Kayley zei op 11 mei 2016 - 6:37:
Hey there, schrijvers van FF!
Deze site kent al heel wat schrijfgerelateerde topic, wat natuurlijk niet vreemd is voor een schrijfsite. Wat FF echter nog een beetje miste, was een algemeen schrijftopic waar users kunnen kletsen over hun schrijfsels en de problemen waar ze tegenaan lopen, en waar users elkaar kunnen helpen. Vandaar de geboorte van dit algemene topic, waar je ons alles wat je kwijt wilt over je schrijfsels kan vertellen. Aan wat voor verhalen schrijf je op dit moment? Over welk fandom schrijf je het liefst? Waar haal je je inspiratie vandaan? Met welk aspect van schrijven heb je het meest moeite? Heb je nog ergens advies over nodig?
Vertel het ons allemaal, we willen het graag weten. Laat de schrijfpraat beginnen!

Kayley zei op 26 mei 2016 - 16:52:
Ik had het ook niet tegen jou, precious. <3

xNadezhda zei op 27 mei 2016 - 14:01:
Well, this is depressing. Een hele site vol schrijfsters die niet meer schrijven. :'

Heeft niemand zelfs maar een idee over een verhaal dat ze zouden willen schrijven, als hun hoofd weer leeg genoeg is?

Bodine zei op 27 mei 2016 - 14:27:
Ik wil verder aan Achtentwintig. Ik ben zelfs al op het punt dat ik weer dagdroom over Jaimy :3 dus dat is goed. Maar elke keer dat ik me dan door het verhaal een probeer te worstelen, ben ik het binnen vijf minuten zat.

1Dzayn zei op 27 mei 2016 - 17:52:
Ik wil verder aan mijn verhaal waarin ik zelf een wereld heb verzonnen (fantasia) en ik wil verder aan mijn trans!Louis verhaal

xDevilBitch zei op 29 mei 2016 - 16:10:
Ik ben nog steeds tussendoor met Teddy bezig, maar enorm ontevreden over het begin, dus daar moet ik iets aan gaan doen als ik eindelijk weer tijd heb. Het schiet niet op, maar het is wel leuk.

xNadezhda zei op 31 mei 2016 - 11:53:
@Bodine; dat probleem heb ik ook heel vaak. Het is zo ontmoedigend als je elk woord uit jezelf moet persen.
@Iv; hey, is dat trans!Louis-verhaal van die keer dat ik een Louise in jouw verhaal aanzag voor Louis? :'

& ik ga stukjes blijven delen. Dit is de generale repetitie voor Bill in mijn Eurovisie-AU:

Bill didn’t have to move around much, since the producers had quickly decided to leave the dancing to other people, and they’d gone over the sequence of which cameras he had to smile into so many times, he could practically dream the whole thing. Except that apparently he couldn’t, because he forgot his lines halfway through the second verse, tripped over his own feet on his way up the catwalk, nearly crashed into Tom on the way back, and didn’t make eye contact with a single camera.

Bodine zei op 31 mei 2016 - 12:10:
x) hahaha Dezh

1Dzayn zei op 31 mei 2016 - 12:33:
@dezh yeh it is

Kayley zei op 31 mei 2016 - 12:50:
Oh, ik kan weer iets delen! Dit is iets waar ik heel af en toe aan schrijf als ik me poëtisch voel.

Percy Jackson is made for smiling—for light to glitter in the depths of his sea green eyes—for the boyish look it gives him. It’s a Greek tragedy that he gets such little reason to do so.

xNadezhda zei op 31 mei 2016 - 13:20:
Oh <3 Zo true en zo cruel en zo mooi.

@Bodine; dit is een superserieus verhaal, all about heartbreak and pain and stuff, dat lijkt me duidelijk

Kayley zei op 31 mei 2016 - 14:54:
Het komt ook echt uit Nico's dagboek journal! :'

YarahartBill zei op 31 mei 2016 - 15:16:
I love all of it!! <3

Ik schrijf af en toe iets. Weet niet of ik wat kan delen wat het delen waard is. I'm going to have a look. ^^

Merula zei op 6 juni 2016 - 18:43:

Al vanaf ik mijn ogen open doe, heb ik een vreemd gevoel in mijn maag. Het voelt alsof er vandaag iets bijzonders staat te gebeuren. Ik doe mijn best het te negeren maar dat blijkt lastiger dan verwacht. In gedachten verzonken staar ik naar het gordijn van mijn slaapkamer. Vandaag heb ik toch niets gepland... Ik schud mijn hoofd en ga met een stapeltje kleren in mijn handen naar de badkamer.
Na een korte douche genomen te hebben, maak ik mijn bed op en open ik de gordijnen. Het gevoel heeft me niet losgelaten. Sterker nog, het werd alleen maar sterker. Maar nu ik de gordijnen heb geopend, verdwijnt het weer. Ik kan niets anders dan staren naar wat ik achter het raam zie.

“O, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee!”
De stem klinkt zo bekend, maar toch zo vreemd. Ik heb hem al zolang niet meer gehoord... Het kan niet. Hij is... Ben ik... dood?
Langzaam open ik mijn ogen. Ik kijk direct in twee bezorgde ogen. Ik wil mijn omgeving bekijken, maar mijn ogen zijn al direct te vochtig om iets duidelijk waar te nemen.
“Nee! Lieverd, je hoort hier niet te zijn.”
Ik voel een hand om mijn arm en laat me omhoog helpen. Vlug veeg ik mijn tranen weg om opnieuw te kijken. Ik heb het goed gezien. Dat gezicht, dat lichaam, dat herken ik uit duizenden! Hij is precies zoals ik me hem herinner. Ik steek mijn armen uit en omhels hem. “Papa!”

Top idee! Het schiet niet op, maar ik heb ondertussen nog tig ideeën!
Het is niet helemaal geweldig, maar ik vond het wel leuk om weer te schrijven.

xNadezhda zei op 6 juni 2016 - 22:20:
Klinkt interessant, Merula! Is het fanfictie?
En @Yara: al iets gevonden?

Ik ben een beetje aan het klooien met een Raven-Cycle-prompt van Kayley:

Fifteen minutes since Blue had texted him to announce that they were twenty minutes away. That meant fifteen minutes and two hours since Adam had texted him to say that he was getting into his car.
That meant fifteen minutes at most until they would all be together again.

Engels, alweer, want dat zijn bijna al m'n huidige projecten. (En daarom is het zo moeilijk om aan Vergezichten door te gaan. I am ashamed.)

YarahartBill zei op 6 juni 2016 - 23:11:
@Dezh: oh, nee. Nog niet gekeken. Haha. Ga ik morgen doen. Thanks voor de herinnering.