Hoofdcategorieën
Home » Forum » Forum Spelletjes » RPG - speeltopic
RPG - speeltopic
YarahartBill zei op 4 nov 2013 - 13:03:
Miley was zo uitgeput dat ze naast de blonde jongen in elkaar was gestort en in een onrustige slaap was gegleden.
Na een uur werd ze schreeuwend wakker. Wat een afschuwelijke nachtmerrie. Eén van de jongens kwam aangerend toen hij het geschreeuw hoorde.
"Gaat het wel?" Vroeg hij. Miley zat in elkaar gedoken met haar handen voor haar ogen en ademende hevig in en uit.
"Nachtmerrie. Ik droomde dat we schipbreuk leidde. Ik zag vrienden van mij verdrinken voor mijn ogen. Het was vreselijk." Snikte ze.
Miley was zo uitgeput dat ze naast de blonde jongen in elkaar was gestort en in een onrustige slaap was gegleden.
Na een uur werd ze schreeuwend wakker. Wat een afschuwelijke nachtmerrie. Eén van de jongens kwam aangerend toen hij het geschreeuw hoorde.
"Gaat het wel?" Vroeg hij. Miley zat in elkaar gedoken met haar handen voor haar ogen en ademende hevig in en uit.
"Nachtmerrie. Ik droomde dat we schipbreuk leidde. Ik zag vrienden van mij verdrinken voor mijn ogen. Het was vreselijk." Snikte ze.
Bodine zei op 5 nov 2013 - 12:14:
Louis, die net als Miley in een soort van onrustige slaap was gesukkeld, schoot geschrokken overeind na het horen van het plotselinge gegil. Hij was enigszins gedesoriënteerd en keek verward om zich heen, toen hij registreerde dat er iemand bewegingsloos langs de kustlijn lag. Was dat eerder ook al zo geweest?
Hij voelde een plotselinge misselijkheid on zich opkomen bij het idee dat het misschien wel een lijk was. Het maakte alles te echt. Het confronteerde hem met het feit dat zijn vrienden het waarschijnlijk (ook?) niet overleefd hadden.
Louis, die net als Miley in een soort van onrustige slaap was gesukkeld, schoot geschrokken overeind na het horen van het plotselinge gegil. Hij was enigszins gedesoriënteerd en keek verward om zich heen, toen hij registreerde dat er iemand bewegingsloos langs de kustlijn lag. Was dat eerder ook al zo geweest?
Hij voelde een plotselinge misselijkheid on zich opkomen bij het idee dat het misschien wel een lijk was. Het maakte alles te echt. Het confronteerde hem met het feit dat zijn vrienden het waarschijnlijk (ook?) niet overleefd hadden.
MariTom zei op 5 nov 2013 - 15:25:
Darren's gedachtes werden verstoord door geschreeuw en hij keek verward om zich heen. Snel ging hij naar Miley toe en knielde naast haar neer. ''Gaat het wel?'' vroeg hij zachtjes. Terwijl ze antwoordde legde hij onhandig een hand op haar rug, in een poging haar te troosten.
In zijn ooghoek zag hij iets bewegen, en toen hij omkeek slaakte hij een zucht van opluchting toen hij zag dat de andere jongen eindelijk overeind was gekomen. Maar toen hij zijn blik volgde ebde het opgeluchte gevoel meteen weg. Hij staarde naar het lichaam en begon zich duizelig te voelen. Iemand moest erheen, wie weet was de persoon nog wel in leven. Maar Darren kon zichzelf er niet toe zetten; hij was te bang dat de persoon al dood was.
Darren's gedachtes werden verstoord door geschreeuw en hij keek verward om zich heen. Snel ging hij naar Miley toe en knielde naast haar neer. ''Gaat het wel?'' vroeg hij zachtjes. Terwijl ze antwoordde legde hij onhandig een hand op haar rug, in een poging haar te troosten.
In zijn ooghoek zag hij iets bewegen, en toen hij omkeek slaakte hij een zucht van opluchting toen hij zag dat de andere jongen eindelijk overeind was gekomen. Maar toen hij zijn blik volgde ebde het opgeluchte gevoel meteen weg. Hij staarde naar het lichaam en begon zich duizelig te voelen. Iemand moest erheen, wie weet was de persoon nog wel in leven. Maar Darren kon zichzelf er niet toe zetten; hij was te bang dat de persoon al dood was.
Bodine zei op 5 nov 2013 - 15:35:
Dapper slikte Louis zijn misselijkheid weg en krabbelde hij overeind. Hij ploegde door het zand heen en baande zich een weg richting het lichaam. Hij dacht de borst op en neer te zien gaan, maar wist het niet zeker - het kon zomaar een hersenspinsel zijn, voortgebracht uit zijn wanhoop.
Eenmaal bij het lichaam aangekomen knielde Louis neer, en hij pijnigde zijn hersenen om zich te herinneren wat zijn moeder hem over eerste hulp had verteld. Uiteindelijk schudde hij het lichaam zachtjes door elkaar. "Hallo?" vroeg hij, met een stem die raspte van de hoeveelheid zeewater die hij had binnengekregen. Hij schraapte zijn keel. "Hallo?" herhaalde hij toen.
Dapper slikte Louis zijn misselijkheid weg en krabbelde hij overeind. Hij ploegde door het zand heen en baande zich een weg richting het lichaam. Hij dacht de borst op en neer te zien gaan, maar wist het niet zeker - het kon zomaar een hersenspinsel zijn, voortgebracht uit zijn wanhoop.
Eenmaal bij het lichaam aangekomen knielde Louis neer, en hij pijnigde zijn hersenen om zich te herinneren wat zijn moeder hem over eerste hulp had verteld. Uiteindelijk schudde hij het lichaam zachtjes door elkaar. "Hallo?" vroeg hij, met een stem die raspte van de hoeveelheid zeewater die hij had binnengekregen. Hij schraapte zijn keel. "Hallo?" herhaalde hij toen.
MariTom zei op 6 nov 2013 - 12:37:
Toen Darren zag dat Louis op het lichaam afging en er geen extreme reactie kwam, besloot hij dat hij er ook maar op af moest gaan. Met trillende handen pakte hij de kokosnootschil, waar nog redelijk veel water inzat, en ging naast Louis zitten. Hij haalde diep adem en bestudeerde het gezicht van de persoon. ''Is dat niet...?'' zei hij, toen hij het dacht te herkennen. ''Misschien moeten we haar wat verder het strand op tillen?''
Toen Darren zag dat Louis op het lichaam afging en er geen extreme reactie kwam, besloot hij dat hij er ook maar op af moest gaan. Met trillende handen pakte hij de kokosnootschil, waar nog redelijk veel water inzat, en ging naast Louis zitten. Hij haalde diep adem en bestudeerde het gezicht van de persoon. ''Is dat niet...?'' zei hij, toen hij het dacht te herkennen. ''Misschien moeten we haar wat verder het strand op tillen?''
Bodine zei op 6 nov 2013 - 12:39:
Louis hoorde de woorden van de jongen, reageerde er niet op. Het lichaam onder zijn handen reageerde niet, dus boog hij zich voorover en een misselijkmakende angst in zich, controleerde hij haar ademhaling. Hij voelde een zachte luchtstroom tegen zijn oor, zag de buik op en neer gaan. Tien seconden lang telde hij, toen kwam hij overeind en constateerde hij met trillende stem: "Ademhaling is normaal."
Louis hoorde de woorden van de jongen, reageerde er niet op. Het lichaam onder zijn handen reageerde niet, dus boog hij zich voorover en een misselijkmakende angst in zich, controleerde hij haar ademhaling. Hij voelde een zachte luchtstroom tegen zijn oor, zag de buik op en neer gaan. Tien seconden lang telde hij, toen kwam hij overeind en constateerde hij met trillende stem: "Ademhaling is normaal."
MariTom zei op 11 nov 2013 - 15:53:
Darren slaakte een zucht van opluchting. ''Gelukkig,'' zei hij zachtjes, terwijl hij voorover boog om haar op te tillen. ''Pak jij haar benen? Ik denk niet dat ze zich beter voelt als ze straks wakker wordt en nog half in de golven ligt.'' Hij wachtte niet op Louis' reactie; begon het lichaam vast verder het strand op te slepen, richting Miley en Niall. Het begon warm te worden en zijn keel voelde droog, maar ze hadden nog maar een klein beetje water over. En dat zou Jennifer straks waarschijnlijk hard nodig hebben.
Darren slaakte een zucht van opluchting. ''Gelukkig,'' zei hij zachtjes, terwijl hij voorover boog om haar op te tillen. ''Pak jij haar benen? Ik denk niet dat ze zich beter voelt als ze straks wakker wordt en nog half in de golven ligt.'' Hij wachtte niet op Louis' reactie; begon het lichaam vast verder het strand op te slepen, richting Miley en Niall. Het begon warm te worden en zijn keel voelde droog, maar ze hadden nog maar een klein beetje water over. En dat zou Jennifer straks waarschijnlijk hard nodig hebben.
xDevilBitch zei op 11 nov 2013 - 22:05:
Ze zweefde. Nee, ze zwom. Ze zwom nog steeds. Maar wat net water was geweest, was nu veranderd in een dikke, stroopachtige substantie.
Het leek alsof iets haar schouders raakte. Misschien. Misschien was het slechts haar verbeelding. Ja vast, want ze wist niet eens zeker of ze het überhaupt gevoeld had. Daarvoor was het te zacht geweest, een echo uit een andere wereld.
Of toch niet. Ze zwom nog steeds en de wereld om haar heen was nog steeds stroperig en dik, maar er was wel iets veranderd. Een vage druk op haar schouders, alsof ze een andere richting in getrokken werd. Ze bleef zwemmen en zwemmen, maar ging steeds langzamer, tot ze uiteindelijk achteruit ging. Ze deed niets. Registreerde het enkel. Wat had het ook voor zin om ertegenin te gaan?
En terwijl ze achteruit dreef werd de stroopachtige wereld steeds harder en helderder. Het trekken werd sterker. Ze opende haar mond en kwam tot de ontdekking dat ze voelde hoe haar longen zich vulden met lucht.
En op dat moment werd de wereld zwart. Ze voelde enkel nog. De stevige grond onder haar. De handen onder haar oksels die haar naar achteren trokken. De lucht die door haar luchtpijp stroomde. Het kloppen van haar hart. Ze leefde.
Ze leefde en ze opende haar ogen. Of misschien leefde ze niet en was dit het paradijs. In dat geval had God een vreemd gevoel voor humor, want voor haar zag ze een prachtig geel strand met daarachter zee tot zover ze kon kijken. Of misschien was dit de hel en was dat de reden dat ze haar doodsoorzaak voor zich zag.
Maar dat laatste werd ontkrachtigd op het moment dat de handen haar langzaam op het zand lieten zakken en ze in het gezicht van haar redder keek. Want wat zou Darren Chris in godsnaam in de hel te zoeken hebben?
Ze zweefde. Nee, ze zwom. Ze zwom nog steeds. Maar wat net water was geweest, was nu veranderd in een dikke, stroopachtige substantie.
Het leek alsof iets haar schouders raakte. Misschien. Misschien was het slechts haar verbeelding. Ja vast, want ze wist niet eens zeker of ze het überhaupt gevoeld had. Daarvoor was het te zacht geweest, een echo uit een andere wereld.
Of toch niet. Ze zwom nog steeds en de wereld om haar heen was nog steeds stroperig en dik, maar er was wel iets veranderd. Een vage druk op haar schouders, alsof ze een andere richting in getrokken werd. Ze bleef zwemmen en zwemmen, maar ging steeds langzamer, tot ze uiteindelijk achteruit ging. Ze deed niets. Registreerde het enkel. Wat had het ook voor zin om ertegenin te gaan?
En terwijl ze achteruit dreef werd de stroopachtige wereld steeds harder en helderder. Het trekken werd sterker. Ze opende haar mond en kwam tot de ontdekking dat ze voelde hoe haar longen zich vulden met lucht.
En op dat moment werd de wereld zwart. Ze voelde enkel nog. De stevige grond onder haar. De handen onder haar oksels die haar naar achteren trokken. De lucht die door haar luchtpijp stroomde. Het kloppen van haar hart. Ze leefde.
Ze leefde en ze opende haar ogen. Of misschien leefde ze niet en was dit het paradijs. In dat geval had God een vreemd gevoel voor humor, want voor haar zag ze een prachtig geel strand met daarachter zee tot zover ze kon kijken. Of misschien was dit de hel en was dat de reden dat ze haar doodsoorzaak voor zich zag.
Maar dat laatste werd ontkrachtigd op het moment dat de handen haar langzaam op het zand lieten zakken en ze in het gezicht van haar redder keek. Want wat zou Darren Chris in godsnaam in de hel te zoeken hebben?
xEmma zei op 16 nov 2013 - 18:15:
Het viertal werd veranderd in een vijftal. Niall herkende de nieuweling meteen: het was niemand minder dan Jennifer Lawrence, een van de populairste actrices sinds ze de hoofdrol van Hunger Games vertolkte.
Niall was aan de grond genageld terwijl Darren haar redde. Wankelend stond hij uiteindelijk op, net op tijd om Darren met het laatste handje te helpen. Hij tilde Jennifers voeten op en samen droegen ze haar het laatste stukje het strand op.
"Ademt ze nog?" vroeg hij.
Het viertal werd veranderd in een vijftal. Niall herkende de nieuweling meteen: het was niemand minder dan Jennifer Lawrence, een van de populairste actrices sinds ze de hoofdrol van Hunger Games vertolkte.
Niall was aan de grond genageld terwijl Darren haar redde. Wankelend stond hij uiteindelijk op, net op tijd om Darren met het laatste handje te helpen. Hij tilde Jennifers voeten op en samen droegen ze haar het laatste stukje het strand op.
"Ademt ze nog?" vroeg hij.
MariTom zei op 16 nov 2013 - 18:55:
Darren knikte. ''Ja, ze ademt nog. Louis, als ik zijn naam goed heb, heeft het gecheckt,'' zei hij, terwijl ze haar neerlegden. Hij keek naar de actrice die hij in zijn handen had en zag tot zijn verbazing dat ze haar ogen open had gedaan. ''Ze is zo te zien zelfs wakker,'' vervolgde hij, terwijl hij naar haar glimlachte. Hij pakte de kokosnootschil en ging naast Jennifer in het zand zitten, hield toen de kokosnoot voor haar. ''Water? Ik denk dat iemand straks ook nieuwe moet gaan halen, want we hebben nog maar een heel klein beetje.''
Darren knikte. ''Ja, ze ademt nog. Louis, als ik zijn naam goed heb, heeft het gecheckt,'' zei hij, terwijl ze haar neerlegden. Hij keek naar de actrice die hij in zijn handen had en zag tot zijn verbazing dat ze haar ogen open had gedaan. ''Ze is zo te zien zelfs wakker,'' vervolgde hij, terwijl hij naar haar glimlachte. Hij pakte de kokosnootschil en ging naast Jennifer in het zand zitten, hield toen de kokosnoot voor haar. ''Water? Ik denk dat iemand straks ook nieuwe moet gaan halen, want we hebben nog maar een heel klein beetje.''
xDevilBitch zei op 20 nov 2013 - 21:48:
Jennifer zag Darren iets tegen een blonde jongen zeggen, maar haar hersenen waren nog te druk met verwerken dat ze überhaupt nog leefde om te kunnen ontcijferen wat er precies gezegd werd. Vervolgens zag ze dat Darren haar aankeek en een kokosnoot voorhield. Ze pakte hem gretig aan en sloeg de inhoud in één keer achterover.
Jennifer zag Darren iets tegen een blonde jongen zeggen, maar haar hersenen waren nog te druk met verwerken dat ze überhaupt nog leefde om te kunnen ontcijferen wat er precies gezegd werd. Vervolgens zag ze dat Darren haar aankeek en een kokosnoot voorhield. Ze pakte hem gretig aan en sloeg de inhoud in één keer achterover.
YarahartBill zei op 21 nov 2013 - 9:33:
Miley bekeek het schouwspel van een afstandje toe. Toen Darren aan Niall vroeg of ze nog water hadden sprong Miley op.
"Ik ga wel water halen." riep ze en rende richting het oerwoud. Ze plukte een lege kokosnoot van de grond en rende een willekeurige richting uit. Na een wat leek uren rond te rennen kwam ze aan bij een waterval met een groot meer. Ze vulde de kokosnoot met water, scheurde een deel van haar shirt af, maakte hem nat in het water en bond deze om haar hoofd heen. Daarna liep te met de gevulde kokosnoot terug het oerwoud in, weer terug naar het strand.
Miley bekeek het schouwspel van een afstandje toe. Toen Darren aan Niall vroeg of ze nog water hadden sprong Miley op.
"Ik ga wel water halen." riep ze en rende richting het oerwoud. Ze plukte een lege kokosnoot van de grond en rende een willekeurige richting uit. Na een wat leek uren rond te rennen kwam ze aan bij een waterval met een groot meer. Ze vulde de kokosnoot met water, scheurde een deel van haar shirt af, maakte hem nat in het water en bond deze om haar hoofd heen. Daarna liep te met de gevulde kokosnoot terug het oerwoud in, weer terug naar het strand.
MariTom zei op 21 nov 2013 - 18:43:
Darren glimlachte naar Miley toen ze voorstelde water te gaan halen; misschien viel ze toch wel mee. En hij moest toegeven dat hij echt verschrikkelijke dorst had, dus waarschijnlijk zou hij iedereen die op dit moment water zou halen aardig vinden.
Hij ging achterover liggen in het zand en sloot zijn ogen, terwijl hij wachtte tot ze terug kwam.
Toen hij Miley terug zag komen sprong hij op. ''Dank je, mag ik alsjeblieft een slokje?'' vroeg hij, terwijl hij een pruillip trok en zijn handen naar het water uitstak. ''Je bent ook al helemaal in stijl, zie ik.''
Darren glimlachte naar Miley toen ze voorstelde water te gaan halen; misschien viel ze toch wel mee. En hij moest toegeven dat hij echt verschrikkelijke dorst had, dus waarschijnlijk zou hij iedereen die op dit moment water zou halen aardig vinden.
Hij ging achterover liggen in het zand en sloot zijn ogen, terwijl hij wachtte tot ze terug kwam.
Toen hij Miley terug zag komen sprong hij op. ''Dank je, mag ik alsjeblieft een slokje?'' vroeg hij, terwijl hij een pruillip trok en zijn handen naar het water uitstak. ''Je bent ook al helemaal in stijl, zie ik.''
YarahartBill zei op 21 nov 2013 - 18:51:
Ze kwam even later ze bosjes uit gestrompeld en liep naar de jongens toe.
"Mag ik een slokje?" Vroeg Darren. "Tuurlijk." En gaf de gevulde kokosnoot aan de krullenbol.
"Je bent ook al helemaal in stijl, zie ik." Zei hij toen hij wat water had gedronken. Miley knikte. "Ja, het is bloedheet in die jungle. En dit shirtje is toch oud. Dus ik heb er maar een hoofdband van gemaakt." Terwijl ze dat zei plofte ze naast de blonde jongen neer op het zand.
"Denken jullie dat er nog anderen komen?" Vroeg ze, kijkend naar de zee.
Ze kwam even later ze bosjes uit gestrompeld en liep naar de jongens toe.
"Mag ik een slokje?" Vroeg Darren. "Tuurlijk." En gaf de gevulde kokosnoot aan de krullenbol.
"Je bent ook al helemaal in stijl, zie ik." Zei hij toen hij wat water had gedronken. Miley knikte. "Ja, het is bloedheet in die jungle. En dit shirtje is toch oud. Dus ik heb er maar een hoofdband van gemaakt." Terwijl ze dat zei plofte ze naast de blonde jongen neer op het zand.
"Denken jullie dat er nog anderen komen?" Vroeg ze, kijkend naar de zee.
MariTom zei op 21 nov 2013 - 19:05:
Darren nam de kokosnoot dankbaar van haar aan en nam een paar slokjes.
''Ja, het is daar inderdaad verschrikkelijk warm. Ik heb meteen mijn shirt uitgetrokken toen ik water vond, en ben er half ingesprongen.'' Hij volgde haar blik naar de zee en haalde zijn schouders op. ''Eerlijk gezegd denk ik dat Jennifer de laatste was. Ik denk niet dat iemand het veel langer volhoudt in het water...'' zei hij zachtjes. Hij besloot maar snel van onderwerp te wisselen. ''Heb jij trouwens al wat eetbaars gezien onderweg? Ik zag alleen wat bessen, maar die durf ik niet te plukken. Wie weet zijn ze giftig...''
Darren nam de kokosnoot dankbaar van haar aan en nam een paar slokjes.
''Ja, het is daar inderdaad verschrikkelijk warm. Ik heb meteen mijn shirt uitgetrokken toen ik water vond, en ben er half ingesprongen.'' Hij volgde haar blik naar de zee en haalde zijn schouders op. ''Eerlijk gezegd denk ik dat Jennifer de laatste was. Ik denk niet dat iemand het veel langer volhoudt in het water...'' zei hij zachtjes. Hij besloot maar snel van onderwerp te wisselen. ''Heb jij trouwens al wat eetbaars gezien onderweg? Ik zag alleen wat bessen, maar die durf ik niet te plukken. Wie weet zijn ze giftig...''
We leiden schipbreuk. Bring it! (: