Bodine zei op 29 juli 2015 - 3:28:
Het was iets na zeven uur ’s morgens toen de bussen, die vanaf het vliegveld naar het kampterrein waren gereden, hun bestemming bereikten. Dauwdruppeltjes sierden de grassprietjes nog toen de meerdere tonnen dragende wielen een spoor door het groene zomergras trokken. Binnenin de bus grepen de chauffeurs naar hun microfoons om alle jonge bandleden wakker te maken: ‘Dames en heren, wij hebben eindelijk onze bestemming bereikt! Straks mogen jullie allemaal uitstappen, je bagage uit het laadruim pakken en dan zijn jullie zeven volle dagen van mij en mijn busje verlost. Als je buurman of buurvrouw nog slaapt, maar die dan snel wakker, want ik kan jullie beloven dat jullie geen moment van dit kamp willen missen!’
De inzittenden gehoorzaamden, duf, maakten hun vriendjes en vriendinnetjes wakker en, toen de bus tot stilstand kwam, stonden vermoeid op om uit te stappen. Iedereen begaf zich mak naar het laadruim en zonder problemen vond iedereen zijn eigen bagage, waarna de deuren van de bus zich sloten en de buschauffeur, al zwaaiend, het terrein af reed. De meeste bandleden waren nog bezig de slaap uit hun ogen te wrijven toen de leiding het woord nam: ‘Nou, zoals de buschauffeur ook al zei: welkom op bandkamp! Ik stel voor dat we beginnen met het opzetten van de tenten, daarna ontbijten en dan direct beginnen met de eerste activiteiten, want voor jullie het weten is deze week alweer om!’

1Dzayn zei op 1 aug 2015 - 21:39:
"Wacht!" Roep ik luid. We lopen allen richting de plek waar we de vlaggen gaan maken, maar we missen een iemand. "Waar is momo?"
Ik kijk om me heen maar het meisje is nergens te bekennen. "Momo? MOMO!"
Ik draai me richting Jae die me net aanspreekt. "Jae, we moeten haar vinden."

Bodine zei op 1 aug 2015 - 22:38:
Klara haastte zich vanaf de taxi richting de plek waar de meeste bandleden bezig waren met het maken van vlaggen. Aan haar arm trok ze het nieuwe meisje, Norway, mee; bagage en al.
‘Dames en heren!’ riep ze tevergeefs over de chaos heen. ‘Ik wil jullie graag voorstellen aan Norway. Zij had in Australië haar vlucht gemist en is dus iets later, maar ik hoop van harte dat jullie haar nog een plekje kunnen geven tijdens deze activiteit.’

1Dlovez zei op 1 aug 2015 - 23:10:
Om eerlijk te zijn schaam ik me een beetje. Er is natuurlijk maar één persoon die het vliegtuig kan missen op dit soort momenten: Ik. 'Eh, hallo allemaal!' probeer ik vrolijk te zeggen. Ik heb niet echt het idee dat er iemand naar me luistert, maar ik zal later wel kennis maken met iedereen. 'Mijn naam is Norway Michaels. Ik... heb nog geen band.' Ook hiervoor schaam ik me een beetje. Iedereen lijkt hier allang een band te hebben. 'Als iemand een zangeres, gitarist of toetsenist zoekt...' Hoewel ik meestal positief denk, heb ik twijfels over dit kamp. Wat als ik geen enkele band zal kunnen vinden en ik hier maar alleen ben?

Chayenne zei op 1 aug 2015 - 23:25:
"OH super!" zuchtte Rachel geirriteerd terwijl ze haar thee over de tafel gooide. Het was niet veel wat er op de tafel lag, maar dat moest zij weer hebben. Ze wilde om een doekje vragen toen er luidkeels geroepen werd dat de eerste activiteit zou beginnen met het vlaggenspel. Rachel had dit nog nooit gedaan, maar wist daarintegen wel wat het inhield. Ze werden opgeroepen om de vlaggen te maken. Ze zuchtte nogmaals. Wat had een vlaggenspel met muziek te maken? Even keek ze geirriteerd naar Kurt. Waarom had ze zich hierin mee laten slepen door hem? Santana dacht hier duidelijk hetzelfde over en om de irritatie te breken stond Elliott als eerste op. Jae en Eli waren al enthousiast naar de cabine gerend. Misschien moest ze zich er maar gewoon overheen zetten en proberen wat lok te hebben in het spel.
Het was een smal weggetje die leidde naar de cabine. Als je niet wist dat het er was, zou je er gewoon voorbij lopen. Eenmaal daar ging ze naast Jae en Eli staan.
Er werd aangekondigd dat er een nieuw meisje was aangekomen. Rachel snoof afkeurend. Te laat komen, onhandig.
Ze glimlachte lieflijk naar de nieuwe. "Je bent net op tijd voor de eerste activiteit," zei ze vriendelijk, wachtend op een antwoord keek ze haar aan.

MelintjeX1DX zei op 2 aug 2015 - 0:05:
Ik hoorde het woord "vlaggenspel" voorbij komen en werd meteen enthousiast. Ik heb er zo zin in! Toen we bij de plek van de activiteit kwamen, kondigde Klara een nieuw meisje aan. Ik vond haar er wel leuk uitzien en misschien konden we vrienden worden. Ik nam mezelf voor om met haar te gaan praten wanneer de activiteit afgelopen was.

Nynlufx zei op 2 aug 2015 - 0:53:
Verdwaald. Natuurlijk. Echt wat voor mij.
Ik heb waarschijnlijk al de hele introductie gemist.
Ik dwaal wat rond door het bos totdat ik iets paars zie in de verte.
Daar moet het kamp zijn!
Ik begin te rennen en de bosrand begint dichter bij te komen. Ik spring over takken, boomstronken en bosjes heen, de bosgrond veert onder mijn voeten. En als ik er dan bijna ben, haakt mijn voet achter een wortel en ga ik languit op mijn snufferd.
Auw.
Ik krabbel weer overeind trek de takjes en de bladeren uit mijn haar, veeg modder en zand van mijn jeans, armen en gezicht en loop(enigzins hinkend) richting Karoline en een jongen die ik nog niet ken.

Kayley zei op 2 aug 2015 - 3:22:


[x]—Mijn wenkbrauwen gaan omhoog als Karoline me vertelt dat we iemand moeten gaan zoeken - verstoppertje? Waarom heeft niemand me verteld dat we verstoppertje speelden? Ik wil haar het haast zeggen, maar ze kijkt heel serieus, en ik besef plots dat het serieus is. Wie weet hoe groot dit bos is...

Ik scheur me net van de groep af - ik zie Eli nergens dus ik kan geen teken doen - wanneer iemand op ons af hinkt. Ze ziet eruit alsof ze net tegen de grond is gegaan en ik haast me naar haar zijde, trek haar arm over mijn schouder om haar gewicht mee te dragen.

"Doe maar rustig," zeg ik en laat mijn ogen traag maar kritisch over haar heen gaan. Ze lijkt niet ernstig te bloeden of een ledemaat verloren te zijn, dus dat beschouw ik als een overwinning. "Gaat het?"

Ik kijk op naar Karoline. "Is dit Momo of zijn er meer mensen die zich als een gek het bos in hebben gestort?" Mijn arm klemt iets steviger om het meisje (Momo) heen en ik draag haar naar een bankje, waar ik haar neerzet zodat ik voor haar kan hurken om naar haar enkel te kijken.

Niet dat ik er zoveel van weet, dat is wat ze in films altijd doen...—[x]

1Dzayn zei op 2 aug 2015 - 9:04:
Ik slaak een zucht van opluchting.
"Dat is Momo," antwoord ik Jae. Ik haast me naar hun zijde en plant me naast Momo op het bankje.
"Gaat het wel?" Vraag ik haar. Ik werp een blik op haar enkel, maar er lijkt niks mis mee te zijn.
"Heb je ergens pijn?"

ChantiXAMX zei op 2 aug 2015 - 9:49:
Vlaggenspel? Euhm okay. Samen met de meiden loop ik naar de plek. Klara geloof ik komt aanrennen met een meisje dat me wel aardig lijkt. Ze stelt ze voor en gelijk kom ik erachter dat ze nog geen band heeft hmmm. Ik denk dat ik na deze activiteit even met haar ga praten ik bedoel ze lijkt me aardig en komt ook uit Australië. Ik kijk naar Noir en volgens mij heeft zij hetzelfde idee. Ik stoot Noir aan en fluister naar haar: "Eh ik ga straks even met haar praten, haar wat leren kennen misschien kan ze uiteindelijk wel deel uit maken bij onze band. Als de andere het ook goed vinden. Ze komt ook uit Australië dus waarom niet?" Ik draai me om naar de andere en stoot hun ook aan. "Denken jullie dat ze nog bij ons in de band kan? Ze komt ook uit Australië. Plus ze lijkt me aardig."

xSerenaHoran zei op 2 aug 2015 - 12:00:
Snel ren ik achter het groepje aan. De volgende keer beter luisteren, Floyd.
Ik kom bij ze aan en zie hoe Noah vast wordt gehouden.
‘Wat is er gebeurd?’ vraag ik en bekijk haar. Hier en daar zit wat modder op haar kleding wat betekend dat ze waarschijnlijk gevallen is. Noah hangt half op een jongen waarmee ik nog geen kennis mee heb gemaakt, maar wel eerder heb gezien.

1Dzayn zei op 2 aug 2015 - 13:26:
"Ze ging wandelen en toen is ze verdwaald en gevallen toen ze naar ons toe kwam rennen. Ze heeft pijn aan haar enkel," antwoord ik Floyd. Ik kijk Momo weer aan en strijk even over haar arm.
"Moeten we er een arts bij roepen denk je?" Vraag ik aan Jae en Floyd.

Chayenne zei op 2 aug 2015 - 15:35:
Rachel keek bezorgt om zich heen. Waar ging dit nou weer over? Er kwam een meisje in haar zicht, ze zag er gewond uit. Rachel wilde haar mond open trekken en er bezorgt naartoe lopen, maar op hetzelfde moment voelde ze haar telefoon in haar broekzak trillen. Spoedig draaide ze zich om en haalde ze hem eruit. Enthousiast nam ze op "Hallo?" vroeg ze in spanning. Het was een man die aan de andere kant van de lijn tegen haar sprak. Hij vertelde haar in alle rust dat hij onder de indruk was van haar optreden en haar graag nog eens zou willen zien. Rachel glimlachte, bedankte de man en draaide zich om. "Het ziet ernaar uit dat ik jullie moet verlaten," zei ze, niet zeer spijtig. Ze was immer dolgelukkig. Ze wachtte geen antwoord af en rende naar de tent om haar spullen te pakken. Ze zou de eerste vlucht terug naar New York nemen. Dit was de kans van haar leven.

*adios people*

Nynlufx zei op 2 aug 2015 - 16:30:
De jongen die met Karoline stond te praten hielp me naar een bankje te lopen en Floyd vraagt wat er is gebeurd. Karoline zegt dat ik gevallen ben, strijkt over mijn arm en suggereert om een dokter er bij te roepen.
"Ik ben oké, rustig maar, ik struikelde gewoon over een tak." Zeg ik ."Er is niks aan de hand met mijn enkel, die is gewoon wat zwak, mijn knie doet alleen maar een beetje pijn, zal wel een schaafwond zijn."
Ik kijk de jongen die me hielp aan. Hij ziet er wat Aziatisch uit, met donkere ogen, donker haar en een goudkleurige huid. Ik grijns naar hem en steek mijn hand uit.
"Noah McAdams, maar noem me maar Momo." Zeg ik. "En mag ik uw naam weten, mijnheer?"

Kayley zei op 2 aug 2015 - 16:59:


[x]—Mijn ogen haken even vast in die van Momo, zo'n helderblauw is écht afleidend, dan besef ik dat ik haar hand best even schud voor iedereen denkt dat ik een dommerik ben. "Zeg maar geen mijnheer hoor, dan voel ik me zo duf en oud. Mijn naam is Jae-suk, maar iedereen zegt Jae, 's makkelijker." 't Is best een mooi meisje, zelfs met al die moddervegen op haar gezicht.

Karoline en een jongen die ik niet ken (Floyd) zitten er nog steeds bij, maar het wordt tijd dat we ons weer bij de groep voegen voor ze ons straffen met de afwas ofzo. Ik sta recht, veeg het gras van mijn short en kijk richting de cabine. "Zullen we teruggaan? Ze merken 't vast zo dat we er niet meer bijzijn. Zo'n bonte bende als wij vieren, het valt op als we ontbreken."—[x]

Rebella zei op 2 aug 2015 - 17:08:
Ik kijk verbaasd naar de jongen die ik dacht ik Floyd heette. Zag hij niet dat Kayen en ik in een gesprek waren?
Maar als ik zijn vraag hoor moet ik glimlachen en kijk Kayen vragend aan, zijn antwoord telt. Ik ben blij dat ik me nu kan ontspannen.
*na Kayen's antwoord*
Bij de oproep om naar de cabine te gaan, loop ik weg met de anderen mee.