Hoofdcategorieėn
Home » Forum » Forum Spelletjes » [Speeltopic] RPG - De Hongerspelen
[Speeltopic] RPG - De Hongerspelen
LotStuff zei op 9 juli 2012 - 21:02:
Callum Hallows
Nerveus kijkt Callum naar zijn horloge. Over enkele minuten zou de boete beginnen die iedereen live in heel het Capitool zou volgen op het scherm. Gespannen en opgetogen ploft hij neer in de zetel. Schopt zijn schoenen uit en nestelt zich in de zetel. Klaar om te kijken. ”¯Hoeveel vrijwilligers zouden er zijn dit jaar?”¯ vraagt hij tegen niemand in het bijzonder. ”¯Ik gok op 6! De beroeps uit de eerste 2 districten en dan misschien hier en door nog 2.”¯
Callum kijkt nog eens op zijn horloge, precies nog twee minuten te gaan, en in het Capitool zijn ze altijd precies getimed. De spanningen gieren door zijn lijf, hij moet bekennen dat hij echt houdt van de Spelen.
Callum Hallows
Nerveus kijkt Callum naar zijn horloge. Over enkele minuten zou de boete beginnen die iedereen live in heel het Capitool zou volgen op het scherm. Gespannen en opgetogen ploft hij neer in de zetel. Schopt zijn schoenen uit en nestelt zich in de zetel. Klaar om te kijken. ”¯Hoeveel vrijwilligers zouden er zijn dit jaar?”¯ vraagt hij tegen niemand in het bijzonder. ”¯Ik gok op 6! De beroeps uit de eerste 2 districten en dan misschien hier en door nog 2.”¯
Callum kijkt nog eens op zijn horloge, precies nog twee minuten te gaan, en in het Capitool zijn ze altijd precies getimed. De spanningen gieren door zijn lijf, hij moet bekennen dat hij echt houdt van de Spelen.
Heartbeat zei op 9 juli 2012 - 21:13:
'Ik gok op vier.' zei Loki die aan tafel met zijn antieke camera prulde.
Hij speelde met zijn piercing en klakte uit frustratie met zijn tong terwijl hij het filmrolletje niet in de camera kreeg.
'Ik gok op weer een beroeps die wint.' voegde hij er aan toe.'Wat denk jij?'
Loki vloekte.
'Verdomme! Het rolletje is overbelicht!'
Loki opende zijn camera en gooide kwaad het rolletje weg. Hij glimlachte even en schraapte zijn keel. Met een zoete stem zei hij:
'Oh Nilay? Wil jij me eventjes helpen?' vroeg hij zoet.
Hij wierp een blik op de klok en net waneer hij dat deed begon het volkslied te spelen. De spelen waren begonnen.
'Ik gok op vier.' zei Loki die aan tafel met zijn antieke camera prulde.
Hij speelde met zijn piercing en klakte uit frustratie met zijn tong terwijl hij het filmrolletje niet in de camera kreeg.
'Ik gok op weer een beroeps die wint.' voegde hij er aan toe.'Wat denk jij?'
Loki vloekte.
'Verdomme! Het rolletje is overbelicht!'
Loki opende zijn camera en gooide kwaad het rolletje weg. Hij glimlachte even en schraapte zijn keel. Met een zoete stem zei hij:
'Oh Nilay? Wil jij me eventjes helpen?' vroeg hij zoet.
Hij wierp een blik op de klok en net waneer hij dat deed begon het volkslied te spelen. De spelen waren begonnen.
Pline zei op 10 juli 2012 - 13:31:
Het volkslied was net gedaan.
"Ik hoop dat er iemand uit acht wint." mompelde Sanglui tegen zichzelf.
Hij stond op en ging naar de keuken, hij had helemaal geen zin om te kijken naar de boete.
Er zouden weer mensen uit hun familie gehaald worden.
Sanglui begon wat in kasten te rommelen en haalde uiteindelijk een doosje met nootjes uit en nam een aantal glazen en een fles limonade mee naar de zetels en zette ze daar op tafel.
Hij kroop in een zetel, trok zijn benen op en sloeg zijn armen eromheen.
Vanavond zou hij weer nachtmerries hebben.
Het volkslied was net gedaan.
"Ik hoop dat er iemand uit acht wint." mompelde Sanglui tegen zichzelf.
Hij stond op en ging naar de keuken, hij had helemaal geen zin om te kijken naar de boete.
Er zouden weer mensen uit hun familie gehaald worden.
Sanglui begon wat in kasten te rommelen en haalde uiteindelijk een doosje met nootjes uit en nam een aantal glazen en een fles limonade mee naar de zetels en zette ze daar op tafel.
Hij kroop in een zetel, trok zijn benen op en sloeg zijn armen eromheen.
Vanavond zou hij weer nachtmerries hebben.
Soraya zei op 11 juli 2012 - 12:09:
Palé Evedeen
Met een verdrietig gezicht staarde ik voor me uit, toen ik de laatste woorden van het volkslied hoorde. Het was zo'n dag dat bijna niemand een glimlach vertoonde. Tenminste, niemand die ik kende.
'Families zullen uit elkaar gescheurd worden,' fluisterde ik binnensmonds, hopend dat niemand me zou horen. Het was ook zo. Onrustig keek ik om me heen om te zien of ik Callum ergens kon zien. Hij was de enige die ik een beetje vertrouwde, maar dan ook een klein beetje. Hij deed me denken aan mijn oudere broer. De oudere broer die ik nooit had.
Palé Evedeen
Met een verdrietig gezicht staarde ik voor me uit, toen ik de laatste woorden van het volkslied hoorde. Het was zo'n dag dat bijna niemand een glimlach vertoonde. Tenminste, niemand die ik kende.
'Families zullen uit elkaar gescheurd worden,' fluisterde ik binnensmonds, hopend dat niemand me zou horen. Het was ook zo. Onrustig keek ik om me heen om te zien of ik Callum ergens kon zien. Hij was de enige die ik een beetje vertrouwde, maar dan ook een klein beetje. Hij deed me denken aan mijn oudere broer. De oudere broer die ik nooit had.
LotStuff zei op 11 juli 2012 - 12:46:
Callum Hallows
Een lach ontsnapt Callum als hij naar Loki kijkt. "Een beroeps? Ik weet het niet. Ik heb het gevoel dat het een indrukwekkende spelen wordt." Terwijl hij dit zegt kijkt hij om zich heen. Het voelt goed, omringt door zijn vrienden, kijken naar de Hongerspelen. Ja dit is wat hij graag doet. Enthousiast neemt hij de fles limonade die Sanglui heeft neergezet en schenkt voor zichzelf een glas uit. Neemt een slok en zet zich neer in de zetel naar Palé.
Callum is iemand die zijn eigen prioriteiten en normen heel erg belangrijk vind en waardeert. Maar als het erop aankomt, zet hij alles aan de kant voor zijn vrienden. Hij is trouw en oprecht en zegt ook eerlijk waar het opstaat. Achteraf gezien ziet hij dat hij soms beter had gezwegen.
Wanneer hij neerploft in de zetel merkt hij dat Palé nogal stil is. Hij weet dat ze niet van de spelen houdt en dat ze daarin echte verschillen. Hij begrijpt haar niet voor de volle 100% maar doet wel echt zijn best om er voor haar te zijn. Met een begrijpelijke blik knijpt Callum zachtjes in haar hand.
Callum Hallows
Een lach ontsnapt Callum als hij naar Loki kijkt. "Een beroeps? Ik weet het niet. Ik heb het gevoel dat het een indrukwekkende spelen wordt." Terwijl hij dit zegt kijkt hij om zich heen. Het voelt goed, omringt door zijn vrienden, kijken naar de Hongerspelen. Ja dit is wat hij graag doet. Enthousiast neemt hij de fles limonade die Sanglui heeft neergezet en schenkt voor zichzelf een glas uit. Neemt een slok en zet zich neer in de zetel naar Palé.
Callum is iemand die zijn eigen prioriteiten en normen heel erg belangrijk vind en waardeert. Maar als het erop aankomt, zet hij alles aan de kant voor zijn vrienden. Hij is trouw en oprecht en zegt ook eerlijk waar het opstaat. Achteraf gezien ziet hij dat hij soms beter had gezwegen.
Wanneer hij neerploft in de zetel merkt hij dat Palé nogal stil is. Hij weet dat ze niet van de spelen houdt en dat ze daarin echte verschillen. Hij begrijpt haar niet voor de volle 100% maar doet wel echt zijn best om er voor haar te zijn. Met een begrijpelijke blik knijpt Callum zachtjes in haar hand.
xEmma zei op 11 juli 2012 - 13:33:
Emicia Waldron
Emicia zat op het randje van haar zetel met grote ogen naar het enorme televisiescherm te kijken. Eindelijk was de tijd aangekomen waar ze zo lang naar uit had gekeken: de Boete, en dus het eigenlijke begin van de Spelen. Ze probeerde de andere kinderen in het clubhuis te negeren. Behalve Callum misschien, wist geen van hen de Spelen op hun waarde te schatten en dat maakte hen haar aandacht niet waard.
Met een glimlach op haar gezicht keek ze naar de Boete.
Emicia Waldron
Emicia zat op het randje van haar zetel met grote ogen naar het enorme televisiescherm te kijken. Eindelijk was de tijd aangekomen waar ze zo lang naar uit had gekeken: de Boete, en dus het eigenlijke begin van de Spelen. Ze probeerde de andere kinderen in het clubhuis te negeren. Behalve Callum misschien, wist geen van hen de Spelen op hun waarde te schatten en dat maakte hen haar aandacht niet waard.
Met een glimlach op haar gezicht keek ze naar de Boete.
Heartbeat zei op 11 juli 2012 - 14:37:
'Oh en hoe weet jij dat zo zeker?' vroeg Loki met een grijns.
Hij liet zijn camera op tafel staan met een tube met een rolletje en liep naar de tv. Hij nam een kussen van de sofa en gooide het op de grond. Met een plof luet hij zich op het kussen zakken en speelt weer met zijn piercing.
'Ik wed er tien dollar om dat er weer en beroeps wint, wie voor, wie tegen?' vraag Loki aan niemand in het bijzonder. Hij wept een blik op Palé en glimlacht even.
'Jij hoeft niet mee te wedden, meid.' zei hij terwijl hij een hand op haar knie legt en zacht glimlacht.
'Benieuwd wat voor vlees we dit jaar in de kuip hebben.'
'Oh en hoe weet jij dat zo zeker?' vroeg Loki met een grijns.
Hij liet zijn camera op tafel staan met een tube met een rolletje en liep naar de tv. Hij nam een kussen van de sofa en gooide het op de grond. Met een plof luet hij zich op het kussen zakken en speelt weer met zijn piercing.
'Ik wed er tien dollar om dat er weer en beroeps wint, wie voor, wie tegen?' vraag Loki aan niemand in het bijzonder. Hij wept een blik op Palé en glimlacht even.
'Jij hoeft niet mee te wedden, meid.' zei hij terwijl hij een hand op haar knie legt en zacht glimlacht.
'Benieuwd wat voor vlees we dit jaar in de kuip hebben.'
Soraya zei op 11 juli 2012 - 23:08:
Palé Evedeen
'Ik weet het, Loki...' fluisterde ik tegen hem terwijl ik me steeds dichter tegen Callum aan nestelde. Ergens was ik blij dat ik naast hem zat. Hij was degene die mij nog probeerde te begrijpen.
'Hoe denken jullie hierover?' vroeg ik in het algemeen, alwetend wat hun antwoord zou zijn. De meesten zouden genieten van de Spelen. Ik niet. Ik haatte de spelen.
'De Spelen zouden gestopt moeten worden...' bromde ik en legde mijn hoofd in Callums nek. Ik voelde me veilig bij hem, ook al wist ik zelf niet hoe het kwam.
Palé Evedeen
'Ik weet het, Loki...' fluisterde ik tegen hem terwijl ik me steeds dichter tegen Callum aan nestelde. Ergens was ik blij dat ik naast hem zat. Hij was degene die mij nog probeerde te begrijpen.
'Hoe denken jullie hierover?' vroeg ik in het algemeen, alwetend wat hun antwoord zou zijn. De meesten zouden genieten van de Spelen. Ik niet. Ik haatte de spelen.
'De Spelen zouden gestopt moeten worden...' bromde ik en legde mijn hoofd in Callums nek. Ik voelde me veilig bij hem, ook al wist ik zelf niet hoe het kwam.
LotStuff zei op 11 juli 2012 - 23:44:
Callum Hallows
Een glimlach ontstaat er spontaan op zijn gezicht als hij de ogen van Emicia ziet fonkelen. Callum kan er gewoon letterlijk inlezen hoe hij zich nu voelt op dit moment. Blij, opgetogen, enthousiast, nieuwsgierig, maar ook ergens schuldig. Zijn ogen schieten vluchtig naar Palé. Hij houdt echt echt echt, van de Hongerspelen maar wil haar hier niet mee kwetsen en op één of ander manier snapt hij haar ook wel ergens. Ah nu is het daar het moment niet voor. Zijn realisme zorgt ervoor dat hij terug helder nadenkt en beseft dat niemand iets aan de Spelen kan veranderen. Dus waarom zou hij er dan niet van genieten?
Callum luistert aandachtig naar Loki, hij is echt een speciaal geval. Wat positief is, normale mensen vind hij nu eenmaal saai. Hij kan je echt op vrolijke en stiekem kijkt hij ook naar hem op. Hoe hij iedereen om zijn vingers kan winden, dat is toch een gave? Zijn oren spitsen zich en luisteren aandachtig naar de stem van Loki. Hmm, een weddenschap? En om geld? Geen probleem voor hem! Callum kan met een gerust hart zeggen dat hij rijk is. Dus wat stelt tien dollar nu voor? "I'm in! Ik ben tegen, het gaat geen beroeps zijn dit jaar." Dan merkt hij dat Loki zich richt naar Palé. Een raar gevoel over valt hem, voelt hij zich nu schuldig om de weddenschap? Dit omdat hij haar niet wou kwetsen? Callum bijt op zijn lip, en denkt na. Hij is nu eenmaal zo, en Palé weet dat hij echt van de Spelen houdt. ook weet ze dat hij haar probeert te begrijpen en haar niets kwalijk neemt. Dus waarom zou hij zich dan anders moeten gedragen? Het staat vast, hij blijft gewoon zichzelf. De fluistering van Palé bereikt hem. Ja, ze haat nog steeds de Spelen, wat voor een kloof maar ook voor een verbintenis zorgt tussen hen. Zachtjes streelt Callum haar zwarte haren wanneer ze zijn hoofd in zijn nek legt. "Je weet wat ik ervan vind. Ik kan je daarom geen gelijk geven maar ik kan er wel inkomen waarom je ze wil laten stoppen." Het is een eerlijk antwoord, recht uit zijn hart.
ooc: Whoops post is iets langer dan verwacht (a)
Callum Hallows
Een glimlach ontstaat er spontaan op zijn gezicht als hij de ogen van Emicia ziet fonkelen. Callum kan er gewoon letterlijk inlezen hoe hij zich nu voelt op dit moment. Blij, opgetogen, enthousiast, nieuwsgierig, maar ook ergens schuldig. Zijn ogen schieten vluchtig naar Palé. Hij houdt echt echt echt, van de Hongerspelen maar wil haar hier niet mee kwetsen en op één of ander manier snapt hij haar ook wel ergens. Ah nu is het daar het moment niet voor. Zijn realisme zorgt ervoor dat hij terug helder nadenkt en beseft dat niemand iets aan de Spelen kan veranderen. Dus waarom zou hij er dan niet van genieten?
Callum luistert aandachtig naar Loki, hij is echt een speciaal geval. Wat positief is, normale mensen vind hij nu eenmaal saai. Hij kan je echt op vrolijke en stiekem kijkt hij ook naar hem op. Hoe hij iedereen om zijn vingers kan winden, dat is toch een gave? Zijn oren spitsen zich en luisteren aandachtig naar de stem van Loki. Hmm, een weddenschap? En om geld? Geen probleem voor hem! Callum kan met een gerust hart zeggen dat hij rijk is. Dus wat stelt tien dollar nu voor? "I'm in! Ik ben tegen, het gaat geen beroeps zijn dit jaar." Dan merkt hij dat Loki zich richt naar Palé. Een raar gevoel over valt hem, voelt hij zich nu schuldig om de weddenschap? Dit omdat hij haar niet wou kwetsen? Callum bijt op zijn lip, en denkt na. Hij is nu eenmaal zo, en Palé weet dat hij echt van de Spelen houdt. ook weet ze dat hij haar probeert te begrijpen en haar niets kwalijk neemt. Dus waarom zou hij zich dan anders moeten gedragen? Het staat vast, hij blijft gewoon zichzelf. De fluistering van Palé bereikt hem. Ja, ze haat nog steeds de Spelen, wat voor een kloof maar ook voor een verbintenis zorgt tussen hen. Zachtjes streelt Callum haar zwarte haren wanneer ze zijn hoofd in zijn nek legt. "Je weet wat ik ervan vind. Ik kan je daarom geen gelijk geven maar ik kan er wel inkomen waarom je ze wil laten stoppen." Het is een eerlijk antwoord, recht uit zijn hart.
ooc: Whoops post is iets langer dan verwacht (a)
Pline zei op 12 juli 2012 - 1:32:
Sanglui keek rond.
Dit waren zijn vrienden, hij was met hen opgegroeid, en toch voelde hij zich hier niet echt thuis. Deze waren allemaal geboren in het Capitool en hadden niet echt een band met de mensen uit disticten. Ook al wist hij dat hij niet mocht veralgemenen. Enkelen hadden een hekel aan de hongerspelen.
Loki wou wedden en het was gewoon logisch dat Callum daarop in ging, zij hielden gewoon van de spelen.
Sanglui keek even naar het gezicht van Palé, het was duidelijk dat ze de spelen ook maar niets vond, maar ja, wij konden daar nu eenmaal niets aan veranderen.
Sanglui kon niet meer stilzitten en begon achter de zetels doorheen de kamer te ijsberen. Dit zou nog eens een lange dag worden.
Sanglui keek rond.
Dit waren zijn vrienden, hij was met hen opgegroeid, en toch voelde hij zich hier niet echt thuis. Deze waren allemaal geboren in het Capitool en hadden niet echt een band met de mensen uit disticten. Ook al wist hij dat hij niet mocht veralgemenen. Enkelen hadden een hekel aan de hongerspelen.
Loki wou wedden en het was gewoon logisch dat Callum daarop in ging, zij hielden gewoon van de spelen.
Sanglui keek even naar het gezicht van Palé, het was duidelijk dat ze de spelen ook maar niets vond, maar ja, wij konden daar nu eenmaal niets aan veranderen.
Sanglui kon niet meer stilzitten en begon achter de zetels doorheen de kamer te ijsberen. Dit zou nog eens een lange dag worden.
Heartbeat zei op 12 juli 2012 - 8:25:
Loki fronste zijn wengbrouwen toen hij zag hoe Palè haar hoofd in Callums nek legde. Dat die twee hecht ware was oud nieuwsmaar toch...
Loki voelde een mengeling van jaloezie en pijn door zich gaan. Hij stond op en ging terug aan tafel zitten, armen gekruist, een blik op zijn camera.
Loki haatte dat hij niemand had zoals Palé en Callum mekaar hadden. Hij had de gaven iedereen te kunnen charmeren, nou ja... Bijna iedereen... Maar toch was hij eenzamer dan je je kon inbeelde.
'Nog iemand die wil wedden?' vroeg Loki korter dan zijn vrienden van hem gewoon waren.
Loki fronste zijn wengbrouwen toen hij zag hoe Palè haar hoofd in Callums nek legde. Dat die twee hecht ware was oud nieuwsmaar toch...
Loki voelde een mengeling van jaloezie en pijn door zich gaan. Hij stond op en ging terug aan tafel zitten, armen gekruist, een blik op zijn camera.
Loki haatte dat hij niemand had zoals Palé en Callum mekaar hadden. Hij had de gaven iedereen te kunnen charmeren, nou ja... Bijna iedereen... Maar toch was hij eenzamer dan je je kon inbeelde.
'Nog iemand die wil wedden?' vroeg Loki korter dan zijn vrienden van hem gewoon waren.
xEmma zei op 12 juli 2012 - 9:07:
Emicia haar poging de rest te negeren stopte toen ze iets over een weddenschap hoorde.
"Nog iemand die wil wedden?" vroeg Loki.
Emicia draaide zich abrupt om. "Wil je gaan wedden voordat de Boete is afgelopen?" snauwde ze. "Dan laat de weddenschap alleen zien wie het meest geluk heeft. Pas als je alle gekozen kinderen hebt gezien kan je een reëel oordeel vellen en gaat de weddenschap ten minste ergens over." Ze draaide zich weer om naar het scherm, ze wilde geen moment meer missen. Zonder haar ogen van het scherm te halen pakte ze een notitieblok en een pen uit haar tas en begon ze kort op te schrijven welke indrukken de Tributen op haar maakte en hoe groot ze hun kansen op het eerste gezicht schatte.
Thuis zou ze het nog uitgebreider doen: net als de laatste paar jaren zou ze nog een keer naar de Boete kijken om zeker te weten dat ze niets gemist had, voordat ze weddenschappen aanging voor toch een redelijk groot bedrag voor zo'n jong meisje.
Emicia haar poging de rest te negeren stopte toen ze iets over een weddenschap hoorde.
"Nog iemand die wil wedden?" vroeg Loki.
Emicia draaide zich abrupt om. "Wil je gaan wedden voordat de Boete is afgelopen?" snauwde ze. "Dan laat de weddenschap alleen zien wie het meest geluk heeft. Pas als je alle gekozen kinderen hebt gezien kan je een reëel oordeel vellen en gaat de weddenschap ten minste ergens over." Ze draaide zich weer om naar het scherm, ze wilde geen moment meer missen. Zonder haar ogen van het scherm te halen pakte ze een notitieblok en een pen uit haar tas en begon ze kort op te schrijven welke indrukken de Tributen op haar maakte en hoe groot ze hun kansen op het eerste gezicht schatte.
Thuis zou ze het nog uitgebreider doen: net als de laatste paar jaren zou ze nog een keer naar de Boete kijken om zeker te weten dat ze niets gemist had, voordat ze weddenschappen aanging voor toch een redelijk groot bedrag voor zo'n jong meisje.
Voiceless zei op 12 juli 2012 - 12:13:
' Nilay Evebirth '
Nilay was, zoals gewoonlijk, veel te laat. Ze had te lang in het park gelopen en was de tijd volledig bijster geraakt. De enorme klok in het centrum van de stad rinkelde. De Boete was dus al lang en breed begonnen. Het meisje stond op van het bankje waar ze zich eerder had neer gevleid, en wierp haar lichte irissen naar de lucht. Zij hoopte dat dit jaar een mooi Spel zou plaatsvinden. Geen slachtpartijen. Intelligentie en oriëntatie in plaats van brute kracht. Dat zou een aangenaam schouwspel kunnen worden. Ze klakte opgetogen met haar tong waarna ze deze langs haar rode lippen liet glijden. Haar passen werden sneller naarmate ze het huis bereikte waar haar vrienden zich ongetwijfeld al voor de televisie hadden gesetteld. Dat deden zij ieder jaar. En ieder jaar leek de groep hechter en veranderlijker te worden. Ze deed geen moeite om te bellen en trok de deur daarom gehaast open. Ze liet haar jas van haar schouders glijden en haalde vervolgens haar slanke, dunne vingers door haar lokken die meeveerden terwijl ze naar de bank liep. "Wat heb ik gemist?" Haar mondhoeken veerden tot een lieflijke glimlach terwijl ze haar ogen peilend op het scherm richtte. Palé was ongetwijfeld bezig met Callum, en Loki peinsde zich vast suf. Het was allemaal.. Vanzelfsprekend. Het meisje verzette zich iets op de bank waarna ze haar ogen langs de gezichten liet glijden. Ze had Callum vroeger leuk gevonden, en Loki was haar held geweest. Palé zou altijd haar kibbeltante blijven en Sanglui altijd een mysterie. Ze kauwde bedenkelijk op de binnenkant van haar wang terwijl ze haar vingers met elkaar verstrengelde. Vanonder haar wimpers gluurde ze naar de televisie. Ze wilde immers niets missen.
Nilay was, zoals gewoonlijk, veel te laat. Ze had te lang in het park gelopen en was de tijd volledig bijster geraakt. De enorme klok in het centrum van de stad rinkelde. De Boete was dus al lang en breed begonnen. Het meisje stond op van het bankje waar ze zich eerder had neer gevleid, en wierp haar lichte irissen naar de lucht. Zij hoopte dat dit jaar een mooi Spel zou plaatsvinden. Geen slachtpartijen. Intelligentie en oriëntatie in plaats van brute kracht. Dat zou een aangenaam schouwspel kunnen worden. Ze klakte opgetogen met haar tong waarna ze deze langs haar rode lippen liet glijden. Haar passen werden sneller naarmate ze het huis bereikte waar haar vrienden zich ongetwijfeld al voor de televisie hadden gesetteld. Dat deden zij ieder jaar. En ieder jaar leek de groep hechter en veranderlijker te worden. Ze deed geen moeite om te bellen en trok de deur daarom gehaast open. Ze liet haar jas van haar schouders glijden en haalde vervolgens haar slanke, dunne vingers door haar lokken die meeveerden terwijl ze naar de bank liep. "Wat heb ik gemist?" Haar mondhoeken veerden tot een lieflijke glimlach terwijl ze haar ogen peilend op het scherm richtte. Palé was ongetwijfeld bezig met Callum, en Loki peinsde zich vast suf. Het was allemaal.. Vanzelfsprekend. Het meisje verzette zich iets op de bank waarna ze haar ogen langs de gezichten liet glijden. Ze had Callum vroeger leuk gevonden, en Loki was haar held geweest. Palé zou altijd haar kibbeltante blijven en Sanglui altijd een mysterie. Ze kauwde bedenkelijk op de binnenkant van haar wang terwijl ze haar vingers met elkaar verstrengelde. Vanonder haar wimpers gluurde ze naar de televisie. Ze wilde immers niets missen.
LotStuff zei op 12 juli 2012 - 19:36:
Callum Hallows
Eerlijk, oprecht, realistisch en soms hard, zoals Callum is, beginnen zijn gedachten op volle toeren te werken wanneer hij alles wat er gebeurd in zich opneemt. Hij moet wel toegeven dat hij een echte jongen is en maar één ding tegelijkertijd kan, tenzij het eenvoudige dingen zijn.
Callum zijn blik valt op Sanglui die achter de zetel aan het ijsberen is. Hij zucht en trekt één van zijn wenkbrauwen op, zijn piercing wipt ook een beetje mee omhoog. "Sanglui, ik weet dat het niet zo jou ding is, maar aub. Het is nu eenmaal een feit, hoe veel je ook gaat mokken, het gaat heus niet ophouden. Dus kan je aub gaan zitten en mij zo sparen van de stress dat je me geeft door te ijsberen?" Zijn stem klinkt een beetje scherp. Iets wat hij zoals gewoonlijk te laat doorheeft. Zijn trots staat misschien ook wel iets te centraal voor hem dus slikt hij zijn excuses in die op het puntje van zijn tong balanceerde. Dan ineens draait Emicia haar hoofd weg van het scherm en verklaard hen voor gek met hun weddenschap. Callum lacht. "Je hebt zoals wel vaker gelijk, maar het is maar een fun weddenschap. Zoals je wel weet, wed ik morgen pas voor het echte geld. Vader zou ontgoocheld zijn als ik niet meedeed." Hij heeft echt respect voor Emicia, buiten het feit dat ze het soms - zelfs voor Callum - te serieus neemt, is zij één van de weinige die ook echt van de Spelen houdt. Eén van de weinige meisjes, die respect heeft voor deze cultuur.
Te laat, zoals wel vaker het geval is komt Nilay het clubhuis binnen. Blij dat ze niets zegt om zo de uitzending van de boete niet te verstoren verplaats Callum zijn blik van haar entree naar het scherm. Ze beginnen in District 1, zoals gedacht zijn de kinderen bijna aan het vechten om zich kandidaat te stellen. In deze Districten gaat het echt om de snelste. Geboeid kijkt hij naar het scherm, een meisje van 18 jaar met rood krullend haar en heel veel sproeten betreedt met een vastberaden blik het podium. 'Estelle Liorn' zo weerklinkt haar naam. Vol spanning wacht hij op de mannelijke tribuut. Zelf heeft hij het niet door maar zijn rechterhand gaat nog steeds door Palé haar haren. Een veiligheid overvalt hem.
Callum Hallows
Eerlijk, oprecht, realistisch en soms hard, zoals Callum is, beginnen zijn gedachten op volle toeren te werken wanneer hij alles wat er gebeurd in zich opneemt. Hij moet wel toegeven dat hij een echte jongen is en maar één ding tegelijkertijd kan, tenzij het eenvoudige dingen zijn.
Callum zijn blik valt op Sanglui die achter de zetel aan het ijsberen is. Hij zucht en trekt één van zijn wenkbrauwen op, zijn piercing wipt ook een beetje mee omhoog. "Sanglui, ik weet dat het niet zo jou ding is, maar aub. Het is nu eenmaal een feit, hoe veel je ook gaat mokken, het gaat heus niet ophouden. Dus kan je aub gaan zitten en mij zo sparen van de stress dat je me geeft door te ijsberen?" Zijn stem klinkt een beetje scherp. Iets wat hij zoals gewoonlijk te laat doorheeft. Zijn trots staat misschien ook wel iets te centraal voor hem dus slikt hij zijn excuses in die op het puntje van zijn tong balanceerde. Dan ineens draait Emicia haar hoofd weg van het scherm en verklaard hen voor gek met hun weddenschap. Callum lacht. "Je hebt zoals wel vaker gelijk, maar het is maar een fun weddenschap. Zoals je wel weet, wed ik morgen pas voor het echte geld. Vader zou ontgoocheld zijn als ik niet meedeed." Hij heeft echt respect voor Emicia, buiten het feit dat ze het soms - zelfs voor Callum - te serieus neemt, is zij één van de weinige die ook echt van de Spelen houdt. Eén van de weinige meisjes, die respect heeft voor deze cultuur.
Te laat, zoals wel vaker het geval is komt Nilay het clubhuis binnen. Blij dat ze niets zegt om zo de uitzending van de boete niet te verstoren verplaats Callum zijn blik van haar entree naar het scherm. Ze beginnen in District 1, zoals gedacht zijn de kinderen bijna aan het vechten om zich kandidaat te stellen. In deze Districten gaat het echt om de snelste. Geboeid kijkt hij naar het scherm, een meisje van 18 jaar met rood krullend haar en heel veel sproeten betreedt met een vastberaden blik het podium. 'Estelle Liorn' zo weerklinkt haar naam. Vol spanning wacht hij op de mannelijke tribuut. Zelf heeft hij het niet door maar zijn rechterhand gaat nog steeds door Palé haar haren. Een veiligheid overvalt hem.
Voiceless zei op 12 juli 2012 - 19:52:
' Nilay Evebirth '
Nilay richt haar blik smalend op het scherm. Estelle Liorn? De naam klinkt niet verkeerd. Ze verstrengeld haar vingers op haar schoot en bekijkt haar felblauwe nagels vervolgens. "Moeder wil dat ik met Cleeveton Ashbai naar het liefdadigheidsbal van de Spelen ga." Haar rode lippen veren om tot een geamuseerde glimlach. Haar ogen glijden naar de vriendenkring. "Kun je het geloven? Slijmerige Cleeveton. Bovendien is hij zo dom als een rund. Hij wed ieder jaar op tributen van 12 of 3. Het zijn 'geluksgetallen' volgens zijn vader. De trieste man steekt geld in een zoon die het niet waard is. Straks huwelijkt mijn vader me nog uit aan die kwal." Ze snoof kort. De mannelijke tributen interesseerden haar niet, en Nilay deelde graag haar enthousiasme jegens het bal ter ere van de Spelen. "En, met wie gaan jullie?" Het meisje stond op en liet haar ranke, lange vingers vervolgens langs haar lokken gaan.
"Er moet iemand zijn die Cleeveton uit mijn buurt houdt. De jongen heeft zelfs opgebiecht dat hij me alleen leuk vind om mijn uiterlijk. Wat moet ik daar nu mee? Jullie willen niet weten hoe eng zijn gladde handjes zijn wanneer hij aan de drank zit. Preuts is hij zeer zeker niet." Ze steunde op haar handpalmen terwijl haar lichgroene irissen over de gezichten gleden. Nilay was verre van verwend, maar droeg de gewoonte haar emoties weg te stoppen in verhalen. Gewoonlijk was het meisje erg stil, tot het op interessante dingen aankwam. Ze gluurde vanonder haar wimpers naar de televisie, waarna een zachte zucht langs haar lippen ontsnapte.
Nilay richt haar blik smalend op het scherm. Estelle Liorn? De naam klinkt niet verkeerd. Ze verstrengeld haar vingers op haar schoot en bekijkt haar felblauwe nagels vervolgens. "Moeder wil dat ik met Cleeveton Ashbai naar het liefdadigheidsbal van de Spelen ga." Haar rode lippen veren om tot een geamuseerde glimlach. Haar ogen glijden naar de vriendenkring. "Kun je het geloven? Slijmerige Cleeveton. Bovendien is hij zo dom als een rund. Hij wed ieder jaar op tributen van 12 of 3. Het zijn 'geluksgetallen' volgens zijn vader. De trieste man steekt geld in een zoon die het niet waard is. Straks huwelijkt mijn vader me nog uit aan die kwal." Ze snoof kort. De mannelijke tributen interesseerden haar niet, en Nilay deelde graag haar enthousiasme jegens het bal ter ere van de Spelen. "En, met wie gaan jullie?" Het meisje stond op en liet haar ranke, lange vingers vervolgens langs haar lokken gaan.
"Er moet iemand zijn die Cleeveton uit mijn buurt houdt. De jongen heeft zelfs opgebiecht dat hij me alleen leuk vind om mijn uiterlijk. Wat moet ik daar nu mee? Jullie willen niet weten hoe eng zijn gladde handjes zijn wanneer hij aan de drank zit. Preuts is hij zeer zeker niet." Ze steunde op haar handpalmen terwijl haar lichgroene irissen over de gezichten gleden. Nilay was verre van verwend, maar droeg de gewoonte haar emoties weg te stoppen in verhalen. Gewoonlijk was het meisje erg stil, tot het op interessante dingen aankwam. Ze gluurde vanonder haar wimpers naar de televisie, waarna een zachte zucht langs haar lippen ontsnapte.
Zo, welkom in het Speeltopic van deze RPG!
Om het nog even te verduidelijken is hier nog een korte uitleg over de RPG.
De regels die in het Sollicitatietopic vermeld staan zijn hier ook van toepassing. Het belangrijkste is dat hier enkel gepost wordt in de naam van de personage. Is er iets wat je wil vermelden buiten je personage dan kan dit in het Sollicitatietopic.
Er is nog 1 extra regeltje van belang, als je een post plaatst. Zorg dan dat deze minstens 100 woorden bevat. Dit zodat het een beetje boeiend blijft voor iedereen.
Ik zou zeggen heel erg veel plezier! Vergeet niet minstens 1 keer te reageren in 5 dagen, dit om het topic actief te houden en het plezant te houden voor iedereen.
Als je iets in je post willen zeggen, iets kleins wat niet met je personage te maken heeft doe je het zo: ooc: Wat je wil zeggen.
Ooc staat voor Out of Character.
Hier nog even het lijstje:
Man
- Callum Hallows - LotStuff
- Loki - HeartBeat
- Sanglui Quirte - Pline
Vrouw
- Palé Arianna Evedeen - Soraya
- Nilay Pryla Evebirth - Voiceless
- Emicia Waldron - xEmma