FanFic.nl

Oorzaak en Gevolg [TC]

[4] Tom - Images

Een beetje onwennig zit ik nu op de bank, mijn vest ligt op de grond. Bill stond er heel leuk mee.
Andreas loopt de kamer in, kijkt om zich heen en constateert dat Bill er niet meer is.
‘Is jullie tweelingmoment nu al over?’
Ik knik afwezig en pak een handje M&M’s uit de schaal.
‘Ga je mee naar die club?’
Een vaag gegrom verlaat mijn mond.
‘Oké, dan slepen we je wel mee!’ grinnikt Georg, die met zijn armen vol schalen chips de kamer in komt.
‘En anders geven we het feest hier.’
Gustav loopt ook naar het tafeltje, zet er een paar flessen frisdrank op.
‘Dat is best wel een heel erg goed idee.’
Andreas springt op de zetel en draait een rondje.
‘Dan houden we hier vanavond het beste verjaardagsfeest in de geschiedenis van de verjaardagsfeesten!’ roept Georg en trekt zich ook op de zetel, doet zijn belachelijke dansje.
‘Dan ga ik slapen.’ mompel ik, duw me van de zetel en loop naar de deur. Als ik de deur achter me gesloten heb, herinner ik me pas dat ik met Bill op dezelfde kamer moet slapen, en als ik me niet vergis zelfs in hetzelfde bed. Het is dus heel de nacht stilletjes genieten en doodgaan omdat ik weet dat het niets is, dat het niet kan of een feestje.
Ik neig naar het eerste, maar dan doe ik mezelf alleen maar meer pijn. Zuchtend leun ik tegen de deur.
‘Tom?’

Mijn hart verzakt en dobbert nu ergens in mijn maag.
‘Bill, laat me niet zo schrikken!’
Pas nu zie ik dat hij op het kastje zit, met zijn hoofd tegen de spiegel. Een frons staat op zijn voorhoofd, zijn ogen staren naar een punt op de grond.
‘Sorry.’ probeert hij glimlachend te zeggen, maar de glimlach blijft achterwege.
Hij kijkt op, en mijn hoofd afwenden gaat nu niet meer. Onze blikken kruisen, en ik heb de fut niet meer om weg te kijken. Mijn armen zakken naar beneden, mijn benen lijken spaghettislierten. Een rilling gaat door me heen, vlinders laaien op. Dus zo voelt verliefd zijn.

‘Tomi?’
Zijn lippen vormen mijn koosnaampje, zijn piercing schittert er tussendoor. Ik onderdruk de drang om op hem af te stormen, tegen de muur te duwen en hem eens goed op zijn bek te pakken. Het zou het alleen maar erger maken.
‘Wat?’
Ik heb eindelijk door dat we elkaar nog steeds aankijken en wend daarom snel mijn hoofd af.
‘Weet je zeker dat je me niets moet vertellen?’
Ik open de deur en loop letterlijk weg van mijn problemen.
‘Ging jij niet slapen?’ lacht Andreas, die bezig is te sms’en.
‘Ik heb zin in een feestje.’ probeer ik vrolijk te zeggen. Het werkt maar al te best.
‘Tom Kaulitz is terug!’ roept Georg grijnzend. Op dat moment gaat de bel, en ik hoor iemand stampend de trap opgaan. Arme Bill.
Ik slik de krop in mijn keel weg.
Het is feest!

Het is al goed vol hier, de beats bonzen luid door de kamer, alcohol vloeit rijkelijk binnen. Bij mij. Een keer alcohol drinken om alles te vergeten.
‘Hey.’ giechelt een meisje, de platinablonde haren deinen op en neer, haar borsten evengoed.
Een halfjaar geleden zou ik alles gedaan hebben voor zo’n meisje, maar nu…
‘Hallo.’ mompel ik en zet het, ik ben de tel kwijt, zoveelste flesje bier aan mijn lippen. Het vloeibare goud kolkt door mijn mond, door mijn slokdarm, mijn maag in.
‘Dansen?’
Ik knik maar even en laat me meetrekken.
Ze wemelt om me heen, schuurt tegen me aan en kijkt om de zoveel seconden in mijn ogen.
Ik kan het niet laten Bill voor me te zien, toen hij met een ventilator zat te dansen.
Ik krijg nog een flesje bier in mijn handen gedrukt, en drink het gewillig op. Het stijgt me allemaal naar mijn hoofd, de herinneringen van Bill sijpelen langzaam weg.
Ik ga op in de muziek, en in het meisje dat zich nu tegen mijn lichaam perst. Ik leg mijn handen op haar onderrug, trek haar nog dichter tegen me aan.
‘Ik ben Heidi.’ fluistert ze en drukt een kusje op mijn wang.
‘Ik ben Tom.’
Ze giechelt.
Ik begraaf mijn hoofd in haar nek en druk een kus in haar hals. Dit is zó niet goed, maar ik mag ook eens een keer een onenightstand voor het goede doel gebruiken. Najah, goede doel. Bill vergeten is geen goed doel.

Ik loods Heidi, ik weet eigenlijk niet zeker of ze zo noemt want al dat alcohol beïnvloed mijn denken en doen, de trap op. Ze frunnikt wat aan mijn T-shirt en giechelt constant.
Ik laat mijn handen onder haar topje glijden en leg ze op haar heupen.
‘Tom, ik hou van je.’
Ik blaas uit. Jezus, dit gaat moeilijker dan verwacht.
Ik duw haar tegen de muur en leun een beetje tegen haar. Ze drukt haar mond op de mijne, speelt ondertussen met mijn handen. Ongewild denk ik dat ik dit doe met Bill. Ik ga echt dood!
‘Tom.’ hijgt ze in mijn oor.
Ik baan met mijn lippen een weg naar haar hals. Net als ik bij de hals van haar vuurrode topje kom, hoor ik een deur achter me opengaan. Met een ruk draai ik me om.
Bill, enkel gekleed in een boxershort, staat in de deuropening.
‘Sorry.’ mompelt hij en wrijft over zijn gezicht.
Dan ziet hij het blondje achter me en rolt met zijn ogen.
‘Nee, ik moet sorry zeggen.’
Ik kan wel huilen nu, nu maak ik maar weer eens mijn imago waar. Maar zo ben ik niet! Niet meer toch! En nu gelooft Bill me nooit als ik het toch beken.
‘Zou je mij niet eens voorstellen?’
Hij blaast een pluk haar uit zijn gezicht en doorboort me met mijn ogen. Kom op, Bill, hou op met kijken!
‘Dit is mijn vriendin. Heidi.’

Reacties: