5 juli 2010 - 10:43

AL

0

2

een dag als geen ander dacht ze maar ze wist niet dat ze vandaag de grootste fout van der leve zou make eerst lekker lol maken met famillie en daarna alles verlieze wat ze niet wou verlieze ,, ze had het niet moge doen...maarja het was gebeurd ze was haar beste vriend kwijt hoe vaak ze ook bleef herhalen dat het haar speet,,dat ze hem terug wou ,, dat ze nog 1kans wou,,... haalde niks uit het was voorbij het was weg ,, vanbuite lachte ze vanbinne huilde ze terwijl ze zijn naam riep vaak is dat gebeurd zo vaak heeft ze zich in slaap gehuild zo vaak heeft ze aan hem gedacht zo vaak.... ze was het beu ze kan niet zonder hem....ze wil het niet en zal het ook niet doen zonder hem leve? wat een grap alsof iemand zou merken dat ze weg was dacht ze...3mense zouden het misschien merken;; hij ,, grace en peter ,, het kon der niets schele dat als zij zou gaan er nog een paar mensen zouden gaan het kon haar helemaal niets schele ,, de gedachte dat hij haar haat...dat hij haar niet meer wil...dat hij het niet erg zou vinde als ze stierf...maakte haar vanbinne helemaal kapot ,, altijd heeft ze er voor hem gestaan altijd stond hij er voor haar...dat is weg vooraltijd...ze weet niet wat ze moet doen echt niet...het liefst zou ze de 1ste trein die er naar hem is neme en hem persoonlijk zeggen hoe ze zicht voelt ,, hem zegge dat ze hem echt mist...dat ging niet ze haten haar ouders daarvoor...ze is het beu...het liefst zou ze onder een trein springe maar iedereen zegt dat haar ouders dan de schade moeten betalen dat wil ze haar ouders niet aandoen...ze hebbe al genoeg problemen denkt ze ..dan ziet ze nog 1uitweg...weg lopen...niet meer terug gaan nooit meer achteruit kijken..miss een nieuwe naam nemen en in een ander land gaan wone...het leek haar een mooi iedee ...maar ze weet dat ze hem zo niet kan vergeten dat dat helemaal geen oplossing is om hem te vergeten...dus wat doet ze? ze pleegd toch zelfmoord ze sneed rustig haar pols ope en schreef op de spiegel in de badkamer dat het haar speet en niet haar bedoeling was dan ging ze naar haar kamer en schreef in het groot op de muur zijn naam ze lachte door haar trane en pijn door denkent aan die tijd met hem...het was gewoon te mooi om waar te zijn ze wist dat dit ging gebeuren ze zocht en zocht en uiteindelijk had ze er 1gevonde ze kon zich nu geen fout permiteren...ze pakte het geweer van haar vader..deed de laatste kogel die er was er in..ze ging tege de muur waar zijn naam op staat zitten en richt het geweer in de richting van haar hart...voor ze de trekker overhaalde had ze snel een achscheids briefje geschreven veel stond er niet op 'ik kan niet zonder je waarom zie je dat niet? maarja het is mijn eigen schuld hopelijk vind je het geluk en vind je ook de waren..voor mij was jij de ware maar dat zach je niet' ze haalde de trekker over met als laatste gedacht dat ze nooit rust zou kunnen vinden omdat hij haar haten...toen ze daar lach..met het papiertje in haar hand niet meer ademend realiseerde somige mense dat ze haar nooit hadde moeten pesten of gebruiken maar het was te laat voor hun ,, de enige die niet huilde was hij...hij lachte..haar uit..het kon hem niets schele...ook niet wat op het papiertje stond..ze was lucht voor hem dus hij vond het niet erg dat ze dood was...waarom ook? zij loog ,, zij verpeste alleen maar zijn leven...hij heeft nooit haar sorry aanvaart...ze bleef doorspoken ...ze vond nooit rust omdat ze niet wou dat hij haar hate...maar ze was ook blij voor hem want hij had het geluk gevonde een vrouw en 2kindere ze was aan het lache door haar trane heen ze had gewild dat zij bij hem was en niet dat meisje...maar ze was blij dat hij verder leefde en haar vergeten was...ze was gelukkig omdat hij gelukkig was...maar ook al lachte ze vanbinne schreeuwde ze...

mense dit is nie gwn een verhaalke omda kda leuk vind om zo te schrijve é dit is oe k my voel dus gn reactie's vn mooi geschreve ge bent egt goe enzo wnt dr ebbek nu nx an