FanFic.nl

The one who could not love.

My last happy day....

Dagen gingen voorbij, en het was al weer de laatste dag van mijn straf. Ik was het haast leuk gaan vinden. En had het nu wel moeilijk met het afscheid nemen van Frederik. Hij was een goede baas geweest, daar moet ik eerlijk over zijn. Hij was me halverwege gaan betalen. Hij vond dat ik te hard mijn best deed om niet als werknemer gerekent te worden qua loon. Het was een man die niet van mensen profiteerde, een eerlijk man. Het was ook daarom dat toen ik mijn schort inleverde met de woorden "You're the best boss in the world.". en haast tranen in z'n ogen kreeg, toen hij me vroeg of ik niet voor hem zou willen komen werken. Ik er niet eens over na moest denken en meteen zei dat "Ja, graag, je moet me alleen wel wat minder uren geven" Het was ook hierom dat ik vandaag niet meteen naar huis toe ging nadat ik klaar was met mijn straf. Maar nog even gezellig bleef kletsen met Frederik. Totdat we opeens iemand hard op de glazen deur van de broodjeszaak hoorde kloppen. Een vaste klant van ons, Cameron, stond met een wanhopig gezicht voor de deur. Frederik vroeg me of ik me alsjeblieft een beetje gedeist wilde houden, en liet hem binnen. Hij vroeg me of ik me gedeist wilde houden, omdat hij wist dat ik zware vooroordelen had over alle rijke mensen. Maar hij wist niet, dat ik voor cameron een zekere vorm van respect had opgebouwd in de afgelopen weken. Ik had gemerkt dat hij niet zomaar voor zijn plezier elke ochtend als eerste hier binnen zat. Waarom het dan wel was wist ik ook niet, maar het was niks goeds.

P.O.V. Cameron.

De afgelopen dagen had mijn pa zich weer op het datingsleven geworpen. Hij nam steeds andere mannen mee naar huis. Waardoor ik vervolgens s'nachts niet kon slapen, zoveel kabaal. M'n pa's bed piept nogal, en we hebben nogal dunne muurtjes. Vandaag had m'n pa een van die mannen gezegt dat hij even boodschappen ging doen, en zijn zoon wel even bij hem zou blijven. Ik zat midden in een msn gesprek toen de man ineens achter me stond. Hij pakte m'n schouders vast, en begon me ineens te masseren. Ik dergelijke dingen wel gewend van mijn pa's "vriendjes" dus ik zei op zo'n koel mogelijk toontje "Zou u daar alsjeblieft even mee op kunnen houden. M'n pa is er namelijk niet zo van gedient als je u aanraakt. Hij zou dan misschien wel niks meer met u willen doen meneer." Mijn pa was ooit een proffesionele boxer geweest, dus daar schrokken ze meestal wel van terug. Iedereen wou een hapje uit Markus Badies stevige spieren. En daar liever niet door gehaat worden. "O, schat toch. Dat maakt me toch niks uit." Ik voelde iets hard in m'n rug geduwt worden. Een pistool? Ik moest eerst even slikken, maar draaide me daarna om. Om recht naar de man's ontblootte penis te kijken. Nee, deze man ging echt te ver. "Meneer zou u alstublieft even uw broek aan kunnen trekken?" zei ik nu eerder angstig dan zelfverzekerd. De man greep hierbij zijn kans en rukte mijn mond ruw open, en stopte zijn stijve erin. Even werd ik verlamd door mijn angst, tot ik me herinnerde wat mijn lerares verzorging ooit tijdens sexuele voorlichting, tegen de meisjes had gezegt. "Gewoon keihard bijten" Na een paar seconde, wat een uur leek te duren, zette ik me over mijn angste heen, en beet zo hard als ik kon, de man begon te janken en te gillen. Waardoor ik bijna medelijden met hem kreeg. Maar toen ik me bedacht dat deze man, zojuist zijn lul in mijn mond had gestoken, gaf ik hem nog een trap in zijn kruis na, alvorens weg te rennen. Ik rende zonder te weten waar ik heen moest. Ik realiseerde me ineens dat ik voor de broodjeszaak stond. Frederik was een goede gast. Hij zal me wel binnenlaten, toch?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.