FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

49 --> future

Bill:
Gespannen stond ik naast het podium. Debio, mijn vrouw, hield mijn hand vast waar ze geruststellend in kneep. Naast me stonden Tom en Henna. Beide verloofd. Ook Georg, Chidi, Gustav en Mayi waren er. Ik keek naar het podium waarop een paar kinderen stond. Een jongen achter een drumstel tikte af en muziek werd gespeeld. Een andere jongen speelde de basgitaar en stond al net zoals zijn vader deed. Zijn jongere zusje stond achter een keyboard en liet haar vingers helemaal gaan. Ik keek gespannen naar de twee op het midden van het podium. Een jongen en meisje. De jongen had donkerblond haar wat een beetje lang was. Hij had een pet op en een wenkbrauwpiercing. Hij droeg net als zijn vader wijde kleding en speelde foutloos alle noten op een prachtige gitaar. Zijn ogen fonkelde bij het zien van het publiek en hij ging op in de muziek samen met zijn vrienden en familie.
en dan het meisje wat ernaast stond. Ook met gitaar. Blond, lang haar met zwarte plukken. Een snake bite met twee ringetjes in haar lip en fonkelende blauwbruine ogen. Ze straalde rust uit. En tegelijkertijd ook iets speels. Ze zong en maakte geen enkele fout. Mijn dochter…
Ik voelde de spanning van de anderen om me heen. En toen het nummer afgelopen was joelde we luid van opluchting. De kinderen kwamen van het podium af en vielen in onze armen. Het publiek joelde luid en schreeuwde om een toegift. Ik keek mijn dochter aan. ‘wagen we het er op?’ zei ik en een betoverende glimlach ontlokte. Vijftien jaar en nu al leek ze op haar moeder. Ze liep naar haar neef toe en fluisterde wat in zijn oor. Hij knikte en riep naar de anderen. De moeders kuste hun mannen en knuffelde hun kinderen nog even voordat ze ze weer het podium opduwde. Debio glimlachte naar me. Ik sprong het podium op en ontving de duizenden fans. Iedereen stelde zich op. we zouden een nummer spelen samen met onze kinderen.

Na afloop gingen we naar de achterkant van het podium. De plek waar mijn dochter begonnen was in principe. De plek waar ik telkens weer terug kwam. De plek achter de koepel.
er kwamen een aantal mensen aangelopen. Een oudere vrouw en man hand in hand. Yala en Flesh. Nog steeds geen steek veranderd. We begroette ze als oude vrienden. Een meisje van rond de zeventien í  negentien liep op de zoon van Gustav af en kuste hem en liep vervolgens naar haar peetoom. Kersie. Wat was ze gegroeid. Al een hele Dame.
en achteraan volgde een lange man die een arm om een vrouw had. De vrouw had een baby’tje vast. Debio en de andere meiden vlogen gelijk op haar af. Milou en Andreas. En hun nieuwe aanwinst. Een vier weken oude baby. Iedereen werd gefeliciteerd en er was een opperbeste stemming.
ik keek naar mijn vriendenkring. Mijn bandgenoten en beste vrienden. Hun liefjes en de kinderen. Het plaatje klopte. Zo wilde ik oud worden.
weer een tekening voor de map. De map die inmiddels al overvol was. Maar dit was de laatste. Met het opschrift.

“einde…”�

Reacties: