Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Tokio Hotel » Stand alone's » How much cry?

Stand alone's

Geschreven door:
RNN

Onderdeel van:
Stand alone's

Laatst bijgewerkt:
19 okt 2009 - 23:00

Aantal woorden:
325

Aantal reacties:
1

Aantal keer gelezen:
262



How much cry?

There are these days, that I don't cry myself to sleep. That I don't cry all night long for you. That you aren't all I'm thinking about. These days are extreemly uncommon. I dream about these days. I hope for that one day, just one day. Without my dreams or crying. -Rianne Daniëlle Brinckman

Tom Kaulitz POV~

Er zijn duizende, misschien wel meer, meiden die huilend in slaap vallen en snikkend wakker worden. Zo veel, die huilen omdat die dag nog steeds niet is gekomen. De dag dat ze hun allergrootste liefde kunnen aanraken, mee kunnen praten, lachen, mee stoeien, of gewoon alleen van dichtbij zien. Er zijn er maar honderd, misschien wel minder, die met minstens één been in de werkelijkheid staan en snappen dat de kans zo klein is dat die dag komt.
Elke dag krijgen we honderden fanbrieven binnen van meiden die ons hun levensverhaal toevertrouwen. Het liefst zou ik ze allemaal opbellen en zeggen dat het wel goed komt. Maar lieg ik dan niet? Ja, dan lieg ik. Dan lieg ik heel erg. Maar ik zou er alles voor over hebben om hun een beter gevoel te geven.
Met tranen in mn ogen lees ik altijd de brieven door. Hartverscheurend. Sommige ook grappig, met de meligste gebeurtenissen. Maar meestal vrezelijk. Wat sommige mee kunnen maken! Het is gewoon ongelovelijk dat ze de passie nog hebben.

Soms wou ik dat ik nooit in dit wereldje was gestapt. Ik verscheur talloze harten, zonder dat ik het weet. Er huilen dagelijks duizende meiden om ons.. Of om onze muziek. Soms lig ik dagen wakker, nadenkend, klaarwakker.
Ik hoor verhalen, lees fantasiën van honderden. Stuk voor stuk zijn ze.. Ja, hoe omschrijf je zoiets? Ze zijn, zo echt. Tot in elk detail zijn ze omschreven, alsof ze het hebben meegemaakt, zoveel.

Stonden ze allemaal maar met minimaal één been in de werkelijkheid. Zouden ze allemaal maar beseffen dat het geen nut heeft, dat het nooit gaat gebeuren. dat ze nooit iets met ons te maken gaan hebben. Natuurlijk hebben enkelingen geluk, maar die kans is zo minescuul.

Soms vraag ik me af hoeveel er nou zo denken. Hoeveel precies. Hoeveel er fantasiën hebben, hoeveel er huilen om ons. Hoeveel er nou precies denken dat ik hun ware liefde ben, zonder me te kennen. Weet jij het?


Reacties:


AnotherZero
AnotherZero zei op 13 dec 2009 - 13:09:
Tommie toch. -BIGHUG-
maar inderdaad. ik denk dat ze zich dat allemaal wel eens afvragen
want er zijn er inderdaad ontieglijk veel.
mooi geschreven.



Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen