Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Lovetopic.
Lovetopic.
Vespertine zei op 9 maart 2012 - 10:50:
Maar jij vindt hem (haar?) niet leuk? *knuffelt*
Maar jij vindt hem (haar?) niet leuk? *knuffelt*
xEmma zei op 9 maart 2012 - 14:45:
Nee, echt alles behalve. Maar ik ben oprecht slecht in mensen afwijzen.
Nee, echt alles behalve. Maar ik ben oprecht slecht in mensen afwijzen.
Vespertine zei op 9 maart 2012 - 17:58:
Lief blijven, tactvol uitleggen dat je hem/haar in geen geval wil kwetsen, dus dat je hem/haar ook niet aan het lijntje wil houden door onduidelijkheid. En dat je hem natuurlijk liever geen pijn doet, door hem niet af te wijzen - maar dat het er nu eenmaal niet inzit voor jou en dat hij/zij voor de rest heel leuk is en vast een ander iemand heel erg gelukkig zal maken? ^-^
Dit is zo veel makkelijker van achter de laptop, en als het niet over jezelf gaat. _o_
Lief blijven, tactvol uitleggen dat je hem/haar in geen geval wil kwetsen, dus dat je hem/haar ook niet aan het lijntje wil houden door onduidelijkheid. En dat je hem natuurlijk liever geen pijn doet, door hem niet af te wijzen - maar dat het er nu eenmaal niet inzit voor jou en dat hij/zij voor de rest heel leuk is en vast een ander iemand heel erg gelukkig zal maken? ^-^
Dit is zo veel makkelijker van achter de laptop, en als het niet over jezelf gaat. _o_
Vespertine zei op 11 maart 2012 - 21:55:
Wat is er gebeurd? ._. Of gaat het om die jongen die zo ver weg woont, en weet je nog altijd niet wat te doen?
Wat is er gebeurd? ._. Of gaat het om die jongen die zo ver weg woont, en weet je nog altijd niet wat te doen?
Pline zei op 12 maart 2012 - 18:52:
@vespertine
Ook...
Ik heb een tijdje niet echt veel contact gehad met hem, vooral door een enorm druk schema bij ons allebei, en heb ondertussen nog iemand leren kennen waar ik ook iets voor voel, en die woont heel dicht en is gewoon super... maar nu had ik gisteren nog eens contact met hem en ben ik helemaal in de war met wat ik nu voel...
maar ik ben iemand die soms wel eens een knuffel nodig heeft...
Weet jij wat ik moet (of kan) doen want zelf weet ik het echt niet... xx
@vespertine
Ook...
Ik heb een tijdje niet echt veel contact gehad met hem, vooral door een enorm druk schema bij ons allebei, en heb ondertussen nog iemand leren kennen waar ik ook iets voor voel, en die woont heel dicht en is gewoon super... maar nu had ik gisteren nog eens contact met hem en ben ik helemaal in de war met wat ik nu voel...
maar ik ben iemand die soms wel eens een knuffel nodig heeft...
Weet jij wat ik moet (of kan) doen want zelf weet ik het echt niet... xx
Vespertine zei op 12 maart 2012 - 21:13:
Ah, meisje toch. *knuffelt* Je hart volgen lijkt me het beste idee? Bij welk idee voel je je het fijnst? Bij het idee dat het iets méér wordt met de jongen die dichtbij woont, of bij het idee dat je een relatie hebt met de jongen die veraf woont?
En misschien moet je omgekeerd redeneren: voor wie voel je misschien toch niet genoeg om er een relatie mee te hebben? Als je niet zo veel voelt voor de dichtbij-jongen, hou je hem onnodig aan het lijntje en geef je hem best nu duidelijkheid. Maar als je op voorhand denkt dat je misschien niet genoeg voelt voor de veraf-jongen om de lange afstand en de drukke agenda's aan te kunnen, dan bespaar je je alvast die ergernissen en eventuele ruzies als je nu al duidelijk beslist: dit wordt niks.
Ik zou graag de keuze maken voor jou, maar ik weet niet hoe jij je precies voelt bij hen allebei. Ik heb de neiging om te zeggen dat je kansen op een fijne relatie me groter lijken als je lief dichtbij woont, maar misschien voel jij je net wel fijner bij de jongen die veraf woont (bij zijn persoonlijkheid en karakter) dan bij die andere.
Maak jezelf in elk geval niet gek. Maak je hoofd eens leeg, maak voor jezelf een lijstje waarom je wel of niet voor de een of de ander zou kiezen. En stel voor jezelf een deadline, een vaste datum (binnen een week of zo) waarvan je zegt: "Dan maak ik mijn definitieve beslissing - en daar houd ik me aan."
Komt goed honey.
Veel succes! <3
Ah, meisje toch. *knuffelt* Je hart volgen lijkt me het beste idee? Bij welk idee voel je je het fijnst? Bij het idee dat het iets méér wordt met de jongen die dichtbij woont, of bij het idee dat je een relatie hebt met de jongen die veraf woont?
En misschien moet je omgekeerd redeneren: voor wie voel je misschien toch niet genoeg om er een relatie mee te hebben? Als je niet zo veel voelt voor de dichtbij-jongen, hou je hem onnodig aan het lijntje en geef je hem best nu duidelijkheid. Maar als je op voorhand denkt dat je misschien niet genoeg voelt voor de veraf-jongen om de lange afstand en de drukke agenda's aan te kunnen, dan bespaar je je alvast die ergernissen en eventuele ruzies als je nu al duidelijk beslist: dit wordt niks.
Ik zou graag de keuze maken voor jou, maar ik weet niet hoe jij je precies voelt bij hen allebei. Ik heb de neiging om te zeggen dat je kansen op een fijne relatie me groter lijken als je lief dichtbij woont, maar misschien voel jij je net wel fijner bij de jongen die veraf woont (bij zijn persoonlijkheid en karakter) dan bij die andere.
Maak jezelf in elk geval niet gek. Maak je hoofd eens leeg, maak voor jezelf een lijstje waarom je wel of niet voor de een of de ander zou kiezen. En stel voor jezelf een deadline, een vaste datum (binnen een week of zo) waarvan je zegt: "Dan maak ik mijn definitieve beslissing - en daar houd ik me aan."
Komt goed honey.
Veel succes! <3
Monster23 zei op 12 maart 2012 - 22:05:
Als ik zo terug denk aan mijn afgelopen relaties trek ik de conclusie dat ze nooit van me gehouden hebben, maar ik ook niet van hen. Met name de laatste. Als hij van me hield had hij me niet zo behandeld. (En daarbij is en blijft het een man, daar begin ik niet meer aan)
Als ik zo terug denk aan mijn afgelopen relaties trek ik de conclusie dat ze nooit van me gehouden hebben, maar ik ook niet van hen. Met name de laatste. Als hij van me hield had hij me niet zo behandeld. (En daarbij is en blijft het een man, daar begin ik niet meer aan)
Carlina zei op 5 mei 2012 - 23:57:
Ik weet nog dat ik 16 jaar was, iedereen rond mij al een vriendje had gehad en ik nog niet eens had gekust. Ik was echt een dramaqueen en dacht dat ik nooit iemand ging vinden en eeuwig alleen zou blijven.
Toen ontmoette ik een jongen op een fuif en die jongen wou daarna blijkbaar contact blijven houden dus werden we een 'koppel'. Ik weet nog dat ik echt dacht: 'Is dit het nu? Liefde, verliefd zijn, een relatie,...Waar zoveel gedoe over wordt gemaakt?'
Ik moest mijn vriendje toen vaak twee weken missen (hij was 21, ik 16 en no way dat ik dat toenertijd aan mijn ouders durfde vertellen, dus moesten we in het geniep afspreken), en iedereen zei tegen mij 'Oooh, twee weken, ik zou mijn vriendje nooit zo lang kunnen missen- Je zal M. wel heel hard missen, zeker?' En ik zat daar van 'Euhm...o_O Jaja...'
Toen hij het uitmaakte met mij (om een heel stomme, onnozele reden) had ik ook zoiets van 'Euhm, ok, no biggie.' Ik moest niet wenen, was niet verdrietig maar de hele tijd had ik zoiets van - Was dit het nu, verliefd zijn? Ik was zo ontgoocheld, want als zestienjarige had ik heel hoge verwachtingen van liefde en verliefd zijn en dat moest gewoon een van de beste gevoelens zijn ter wereld en dat was het op dat moment niet.
En een jaartje later, toen ik mijn huidig vriendje kuste in de gietende regen (totally Notebook-style, hell yeah!
) dacht ik 'JAAAAAAAAAAAAA, dit is het!'
En sindsdien heeft de liefde mij niet meer ontgoocheld. Want ja, een relatie is moeilijk, je stelt je kwetsbaar op, wordt gekwetst en kwetst zelf ook mensen, maar al bij al is het het allemaal zo hard waard. <3
Iemand nog liefdesverhalen? 'Cause I luuuuuuuv luuuuuuuuv luuuuuuuuuv them. <3
Ik weet nog dat ik 16 jaar was, iedereen rond mij al een vriendje had gehad en ik nog niet eens had gekust. Ik was echt een dramaqueen en dacht dat ik nooit iemand ging vinden en eeuwig alleen zou blijven.
Toen ontmoette ik een jongen op een fuif en die jongen wou daarna blijkbaar contact blijven houden dus werden we een 'koppel'. Ik weet nog dat ik echt dacht: 'Is dit het nu? Liefde, verliefd zijn, een relatie,...Waar zoveel gedoe over wordt gemaakt?'
Ik moest mijn vriendje toen vaak twee weken missen (hij was 21, ik 16 en no way dat ik dat toenertijd aan mijn ouders durfde vertellen, dus moesten we in het geniep afspreken), en iedereen zei tegen mij 'Oooh, twee weken, ik zou mijn vriendje nooit zo lang kunnen missen- Je zal M. wel heel hard missen, zeker?' En ik zat daar van 'Euhm...o_O Jaja...'
Toen hij het uitmaakte met mij (om een heel stomme, onnozele reden) had ik ook zoiets van 'Euhm, ok, no biggie.' Ik moest niet wenen, was niet verdrietig maar de hele tijd had ik zoiets van - Was dit het nu, verliefd zijn? Ik was zo ontgoocheld, want als zestienjarige had ik heel hoge verwachtingen van liefde en verliefd zijn en dat moest gewoon een van de beste gevoelens zijn ter wereld en dat was het op dat moment niet.
En een jaartje later, toen ik mijn huidig vriendje kuste in de gietende regen (totally Notebook-style, hell yeah!
) dacht ik 'JAAAAAAAAAAAAA, dit is het!' En sindsdien heeft de liefde mij niet meer ontgoocheld. Want ja, een relatie is moeilijk, je stelt je kwetsbaar op, wordt gekwetst en kwetst zelf ook mensen, maar al bij al is het het allemaal zo hard waard. <3
Iemand nog liefdesverhalen? 'Cause I luuuuuuuv luuuuuuuuv luuuuuuuuuv them. <3
Love is the most important thing ~Fernando Torres
Hier kan je alles over hem of haar kwijt,
Geef anderen tips,
luister naar ze,
schrijf een 500 woorden lange post over hem of haar,
post hier alles wat met liefde te maken heeft <3.