar het einde van de wereld reizen, de sterren achterna. Ik verspil mijn tijd, hier te zitten staren en wachten op hem, tranen te laten zonder ze te stoppen en ik vind het niet eens erg.

I woke up this morning
And played our song
And through my tears
I sang along
I picked up the phone
And then put it down
‘cause I know I’m wasting my time
And I don’t mind

Jelke zit nog steeds naast mij. Ze houdt van Bill, maar er gebeurde nog niets. Ze mist hem ook, maar zij kreeg wel al een bericht waar in stond ‘ik mis je.’ Zou Tom mij ook missen? Ik hoop stiekem van wel. We zitten wat te praten, soms valt een traan. En dan plots hoor ik mijn ringtone, mijn gsm. Ik neem mijn gsm in mijn hand en zie zijn naam pinken op het scherm ‘Tom’. Ik kijk naar Jelke, ze glimlacht ‘neem dan toch op!’ ik aarzel maar neem dan toch op. ‘Hallo, met Lauren.’ Het blijft even stil aan de andere kant, maar dan hoor ik zijn vertrouwde stem, mijn adem stokt. ‘Hey, Tom hier.’ Weer een stilte. ‘Ik wil even met je praten, als dat kan.’ Ik glimlach en besef dan dat hij dat niet kan zien. ‘Ja, dat kan wel..’ hij begint te vertellen. Hij klinkt zo alleen, zo eenzaam. Hij vertelt over onze kus, hij wou het al langer doen, maar durfde niet. ‘Ik voel je lippen nog steeds op de mijne.’ fluistert hij stil. Een traan rolt over mijn wang. ‘De keren dat we samen dansten, borst tegen borst, hart tegen hart.’ Ik hoor zijn stem breken, hoor hem zacht snikken. ‘Ik herinner me alles nog, elke seconde die we samen doorbrachten.’ Ik fluister ‘Ik ook, ik mis je.’ ‘Ik jou ook. Het enige moment dat ik wil vergeten, de enige herinnering die ik niet meer wil, is hoe mijn hand de jouwe losliet, hoe je zo zacht en stil verdween, hoe de eerste traan viel, het afscheid.’ Tranen glijden over mijn wangen naar beneden. We blijven nog even praten, tot we niet meer kunnen van het huilen. Ik mis hem zo.

Suddenly my cell phone’s blowing up
With your ringtone
I hesitate but answer it anyway
You sound so alone
And I’m surprised to hear you say
You remember when we kissed
You still feel it on your lips
The time that you danced with me
With no music playing
You remember the simple things
We talked till we cried
You said that your biggest regret
The one thing you wish I’d forget
Is saying goodbye.

Ik lig op mijn bed met mijn gsm nog steeds in mijn handen en rode betraande ogen, als plots de bel gaat. Ik loop naar beneden en open de deur. Ik blijf in shock staan, daar staat Tom, met rood betraande ogen mij zacht glimlachend aan te kijken. Ik laat hem binnen. ‘Ik kon je niet zomaar achterlaten, ik miste je te erg, ik moest terugkomen.’ fluistert Tom en drukt zijn lippen op de mijne, ik kus zacht terug. ik sla mijn armen om hem heen en geniet van de kus, alsof het mijn laatste zou kunnen zijn. Hij laat me los en fluistert ‘Ik hou van je.’ Ik kijk hem met grote ogen aan, dit had ik niet verwacht, toch geloof ik hem, ik voel het in mijn hart. Ik trek hem tegen me aan en fluister terug. ‘Ik hou ook van jou.’

Reacties:

MyReflection zei op 29 aug 2010 - 15:32:
Dit is zo lief. Tom is zo ontzettend lief.
Ik heb gewoon een brok in mijn keel van dit.
Je hebt echt talent om te schrijven.
Als je ooit besluit verder te gaan, laat me het maar weten.
Al zou dit inderdaad een ontzettend mooi einde zijn.

x Kirsten

snoezepoez zei op 26 okt 2009 - 11:54:


Prachtig stuk.
Ik zit hiet met een waterige grijns om mijn gezicht dit te typen.
Als dit een einde zou zijn zou het prachtig zijn <3
Als dit niet het einde is kan ik nog langer lezen ^^

Normaal zou hier iets gestaan hebben als weiters <3, maar aangezien ik niet weet of dit het einde is zeg ik maar gewoon:
Prachtig stuk <3

Juliette zei op 18 okt 2009 - 15:52:
Neee, dit moet niet het einde zijn (hoewel het wel een mooi einde zou zijn)
Want ik wil MEER
En Tom is lief<3
En ooh
Ik vind dat je door moet