Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Gooi-het-eruit-topic #3
Gooi-het-eruit-topic #3
DreamWriter zei op 18 okt 2010 - 12:25:
OMG!
*lekker*
*jeweetwel. de Tuinman.*
Mrrr. Hij is de enige schuldige voor de opwarming van de aarde.
*smelt als kokosijs*
OMG!
*lekker*
*jeweetwel. de Tuinman.*
Mrrr. Hij is de enige schuldige voor de opwarming van de aarde.
*smelt als kokosijs*
xNadezhda zei op 18 okt 2010 - 12:39:
Crap crap crap. Scheiße.
Belangrijk stuk Fledermaus vergeten. Moet hoofdstuk omschrijven. Moet extra hoofdstuk schrijven. Schrift vol. Crap. Crap. Crap.
Crap crap crap. Scheiße.
Belangrijk stuk Fledermaus vergeten. Moet hoofdstuk omschrijven. Moet extra hoofdstuk schrijven. Schrift vol. Crap. Crap. Crap.
Bodine zei op 18 okt 2010 - 13:33:
CONFETTIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII. <3
Dat had ik écht te lang niet meer gedaan.
CONFETTIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII. <3
NovaFlowne zei op 18 okt 2010 - 15:52:
aekjrskjbdrkjt. Ik heb zin om rond te gaan springen als een kangaroe.
aekjrskjbdrkjt. Ik heb zin om rond te gaan springen als een kangaroe.
Priscilla zei op 18 okt 2010 - 16:18:
OMGOMGOMG!!!
geweldigcuwlnicegeniaalawsum!^^
ADFJfFGDSG
IK HEB EEN KEYBOARD EN ELECTIRSCHE GITAAR ;D
OMGOMGOMG!!!
geweldigcuwlnicegeniaalawsum!^^
V0nneke zei op 18 okt 2010 - 17:06:
Écht í¡lles?
Mooi.
Dan ga ik nu een heel lang zielig verhaaltje neerzetten.
Eigen schuld.
Er is toch niemand anders die hierop zit te wachten.
Nou...Er was eens een meisje. (*Nee hè? Gaan we zo beginnen? 'Ja. Dat gaan we.) Het meisje had al een jaar op een bepaalde school gezeten, maar omdat ze het niveau niet aankon moest ze naar een andere school. De school viel erg mee en ze maakte een paar vrienden. Ze had na een paar dagen een oogje op iemand. Het was een hele lange blonde jongen, muzikaal (hij speelde gitaar) en hij was heel lief. Tenminste, dat dacht ze. Ze kende hem eigenlijk niet eens...
Een half jaar lang was ze helemaal obsessed door die jongen. Uiteindelijk dwong ze zichzelf om het hem te vertellen, want ze kon er niet langer tegen. Ze had ook al een vermoeden dat ze de hoop op moest geven, dus het leek haar de enige optie. Heel subtiel vertelde ze het hem. Maar hij wees haar (via msn
) af.
Heel lang heeft het meisje daarover in gezeten. Haar zelfvertrouwen zakte van laag naar nog lager, en ze wist niet meer wat ze moest doen. Ze voelde zich heel lang niet goed, en heeft een half jaar lang alleen maar zielige gedichten en verhaaltjes op sites zoals fanfic geplaatst, of in haar agenda geschreven. Ze kreeg het gevoel dat haar vriendinnen daar gek van werden, en dat maakte het dat ze een nog erger schuldgevoel kreeg, waardoor ze zich nog rotter ging voelen. Op school was het zó makkelijk dat ze zich ook nutteloos voelde, alsof ze een jaar verspild had. Ze nam zichzelf voor om volgend jaar weer terug te gaan naar haar vorige school, haar oude vrienden, omdat ze wist dat ze het aankon.
Zo ging het dus. Ze haalde haar diploma en ze ging weer naar haar oude school, haar oude niveau. Een paar dagen voordat de school begon sprak ze met haar oude vrienden af om te zwemmen. Ze kwam erachter dat één van haar oude vrienden haar toch wel een beetje heel erg bekeek. Ze besloot dat het gewoon een gladjanus was en negeerde hem totdat de school weer begon.
De eerste dag op school ging heel goed. Haar oude vrienden accepteerde haar in de groep en het was weer zoals vanouds. Ze ontmoette ook anderen. Één van die jongens wilde haar msn hebben, en ze gaf die. 3 dagen later verklaarde hij haar de liefde op msn. Ze geloofde hem niet. Niemand vond haar leuk. Hij loog. Heel lang heeft hij dit volgehouden, en de jongen van het zwemmen ook. Het meisje begon langzaamaan weer vertrouwen te krijgen in haarzelf. Totdat ze van een andere vriendin te horen kreeg dat één van die jongens een player was die alleen maar op seks uitwas. Ze geloofde haar natuurlijk meteen. Het is ook onlogisch dat hij me leuk vind, dacht ze. Maar hij was zó lief dat ze zichzelf liet overhalen om een keer met hem naar de bioscoop te gaan. Ze zei hem wel uitdrukkelijk dat het als vrienden was.
Eenmaal in de bioscoopzaal begon de film. Het was een komedie, en hoewel het niet haar soort humor was, vond ze het wel heel gezellig. Tot plotseling de jongen in kwestie zijn hand op haar been legde. Ze vond het spannend, en besloot dat het geen kwaad kon. Ze pakte zijn hand dus ook maar. Zo zaten ze daar een tijdje. Ze kon haar hoofd niet goed bij de film houden, en de jongen blijkbaar ook niet. Opeens voelde ze dat de jongen met zijn andere hand heel zachtjes over haar duim ging. Ze voelde het overal tintelen en ze raakte helemaal in paniek. Dit was niet de bedoeling! Ze schoot opeens wakker. Ze zouden als vrienden gaan. Hij gaat veel te snel! Het was vlak daarna pauze en meteen vertelde ze hem dat ze naar de wc moest. Heel de pauze bleef ze daar, radeloos omdat ze niet wist wat ze moest doen. Weglopen? Ze sms'te een vriendin, en ze vroeg wat er aan de hand was. Ze wilde vertellen dat hij haar hand vast had gepakt en dat hij die geaaid had, maar ze had het getypt en het leek al meteen alsof ze zichzelf aanstelde. Ze besloot dus terug te gaan naar de zaal, met het voornemen zijn hand niet meer vast te pakken.
De film begon weer en meteen legde de jongen zijn hand weer op haar schoot. Het meisje wist niet meer waar ze haar eigen handen moest laten, en ze kon zijn hand onmogelijk negeren. Heel lang lag zijn hand daar, en ze werd er zenuwachtig van. Wat had ze liever...Zijn hand op haar been of zijn hand in die van haar? Ze besloot zijn hand toch maar weer vast te pakken. De rest van de film kon ze aan niets anders meer denken als aan wat zijn volgende stap zou zijn. Hij wist dat ze als vrienden zouden gaan. Hij wíst het.
De film was afgelopen en ze liepen samen naar buiten. Ze vertelde hem dat ze liever in haar eentje op haar vader zou wachten die haar op kwam halen, bang voor wat de jongen nog meer wilde doen. Aan de andere kant vond ze nog steeds dat ze zichzelf aanstelde, en toen de jongen erop stond dat hij bleef wachten liet ze het er maar bij zitten. Ze stonden en ze stonden maar, en de jongen ging steeds dichter bij haar staan. Maar ze was bang, en draaide telkens haar hoofd de andere kant op. Ze voelde zich heel ongemakkelijk. Ze vond hem niet leuk. Haar vriendin zei dat hij een player was. Hij ging te snel. Een paar keer kwam de jongen zo dichtbij dat ze serieus bang was dat hij haar ging zoenen, maar telkens wist ze haar hoofd op het juiste moment af te wenden.
Deze keer stond de jongen weer voor haar. Hij keek haar recht aan. Het meisje kon zijn blik niet negeren en keek terug. Toen pakte de jongen beiden armen beet, boog die naar de zijkant van haar lijf en legde haar polsen tegen de muur achter haar. Ze was nu ingesloten en kon geen kant op. Ze zag hoe zijn hoofd steeds dichterbij kwam...En ze kon niet weg. Ze schreeuwde "Nee, nee, nee!" Maar hij negeerde het. Het meisje ontdekte dat hoe dichterbij hij kwam, hoe losser zijn greep werd. Toen zijn gezicht nog maar een paar centimeter verwijderd was greep ze haar kans, rukte haar hand los en ging snel de hoek om. Daar bleef ze staan. Maar de jongen gaf niet op. Weer ging hij voor haar staan. Dit keer greep hij haar niet vast maar deed het als een verassingsaanval. Het meisje zag het net op tijd, draaide haar hoofd om en de kus die anders op haar mond was geweest werd een kusje op haar wang. Nu wist ze het zeker. Die gast was gevaarlijk. Ze liep weg en net op dat moment kwam haar vader haar ophalen. Nog nooit leek een half uur zó lang.
Het meisje negeerde de jongen volkomen, ze was er kapot van geweest. Het was ook stom om te geloven dat er iemand was geweest die wél wat om haar gaf. Haar eerste vriendje was homo geweest, die heeft haar dus nooit leuk gevonden, haar tweede vriendje had haar gewoon domweg gebruikt...En degene die ze daarna leuk vond had haar afgewezen. Ze was gewoon vervloekt. Niemand zou haar leuk vinden. Ever. De jongen zei tegen het meisje dat hij er kapot van was dat hij dat gedaan had, dat het hem speet, maar dit keer trapte ze er niet meer in. Hij had de foute uitgekozen. Toen de blauwe plek op haar arm verscheen had ze het geweten: Nooit zou het iets worden tussen die aan borderline leidende gast met reuma. Ze was misschien hopeloos, maar je had ook nog zoiets als eer.
Op school stuurde de jongen een sms naar haar. Dat vond ze laf, en ze hield zich ook zeker niet in om hem dat recht in zijn gezicht duidelijk te maken. Toen kwam een liefdesbrief. Ze scheurde hem nog net niet door, maar ze snapte niet waarom hij het niet gewoon recht in haar gezicht kon zeggen. Het maakte haar niet alleen nog bozer, maar ook verdrietiger. En ondertussen was de jongen van het zwemmen nog steeds heel aardig aan het doen. Hij vertelde haar zelfs dat hij haar leuk vond. Ze kreeg ook nog eens een heleboel problemen van anderen voor hun kiezen en dat werd haar teveel. Onderweg naar school huilde ze de hele 14 km. Daar werd ze weer zó boos van dat ze het genoeg vond. Ze vertelde één hele goede vriend, en één hele goede vriendin het hele verhaal. Maar de jongen deed dat ook. Hij vertelde zijn kant van het verhaal aan 2 van mijn vriendinnen. Hij vertelde het op zo'n manier dat als zij haar kant niet had geweten ze zichzelf ook gehaat zou hebben. Het was afschuwelijk. Maar één van die vriendinnen zei het meteen tegen haar. Zo kwam ze erachter dat hij ook nog gelogen had. Hij had namelijk verteld dat hij niet wist dat ze als vrienden gingen, terwijl ze het al heel vaak had verteld. Ook had hij verteld dat al zijn vriendinnetjes vreemd waren gegaan. Het hele verhaal deugde van geen kanten. Uiteindelijk schoot het meisje uit haar slof en werd heel erg boos op hem.
3 Dagen later kwam ze weer op school en hoorde ze van haar beste vriendin dat de jongen al een vriendinnetje had gescoord. Een week nadat hij mij nog had proberen te zoenen. Ze geloofde haar natuurlijk wel, maar ergens ook weer niet. Het leek haar sterk. Had hij dan echt helemaal niets om haar gegeven? Maar even later kwam ook een andere vriendin (diegene wie het verhaal van de jongen had gehoord maar niet van haar) naar haar toe die vertelde dat ik al die tijd gelijk had gehad. Ze vertelde dat (als ze het goed had gezien) ze de jongen in kwestie had zien zoenen met een ander meisje. De vriendin was toen naar hem toegelopen en heeft tegen hem gezegd: "Als dit is wat ik denk dat het is ben ik nu heel, héél boos op je." En het was ook zo. Ze had toen nog van vele anderen gehoord dat hij een vriendin had. Dat maakte haar helemaal boos. Ze vertelde het weer aan haar goede vriend. Deze vriend kon je echt alles vertellen. Hij gaf altijd goede raad. Hij vertelde haar dat ze hem uit haar hoofd moest zetten. Ze probeerde het, maar ze kon er niet bij dat er nu een meisje was die totaal niet wist dat de jongen een player was en haar helemaal niet leuk vond.
Na de geschiedenisles stapte ze op zijn vriendin af. Ze vertelde dat hij een week geleden haar nog had proberen te zoenen, dat het een player was en dat hij alleen maar op seks uit is. Ze geloofde haar maar half. Ze deed zich herinneren aan zichzelf. Het luchtte wel op, al wist ze dat ze niet naar haar zou luisteren.
Ze heeft het verhaal nu een beetje kunnen verwerken, al moet ze nog iedere schooldag de gevolgen aanzien. Ondertussen heeft ze een chrush op de vriend die haar geholpen heeft toen dit gebeurde, en heeft ze volgens iemand nog 2 anderen jongens achter zich aan die haar leuk vinden. Het is goed voor haar zelfvertrouwen, maar het liefste had ze het niet mee willen maken.
Einde
Écht í¡lles?
Mooi.
Dan ga ik nu een heel lang zielig verhaaltje neerzetten.
Eigen schuld.
Er is toch niemand anders die hierop zit te wachten.
Nou...Er was eens een meisje. (*Nee hè? Gaan we zo beginnen? 'Ja. Dat gaan we.) Het meisje had al een jaar op een bepaalde school gezeten, maar omdat ze het niveau niet aankon moest ze naar een andere school. De school viel erg mee en ze maakte een paar vrienden. Ze had na een paar dagen een oogje op iemand. Het was een hele lange blonde jongen, muzikaal (hij speelde gitaar) en hij was heel lief. Tenminste, dat dacht ze. Ze kende hem eigenlijk niet eens...
Een half jaar lang was ze helemaal obsessed door die jongen. Uiteindelijk dwong ze zichzelf om het hem te vertellen, want ze kon er niet langer tegen. Ze had ook al een vermoeden dat ze de hoop op moest geven, dus het leek haar de enige optie. Heel subtiel vertelde ze het hem. Maar hij wees haar (via msn
) af.Heel lang heeft het meisje daarover in gezeten. Haar zelfvertrouwen zakte van laag naar nog lager, en ze wist niet meer wat ze moest doen. Ze voelde zich heel lang niet goed, en heeft een half jaar lang alleen maar zielige gedichten en verhaaltjes op sites zoals fanfic geplaatst, of in haar agenda geschreven. Ze kreeg het gevoel dat haar vriendinnen daar gek van werden, en dat maakte het dat ze een nog erger schuldgevoel kreeg, waardoor ze zich nog rotter ging voelen. Op school was het zó makkelijk dat ze zich ook nutteloos voelde, alsof ze een jaar verspild had. Ze nam zichzelf voor om volgend jaar weer terug te gaan naar haar vorige school, haar oude vrienden, omdat ze wist dat ze het aankon.
Zo ging het dus. Ze haalde haar diploma en ze ging weer naar haar oude school, haar oude niveau. Een paar dagen voordat de school begon sprak ze met haar oude vrienden af om te zwemmen. Ze kwam erachter dat één van haar oude vrienden haar toch wel een beetje heel erg bekeek. Ze besloot dat het gewoon een gladjanus was en negeerde hem totdat de school weer begon.
De eerste dag op school ging heel goed. Haar oude vrienden accepteerde haar in de groep en het was weer zoals vanouds. Ze ontmoette ook anderen. Één van die jongens wilde haar msn hebben, en ze gaf die. 3 dagen later verklaarde hij haar de liefde op msn. Ze geloofde hem niet. Niemand vond haar leuk. Hij loog. Heel lang heeft hij dit volgehouden, en de jongen van het zwemmen ook. Het meisje begon langzaamaan weer vertrouwen te krijgen in haarzelf. Totdat ze van een andere vriendin te horen kreeg dat één van die jongens een player was die alleen maar op seks uitwas. Ze geloofde haar natuurlijk meteen. Het is ook onlogisch dat hij me leuk vind, dacht ze. Maar hij was zó lief dat ze zichzelf liet overhalen om een keer met hem naar de bioscoop te gaan. Ze zei hem wel uitdrukkelijk dat het als vrienden was.
Eenmaal in de bioscoopzaal begon de film. Het was een komedie, en hoewel het niet haar soort humor was, vond ze het wel heel gezellig. Tot plotseling de jongen in kwestie zijn hand op haar been legde. Ze vond het spannend, en besloot dat het geen kwaad kon. Ze pakte zijn hand dus ook maar. Zo zaten ze daar een tijdje. Ze kon haar hoofd niet goed bij de film houden, en de jongen blijkbaar ook niet. Opeens voelde ze dat de jongen met zijn andere hand heel zachtjes over haar duim ging. Ze voelde het overal tintelen en ze raakte helemaal in paniek. Dit was niet de bedoeling! Ze schoot opeens wakker. Ze zouden als vrienden gaan. Hij gaat veel te snel! Het was vlak daarna pauze en meteen vertelde ze hem dat ze naar de wc moest. Heel de pauze bleef ze daar, radeloos omdat ze niet wist wat ze moest doen. Weglopen? Ze sms'te een vriendin, en ze vroeg wat er aan de hand was. Ze wilde vertellen dat hij haar hand vast had gepakt en dat hij die geaaid had, maar ze had het getypt en het leek al meteen alsof ze zichzelf aanstelde. Ze besloot dus terug te gaan naar de zaal, met het voornemen zijn hand niet meer vast te pakken.
De film begon weer en meteen legde de jongen zijn hand weer op haar schoot. Het meisje wist niet meer waar ze haar eigen handen moest laten, en ze kon zijn hand onmogelijk negeren. Heel lang lag zijn hand daar, en ze werd er zenuwachtig van. Wat had ze liever...Zijn hand op haar been of zijn hand in die van haar? Ze besloot zijn hand toch maar weer vast te pakken. De rest van de film kon ze aan niets anders meer denken als aan wat zijn volgende stap zou zijn. Hij wist dat ze als vrienden zouden gaan. Hij wíst het.
De film was afgelopen en ze liepen samen naar buiten. Ze vertelde hem dat ze liever in haar eentje op haar vader zou wachten die haar op kwam halen, bang voor wat de jongen nog meer wilde doen. Aan de andere kant vond ze nog steeds dat ze zichzelf aanstelde, en toen de jongen erop stond dat hij bleef wachten liet ze het er maar bij zitten. Ze stonden en ze stonden maar, en de jongen ging steeds dichter bij haar staan. Maar ze was bang, en draaide telkens haar hoofd de andere kant op. Ze voelde zich heel ongemakkelijk. Ze vond hem niet leuk. Haar vriendin zei dat hij een player was. Hij ging te snel. Een paar keer kwam de jongen zo dichtbij dat ze serieus bang was dat hij haar ging zoenen, maar telkens wist ze haar hoofd op het juiste moment af te wenden.
Deze keer stond de jongen weer voor haar. Hij keek haar recht aan. Het meisje kon zijn blik niet negeren en keek terug. Toen pakte de jongen beiden armen beet, boog die naar de zijkant van haar lijf en legde haar polsen tegen de muur achter haar. Ze was nu ingesloten en kon geen kant op. Ze zag hoe zijn hoofd steeds dichterbij kwam...En ze kon niet weg. Ze schreeuwde "Nee, nee, nee!" Maar hij negeerde het. Het meisje ontdekte dat hoe dichterbij hij kwam, hoe losser zijn greep werd. Toen zijn gezicht nog maar een paar centimeter verwijderd was greep ze haar kans, rukte haar hand los en ging snel de hoek om. Daar bleef ze staan. Maar de jongen gaf niet op. Weer ging hij voor haar staan. Dit keer greep hij haar niet vast maar deed het als een verassingsaanval. Het meisje zag het net op tijd, draaide haar hoofd om en de kus die anders op haar mond was geweest werd een kusje op haar wang. Nu wist ze het zeker. Die gast was gevaarlijk. Ze liep weg en net op dat moment kwam haar vader haar ophalen. Nog nooit leek een half uur zó lang.
Het meisje negeerde de jongen volkomen, ze was er kapot van geweest. Het was ook stom om te geloven dat er iemand was geweest die wél wat om haar gaf. Haar eerste vriendje was homo geweest, die heeft haar dus nooit leuk gevonden, haar tweede vriendje had haar gewoon domweg gebruikt...En degene die ze daarna leuk vond had haar afgewezen. Ze was gewoon vervloekt. Niemand zou haar leuk vinden. Ever. De jongen zei tegen het meisje dat hij er kapot van was dat hij dat gedaan had, dat het hem speet, maar dit keer trapte ze er niet meer in. Hij had de foute uitgekozen. Toen de blauwe plek op haar arm verscheen had ze het geweten: Nooit zou het iets worden tussen die aan borderline leidende gast met reuma. Ze was misschien hopeloos, maar je had ook nog zoiets als eer.
Op school stuurde de jongen een sms naar haar. Dat vond ze laf, en ze hield zich ook zeker niet in om hem dat recht in zijn gezicht duidelijk te maken. Toen kwam een liefdesbrief. Ze scheurde hem nog net niet door, maar ze snapte niet waarom hij het niet gewoon recht in haar gezicht kon zeggen. Het maakte haar niet alleen nog bozer, maar ook verdrietiger. En ondertussen was de jongen van het zwemmen nog steeds heel aardig aan het doen. Hij vertelde haar zelfs dat hij haar leuk vond. Ze kreeg ook nog eens een heleboel problemen van anderen voor hun kiezen en dat werd haar teveel. Onderweg naar school huilde ze de hele 14 km. Daar werd ze weer zó boos van dat ze het genoeg vond. Ze vertelde één hele goede vriend, en één hele goede vriendin het hele verhaal. Maar de jongen deed dat ook. Hij vertelde zijn kant van het verhaal aan 2 van mijn vriendinnen. Hij vertelde het op zo'n manier dat als zij haar kant niet had geweten ze zichzelf ook gehaat zou hebben. Het was afschuwelijk. Maar één van die vriendinnen zei het meteen tegen haar. Zo kwam ze erachter dat hij ook nog gelogen had. Hij had namelijk verteld dat hij niet wist dat ze als vrienden gingen, terwijl ze het al heel vaak had verteld. Ook had hij verteld dat al zijn vriendinnetjes vreemd waren gegaan. Het hele verhaal deugde van geen kanten. Uiteindelijk schoot het meisje uit haar slof en werd heel erg boos op hem.
3 Dagen later kwam ze weer op school en hoorde ze van haar beste vriendin dat de jongen al een vriendinnetje had gescoord. Een week nadat hij mij nog had proberen te zoenen. Ze geloofde haar natuurlijk wel, maar ergens ook weer niet. Het leek haar sterk. Had hij dan echt helemaal niets om haar gegeven? Maar even later kwam ook een andere vriendin (diegene wie het verhaal van de jongen had gehoord maar niet van haar) naar haar toe die vertelde dat ik al die tijd gelijk had gehad. Ze vertelde dat (als ze het goed had gezien) ze de jongen in kwestie had zien zoenen met een ander meisje. De vriendin was toen naar hem toegelopen en heeft tegen hem gezegd: "Als dit is wat ik denk dat het is ben ik nu heel, héél boos op je." En het was ook zo. Ze had toen nog van vele anderen gehoord dat hij een vriendin had. Dat maakte haar helemaal boos. Ze vertelde het weer aan haar goede vriend. Deze vriend kon je echt alles vertellen. Hij gaf altijd goede raad. Hij vertelde haar dat ze hem uit haar hoofd moest zetten. Ze probeerde het, maar ze kon er niet bij dat er nu een meisje was die totaal niet wist dat de jongen een player was en haar helemaal niet leuk vond.
Na de geschiedenisles stapte ze op zijn vriendin af. Ze vertelde dat hij een week geleden haar nog had proberen te zoenen, dat het een player was en dat hij alleen maar op seks uit is. Ze geloofde haar maar half. Ze deed zich herinneren aan zichzelf. Het luchtte wel op, al wist ze dat ze niet naar haar zou luisteren.
Ze heeft het verhaal nu een beetje kunnen verwerken, al moet ze nog iedere schooldag de gevolgen aanzien. Ondertussen heeft ze een chrush op de vriend die haar geholpen heeft toen dit gebeurde, en heeft ze volgens iemand nog 2 anderen jongens achter zich aan die haar leuk vinden. Het is goed voor haar zelfvertrouwen, maar het liefste had ze het niet mee willen maken.
Einde
xNadezhda zei op 18 okt 2010 - 17:10:
@Dezh; GEBRUIK MIJN IEJOOR BOEKJE? <3Dat kan niet, die gebruik ik al als dagboek. ^^"
jorinloveth zei op 18 okt 2010 - 19:01:
mag ik K vermoorden? Plies D=
I hate her T_T
ze is zo fucking zielig.
mag ik K vermoorden? Plies D=
I hate her T_T
ze is zo fucking zielig.
Voor alles dat je kwijt moet.