FanFic.nl

Fallen myself

25. weer naar school

De hele vakantie is als een roes aan me voorbij gegaan. Het was nog gezellig met Tom. Ik had het nummer ondertussen gehoord en het was fantastisch. De singles zouden over een maand in de winkel liggen. Ik ben nog met mijn ouders een week naar Frankrijk geweest. Ook heb ik de vakantie afgesloten met een geweldige avond in de club. Mijn arm is weer beter. We zijn met de band al weer druk bezig met repeteren.

Mijn wekker gaat. Ik schrik wakker. Meteen herinner ik me dat het mijn eerste schooldag is. Ik zal wel een keer weer gaan wennen aan dat pokkending. Ik kleed me aan en doe iets leuks met mijn haar. Tom heeft me op het hart gedrukt, dat ik voortaan zorg dat ik er goed uitzie. Het kan nu eenmaal zo zijn, dat ik ook herkend ga worden. En daarvoor wil ik niet in joggingpak in de roddelbladen staan. Dat is het ergste dat er is. Volgens hem. Mij maakt het allemaal niet zo heel erg uit. Ik eet zo snel mogelijk mijn eten op en spring op de fiets. Op school zie ik meteen Fleur staan. “Heey schat”� roept ze hard naar me. Ik knik terug en gooi mijn spullen in mijn kluisje. “Waarom had ik ook al weer een vest aangedaan met dit weer”� mopper ik. “Omdat je niet zo slim bent”� antwoordt Fleur. Ik geef haar een duw. “Zo behandel je je vrienden toch niet”� bemoeit Claire zich ermee. “jawel”� zeg ik kortaf. Als al mijn spullen in mijn kluisje liggen en Claire er ook weer is lopen we naar de klas. “Heey Rebecca”� hoor ik achter me. Romeo staat achter me. Hij geeft me een kus op mijn wang. Ik hoor fluiten achter me. “Waar denken die aan”� vraag ik iets te hard op. Romeo begint te lachen. “Want ik heb wel genoeg aan alleen Tom”� grinnik ik nu mee. Hij trekt een beledigd gezicht. “Zo bedoelde ik het nou ook weer niet hoor, schat”� Ik geef hem een speels kusje op zijn mond en hoor een klikgeluid. Meteen doen mijn ogen pijn van het flitslicht. “Rebecca haar nieuwe vriend”�zegt die jongen meteen. Ik kijk hem verbaasd aan. “Heb ik een vriend”� val ik bijna uit. Romeo pakt me heel snel bij mijn schouders en duwt me het lokaal in dat net word opengemaakt. “Waarom doe je dat”� “Schat, omdat je anders ook nog met een grote mond in bladen komt te staan. Weet jij dan niet wie dat was”� Ik schud verbaasd mijn hoofd. “Hij is reporter. Hij werkt voor het blad dat op dat moment het meeste betaald voor zijn artikelen of foto’s.”� “Wat doet hij dan hier op school.”� “Wat doen mensen op een school, Rebecca. Precies ja, die krijgen les.”� “Dan hoop ik dat Tom die foto niet te zijn krijgt. Nouja, dat is het ergste nog niet. Hij moet er niks verkeerds over gaan denken.”� “Hij kent me toch al. Dat is dan iets positiefs dat je erbij hebt.”� Ik hoor de bel gaan en loop snel mijn lokaal in. “Zo meid, Dat is geen goed begin. Je bent eigenlijk te laat, maar ga maar zitten.”� “Dank u, mevrouw.”� Ik ga snel naast Fleur zitten en pak mijn boeken al op tafel. “Zoals jullie weten, ben ik jullie mentrix voor dit jaar”�, begint de vrouw te vertellen. “Ik heet Annemarie Van Zandvoort. Van mij zullen jullie ook jullie Duitse lessen krijgen.”� “Of niet”� grinnikt Fleur snel. “Wat zei je daar”� vraagt die lerares meteen. Fleur kleurt lichtjes. “Ik zei dat Rebecca misschien wel van iemand anders Duitse les zou krijgen.”� Herhaalt ze zachtjes. “Hoezo?”� “Nou, ik denk dat ze doelt op mijn vriendje.”� Kom ik voor Fleur op. “Zo dus jij hebt een Duits vriendje. Wat is zijn naam?”� “Leest u dan geen bladen?”� vraagt Ivar, een jongen uit mijn klas. Mevrouw van Zandvoort kijkt hem raar aan. “Ja, Rebecca gaat megaberoemd worden. En haar vriendje is dat al.”� Ik krijg meteen een heel rood hoofd. “Ik ga niet megaberoemd worden hoor, maar misschien kunnen we verder gaan met de les.”� Probeer ik het onderwerp niet meer op mij te richten. “Laten we even een namenrondje doen en jullie mogen allemaal iets over jezelf vertellen. Rebecca als jij nou begint”� “Nou, ik ben dus Rebecca. Ik doe aan dansen en zit in een band met Fleur en Claire. We hebben afgelopen jaar een wedstrijd gewonnen en een platencontract aangeboden gekregen bij Universal. Daar zijn we trouwens nog niet op in gegaan, want we gaan eerst dit jaar afronden. Ik heb dus een single opgenomen met Tokio Hotel. Ik moet in Augustus weer naar Duitsland. Ik ga waarschijnlijk in een vakantie nog een clip opnemen. Ik heb een broer, een hond. Hele goede vrienden en verder is er nog maar weinig te zeggen.”� “Waarom weet ik niks over jouw beroemdheid?”� “Dat is niet mijn schuld mevrouw”� lach ik. “Nou dan is Fleur nu aan de beurt.”� “Ik ben dus Fleur. Speel samen in een band met Rebecca en Claire. Ik speel synthesizer. Heb ook een soort van vriendje. Verder weet ik echt niet wat er interessant aan mij is.”� “Claire, jij bent de volgende”� “Nou, ik ben dus Claire. Ik ben enig kind. Mijn vader is vaak op reis. Ik drum. En dat was het.”� “De volgende dan maar?”� gaat mevrouw van Zandvoort verder. “Was het trouwens niet een geheim dat je met Tom hebt”� vraagt Fleur zacht. “Ja, daar dacht ik ook al aan, maar iedereen lijkt het te weten.”� Na het namenrondje gaan we beginnen met de les. Ik leg mijn boeken open en kijk waar we het over gaan hebben. Dit kan ik allemaal al, gaat er door me heen.

In de pauze gaan we op ons vertrouwde plekje staan. Net als ik een hap wil nemen van mijn broodje gaat er weer een flits. Ik zucht diep en draai me om. “Als je dan foto’s maakt, doe het dan zonder flits.”� Probeer ik beleefd te vragen. Meteen gaat die flits weer af. Ik draai me om en ik zie weer een flits. “En staat mijn kont er goed op?”� “Tuurlijk met jouw kont, altijd”� Mijn mond zakt open van verbazing. “Hoe durft hij”� fluistert Fleur. Ze kijkt om en die jongen is verdwenen. Snel prop ik mijn brood in mijn mond en drink ik wat. De hele verdere dag wordt ik nog achtervolgd door die jongen. Continu worden er foto’s van me gemaakt.

“Hallo met David”� wordt er opgenomen. “Hoi David, met Rebecca”� “Heey meid, wat is er?”� “Hoe kom ik van mijn stalker af. Hij maakt al de hele week foto’s van mij.”� “probeer er maar zo min mogelijk aandacht aan te besteden.”� “Maar ik kan niet eens meer eten of er wordt al een foto gemaakt.”� “Dat heet beroemdheid schat.”� “Maar het is irritant”� “Hij draait vanzelf wel bij. Zorg jij maar gewoon dat je er goed uitziet.”� “Dat gaat een beetje moeilijk met het hele eind dat ik moet fietsen.”� “Rebecca het gaat uiteindelijk wel voorbij.”� “Het gaat er ook om, welke foto’s hij al heeft gemaakt.”� “Die kunnen nooit zo erg zijn.”� “Nou, ik sta er blijkbaar een aantal keer met Romeo op, terwijl ik hem omhels. En de eerste foto, gaf ik hem dus een zoen op.”� “Ik dacht dat je iets met Tom hebt.”� “Dat heb ik dus ook. Maar als die jongen die foto’s in de buitenwereld krijgt, dan denkt iedereen dat ik niet langer single ben.”� “Dat ben je ook niet.”� “Maar ik heb een ander vriendje.”� “Ik kijk wel of die foto’s ergens verschijnen. Ondertussen houd je op met jongens te zoenen en omhelzen.”� “Dank je David, je bent een schat.”� “Weet ik, Doei.”� “Doei.”�

Reacties: