Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Complimententopic
Complimententopic
Bodine zei op 10 juni 2012 - 20:42:
Ik ging vandaag winkelen met mijn stiefmama - een jurkje voor de bruiloft. en. Ze was helemaal van "oh wat leuk, nu mogen we naar de leuke afdeling van de winkel met de jurkjes waar ik nooit inpas" en "wat vind je van een kort jurkje? Want daar heb jij natuurlijk wel de benen voor!" en "ja maar eigenlijk staat alles jou, dus het model maakt niet zoveel uit". En. Idunno. Ja.
Ik ging vandaag winkelen met mijn stiefmama - een jurkje voor de bruiloft. en. Ze was helemaal van "oh wat leuk, nu mogen we naar de leuke afdeling van de winkel met de jurkjes waar ik nooit inpas" en "wat vind je van een kort jurkje? Want daar heb jij natuurlijk wel de benen voor!" en "ja maar eigenlijk staat alles jou, dus het model maakt niet zoveel uit". En. Idunno. Ja.
xDevilBitch zei op 10 juni 2012 - 22:09:
Twee weken geleden stelde ik me op school (in Meppel, niet "school" in Smilde) aan iemand voor en die zei: "Oh, jij bent die van dat mooie handschrift!"Mijn handschrift is vreselijk, maar goed.
Twee weken geleden stelde ik me op school (in Meppel, niet "school" in Smilde) aan iemand voor en die zei: "Oh, jij bent die van dat mooie handschrift!"
Carlina zei op 10 juni 2012 - 22:23:
Aaaah, dat vind ik echt een heel leuk en origineel compliment! ^_^
Twee weken geleden stelde ik me op school (in Meppel, niet "school" in Smilde) aan iemand voor en die zei: "Oh, jij bent die van dat mooie handschrift!"Mijn handschrift is vreselijk, maar goed.
Aaaah, dat vind ik echt een heel leuk en origineel compliment! ^_^
Vespertine zei op 12 juni 2012 - 16:37:
Hihi, ik ook!
Ik moet even mijn vriendje bestoefen:
Ik heb gisteren een paper echt 1 minuut voor de deadline van 16u doorgemaild (en ik moet hem nog in paper gaan afgeven), en ik moest dat zo last minute doen omdat ik in de week die ik ervoor had uitgerekt GEEN ENKELE FATSOENLIJKE ALINEA op papier kreeg en mijn ideeën raakten maar niet goed.
En ik wilde eigenlijk liever die paper opschuiven naar 2de zit (=de herexamenperiode in de zomer), zodat ik er tenminste rustig mijn tijd voor kon nemen en iets kon inleveren waar ik écht tevreden mee was. Maar mijn vriendje (super efficiënt, haalt altijd super goede punten, leert en blokt en schrijft en analyseert super snel - enfin, he's Mr. Perfect Student) bleef maar herhalen dat het zonde zou zijn om de kans om in 1ste zit geslaagd te zijn, weg te gooien en dat ik misschien gewoon iéts moest inleveren, omdat je nooit weet of het misschien nét genoeg is, etc.
En dat deed me zo vreselijk voelen, van: ik wil liever opgeven en in de zomer eraan werken, maar ik durf niet en Vriendje heeft gelijk en wat voor iemand ben ik als ik nu niet eens probeer en... Dus ik heb de hele dag gewerkt en in een paar uur een "paper" in elkaar geflanst en dat maar gemaild.
En toen hoorde ik 1 minuut later de klok 16u slaan.
En toen ben ik in huilen uitgebarsten.
Omdat mijn paper zo beneden niveau en zo minderwaardig en zo slecht is, en omdat ik het wilde bewijzen aan hem dat ik het wél op tijd kon inleveren en omdat ik tegelijk wilde bewijzen aan mezelf dat ik OOK een academisch GOEDE paper kon afwerken, die tenminste HALF gewaardeerd wordt door alle... ik ga geen adjectief in de mond nemen... door alle proffen hier.
Maar dat ging dus niet. Omdat ik alles afgeraffeld heb en nipt op tijd een mail gestuurd heb, met de bedoeling de papieren versie later te komen inleveren.
En nu waarover het compliment gaat: mijn vriendje belde - geheel toevallig - nog geen minuut nadat ik begon te huilen, met de vraag hoe het nog gegaan was. En ik hing jankend en hikkend en snotterend en jammerend en boos en brabbelend aan de telefoon. In de twee jaar dat we samen zijn heeft hij me echt nog maar... twee keer zo zien en horen huilen, en hij heeft een uur met me getelefoneerd om me te kalmeren.
En hij heeft dat zelfs gedaan in de wetenschap dat ik éigenlijk (ook al mag het helemaal niet en wil ik dat niet doen) hém de schuld gaf van het feit dat ik zo'n slechte paper ingeleverd heb, omdat hij me het gevoel gaf dat ik het moést proberen in te leveren. Omdat hij zo'n goeie student is, en omdat hij nooit herexamens gehad heeft en omdat hij gemiddeld 14 en 15 op 20 haalt - daarom wilde ik hem niet teleurstellen en dus durfde ik ook niet de keuze te maken om die paper op te schuiven naar de zomer. En hij merkte wel dat ik dat stiekem zo in mijn hoofd had zitten, maar hij wilde me toch aanmoedigen, maar de manier waarop hij dat zei deed me nog slechter voelen en dus gaf ik hem nog meer de schuld, stiekem in mijn hoofd.
En toch heeft hij me helemaal gekalmeerd aan de telefoon en al mijn gesnotter aanhoord en al mijn onzinnige jankgebrabbel gewoon voor lief genomen en al mijn onzekerheden aanhoord, hoewel hij ze volgens mij al vanbuiten kent.
Hij is de beste.
Oh ja. En hij stond een uur geleden aan de deur met een croissant en Kinder chocolade. <3 I'm lucky to have him. En ik heb geen idéé waaraan ik hem verdiend heb. I'm sure I don't deserve someone like him.
Hihi, ik ook!
Ik moet even mijn vriendje bestoefen:
Ik heb gisteren een paper echt 1 minuut voor de deadline van 16u doorgemaild (en ik moet hem nog in paper gaan afgeven), en ik moest dat zo last minute doen omdat ik in de week die ik ervoor had uitgerekt GEEN ENKELE FATSOENLIJKE ALINEA op papier kreeg en mijn ideeën raakten maar niet goed.
En ik wilde eigenlijk liever die paper opschuiven naar 2de zit (=de herexamenperiode in de zomer), zodat ik er tenminste rustig mijn tijd voor kon nemen en iets kon inleveren waar ik écht tevreden mee was. Maar mijn vriendje (super efficiënt, haalt altijd super goede punten, leert en blokt en schrijft en analyseert super snel - enfin, he's Mr. Perfect Student) bleef maar herhalen dat het zonde zou zijn om de kans om in 1ste zit geslaagd te zijn, weg te gooien en dat ik misschien gewoon iéts moest inleveren, omdat je nooit weet of het misschien nét genoeg is, etc.
En dat deed me zo vreselijk voelen, van: ik wil liever opgeven en in de zomer eraan werken, maar ik durf niet en Vriendje heeft gelijk en wat voor iemand ben ik als ik nu niet eens probeer en... Dus ik heb de hele dag gewerkt en in een paar uur een "paper" in elkaar geflanst en dat maar gemaild.
En toen hoorde ik 1 minuut later de klok 16u slaan.
En toen ben ik in huilen uitgebarsten.
Omdat mijn paper zo beneden niveau en zo minderwaardig en zo slecht is, en omdat ik het wilde bewijzen aan hem dat ik het wél op tijd kon inleveren en omdat ik tegelijk wilde bewijzen aan mezelf dat ik OOK een academisch GOEDE paper kon afwerken, die tenminste HALF gewaardeerd wordt door alle... ik ga geen adjectief in de mond nemen... door alle proffen hier.
Maar dat ging dus niet. Omdat ik alles afgeraffeld heb en nipt op tijd een mail gestuurd heb, met de bedoeling de papieren versie later te komen inleveren.
En nu waarover het compliment gaat: mijn vriendje belde - geheel toevallig - nog geen minuut nadat ik begon te huilen, met de vraag hoe het nog gegaan was. En ik hing jankend en hikkend en snotterend en jammerend en boos en brabbelend aan de telefoon. In de twee jaar dat we samen zijn heeft hij me echt nog maar... twee keer zo zien en horen huilen, en hij heeft een uur met me getelefoneerd om me te kalmeren.
En hij heeft dat zelfs gedaan in de wetenschap dat ik éigenlijk (ook al mag het helemaal niet en wil ik dat niet doen) hém de schuld gaf van het feit dat ik zo'n slechte paper ingeleverd heb, omdat hij me het gevoel gaf dat ik het moést proberen in te leveren. Omdat hij zo'n goeie student is, en omdat hij nooit herexamens gehad heeft en omdat hij gemiddeld 14 en 15 op 20 haalt - daarom wilde ik hem niet teleurstellen en dus durfde ik ook niet de keuze te maken om die paper op te schuiven naar de zomer. En hij merkte wel dat ik dat stiekem zo in mijn hoofd had zitten, maar hij wilde me toch aanmoedigen, maar de manier waarop hij dat zei deed me nog slechter voelen en dus gaf ik hem nog meer de schuld, stiekem in mijn hoofd.
En toch heeft hij me helemaal gekalmeerd aan de telefoon en al mijn gesnotter aanhoord en al mijn onzinnige jankgebrabbel gewoon voor lief genomen en al mijn onzekerheden aanhoord, hoewel hij ze volgens mij al vanbuiten kent.
Hij is de beste.
Oh ja. En hij stond een uur geleden aan de deur met een croissant en Kinder chocolade. <3 I'm lucky to have him. En ik heb geen idéé waaraan ik hem verdiend heb. I'm sure I don't deserve someone like him.
Rianne zei op 12 juni 2012 - 16:43:
Oh, dat is zo verschrikkelijk lief van hem. *geenwoordenvoor*. Meestal zijn jongens van die ongevoelige wezens die er niets van snappen als je verdrietig bent en dan altijd precies de verkeerde dingen zeggen. Zoals zeggen dat je je aanstelt als je dat ook doet. Maar hij <3 Lieef.
Ik zou mijn handjes maar dichtknijpen als ik jou was
En ik vind eigenlijk dat je noch je vriendje noch jezelf de schuld van dit drama moet geven. Iedereen heeft wel eens een moment dat het slechter gaat. En we kunnen niet allemaal topstudent zijn.
En ik kan me eigenlijk wel een beetje in hem inleven. Soort van. Als je altijd goede cijfers haalt op je gemak en niet vaak echt tegenslagen hebt, is het moeilijk om je in te leven in mensen die dat wel hebben. Zeg maar.
Oh, dat is zo verschrikkelijk lief van hem. *geenwoordenvoor*. Meestal zijn jongens van die ongevoelige wezens die er niets van snappen als je verdrietig bent en dan altijd precies de verkeerde dingen zeggen. Zoals zeggen dat je je aanstelt als je dat ook doet. Maar hij <3 Lieef.
Ik zou mijn handjes maar dichtknijpen als ik jou was
En ik vind eigenlijk dat je noch je vriendje noch jezelf de schuld van dit drama moet geven. Iedereen heeft wel eens een moment dat het slechter gaat. En we kunnen niet allemaal topstudent zijn.
En ik kan me eigenlijk wel een beetje in hem inleven. Soort van. Als je altijd goede cijfers haalt op je gemak en niet vaak echt tegenslagen hebt, is het moeilijk om je in te leven in mensen die dat wel hebben. Zeg maar.
Vespertine zei op 12 juni 2012 - 16:53:
I know. ._. Daarom denk ik dat ik hem niet verdien, omdat ik hem denk ik wel veel vaker zeg waar het op staat. Hij mag me wel eens wat meer... op mijn vet geven, zg maar. ^^" Ik had ook wel opgehouden met huilen als hij zei: "Stel je niet zo aan.", maar dan om boos te zijn op zijn onbegrip _o_
En ja, ik heb hem dat ook gezegd nog, 's ochtends. Dat hij op die manier niet kon begrijpen wat er in me omging, omdat hij nooit zal snappen waarom je als student kiest om dingen uit te stellen ._. Hij heeft dat over andere mensen ook al laten blijken. Hij vond het niet zo leuk dat ik dat zei, merkte ik wel. ^^" Maar ja. Op dat vlak kan ik het wel goed vinden met zijn broer, die heeft dezelfde tegenslagen als ik in verband met niet de juiste studiemethode vinden right away, vakken opnieuw moeten volgen, herexamens afleggen, etc. Gewoon, het ploeteren om het laagst vereiste punt te halen en de moedeloosheid die daarmee gepaard gaat - dat zal mijn vriendje nooit snappen.
En toch, ondanks dat, was en is hij de liefste ter wereld. <3
Ik zou hem op een kopieerapparaat willen leggen en allemaal nieuwe mensjes maken en die kopie dan uitdelen aan iedereen. ^-^ Je moet er wel een voetbalgekte bijnemen en soms veel gezeur en geklaag en getwijfel (maar dat gaat ook weer over <3).
I know. ._. Daarom denk ik dat ik hem niet verdien, omdat ik hem denk ik wel veel vaker zeg waar het op staat. Hij mag me wel eens wat meer... op mijn vet geven, zg maar. ^^" Ik had ook wel opgehouden met huilen als hij zei: "Stel je niet zo aan.", maar dan om boos te zijn op zijn onbegrip _o_
En ja, ik heb hem dat ook gezegd nog, 's ochtends. Dat hij op die manier niet kon begrijpen wat er in me omging, omdat hij nooit zal snappen waarom je als student kiest om dingen uit te stellen ._. Hij heeft dat over andere mensen ook al laten blijken. Hij vond het niet zo leuk dat ik dat zei, merkte ik wel. ^^" Maar ja. Op dat vlak kan ik het wel goed vinden met zijn broer, die heeft dezelfde tegenslagen als ik in verband met niet de juiste studiemethode vinden right away, vakken opnieuw moeten volgen, herexamens afleggen, etc. Gewoon, het ploeteren om het laagst vereiste punt te halen en de moedeloosheid die daarmee gepaard gaat - dat zal mijn vriendje nooit snappen.
En toch, ondanks dat, was en is hij de liefste ter wereld. <3
Ik zou hem op een kopieerapparaat willen leggen en allemaal nieuwe mensjes maken en die kopie dan uitdelen aan iedereen. ^-^ Je moet er wel een voetbalgekte bijnemen en soms veel gezeur en geklaag en getwijfel (maar dat gaat ook weer over <3).
Rianne zei op 12 juni 2012 - 16:58:
Je moet niet gelijk zeggen dat je hem niet verdient hoor. Zoals je in dat laatste stukje zijn slechte punten even noemt, maar er gelijk ook bij noemt dat je dat volledig accepteert zo doet ie dat dan toch ook bij jou? Ik bedoel, dat hoort er gewoon bij^^.
En ik kan me niet in jou inleven, omdat ik ehm. Ik ben ook zo iemand die de hele bovenbouw van de middelbare school doorgegaan is met één onvoldoende, een 5,2. Dus ja. Ik kan me meer in hem inleven dan in jou, sorry
Maar wel fijn dat zijn broer dat dan wel snapt. Hoop dat je vriendje daar niet jaloers op is ofzo.
En wij meisjes zijn gewoon moeilijke wezens. Ik heb wel medelijden met het andere geslacht hoor
Je moet niet gelijk zeggen dat je hem niet verdient hoor. Zoals je in dat laatste stukje zijn slechte punten even noemt, maar er gelijk ook bij noemt dat je dat volledig accepteert zo doet ie dat dan toch ook bij jou? Ik bedoel, dat hoort er gewoon bij^^.
En ik kan me niet in jou inleven, omdat ik ehm. Ik ben ook zo iemand die de hele bovenbouw van de middelbare school doorgegaan is met één onvoldoende, een 5,2. Dus ja. Ik kan me meer in hem inleven dan in jou, sorry
Maar wel fijn dat zijn broer dat dan wel snapt. Hoop dat je vriendje daar niet jaloers op is ofzo.En wij meisjes zijn gewoon moeilijke wezens. Ik heb wel medelijden met het andere geslacht hoor
Vespertine zei op 12 juni 2012 - 17:01:
Hihihi. Ik heb de laatste paar weken anders wel twee jongens leren kennen (doordat eentje ervan gedumpt werd door zijn vriendin, dus ik wilde er wel voor hem zijn), en van wat ik uit gesprekken met hen heb afgeleid, zijn zij toch ook wel... complex genoeg hoor. Ik zou hen niet als vriendje willen, hun redeneringen over meisjes. ^^" Echt... goh. Oke. Ik wou zeggen: ze gedragen zich soms als meisjes, als ze het hebben over hun liefje en jaloers zijn en die dingen. Maar dan maakt mijn post geen sense.
Ik - euh. Ik ga wel verder markeren in mijn samenvatting.
Hihihi. Ik heb de laatste paar weken anders wel twee jongens leren kennen (doordat eentje ervan gedumpt werd door zijn vriendin, dus ik wilde er wel voor hem zijn), en van wat ik uit gesprekken met hen heb afgeleid, zijn zij toch ook wel... complex genoeg hoor. Ik zou hen niet als vriendje willen, hun redeneringen over meisjes. ^^" Echt... goh. Oke. Ik wou zeggen: ze gedragen zich soms als meisjes, als ze het hebben over hun liefje en jaloers zijn en die dingen. Maar dan maakt mijn post geen sense.
Ik - euh. Ik ga wel verder markeren in mijn samenvatting.
Carlina zei op 12 juni 2012 - 17:52:
Ooooh, jij bent zo schattig als je over je vriendje praat. Volgens mij zijn jullie echt een leuk koppel. Hihi. <3
Ik moet wel toegeven dat, toen ik las dat je in 2 jaar tijd nog maar 2 x geweend hebt in het bijzijn bij je vriend, zoiets had van: 'Huh.... Wait what? OMG, ik moet een ongelooflijke bleitkous zijn!'
Maar dat ben ik eigenlijk ook wel. Ze zeggen dat wenen zogezegd niets helpt, maar bij mij lucht dat wel ontzettend hard op en heb ik dat effe nodig om verder te kunnen. Ik ben ook iemand die bij alles weent. Zelfs bij komische series als How I Met Your Mother en The Fresh Prince. _o_
Maar langs de andere kant is mijn vriend ook de enige persoon die mij ziet wenen. Mijn vriendinnen of ouders zien mij nooit wenen. *brabbelbrabbel* Ik weet niet waarom ik dit allemaal typ. *facepalm*
Ooooh, jij bent zo schattig als je over je vriendje praat. Volgens mij zijn jullie echt een leuk koppel. Hihi. <3
Ik moet wel toegeven dat, toen ik las dat je in 2 jaar tijd nog maar 2 x geweend hebt in het bijzijn bij je vriend, zoiets had van: 'Huh.... Wait what? OMG, ik moet een ongelooflijke bleitkous zijn!'
Maar dat ben ik eigenlijk ook wel. Ze zeggen dat wenen zogezegd niets helpt, maar bij mij lucht dat wel ontzettend hard op en heb ik dat effe nodig om verder te kunnen. Ik ben ook iemand die bij alles weent. Zelfs bij komische series als How I Met Your Mother en The Fresh Prince. _o_
Maar langs de andere kant is mijn vriend ook de enige persoon die mij ziet wenen. Mijn vriendinnen of ouders zien mij nooit wenen. *brabbelbrabbel* Ik weet niet waarom ik dit allemaal typ. *facepalm*
Vespertine zei op 12 juni 2012 - 17:54:
^^" Eheh. Ik bedoelde zo snotterig en lawaaierig en jankerig echt bleiten. Ik ween héél veel bij hem, maar dit was meer het: dear Lord *backs off*-achtige bleiten. En wenen lucht ook heel erg op hoor, do not worry (Behalve in zo'n enorme reusachtige bleitsituaties als deze, want dan blijf ik wenen.)
Haha. Carlina, ik wil jou even een compliment geven: ik vind jou leuuuuk. ^-^
^^" Eheh. Ik bedoelde zo snotterig en lawaaierig en jankerig echt bleiten. Ik ween héél veel bij hem, maar dit was meer het: dear Lord *backs off*-achtige bleiten. En wenen lucht ook heel erg op hoor, do not worry
(Behalve in zo'n enorme reusachtige bleitsituaties als deze, want dan blijf ik wenen.) Haha. Carlina, ik wil jou even een compliment geven: ik vind jou leuuuuk. ^-^
neversay zei op 12 juni 2012 - 18:12:
Okay, ik kreeg zo'n awesome compliment. <3
Een vriendin van mij was een beetje verdrietig, dus ik ging haar troosten en na afloop zei ze: Serieus, ik hou van je. Echt waar. Ik ben zo blij met jou.
En en toen gaf ze me een knuffel. <3
Okay, ik kreeg zo'n awesome compliment. <3
Een vriendin van mij was een beetje verdrietig, dus ik ging haar troosten en na afloop zei ze: Serieus, ik hou van je. Echt waar. Ik ben zo blij met jou.
En en toen gaf ze me een knuffel. <3
Vespertine zei op 12 juni 2012 - 19:08:
Ah, dat vind ik fijn. <3 Ik vind het heel leuk dat er mensen bestaan die wél beseffen dat we zulke dingen soms gewoon even nodig hebben om te horen, ook al weten we dat zelf wel.
Ah, dat vind ik fijn. <3 Ik vind het heel leuk dat er mensen bestaan die wél beseffen dat we zulke dingen soms gewoon even nodig hebben om te horen, ook al weten we dat zelf wel.
Rianne zei op 12 juni 2012 - 19:42:
Er was net een meisje achter de kassa bij de supermarkt die ik vaag ken. Like, vroeger mee op paardrijden gezeten. En die zat een jaar onder mij op school. En die begon een heel gesprek tegen mij over mijn examens en of het goed was gegaan. En toen zei ik dat ik de uitslag kreeg donderdag, en toen zei ze dat dat voor mij niet zo spannend was en dat ik toch wel zou slagen enzo.
Ik bedoel, ik hoor dat de hele tijd, maar niet zo vaak van mensen die ik niet zo goed ken. En zij zei het op zo'n fijne positieve manier. Zo van 'knap van je' niet op de manier van 'houd-je-mond-als-wij-het-hebben-over-hoe-zenuwachtig-we-zijn-want jij bent anders als ons en jij hebt het recht niet om het eng te vinden dus houd je mond'-manier.
En dat is fijn.
Er was net een meisje achter de kassa bij de supermarkt die ik vaag ken. Like, vroeger mee op paardrijden gezeten. En die zat een jaar onder mij op school. En die begon een heel gesprek tegen mij over mijn examens en of het goed was gegaan. En toen zei ik dat ik de uitslag kreeg donderdag, en toen zei ze dat dat voor mij niet zo spannend was en dat ik toch wel zou slagen enzo.
Ik bedoel, ik hoor dat de hele tijd, maar niet zo vaak van mensen die ik niet zo goed ken. En zij zei het op zo'n fijne positieve manier. Zo van 'knap van je' niet op de manier van 'houd-je-mond-als-wij-het-hebben-over-hoe-zenuwachtig-we-zijn-want jij bent anders als ons en jij hebt het recht niet om het eng te vinden dus houd je mond'-manier.
En dat is fijn.
xjeszell zei op 12 juni 2012 - 19:44:
@Rianne; dat kreeg ik vanmiddag ook nog te horen. Ik kwam een klasgenoot tegen bij de Kruidvat en toen vroegen we echt in koor "zenuwachtig?" en toen zei 'ie dat. Idunno. ^^
@Rianne; dat kreeg ik vanmiddag ook nog te horen. Ik kwam een klasgenoot tegen bij de Kruidvat en toen vroegen we echt in koor "zenuwachtig?" en toen zei 'ie dat. Idunno. ^^
xDevilBitch zei op 12 juni 2012 - 19:46:
Volgens mijn vioollerares is mijn vibrato heel mooi. ^^
Volgens mijn vioollerares is mijn vibrato heel mooi. ^^
Toen ik vroeger op een paar andere fora zat, hadden we altijd een soort van 'complimententopic'. In zo'n topics kan je vertellen over mooie complimenten die je zelf al hebt gekregen, discussiëren of je zelf vaak complimentjes geeft aan anderen of gewoon even een moment te nemen om iemand anders (van het forum) een complimentje te geven. ^_^
Ik zal dan maar zelf beginnen: Ik vind de mooiste complimenten altijd diegene die spontaan en onverwacht komen en eigenlijk helemaal niet als compliment bedoeld zijn.
Bijvoorbeeld, een paar weken terug zei mijn papa plots aan tafel tegen mij: 'Jij doet mij denken aan mijn zus en grootmoeder: dat waren beide sterke vrouwen met karakter, en dat ben jij ook.' En het leuke daaraan was dat mijn papa dat helemaal niet zei in de trend van een compliment te willen geven, maar hij zei het gewoon alsof dat een vaststaand feit was. Wat dus wilt zeggen dat hij dat écht gelooft en dat niet zomaar zegt om mij goed te doen voelen, terwijl ik altijd dacht dat mijn papa mij een bleitkous vond. <3
En verder schreef mijn stagebegeleidster op een kaartje voor mij 'Jij komt wel op je pootjes terecht!', en dat was zo gek, want een aantal dagen ervoor zei mijn vriend net de exact zelfde woorden tegen mij. En ja, als een paar mensen op een korte tijdsperiode dat tegen je zeggen, dan begin ik dat zelf een beetje te geloven en meer vertrouwen te hebben in mezelf.
En om mijn post af te sluiten, een complimentje voor iedereen op deze site die al verhalen online heeft gepost. Want je verhalen zo online zetten zodat praktisch elke vreemde het kan lezen en er feedback op kan geven, dat is eng, maar iedereen hier doet het toch maar he? Nah! Complimentje daarvoor dus!
Tadaaaaaa! Iemand nog leuke complimentjesverhalen ofzo? Shoot! ^_^