24 juli 2014 - 0:34

12+

0

0

Rein

Vandaag is het dan echt zo ver. We gaan verhuizen. Heel erg vind ik het aan de ene kant niet, want ons nieuwe huis is te gek! Mooi huis, grote tuin, en ik heb natuurlijk de grootste slaapkamer. Ik ben benieuwd of ik leuke buren heb en of ze me zullen herkennen. Mijn ouders vertelden dat er niet zo veel jonge kinderen wonen. Ik hou veel van de mainiacs, maar een beetje rust is ook niet verkeerd. Over 5 minuten zal Nils wel hier zijn. Hij komt me helpen met verhuizen. Nils is altijd.. DING DONG! op tijd, haha! Ik laat Nils binnen en we gaan meteen naar boven. ''Heb je al je spullen al ingepakt?'' vraagt Nils. Ik zeg dat ik alles al is ingeladen behalve mijn telefoon. Die heb ik natuurlijk in mijn broekzak.

''Jongens, komen jullie?'' hoor ik mijn vader roepen. ''Ja pap, we komen er aan'!'' Nog even kijk ik rond of ik echt alles heb ingepakt en dan sluit ik de deur van mijn 'voormalige' slaapkamer.

Esmée

''ESMÉE ETEN!'' HUH? WAT?! ik schrik wakker. Fijn, bedankt! ik lag net nog even lekker te slapen. Ik doe het licht aan en kijk in de spiegel. Eerst mijn haren even borstelen, ze zien er niet uit! Als ik beneden kom is de tafel gedekt en staan de warme broodjes op tafel. Mijn vader vraagt wat ik wil drinken en ik antwoord dat ik wel thee wil. Ik ga zitten en begin aan mijn broodje. Weer zo'n standaard zaterdagochtend. Mijn broertje begint te vertellen over zijn nieuwe xbox spel en mijn ouders doen of ze het interessant vinden. Ik niet. Ik luister maar half en zit meer met het dilemma wat ik nu op de tweede helft van mijn broodje zal doen. Als ik besloten heb dat ik er toch maar pindakaas op smeer, zie ik ineens een grote vrachtwagen de straat in rijden. Wat moet die nou hier?

'' Daar zal je de nieuwe buren al hebben.'' zegt mijn moeder. O ja, dat is waar ook. Vandaag krijgen we nieuwe buren. Ik heb ze nog nooit gezien. Stiekem ben ik wel nieuwsgierig wie er naast ons op nummer 9 komen te wonen. Mijn moeder stelt voor om iets te doen om de nieuwe buren te verwelkomen. Ze stelt voor om een taart te bakken. (hoe cliché?!) Achja, ik heb vandaag toch niks anders te doen en aangezien ik graag in de keuken sta, is dit geen straf om te doen.

Als de appeltaart in de oven staat, ga ik me even omkleden. Ik kon natuurlijk weer niet voorzichtig met het meel omgaan. Mijn voormalig zwarte, inmiddels witte shirt, gooi ik in de wasmand. Uit mijn kast trek ik een nieuw shirtje dat ik zaterdag gekocht heb. Ik weet zeker dat dit mijn nieuw lievelingsshirt wordt. Ik loop naar beneden en zie dat de taart nog 10 minuten in de oven moet. Snel bel ik mijn beste vriendin Roos. Roos is sinds de brugklas mijn beste vriendin. We kennen elkaar nu 3 jaar en zijn sinds dien onafscheidelijk. Roos woont een dorp verderop het is ongeveer een kwartiertje fietsen. ''ROOS?!, kom nu hier naartoe?'' ''Onze nieuwe buren zijn er en ikheb een appeltaart voor ze gemaakt.'' ''Ga je hem mee brengen?'' ''Ik kom er aan.'' zegt Roos. Na een kwartiertje hoor ik de bel. Ik doe de deur open en laat Roos binnen. ''Het ruikt aardig goed hier!'' zegt ze.

Roos en ik hebben de taart op een mooie schaal gezet en doen de deur achter ons dicht. ''Weet je eigenlijk al wie je buren zijn?'' vraagt ze. ''nee, ik heb ze nog nooit gezien'' antwoord ik. We lopen naar de deur van du buren en ik vraag Roos om aan te bellen. Net voordat Roos op de bel drukt gaat de deur open. Tot mijn grote verbazing ken ik mijn nieuwe buurjongen wel. De deur werd zojuist geopend door Rein van MainStreet?!

Rein

Eindelijk, we zijn er. Ik gooi de deur van de verhuiswagen open en stap naar buiten. Ik zie ons nieuwe huis en heb zin om mijn kamer in te richten. Als het goed is staat mijn nieuwe bed er al, want die hadden we van te voren al laten bezorgen. Als we al mijn spullen naar binnen hebben gesleept, beginnen Nils en ik samen met het inrichten van mijn kamer. We hadden het er in de verhuiswagen al even over gehad en beginnen alle spullen neer te zetten zoals afgesproken. Na een uurtje is alles neergezet en zijn alle dozen leeg. ''Wedden dat je kamer over een week alweer een grote vuilnisbelt is.'' zegt Nils lachend.
Zelf moet ik ook lachen, want ik weet ook wel dat ik een beetje een sloddervos ben.

Samen lopen we de trap af naar beneden. Als ik naar rechts kijk zie ik dat er twee meisjes voor de deur staan. 'NU AL?!hoe weten de mainiacs nu al waar ik woon? ik ben net anderhalf uur hier en de eerste meisjes staan alweer voor mn deur. Achja, ik hou van mainiacs en deze zien er zeker niet slecht uit. Ik zie dat er een van de twee op de bel wil drukken dus ik doe snel de deur open. Als ik de deur open doe zie ik dat ze schrikken. ''Hoi'' zeg ik. Een van de twee meisjes heeft een taart vast. ''Hallo'' zegt ze. Ze stellen zichzelf voor. Het meisje met de taart heet Esmée en haar vriendin heet Roos. ''Ik ben Rein, maar volgens mij wisten jullie dat al.'' Ze beginnen te lachen. Esmée legt uit dat ze mijn buurmeisje is. ''Mijn moeder zei dat we iets moesten doen om jullie te verwelkomen dus hier is een taart'' zegt ze. Ik neem de taart aan en bedank haar. Nils komt kijken waarom het zo lang duurt. Hij ziet Roos en Esmée en ik stel ze aan elkaar voor. Nils zegt dat het we zo gaan eten dus ik zeg Roos en Esmée gedag. '' We zien elkaar vast nog wel eens'' zeg ik en we gaan naar binnen.

Esmée

Roos en ik zijn binnen. We gaan naar mijn kamer want daar staat de ventilator. '' REIN VAN MAINSTREET?!'' ''HIJ IS MN NIEUWE BUURJONGEN?!'' zeg ik half schreeuwend. ''rustig maar'' zegt Roos. '' Zoals ik hem net hoorde praten valt het allemaal wel mee, volgensmij is hij best aardig.'' ''Ik weet het niet'' zeg ik. Ik ken mainstreet niet heel erg goed. Ik heb wel eens een paar liedjes gehoord en vond ze wel okay. Maar ik heb nooit echt de tijd genomen om me er in te verdiepen. Na het middageten is Roos weer naar huis. Ze moest nog naar een verjaardag. Balen, dat word weer een middagje vervelen.

Ik besluit om te gaan pennyboarden. Het is heel mooi weer en om nou buiten in de zon te gaan liggen is niet echt iets voor mij. Bovendien moest ik toch nog wat dingen in de winkel gaan halen. Ik neem mijn rugzak op mijn rug en skate naar de winkel. Als ik terugkom zie ik dat mijn nieuwe buren al bezoek krijgen. Een auto parkeert voor het huis. Als de deur open gaat zie ik wie er uitstappen. Het zijn Daan en Owen. Natuurlijk, zij moeten ook even het nieuwe huis van Rein bewonderen. Rein doet de deur open op het moment dat ik aan kom skaten. Hij zegt hoi, en ik zeg hoi terug. Dan zeggen Daan en Owen ook hoi en ze lopen naar binnen.

Ook ik loop naar binnen. Ik zet mijn rugzak met de gekochte spullen weg en neem een ijsje uit de vriezer. Als ik zit denk ik na. Rein is eigenlijk best wel knap.. Waar ben ik mee bezig?! Het is een jongen uit een boyband. hij heeft duizenden meisjes achter zich aan. Hij is toevallig gewoon mijn nieuwe buurjongen, meer niet.

Rein

Daar komen Daan en Owen al aan. Ook zij moeten mijn nieuwe huis natuurlijk bewonderen. Op het moment dat ik de deur open doe zie ik dat Esmée aankomt. Op een Pennyboard. Die dingen zijn echt vet, ik wil er ook altijd al een hebben, denk ik bij mezelf. Ik zeg hoi en zij egt hoi terug. Meer tijd om iets te zeggen heb ik niet want daar zijn Daan en Owen al. Ook zij begroeten Esmée vriendelijk en komen dan naar binnen. Ik kijk nog even achterom, maar Esmée is al binnen. Jammer... denk ik.