Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » De honderd woorden challenge
De honderd woorden challenge
Bodine zei op 18 april 2018 - 13:46:
Ik ben de 10K gepasseerd en zodra ik een titel heb bedacht voor m'n verhaal, is H1 postklaar (of toch zo postklaar als het voorlopig gaat worden).
Een willekeurig stukje uit het hoofdstuk:
Elias zocht met zijn ogen naar een plek om te zitten, maar alleen het bed lag niet bezaaid met troep. Op de één of andere manier voelde dat bed alleen zo intiem aan dat hij er niet zomaar durfde te gaan zitten; hij stelde zich voor dat er een pornotijdschrift onder het dekbed lag en dat hij precies daarbovenop zou gaan zitten, vroeg zich wat hij gedaan zou hebben als zijn eigen vader zijn verzameling had gevonden en troostte zichzelf met de gedachte dat al die dingen tegenwoordig online gebeurde. Hij zou waarschijnlijk niet eens iets kunnen vinden als hij zijn best deed.
Ik ben de 10K gepasseerd en zodra ik een titel heb bedacht voor m'n verhaal, is H1 postklaar (of toch zo postklaar als het voorlopig gaat worden).
Een willekeurig stukje uit het hoofdstuk: Elias zocht met zijn ogen naar een plek om te zitten, maar alleen het bed lag niet bezaaid met troep. Op de één of andere manier voelde dat bed alleen zo intiem aan dat hij er niet zomaar durfde te gaan zitten; hij stelde zich voor dat er een pornotijdschrift onder het dekbed lag en dat hij precies daarbovenop zou gaan zitten, vroeg zich wat hij gedaan zou hebben als zijn eigen vader zijn verzameling had gevonden en troostte zichzelf met de gedachte dat al die dingen tegenwoordig online gebeurde. Hij zou waarschijnlijk niet eens iets kunnen vinden als hij zijn best deed.
1Dzayn zei op 18 april 2018 - 18:55:
‘Ik heb niets gezien, ik zweer het je,’ haar stem klinkt smekend en Christina vouwt haar handen.
‘Alsjeblieft zeg, mijn mannen hoorde je gillen.’
‘I-ik zag een spin.’
Aiden trekt een wenkbrauw op. ‘Een spin?’
Christina klampt zich gretig vast aan het kleine strohalmpje van hoop.
‘Ja! Een spin, een hele grote! Je weet toch dat elke vrouw bang is voor spinnen?’
Aiden schudt lachend zijn hoofd en opent de deur weer.
‘Dan ga jij duidelijk om met de verkeerde vrouwen.’
Hij stapt de hal weer in en Christina doet nog een laatste poging.
‘Alsjeblieft! Ik beloof je dat ik niets zal zeggen.’
‘Dat is zeer onwaarschijnlijk. Jij blijft hier.’
dit is ook meteen vrijwel het enige wat ik vandaag heb geproduceerd. Ik voel het niet zo erg vandaag ofzo. Nja, morgen weer een dag
‘Ik heb niets gezien, ik zweer het je,’ haar stem klinkt smekend en Christina vouwt haar handen.
‘Alsjeblieft zeg, mijn mannen hoorde je gillen.’
‘I-ik zag een spin.’
Aiden trekt een wenkbrauw op. ‘Een spin?’
Christina klampt zich gretig vast aan het kleine strohalmpje van hoop.
‘Ja! Een spin, een hele grote! Je weet toch dat elke vrouw bang is voor spinnen?’
Aiden schudt lachend zijn hoofd en opent de deur weer.
‘Dan ga jij duidelijk om met de verkeerde vrouwen.’
Hij stapt de hal weer in en Christina doet nog een laatste poging.
‘Alsjeblieft! Ik beloof je dat ik niets zal zeggen.’
‘Dat is zeer onwaarschijnlijk. Jij blijft hier.’
dit is ook meteen vrijwel het enige wat ik vandaag heb geproduceerd. Ik voel het niet zo erg vandaag ofzo. Nja, morgen weer een dag
1Dzayn zei op 19 april 2018 - 20:22:
Louis hoeft Harry niet te zien om te weten dat hij zijn ogen rolt. Hij kan het bijna horen.
‘Dat was je eigen keuze.’
Louis voelt Harry’s hand op zijn schouder en wordt dan naar zijn rug getrokken.
‘Goedemorgen, babe,’ klinkt er nogmaals.
Louis verstrengelt zijn vingers met die van Harry.
‘Goedemorgen.’
‘Voel je je al wat beter?’ vraagt Harry bezorgd.
Louis glimlacht en knikt. ‘Ons gesprek was goed.’
‘Mooi zo.’ Harry draait zich om en verlaat het bed.
Louis trekt de dekens meteen naar zich toe en rolt zichzelf erin.
‘Krijg ik ontbijt op bed?’
Harry lacht en opent de deur van de slaapkamer.
‘Alleen als het bed zich bevindt op de ontbijttafelstoel.’
Vooral ge-edit vandaag, maar toch nog dit en een beetje weten te produceren
Louis hoeft Harry niet te zien om te weten dat hij zijn ogen rolt. Hij kan het bijna horen.
‘Dat was je eigen keuze.’
Louis voelt Harry’s hand op zijn schouder en wordt dan naar zijn rug getrokken.
‘Goedemorgen, babe,’ klinkt er nogmaals.
Louis verstrengelt zijn vingers met die van Harry.
‘Goedemorgen.’
‘Voel je je al wat beter?’ vraagt Harry bezorgd.
Louis glimlacht en knikt. ‘Ons gesprek was goed.’
‘Mooi zo.’ Harry draait zich om en verlaat het bed.
Louis trekt de dekens meteen naar zich toe en rolt zichzelf erin.
‘Krijg ik ontbijt op bed?’
Harry lacht en opent de deur van de slaapkamer.
‘Alleen als het bed zich bevindt op de ontbijttafelstoel.’
Vooral ge-edit vandaag, maar toch nog dit en een beetje weten te produceren
Bodine zei op 23 april 2018 - 12:29:
Kom op allemaal! Honderd woorden is niet zo veel! *\o/*
Willekeurige scène uit m'n nieuwe hoofdstuk:
In de pauze kwam hij netjes zijn belofte na en klopte hij op de deur van het kantoor van Johan Bosman, wiens naam hij kort daarvoor had opgezocht in de wie-is-wie op de website van de universiteit.
‘Binnen!’ riep de man vanachter zijn bureau. Zijn ogen lichtten op toen hij Elias binnen zag komen: ‘Elias, hallo! Ik was al bang dat je me zou vergeten.
‘Oh, nee hoor,’ antwoordde die. ‘Ik had gewoon haast gisteren.’
Het kantoor was bijzonder netjes. Niet alleen was er nergens een stofje te bekennen en waren de ruiten schoner dan het gemiddelde universiteitsraam, maar er lagen ook nergens slingerende papieren of boeken. Er stond alleen een laptop op het bureau, een kop koffie en één opengeslagen boek.
Kom op allemaal! Honderd woorden is niet zo veel! *\o/*
Willekeurige scène uit m'n nieuwe hoofdstuk:
In de pauze kwam hij netjes zijn belofte na en klopte hij op de deur van het kantoor van Johan Bosman, wiens naam hij kort daarvoor had opgezocht in de wie-is-wie op de website van de universiteit.
‘Binnen!’ riep de man vanachter zijn bureau. Zijn ogen lichtten op toen hij Elias binnen zag komen: ‘Elias, hallo! Ik was al bang dat je me zou vergeten.
‘Oh, nee hoor,’ antwoordde die. ‘Ik had gewoon haast gisteren.’
Het kantoor was bijzonder netjes. Niet alleen was er nergens een stofje te bekennen en waren de ruiten schoner dan het gemiddelde universiteitsraam, maar er lagen ook nergens slingerende papieren of boeken. Er stond alleen een laptop op het bureau, een kop koffie en één opengeslagen boek.
xDevilBitch zei op 26 april 2018 - 23:39:
Ik zit nog even in een dialooghel, dus ik verschijn wel weer als ik daar uit ben. Maar ik root nog wel voor jullie 100 woorden, dus bring them on.
Ik zit nog even in een dialooghel, dus ik verschijn wel weer als ik daar uit ben. Maar ik root nog wel voor jullie 100 woorden, dus bring them on.
Kayley zei op 27 april 2018 - 13:37:
I'm doing a thing.
Zo zag hij Draco het liefst: met zijn haar net gewassen, nog niet in vorm gelegd met gel, zacht krullend om zijn kaak; met zijn ogen ongefocust, omhoog gericht, licht vangend in dat kristalblauw; met een sigaret losjes tussen zijn lange vingers, terwijl hij zijn handen gebruikte om zijn woorden te onderlijnen en kracht bij te zetten.
Er kwamen woorden uit de mond van de jongen, aan de frons te lezen waarschijnlijk iets dat hij belangrijk vond, maar daar had Harry geen oren voor.
Als hij ook echt naar zijn vriend moest luisteren, werd hij gek.
I'm doing a thing.
Zo zag hij Draco het liefst: met zijn haar net gewassen, nog niet in vorm gelegd met gel, zacht krullend om zijn kaak; met zijn ogen ongefocust, omhoog gericht, licht vangend in dat kristalblauw; met een sigaret losjes tussen zijn lange vingers, terwijl hij zijn handen gebruikte om zijn woorden te onderlijnen en kracht bij te zetten.
Er kwamen woorden uit de mond van de jongen, aan de frons te lezen waarschijnlijk iets dat hij belangrijk vond, maar daar had Harry geen oren voor.
Als hij ook echt naar zijn vriend moest luisteren, werd hij gek.
1Dzayn zei op 27 april 2018 - 20:02:
De lakens glijden naar beneden, belanden in plooien rond haar heupen. Ze steunt met een hand op het matras en kijkt de kamer rond. In het zwakke licht kan ze een dressoir uitmaken en ze vraagt zich af of deze gevuld zou zijn. Eigenlijk wil ze het niet weten, want wat als het wel gevuld is? Van wie is die kleding dan, wil ze dat wel aan? De kleding is hoogstwaarschijnlijk van een van Aidens hoertjes. Christina zucht en staat op. Aan de andere kant, ze kan niet in haar eigen kleding rond blijven lopen.
Yeee, ik heb iets geproduceerd vandaag. hoihoi
De lakens glijden naar beneden, belanden in plooien rond haar heupen. Ze steunt met een hand op het matras en kijkt de kamer rond. In het zwakke licht kan ze een dressoir uitmaken en ze vraagt zich af of deze gevuld zou zijn. Eigenlijk wil ze het niet weten, want wat als het wel gevuld is? Van wie is die kleding dan, wil ze dat wel aan? De kleding is hoogstwaarschijnlijk van een van Aidens hoertjes. Christina zucht en staat op. Aan de andere kant, ze kan niet in haar eigen kleding rond blijven lopen.
Yeee, ik heb iets geproduceerd vandaag. hoihoi
Bodine zei op 14 mei 2018 - 15:55:
Dit topic ligt al twee weken stil._. 'k Heb een stukje droom geschreven zaterdag & het nu ingetypt:
‘Kom,’ fluisterde de stem. ‘Kom,’ en de hand trok zachtjes aan de zijne.
‘Weg, naar het donker, waar ze ons niet zien,’ want de zon heult met de vijand, toont hun wapens om tegen ons te gebruiken, steelt ons geheim, dus kom.
‘Kom je naar Noorwegen, pap? Daar is het nog eerder nacht dan hier,’ weergalmde Layla’s stem.
‘Dan is de nacht pas écht van ons,’ beloofde de rode stem en de lippen bezegelden de belofte en Elias kuste terug zoals hij al vijfentwintig jaar niet gekust had en zijn wangen waren nat, nat van de tranen die al die jaren in hem opgeslagen hadden gezeten omdat hij nooit, nooit –
Dit topic ligt al twee weken stil._. 'k Heb een stukje droom geschreven zaterdag & het nu ingetypt:
‘Kom,’ fluisterde de stem. ‘Kom,’ en de hand trok zachtjes aan de zijne.
‘Weg, naar het donker, waar ze ons niet zien,’ want de zon heult met de vijand, toont hun wapens om tegen ons te gebruiken, steelt ons geheim, dus kom.
‘Kom je naar Noorwegen, pap? Daar is het nog eerder nacht dan hier,’ weergalmde Layla’s stem.
‘Dan is de nacht pas écht van ons,’ beloofde de rode stem en de lippen bezegelden de belofte en Elias kuste terug zoals hij al vijfentwintig jaar niet gekust had en zijn wangen waren nat, nat van de tranen die al die jaren in hem opgeslagen hadden gezeten omdat hij nooit, nooit –
1Dzayn zei op 10 juni 2018 - 19:51:
Harry volgt en beiden trekken snel een broek aan. Het gebonk gaat door.
‘Ja ja! We komen eraan!’ roept Harry dan geïrriteerd.
De twee snellen de woonkamer in en Harry trekt de deur open.
‘Wat.’
Met geheven vuist staart Niall hun aan.
‘Euh. Hoi.’
Hij laat zijn hand zakken en bekijkt beiden dan even van top tot teen.
‘Kom ik ongelegen?’
Hij grijnst even en Louis kijkt toe hoe Harry snel door zijn haar gaat.
‘Nee hoor. We waren net wakker.’
Harry en Louis wisselen even een blik. Niall trekt een wenkbrauw op, haalt dan zijn schouders op en stapt naar binnen.
Ik ben weer aan het schrijven, hoihoi
Harry volgt en beiden trekken snel een broek aan. Het gebonk gaat door.
‘Ja ja! We komen eraan!’ roept Harry dan geïrriteerd.
De twee snellen de woonkamer in en Harry trekt de deur open.
‘Wat.’
Met geheven vuist staart Niall hun aan.
‘Euh. Hoi.’
Hij laat zijn hand zakken en bekijkt beiden dan even van top tot teen.
‘Kom ik ongelegen?’
Hij grijnst even en Louis kijkt toe hoe Harry snel door zijn haar gaat.
‘Nee hoor. We waren net wakker.’
Harry en Louis wisselen even een blik. Niall trekt een wenkbrauw op, haalt dan zijn schouders op en stapt naar binnen.
Ik ben weer aan het schrijven, hoihoi
Kayley zei op 10 juni 2018 - 20:22:
Dit is een ding dat ik een tijdje geleden geschreven heb en toen verder niets mee gedaan heb.
He was a boy made of poetry, of long insomniac nights spent pressing his mouth to skin and bone and breath, of romanticizing the pain that had made him be spiteful and hurtful in the past. Draco Malfoy looked like poetry, too; long lines, sharp angles, a hard face with surprisingly soft lips.
Harry had never understood poetry and thus never liked it; he didn't understand Draco, but he liked him all the more for it.
Dit is een ding dat ik een tijdje geleden geschreven heb en toen verder niets mee gedaan heb.
He was a boy made of poetry, of long insomniac nights spent pressing his mouth to skin and bone and breath, of romanticizing the pain that had made him be spiteful and hurtful in the past. Draco Malfoy looked like poetry, too; long lines, sharp angles, a hard face with surprisingly soft lips.
Harry had never understood poetry and thus never liked it; he didn't understand Draco, but he liked him all the more for it.
Bodine zei op 4 juli 2018 - 10:16:
Ik heb bijna de 21K aangetikt. Jullie hebben vast ook wel iets om te plaatsen sinds... bijna een maand!
En zo viel alles waar hij al die jaren in geloofd had uit elkaar. Hij kon niets anders doen dan haar met open mond aanstaren en zich verwonderen over haar ogen die zo pijnlijk overeenkwamen met zijn herinneringen, die grijsgedraaid zouden moeten zijn en die niet meer zouden mogen kloppen, dat zeiden al die psychologische onderzoeken, maar hier stonden ze en ze waren exact hetzelfde, heldere blauw als ze al die jaren geweest waren. Kon dat?
Was het een grap?
Een hallucinatie?
Sneeuwvlokjes verzamelden zich in het rode haar van de vrouw; ze rilde.
Ik heb bijna de 21K aangetikt.
Jullie hebben vast ook wel iets om te plaatsen sinds... bijna een maand!En zo viel alles waar hij al die jaren in geloofd had uit elkaar. Hij kon niets anders doen dan haar met open mond aanstaren en zich verwonderen over haar ogen die zo pijnlijk overeenkwamen met zijn herinneringen, die grijsgedraaid zouden moeten zijn en die niet meer zouden mogen kloppen, dat zeiden al die psychologische onderzoeken, maar hier stonden ze en ze waren exact hetzelfde, heldere blauw als ze al die jaren geweest waren. Kon dat?
Was het een grap?
Een hallucinatie?
Sneeuwvlokjes verzamelden zich in het rode haar van de vrouw; ze rilde.
Kayley zei op 5 juli 2018 - 9:34:
Ik heb gisteren wat geschreven voor een andere fandom, maar Luisa schrijven is altijd moeilijk want personal experiences. (':
my hands tremble in the wake of yesterday
She falls fast and she falls hard, on straight girls worst of all. Rose is aggravating from the start, a presence she is unable to shake—that crawls beneath her skin and settles in her chest, heavy and sharp. Every look, every smile is a snag at her heart and another piece of her self-confidence set aflame.
This always happens.
Luisa tells herself they aren’t really straight, not if the way they enjoy being with her is any indication, but the chase is always exhausting and Rose Ruvelle might become the most exhausting of all.
Ik heb gisteren wat geschreven voor een andere fandom, maar Luisa schrijven is altijd moeilijk want personal experiences. (':
my hands tremble in the wake of yesterday
She falls fast and she falls hard, on straight girls worst of all. Rose is aggravating from the start, a presence she is unable to shake—that crawls beneath her skin and settles in her chest, heavy and sharp. Every look, every smile is a snag at her heart and another piece of her self-confidence set aflame.
This always happens.
Luisa tells herself they aren’t really straight, not if the way they enjoy being with her is any indication, but the chase is always exhausting and Rose Ruvelle might become the most exhausting of all.
Huh?! Een nieuw topic?! Ja, wij dachten: we zijn weer actief op het forum en we horen geluiden dat mensen toch wel weer willen schrijven... dus dan zorgen wij voor motivatie!
Wat?
Een challenge om elke dag honderd woorden te schrijven (en in te typen). Die honderd woorden plaats je dan hier in het topic. Dan lezen we stukjes van elkaar en motiveren we elkaar om door te gaan met schrijven.
Waar schrijf ik dan aan?
Wat jij wilt. Dat ene verhaal waar je al vier jaar aan werkt, een verhaal dat je gisteren bedacht hebt; elke dag een gedichtje of een paar onsamenhangende one-shots. Wat je maar wilt.
Ik schrijf geen fanfictie of niet Nederlands. Mag ik meedoen?
Ach, eigenlijk zijn we heel tolerant hier op de site. Je mag gewoon lekker meedoen.
Ik heb meer dan honderd woorden geschreven. Wat nu?
Nu kies je de grappigste/pijnlijkste/beste honderd woorden uit, of de honderd woorden waar je graag geedback op wilt, en plaatst die. Laten we niet veel meer dan honderd woorden per dag gaan plaatsen, want dan wordt het zo onbehapbaar voor onze mede-deelnemers. Deze challenge moet natuurlijk wel in onze drukke volwassen leventjes passen.