15 april 2014 - 22:04

12+

0

0

'GA WEG !' schreeuwde je tegen je vriendje Harry. Jullie hebben een hele erge ruzie gehad. Je hoort de deur dichtgaan. Je kijkt in de spiegel. 'Wat is er mis met mij ?' Fluister je in jezelf. 'Is het mijn haar, mijn ogen, ben ik dik ?' Je voelde je verschrikkelijk. Je pakte een shampoofles, en je knalt hem tegen de spiegel aan. De scherven vliegen door de badkamer. Je pakt er 1tje en steekt hem in je arm. Het deed je pijn. Maar het verdoezelde de pijn in je hart. Elke snee gaat dieper. Totdat je het niet meer voelt. Het wordt zwart voor je ogen, en je valt op de grond.

'Y/N, ik wil sorry zeggen.' Geen antwoord. 'Hallo ?' Geen antwoord. Harry trapt de deur in. Hij vindt je, bloedend en licht ademend op de grond. 'Y/N!!'
Hij rent naar je toe en pakt je hand. Een zwakke pols. De tranen springen in zijn ogen. 'Nee, het is mijn schuld. Ik had je niet alleen moeten laten. Het spijt me. Hij belt 112. Als de ambulance broeders komen, is het al te laat. Je hart slaat niet meer. Ze proberen te reanimeren, maar het heeft geen nut. Huilend ligt Harry op je borst. Jou hand ligt nog steeds in de zijne.
De broeders moeten hem van je afhalen zodat ze je kunnen meenemen.

Op je begravenis zou Harry een toespraak houden, maar hij kon het niet meer. Hij is huilend van het podium afgerend. Naar de wc. Voor deze dag had hij al een potje kalmeringspillen meegenomen, maar deze keer waren ze niet om rustig te worden. Hij neemt ze alle 14 in 1 keer in, en valt op de grond. Liam vind hem.Op een stukje wc papier had Harry geschreven:

sorry,
Ik kon de pijn niet meer aan, mijn meisje die door mijn fout uit het leven is gestapt.
Ik ben naar haar toe, zodat ik mijn excuses kan aanbieden.
En zodat ik bij haar kan zijn.
For ever and always