FanFic.nl

Vrienden? <-- cyclus 1 afgerond

4

Milou:
Ik stond nu in de meiden kleedkamer en ik kleedde me snel aan. Tiffany wierp me een aantal keer een vernietigende blik. Mij kon het niets schelen. De rest van de meiden bleef trouw aan Tiffany en negeerde me merendeels. Ik pakte snel mijn spullen bijeen en vluchtte het gym gebouw uit. Iets voor me liepen Tom en Bill samen wat te praten. Ik rende naar ze toe en bleef naast hun lopen. We kletste wat en bij de kluisjes donderde ik mijn spullen erin.
‘welke kant moet je zo op?’ vroeg Tom.
‘ik ga straks richting het park.’ Zei ik.
‘oké leuk! woon je daar in de buurt dan?’ ik knikte en zei de straatnaam. Bill liet zijn spullen onhandig uit zijn handen vallen.
‘Tom, dat is de straat achter ons! Ze woont in het huis waar we altijd in de achtertuin inbraken om ’s nachts te spelen!’ Ik fronste mijn wenkbrauwen. ‘dat zou best kunnen. De achtertuin van ons is net een oerwoud en dat willen mijn ouders zo laten. De schuttingen zijn wel vernieuwd.’ We keken elkaar aan en lachte. Wauw, in dit dorp kun je nergens ver van elkaar zijn lijkt wel. ‘kom dan gaan we, anders word mam ongerust Bill.’ Zei Tom en hij trok Bill mee die inmiddels al zijn spullen weer in zijn kluis had gegooid.
Samen fietste we naar onze huizen en we namen afscheid toen de jongens de andere straat inreden. Thuis aangekomen vloog ik mijn ouders om de hals. ‘waar hebben we dit aan te danken?’ vroeg mijn vader.
‘aan het feit dat we hier zijn komen wonen!’ zei ik blij.
‘maar je was er nog wel zo overstuur van toen we vertelde dat we gingen verhuizen!’ zei mijn moeder.
‘ja dat was toen, ik heb het over nu! Het was heel leuk op school en ik heb al twee vrienden gemaakt! En raad eens? Ze wonen achter ons!’ ik ratelde veel te snel en mijn moeder legde een vinger op mijn mond.
‘ssst schatje, je spreekt als een waterval. Kom, dan gaan we in de woonkamer zitten met een kopje thee en dan kun je alles uitgebreid vertellen.’ Eigenlijk had ik daar helemaal geen zin in, maar mijn moeder en vader leken vast besloten om alles te weten te komen over mijn eerste schooldag dus moest ik wel alles vertellen. Na ongeveer twee uur gekletst te hebben zagen mijn ouders er enorm blij en verrast uit.
‘o wat ben ik blij voor je liefje.’ Zei mijn vader. Hij had net zo woedend als mij rond gestampt toen ik vertelde over het incident met de voetbal. Hij zei dat ik de volgende keer nog genadelozer mocht zijn. Op dat moment had mijn moeder hem lachend afgekapt en mij op het hart gedrukt dat ik mezelf niet in teveel moeilijkheden moest brengen op de eerste schooldagen. Ze had wel met volle aandacht geluisterd hoe ik ratelde over Tom en Bill en ze had Paps liefkozend in zijn hand geknepen toen ik vertelde dat dit nog wel eens echte vrienden konden worden.
‘je neemt ze wel een keertje mee hé? Dat is gezellig en zo leren wij jouw vrienden ook kennen.’ Vroeg mijn vader. Mijn moeder knikte.
‘en het lijkt me ook wel leuk om die ouders dan eens te ontmoeten. Buurtcontact is van groot belang niet?’ Ik schudde mijn hoofd lachend en pakte mijn tas.
‘Ik ga nu nog wat huiswerk maken en mijn tas opfleuren. Bedankt voor het luisteren en voor de thee!’ Ik stoof de trappen op. Een deur door en ik was in mijn domein.

mijn kamer bestond uit twee gedeeltes. In een hoek van deel één stond een boekenkast en een bank met tafel. Mijn chill hoek. Aan de andere kant stond een kledingkast en een boekenkast voor mijn schoolspullen. Ook stond er een bureau waar ik mijn tas op gooide. De kamer zelf had kersenhouten laminaat en donkerpaarse muren. Een raam bood uitzicht op de slootkant die naast ons huis lag. een gedeelte van de kamer bood doorgang naar een verhoging. De andere helft van mijn domein. hier lag zwart tapijt en een van de muren was beschilderd met mijn eigen werk. De rest van de muren was nog wit. Het plafond was helemaal volgeplakt met glow-in-the-dark sterretjes. Er hing een groot zwart fluwelen gordijn bij de open kant van mijn voorkamer. Deze was netjes opzij gehangen zodat de doorgang vrij was. In het slaapgedeelte stond mijn grote tweepersoons bed. Deze was tegen een hoek aangeschoven en er lag een diep paars dekbed op met doodhoofdjes. Er lagen wat kussentjes op het voeten eind en er lagen een boel dekentjes. Ook hing er een zwarte klamboe omheen. Naast mijn bed stond een bloed rood nachtkastje met een lampje erop. In een andere hoek stonden mijn hobby spulletjes en er stond een bloed rode lege kast. Verder was mijn domein nogal leeg. Later als alle spullen waren uitgepakt zou het vrolijker zijn. Ook had ik een balkon waar ik kon komen via een balkondeur in het midden van het slaap gedeelte. Ik had daar al een stoel neergezet en een tafeltje. Later zou ik er wel plantjes neer zetten om het op te fleuren, maar nu waren we er nog te kort om dat te doen.

Ik rommelde wat in de verhuisdozen die er stonden. Uiteindelijk vond ik de doos die ik nodig had en sleepte deze mee naar mijn bureau. Daar pakte ik wat spulletjes uit de doos. Stiften, scharen, garen, naalden, naaispullen, wat lapjes stof, lintjes, wol en andere frutseltjes. Ik nam plaats aan mijn bureau en begon dingetjes uit te knippen. Mijn tas was nu aan de beurt.

Na een dikke twee uur bekeek ik het resultaat. Op mijn zwarte tas waren nu met paars en rood garen rozen genaaid. Ik had doodshoofdkralen aan de ritsjes bevestigd en met witte, zilveren en gouden stiften had ik sierlijke krullen om de rozen heen gemaakt. Op de schouderband stond mijn naam met mooie letters. Perfect. Helemaal mijn eigen tas. Ik liep naar beneden om mijn resultaat te laten zien en tegelijk zei mijn moeder dat het eten klaar was. Mijn beide ouders complimenteerde mijn resultaat en vervolgens schoven we aan tafel om te eten.
Na het eten moest ik naar boven. Ik ging in mijn chill hoek mijn huiswerk maken. Het was vrij simpel en veel herkende ik van mijn voorgaande school. Met een uurtje had ik alles voor de gehele week al doorgewerkt. Uit verveling ging ik mijn balkon op. Ik leunde tegen de rand en keek naar de huizen tegenover mij. Ik pakte de stoel en ging gewoon zitten. Mijn moeder kwam rond een uur of acht nog een potje thee brengen met een schaaltje koekjes. ‘ga je wel op tijd naar bed lieverd?’ zei ze nog. Ik knikte. Ik had de volgende ochtend toch eerste uur vrij dus kon ik langer opblijven. Ik zat zo nog drie uur lang een beetje naar de huizen en tuinen te kijken. Ik genoot ervan. Niets hoeven doen en gewoon heerlijk even kunnen zitten. Ik schonk nog een kopje thee in en liep weer naar mijn kamer. Uit de kleding kast pakte ik mijn slaapspullen. Een mooie zwarte slaapbroek met witte stipjes en een lange nachtjapon die erover heen ging. Op blote voeten liep ik weer naar het balkon en ik ging op de rand van de reling zitten. Ik pakte mijn glas thee en ging weer een beetje om me heen kijken. Opeens viel me iets op. Ik keek naar het balkon aan de overkant. Ik kon naar binnen kijken en ik zag door het grote glazen raam en deur gedeelte twee mensen bewegen. Niet met mijn gedachtes erbij bleef ik kijken naar de twee gestaltes. Het licht in de kamer ging aan en de gestaltes waren nu beter zichtbaar. Een was druk aan het praten en maakte veel bewegingen, de ander rekte zich uit en trok zijn shirt uit. Ze liepen meer de kamer in en opeens herkende ik de gestaltes! Het waren Tom en Bill! Ze woonde dus echt pal tegenover ons. Tom was bezig zich om te kleden en Bill liep heen en weer door de kamer. Ik keek om me heen en zag wat kiezels liggen. Zou ik…? Ja, anders zou Tom zich straks helemaal uitkleden en dat hoefde ik niet te zien. Ik raapte een kiezel op en wierp. Mis, helaas nog eens proberen. De tweede keer raakte ik het raam maar bleken de jongens het niet gehoord te hebben. Een derde keer dan maar. Nu merkte Bill het zo te zien wel want hij liep naar de balkondeur. Hij liep het balkon op en keek verbaasd om zich heen. Nog een keer mikte ik een kiezel.
‘AUW!’ hoorde ik Bill roepen. Hij keek boos naar de richting waar de kiezel vandaan was gekomen en toen hij mij op de reling zag zitten begon hij te lachen.
‘Je woont dus echt aan de overkant hé?’ riep hij.
‘ja, maar kun je Tom even zeggen dat hij niet kan strippen, want ik heb nu wel genoeg gezien!’ riep ik terug. Bill keek naar hun balkon raam en deur waar Tom stond in zijn ondergoed. Snel sprintte Bill naar binnen en tikte lachend Tom aan. Bill zei wat en wees daarna lachend naar mij vanachter het raam. Tom draaide zich om en schrok toen hij mij zag. Ik zwaaide en nam nog een slokje van mijn thee. Tom pakte snel een pyjama shirt en trok die aan. Hij liep de kamer uit en kwam even later aangekleed het balkon op. Bill volgde hem en moest nog steeds lachen.
‘sorry!’ riep Tom naar mij. Ik lachte en knikte dat het wel goed zat.
‘zullen we je morgen ochtend anders ophalen? Dan fietsen we samen naar school!’ schreeuwde Tom.
‘is goed!’ riep ik.
‘maar ik ga nu slapen anders ben ik morgen helemaal flut! Morgenochtend acht uur oké?’ de jongens knikte en ik liep met het lege schaaltje, mijn kopje en de theepot naar binnen. Ik sloot de deur en zwaaide nog een laatste keer. Hierna liep ik naar beneden om de thee spulletjes naar beneden te brengen. Ik gaf mijn ouders nog een nachtkus en ik liep weer naar boven. Ik sloot de gordijnen voor alle ramen en ging in mijn bed liggen. Ik zette mijn wekker en wikkelde me in een paar dekentjes. Ik gaf nog even mijn steentje om mijn hals een kusje en daarna viel ik weg in een heerlijke droom.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.