14 jan 2011 - 18:40

AL

0

4

1De waarschuwing

Ik zat op mijn kantoor, het onweerde. Ik voelde al dat er niks goeds zal komen, maar ik was nieuwgierig. Een grote lichtflits kwam de kamer in, ik werd langzamerhand bang. De flits was weg, en de stroom viel uit. Ik stak een kaars aan. Ik was angstig en mijn gevoel zei me dat ik beter niet kon gaan, maar uit nieuwgierigheid kon ik niet anders dan tog te gaan kijken. Ik deed de deur open. Het kraakte erg. De houte vloeren, de houte deuren. Het leek allemaal net als een film waar je s'nachts altijd over nachtmerries kreeg. Maar dit was echt, en dat gespeelt. Ik hoorde opeens gekraak. Nog meer bliksemschigten van buiten te horen. Ik verstijfte van de angst en de spanning. Ik durfte niet om te kijken. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder. Koud... Kil... Ik was doods en doods bang. Bij de aanraking schoot er een ruwe vonk door mn lichaam. Het deed zeer. Het was een angstige, ruwe rilling. Ik voelde dat het niet goed zou gaan. Die hand trok aan mijn schouder en draaide me om... Ik bedekte mijn ogen zodat ik niet zag wie het was. Ik kreeg het benauwt. Ik opende mijn ogen en ik pakte snel mijn wand. Ik richte op de schim, die er niet meer was. Ik voelde dat het nog in de buurt was. Ik draaide me om terwijl ik snel mijn wand richte op een spreuk te vuren. Ik keek verbaast. Het was Sirius Zwarts. Ik stopte mijn wand weer weg. 'Sirius, wat doe je hier? Ik schrok me rot!' Sirius antwoorde: 'Ik kom hier om je te waarschuwen. De oorlog komt eraan. De Dooddoeners zijn met een sterker leger dan ooit! We zijn in de minderheid, we maken geen kans! Ik riep: 'Al zijn ze sterker, wij hebben Hem' Sirius: 'Dat is waar, alleen als hij-die-niet-genoemd-mag-worden hem opmerkt, zal hij hem snel doden' Ik: 'We zullen moeten trainen, we moeten een schuilplek vinden' Sirius antwoorde: 'Dat is een goed plan, alleen we kunnen geen risico's nemen! Zweinstein is geen veilige plek meer, de Dooddoeners verwachten juist dat we daar komen! We kunnen naar het Nest van de Wemels?' Ik antwoorde: 'Dat lijkt me tot nu toe de beste plek ja' We grepen onze wands en verdwijnselden naar Harry, die blijkbaar al bij de Wemels was. 'Jim? Sirius wat doen jullie hier?' 'We komen om jullie te waarschuwen.' Antwoorden Sirius en ik tegelijk. 'Voldemort is met een te groot leger! We moeten een schuilplaats hebben! Dit is tot nu toe de beste plek. We moeten veel trainen, De Orde van de Feniks leden erbij halen! En de andere die nodig zijn.' Ik riep mijn post uil. Spark? Kan jij dit briefje naar Dwaaloog Dolleman brengen alsjeblieft? Ik gaf hem een muis voor onderweg. Hij knikte ja. Hij vloog met al zijn glorie heen en bezorge de brief. 'En nu hopen dat ze komen.' Zei ik. Molly stelde Sirius en mij voor om te blijven rusten bij de Wemels. Wij knikte ja. Later die avond werd er aangebelt. Molly deed open en ik hoorde Dolleman al. Ik werd blij echt en kreeg weer wat hoop erbij. Nog wat later die avond toen Harry, Ron, Hermelien, Fred en George, Ginny al op hun kamers zaten, zaten wij met zijn allen aan de tafel. We praten met elkaar over de crisis. 'We moeten kosten wat het kost Harry en de kinderen in veiligheid brengen' Zei Arthur Wemel. Ik knikte ja. 'We moeten ook met ze gaan oefenen in aanvallen en verdedigen. Dolleman? Jij kan ze een spoed curses Verweer tegen de zwarte kunsten geven?' Hij antwoorde ja. 'Oke mooi, Lupos? Kan jij misschien oefen poppen maken voor ze? Hij knikte. 'Oke dan is dat geregelt.'

2De aanval
Een week na de waarschuwing. Harry, Ron en hermelien hebben al veel geoefent. Alhoewel het niet meer onweerde, werd het wel steeds donkerder. Het was onheilspellende lucht, wat niks goeds betekende. Ginny gilde opeens. Ze zei dat ze zwarte rook in de lucht zag verschijnen. Wij keken allemaal omhoog. 'De Dooddoeners komen!!!' Riep ik. Iedereen trok zijn of haar wand. Ik beschermde het nest met een Protego Totalum bezwering. Sirius riep naar harry en de kinderen: 'Jullie moeten wegwezen! Verdwijnsel zo snel al het kan! Wij houden ze wel tegen! Breng jezelf in veiligheid!' Wij stapten op de bezems terwijl Harry en de anderen verdwijnselden. We vlogen door de lucht in een groot gevecht. Ik vuurde een Bombarda spreuk op 1 van de bezems van de Dooddoeners. Vol geraakt. Hij storte neer en belande in een struik vol met scherpe dorens. Hij was helemaal bloederig en lag op sterven. Afgrijselijk om te zien. Maarja tog 1 Dooddoener minder dacht ik bij mezelf. Gek genoeg waren dit niet echt Dooddoeners zoals Bellatrix van Detta. Het waren studenten van Zwadderich die in opleiding waren tot Dooddoener. Het was best wel zielig om kinderen te vermoorden. Maar het waren Dooddoeners. Ik kon niet anders. 'Dit is een valstrik!' Riep Remus Lupos. 'Ze hebben het Nest doorzocht en verbrand!!! Gelukkig waren de kinderen al weg voor ze er waren' We landen op de grond en probeerden de resten van het nest op orde te houden. 'We moeten de kinderen vinden en waarschuwen en snel!' riep ik.

3 (word nog gemaakt)