FanFic.nl

Tokio Hotel Hotel in Tokio (afgelopen)

Deel 6

Faith [POV]:
Ik ging vroeg slapen. Ik was moe van de lange reis en mijn belevenissen. Ik vind het super stom dat ik niet naar mam en pap kan bellen. -geen telefoon- Ik trok mijn pyjama aan en kroop onder mijn lakens. Ik zette even alles op een rijtje.

1. Tis hier leuk
2. Ik mis mam en pa
3. Ik heb al vrienden gemaakt
4. Het eten is goed!
5. Tom is duf en vaak ongeïnteresseerd!
6. Bill is super aardig en geweldig!
7. Gustav is net een teddybeer!
8. Georg laat scheten die stinken!
9. Ik zie uit naar morgen!
10. Ik ga het hier geweldig vinden!

De volgende ochtend werd ik gewekt door een vogel die tegen mijn raam vloog. Ik schrok wakker van de klap. Even keek ik rond in de kamer. Ik gaapte eens groot en rekte me uit. Ik keek op de klok die er hing. Half 10 nog maar. Echt terug slapen kon ik niet. Dus nam ik een douche en trok schone kleren aan. Toen ik in de hal onder kwam, was er nog bijna niemand wakker. Enkel Bill liep al rond. Zijn nagels fascineerde me erg. “Bill wil je mijn nagels ook zo doen?”� vroeg ik. “Ze zwart maken?”� vroeg hij. “jaa!”� zei ik. Ik keek hem hoopvol aan. “Kom dan wel eerst eten hé”� zei hij. Ik knikte. Ik schoof aan tafel. Bill kwam tegenover me zitten. Hij gaf me een bord. Ik mocht zelf kiezen wat ik at. Er was zoveel keus. En zo veel dingen die ik nog nooit had gegeten. Dingen die we niet konden betalen. “Moet jij niets eten?”� vroeg ik. “nee, ik heb al gegeten”� zei Bill. Ik knikte en ging weer zitten. “Vandaag gaan we naar een soort van tuin bij een tempel”� zei Bill. Ik keek hem blij aan. “En jullie mogen er van alles onderzoeken doen bij het vijvertje dat er is, dus beestjes zoeken enzo”� zei Bill. Ik was blij. Ik hield van de natuur en die dingen. Maar ik vind die beestjes toch maar vies. Nu ging ik Bill uitdagen op de wii. Ik ging tegen hem tennissen. We hadden echt lol. Ik won. Ik vond dat echt prettig om eens lol te hebben. Maar toen stopte Bill. “Je mag bellen nu, kom je mee?”� vroeg hij. Ik wist wat hij daar mee bedoelde. Ik mocht naar mam en pap bellen. Gespannen zat ik op Bill zijn bureau stoel in zijn kantoor. Ik hoopte dat mam of pap opnam. Ik trilde echt. Ik hing zeker een uur met mam en pap aan de telefoon. Ik kon gewoon niet stoppen. Maar het was middag en ik moest ophangen. Want we gingen eten en dan ging Bill mijn nagels doen. Hij is echt geweldig! Zo gezegd zo gedaan. Bill zat heel voorzichtig mijn nagels te doen. Ik mocht in zijn grote bureau stoel zitten. Na een tijd waren mijn nagels zwart. Net als die van hem. Ik staarde er blij naar. “Dankjee!”� zei ik blij. Bill gniffelde even. “Ga nu maar kleren aan doen die vuil mogen worden, want we gaan zo vertrekken”� zei Bill. “Oke”� zei ik. Ik sprong van zijn stoel af en hij liet me buiten. Blij liep ik richting de gang met de slaapkamers. Ik vind het hier leuk. Bill is echt leuk. Ik zie hem als mijn grote broer. Ik heb nooit broers of zussen gehad. Toch niet dat ik weet. Ik huppelde blij door de gang. Ik weet dat mam en pap me dit leven nooit hadden kunnen geven. En ik wist dat ze me dit wenste te geven. Ze wilde het beste voor me en ze wilde dat ik genoot. Hoewel het knopend gevoel van schuldigheid nog steeds blijft. Ik trok wat oudere kleren aan. Toen ik weer in de hal kwam was bijna iedereen er. We waren niet met veel. En eigenlijk vond ik dat ook niet erg. Tom zette kruisjes voor als iedereen er was. Georg was iedereen aan het tellen en Gustav was er niet. Bill stond van voor aan de rij. “Iedereen is er”� zei Tom. Bill knikte. Tom leek wel een player. Hij glimlachte zo raar naar elk meisje dat voorbij kwam. Ik vond het wel lachwekkend toen ik de gezichten van die meisjes dan zag. “Heb je niet door dat sommige meisjes je niet moeten?”� vroeg ik. Tom keek me scheef aan. Ik lachte. “Je moet naar hun gezicht kijken in plaats van naar hun tieten en kont te kijken man”� lachte ik en gaf hem een stootje. Hij lachte nu en nam me op zijn rug. “Jij bent toch ook een nieuwsgierig en wijs meisje hé”� zei Tom. Ik gniffelde. “Wat wil je als je met zo een duffe gast als Tom opgescheept zit”� lachte ik. “heela”� zei Tom. Hij deed alsof hij me liet vallen. Maar hij deed het net niet. Toen kneep ik in zijn nek. “aah stop”� smeekte hij. Bill had het in de gaten en ging strijk om Tom zijn gezicht. “Lach me niet zo uit”� zei Tom. Ik gniffelde. Nu kwamen we er. Het was echt mooi hier. Eerst kregen we binnen een rondleiding en toen gingen we in de tuin. Het was echt mega groot. Georg liep rond met een foto toestel. Ik kon wel verwachten dat hij een foto van me zou nemen.

http://www1.limburg.be/toerismelimburg/presse/bergbaurevier/images/meisje%20met%20potje%20(Jan%20Pollers)_jpg.jpg

Reacties: