FanFic.nl

Welcome to the dark side.

Confession booth.

Een week ging voorbij en Draco en ik spraken elkaar steeds vaker. Ik begon hem echt aardig te vinden. Bij de SVP gingen mijn prestaties niet echt vooruit, die van Shekila alleen maar meer. Keer op keer sprak Harry haar aan op haar vooruitgangen. 'Hij zei dus dat ik een prima Schouwer zou zijn!' zei Shekila vol enthousiasme. Ik glimlachte, maar mijn gedachten zaten op het Binnenplein. Ik had Shekila niks verteld over Draco, Draco niks over de SVP, maar dat werd ik goed zat. Het werd tijd dat ik eerlijk ging zijn tegen beide. Dus na nog een rampzalige bijeenkomst van de SVP, althans voor mij, gingen SHekila en ik terug naar de afdelingstoren van Huffelpuf. 'Shekiel, valt je iets de laatste tijd op aan mij?' 'Hmm, nee. Niks spectaculairs ofzo. What's up Al?' 'Ik heb een tijdje geleden op het Binnenplein iemand ontmoet.' 'Een jongen? Oh my god, en dat vertel je mij niet! Vertel op! Issie leuk? Op welke afdeling zit hij? Wie zijn zijn vrienden?' Terwijl Shekila al die vragen op me afvuurde, realiseerde ik me dat ik vrij weinig over hém wist. We hadden het eigenlijk alleen over mij. 'Hij heet Draco, Draco Malfidus en hij is 2 jaar ouder dan ik.' 'Zei je nou Malfidus?' Ik knikte. 'Ja, wat is daar zo raar aan dan?' Shekila's ogen werden groot. 'Hoe kun je? Ben je dan echt zo dom? Lucius Malfidus is een Dooddoener en reken maar dat hij een goed woordje doet bij de Heer van het Duister voor zijn zoon.' Dit kon niet waar zijn. Draco, een toekomstige Dooddoener?! 'Shekiel, je bent vast in de war. Draco is helemaal geen type voor een Dooddoener.' 'Ga nooit achter je eerste indruk aan.'
Later die dag ontsnapte ik weg uit de Toren. Ik moest frisse lucht en stiekem hoopte ik dat ik Draco tegen kwam. Ondertussen spookte van alles door mijn hoofd. Ik zag Draco echt niet als Dooddoener. Ik bedoel, hij heeft zelf ook nog een keuze, neem ik aan? En inderdaad, op het Binnenplein zat Draco, zonder vrienden. Ik wist eigenlijk niet of hij überhaupt wel vrienden had. 'Hee Alice!' riep hij van een afstand. Ik glimlachte en liep naar hem toe. 'Hey Draco. Hoe komt het eigenlijk dat je altijd hier in je eentje zit?' Mijn vraag overviel hem. 'Dat kan ik eigenlijk ook aan jou vragen.' zei hij met zijn eeuwige charme. Dat is me de afgelopen wel opgevallen. Als iemand een grote charmeur was, was het wel Draco. 'Geef gewoon antwoord op m'n vraag.' 'Ik heb gewoon af en toe mijn rust nodig. En dan kom ik gewoon graag hier.' Ik knikte. 'Weetje, ik moet je iets vertellen. Ik zit bij de SVP en..' 'Dat méén je niet! Je gaat om met Potter?' riep Draco ontzet. 'Nou, omgaan is een groot woord. Ik bak er echt helemaal niks van. Ik kan nog niet eens een Patronus oproepen.' Draco keek me met een vage blik aan. 'Misschien moet je maar stoppen ermee. Het is niet je ding, dat lijkt me denk ik duidelijk. Kom een keer met mij mee, een vriendin kan je wel wat leren.' 'Zoals wat bijvoorbeeld?' 'Laat het nou maar over je heen komen Al.' Alleen Shekila noemt me altijd Al. Ik begon Draco steeds aardiger te vinden.

Reacties: