Hoofdcategorieën
Home » Forum » Stamcafé » Depressie topic #11
Depressie topic #11
neversay zei op 18 mei 2012 - 12:24:
Oh my god. Ik begrijp zo erg dat je boos bent, want het is gewoon zo niet eerlijk. Jezus. *hugss*
Muh. Ik vind dat er idd een paar FF'ers langs moeten komen. Want. Dit kan niet. Je bent m'n wife en je verdiend een awesome examen party. Really.
Hmmpf *hugssssss* <3
Oh my god. Ik begrijp zo erg dat je boos bent, want het is gewoon zo niet eerlijk. Jezus. *hugss*
Muh. Ik vind dat er idd een paar FF'ers langs moeten komen. Want. Dit kan niet. Je bent m'n wife en je verdiend een awesome examen party. Really.
Hmmpf *hugssssss* <3
Bodine zei op 18 mei 2012 - 12:37:
Als als - zegmaar. Als je wil kan ik misschien vrijdag langskomen? Who's with me? Als Emma dat wil 'f course.
Als als - zegmaar. Als je wil kan ik misschien vrijdag langskomen? Who's with me? Als Emma dat wil 'f course.
xEmma zei op 18 mei 2012 - 12:37:
*leest post terug*
Oh my - is er in het FF book of pointless facts nog plaats voor een langste zeurpost? Ik geloof dat ik in de aanmerking kom.
In ieder geval - you be sweet, guys.
Dit klinkt vast heel stom, maar het is een soort van geruststellend om te horen dat jullie het begrijpen dat ik boos ben - ik had een beetje het idee dat ik me vreselijk aanstelde.
Thank you.
*leest post terug*
Oh my - is er in het FF book of pointless facts nog plaats voor een langste zeurpost? Ik geloof dat ik in de aanmerking kom.
In ieder geval - you be sweet, guys.
Thank you.
Vespertine zei op 18 mei 2012 - 12:38:
O, Emma .__. *knuffelt héél hard* Ik weet dat dit niet is wat je wil horen, maar: spreek alsjeblieft even af met die meisjes, zeg dat je even ergens over wil praten en dat je met een paar dingen zit die je heel graag wil uitklaren. Want dit zijn wel de mensen die je het meest als vriendinnen beschouwt. Als je hen aan zoiets verliest, dan wil je dat toch niet op deze manier doen, terwijl jullie de kwestie waar het allemaal om draait vermijden en verzwijgen? ):
Ik vind het ook heel stom en kinderachtig (maar helaas heel realistisch, I know) hoe zij zich gedragen hebben, want ik weet zeker dat ze wél graag op bezoek hadden gekomen en het heel erg vinden voor je, maar dat zij zich gewoon hebben laten kwetsen door zoiets kleins en onbenulligs, dat ze gewoon de moed niet hadden om zich daarover te zetten en jou tóch te bezoeken en je erover aan te spreken. *brabbel*
Probeer alsjeblieft toch met hen erover te praten? En zeg daarbij vooral hoe jij je voelt en hoe de dingen op jou overkwamen en - eigenlijk alles wat je hier zei, zonder daarbij met een schuldig vingertje te wijzen en te zeggen van: "En jullie deden...", maar wel: "En ik voelde me daarbij alsof...". Ik denk dat ze het wel op prijs zullen stellen dat je daarover wil praten en de lucht wil klaren. En als ze dat niet doen, dan zijn ze jouw zorgen en tijd niet waard - maar op deze manier slorpen ze wél heel veel van je tijd op, en dat kí¡n toch niet de bedoeling zijn? Als je de lucht op deze manier kan klaren, wordt je examenreis vast ook héél fijn, en dan kijk je hier op terug met een gevoel van: "Hadden we ons daar maar wat sneller over gezet", denk ik ._.
*knuffelt héél erg*
Edit: Ik vind dus NIET dat je je aanstelt, hè. o.o Ik vind dat je wel reden hebt om je hierover op te winden, maar ik vind ook dat vriendschap het wel verdient om over zo'n dingen te praten en dat het echt heel erg zonde zou zijn als deze situatie in zo'n... stilte blijft hangen in de hoop dat het maar overwaait. Want frustraties waaien nooit zomaar over, tenzij ze uitgeklaard worden of eruit gegooid worden. o.o *plet*
O, Emma .__. *knuffelt héél hard* Ik weet dat dit niet is wat je wil horen, maar: spreek alsjeblieft even af met die meisjes, zeg dat je even ergens over wil praten en dat je met een paar dingen zit die je heel graag wil uitklaren. Want dit zijn wel de mensen die je het meest als vriendinnen beschouwt. Als je hen aan zoiets verliest, dan wil je dat toch niet op deze manier doen, terwijl jullie de kwestie waar het allemaal om draait vermijden en verzwijgen? ):
Ik vind het ook heel stom en kinderachtig (maar helaas heel realistisch, I know) hoe zij zich gedragen hebben, want ik weet zeker dat ze wél graag op bezoek hadden gekomen en het heel erg vinden voor je, maar dat zij zich gewoon hebben laten kwetsen door zoiets kleins en onbenulligs, dat ze gewoon de moed niet hadden om zich daarover te zetten en jou tóch te bezoeken en je erover aan te spreken. *brabbel*
Probeer alsjeblieft toch met hen erover te praten? En zeg daarbij vooral hoe jij je voelt en hoe de dingen op jou overkwamen en - eigenlijk alles wat je hier zei, zonder daarbij met een schuldig vingertje te wijzen en te zeggen van: "En jullie deden...", maar wel: "En ik voelde me daarbij alsof...". Ik denk dat ze het wel op prijs zullen stellen dat je daarover wil praten en de lucht wil klaren. En als ze dat niet doen, dan zijn ze jouw zorgen en tijd niet waard - maar op deze manier slorpen ze wél heel veel van je tijd op, en dat kí¡n toch niet de bedoeling zijn? Als je de lucht op deze manier kan klaren, wordt je examenreis vast ook héél fijn, en dan kijk je hier op terug met een gevoel van: "Hadden we ons daar maar wat sneller over gezet", denk ik ._.
*knuffelt héél erg*
Edit: Ik vind dus NIET dat je je aanstelt, hè. o.o Ik vind dat je wel reden hebt om je hierover op te winden, maar ik vind ook dat vriendschap het wel verdient om over zo'n dingen te praten en dat het echt heel erg zonde zou zijn als deze situatie in zo'n... stilte blijft hangen in de hoop dat het maar overwaait. Want frustraties waaien nooit zomaar over, tenzij ze uitgeklaard worden of eruit gegooid worden. o.o *plet*
xEmma zei op 18 mei 2012 - 12:54:
@ Natascha: Thank you(:
Een klein probleem is dat ik heel erg slecht ben in dit soort confrontaties. Stel, we zouden met z'n drieën bij elkaar komen om erover te praten, dan ga ik niet alles durven te zeggen, dan ga ik mezelf een ongelooflijke aansteller vinden en ga ik zelf alles weg willen wuiven, terwijl ik degene ben die ermee zit en na zo'n confrontatie er zelfs nog meer mee zit.
Als iemand dan "Alsof we het zo bedoelden" zegt (waar ik de kans vrij groot op acht), dan weet ik zeker dat ik meteen zeg dat het allemaal mijn schuld is, dat ik het verkeerd heb geïnterpreteerd, en dan ga ik mijn excuses aanbieden. En ik wil niet dat ik dat ga doen, maar ik weet ook dat ik mezelf op dat moment niet tegen ga kunnen houden.
En dan denken zij dat alles goed is, dat ze nooit iets misdaan hebben. En dan zit ik er nog super erg over in en ben ik continu boos op mezelf omdat ik niet gezegd heb wat ik wilde zeggen.
It happened before.
@ Bodine + Mars: Oh my - you're serious? ö
@ Natascha: Thank you(:
Een klein probleem is dat ik heel erg slecht ben in dit soort confrontaties. Stel, we zouden met z'n drieën bij elkaar komen om erover te praten, dan ga ik niet alles durven te zeggen, dan ga ik mezelf een ongelooflijke aansteller vinden en ga ik zelf alles weg willen wuiven, terwijl ik degene ben die ermee zit en na zo'n confrontatie er zelfs nog meer mee zit.
Als iemand dan "Alsof we het zo bedoelden" zegt (waar ik de kans vrij groot op acht), dan weet ik zeker dat ik meteen zeg dat het allemaal mijn schuld is, dat ik het verkeerd heb geïnterpreteerd, en dan ga ik mijn excuses aanbieden. En ik wil niet dat ik dat ga doen, maar ik weet ook dat ik mezelf op dat moment niet tegen ga kunnen houden.
En dan denken zij dat alles goed is, dat ze nooit iets misdaan hebben. En dan zit ik er nog super erg over in en ben ik continu boos op mezelf omdat ik niet gezegd heb wat ik wilde zeggen.
It happened before.
@ Bodine + Mars: Oh my - you're serious? ö
Bodine zei op 18 mei 2012 - 12:56:
Yeah I'm serious. Ik ben twee uur uit & een retourtje Leiden is acht euro, dus als je het leuk vindt dan kom ik je wel opzoeken.Ik moet het nog wel even vragen, maar het is vast wel goed.
Yeah I'm serious. Ik ben twee uur uit & een retourtje Leiden is acht euro, dus als je het leuk vindt dan kom ik je wel opzoeken.
neversay zei op 18 mei 2012 - 12:58:
Ik ben ook serieus. Voor mij is het ook niet zoveel en ik ben vrijdag om half 2 uit. :'
Ik ben ook serieus. Voor mij is het ook niet zoveel en ik ben vrijdag om half 2 uit. :'
Carlina zei op 18 mei 2012 - 13:04:
@Emma: Oooooh! *knuffel*
Alles wat ik wilde zeggen, is hierboven eigenlijk al gezegd. Ik denk ook dat het het beste is om erover te praten, maar langs de andere kant snap ik jouw punt ook waarom je het niet wilt aanhalen. Maar, in een laatste poging om je te overtuigen: denk je niet dat je met heel veel opgekropte gevoelens gaat blijven zitten als je het weer zomaar gaat negeren?
En dit wou ik ook nog zeggen: Ik vond, hoe je gereageerd hebt toen, heel bewonderenswaardig. Want mijn temperament zou zo'n situatie niet aangekund hebben. Maar jij zet je trots opzij en bent de grotere persoon. Van wat ik hier zo lees, heb je volgens mij echt een heel mooi karakter, en dat meen ik! <3
@Emma: Oooooh! *knuffel*
Alles wat ik wilde zeggen, is hierboven eigenlijk al gezegd. Ik denk ook dat het het beste is om erover te praten, maar langs de andere kant snap ik jouw punt ook waarom je het niet wilt aanhalen. Maar, in een laatste poging om je te overtuigen: denk je niet dat je met heel veel opgekropte gevoelens gaat blijven zitten als je het weer zomaar gaat negeren?
En dit wou ik ook nog zeggen: Ik vond, hoe je gereageerd hebt toen, heel bewonderenswaardig. Want mijn temperament zou zo'n situatie niet aangekund hebben. Maar jij zet je trots opzij en bent de grotere persoon. Van wat ik hier zo lees, heb je volgens mij echt een heel mooi karakter, en dat meen ik! <3
neversay zei op 18 mei 2012 - 13:07:
@Emma; There's just one problem. Mijn moeder is op 1 juni jarig, wat dus op die vrijdag valt. Ik denk niet dat het een dagje kunnen opschuiven?
Het wordt niet heel groot gevierd, dus ik zou alsnog kunnen vragen of het mag en dat ik het zaterdag dan helemaal goed ga maken. (:
En dit wordt wel heel offtopic, misschien in het offtopic/gb verder praten?
@Emma; There's just one problem. Mijn moeder is op 1 juni jarig, wat dus op die vrijdag valt. Ik denk niet dat het een dagje kunnen opschuiven?
Het wordt niet heel groot gevierd, dus ik zou alsnog kunnen vragen of het mag en dat ik het zaterdag dan helemaal goed ga maken. (:
YarahartBill zei op 18 mei 2012 - 13:21:
@Emma; ik heb dus precies het zelfde mee gemaakt in de 4de na mijn operatie en na mijn slaging.
Toen ik geopereerd was kreeg ik geen één sms'jes met de vraag daarin hoe het gegaan was. Ik kon immers niet praten dus een telefoontje verwachtte ik sowieso al niet. Toen ik de volgende dag thuis kwam was ik zo moe dat ik gelijk ben gaan slapen. Ik werd tegen het avond uur weer wakker en checkte gelijk mijn telefoon, niets. Keek op me laptop, Facebook, twitter, Hyves, email. Ik had alles gecheckt. Niets. Ik werd geopereerd voor de kerstvakantie dus ik had 2 weken om te genezen. Bij me zus haar verjaardag, 21 dec, vroegen de familie leden niet eens aan mij waarom ik geen thee dronk, geen taart at en alleen maar op ijsjes zat te zuigen. Met oud en nieuw was ik bijna volledig genezen. Ik stond buiten, met een ijsje en ale buren en me twee beste vriendinnen om me heen. Ze hebben niets gevraagd. Na de kerstvakantie/oud en nieuw kwam ik weer op school. Daar werd alleen door de leraren gevraagd hoe het met me ging. Verder niets.
Met mijn slagen moest ik een herkansing doen, ik heb geen enkele succes gekregen. Ja van me ouders en zus. Maar niet van me twee "beste" vriendinnen. Toen ik gehoord had dat ik geslaagd was voor me herkansing gaf natuurlijk iedereen een slagings feest, ik werd op geen één feestje uitgenodigd. Zelfs mijn vriendinnen zijn niet eens langs gekomen. Ik kreeg nog net wel een berichtje op twitter. "gefeliciteerd met het slagen." Meer niet.
Toen de diploma uitreiking eraan kwam kreeg ik overal te horen dat ze het zo gezellig hadden gehad op iedereens slagings feestje. En ik heb alleen maar thuis gezeten met me vader, moeder, stiefvader en zus.
Dus ik begrijp je echt heel goed! Ik was er eerlijk gezegt ook helemaal klaar mee. Met mijn "vriendinnen/vrienden" en "klasgenoten". Ze konden allemaal de pot op. Sinds een paar maanden heb ik ook helemaal geen contact met mijn "beste vriendinnen". Ik heb het contact helemaal gebroken. Als ik ze tegen kom ergens zeg ik nog wel hallo maar verder niets. En op een één of andere manier vind ik het niet eens erg. Ik heb veel betere vriendinnen. Die wonen misschien aan de andere kant van Nederland maag die weten tenminste wat ik heb door gemaakt en die begrijpen mij. De FF-familie! <33
@Emma; ik heb dus precies het zelfde mee gemaakt in de 4de na mijn operatie en na mijn slaging.
Toen ik geopereerd was kreeg ik geen één sms'jes met de vraag daarin hoe het gegaan was. Ik kon immers niet praten dus een telefoontje verwachtte ik sowieso al niet. Toen ik de volgende dag thuis kwam was ik zo moe dat ik gelijk ben gaan slapen. Ik werd tegen het avond uur weer wakker en checkte gelijk mijn telefoon, niets. Keek op me laptop, Facebook, twitter, Hyves, email. Ik had alles gecheckt. Niets. Ik werd geopereerd voor de kerstvakantie dus ik had 2 weken om te genezen. Bij me zus haar verjaardag, 21 dec, vroegen de familie leden niet eens aan mij waarom ik geen thee dronk, geen taart at en alleen maar op ijsjes zat te zuigen. Met oud en nieuw was ik bijna volledig genezen. Ik stond buiten, met een ijsje en ale buren en me twee beste vriendinnen om me heen. Ze hebben niets gevraagd. Na de kerstvakantie/oud en nieuw kwam ik weer op school. Daar werd alleen door de leraren gevraagd hoe het met me ging. Verder niets.
Met mijn slagen moest ik een herkansing doen, ik heb geen enkele succes gekregen. Ja van me ouders en zus. Maar niet van me twee "beste" vriendinnen. Toen ik gehoord had dat ik geslaagd was voor me herkansing gaf natuurlijk iedereen een slagings feest, ik werd op geen één feestje uitgenodigd. Zelfs mijn vriendinnen zijn niet eens langs gekomen. Ik kreeg nog net wel een berichtje op twitter. "gefeliciteerd met het slagen." Meer niet.
Toen de diploma uitreiking eraan kwam kreeg ik overal te horen dat ze het zo gezellig hadden gehad op iedereens slagings feestje. En ik heb alleen maar thuis gezeten met me vader, moeder, stiefvader en zus.
Dus ik begrijp je echt heel goed! Ik was er eerlijk gezegt ook helemaal klaar mee. Met mijn "vriendinnen/vrienden" en "klasgenoten". Ze konden allemaal de pot op. Sinds een paar maanden heb ik ook helemaal geen contact met mijn "beste vriendinnen". Ik heb het contact helemaal gebroken. Als ik ze tegen kom ergens zeg ik nog wel hallo maar verder niets. En op een één of andere manier vind ik het niet eens erg. Ik heb veel betere vriendinnen. Die wonen misschien aan de andere kant van Nederland maag die weten tenminste wat ik heb door gemaakt en die begrijpen mij. De FF-familie! <33
xEmma zei op 18 mei 2012 - 13:23:
@ Carlina: Ik denk dat het inderdaad ook wel het beste is om het met ze te bespreken (anders zie ik het nog wel gebeuren dat ik de hele examenreis verpest), maar ik word nu al zenuwachtig van het idee. Het liefst zou ik ze gewoon een brief sturen, maar dan voel ik me weer zo vreselijk laf - en hebben zij niet goed de kans om hun verhaal te doen.
En:
@ Carlina: Ik denk dat het inderdaad ook wel het beste is om het met ze te bespreken (anders zie ik het nog wel gebeuren dat ik de hele examenreis verpest), maar ik word nu al zenuwachtig van het idee. Het liefst zou ik ze gewoon een brief sturen, maar dan voel ik me weer zo vreselijk laf - en hebben zij niet goed de kans om hun verhaal te doen.
En:
En dit wou ik ook nog zeggen: Ik vond, hoe je gereageerd hebt toen, heel bewonderenswaardig. Want mijn temperament zou zo'n situatie niet aangekund hebben. Maar jij zet je trots opzij en bent de grotere persoon. Van wat ik hier zo lees, heb je volgens mij echt een heel mooi karakter, en dat meen ik! <3Heel erg bedankt, dit was precies wat ik even nodig had (:
Bodine zei op 18 mei 2012 - 13:24:
Fu. Jullie herinneren me eraan dat ik mensen niet uit kan staan en"vriendschap" over het algemeen een lachertje vind.
Fu. Jullie herinneren me eraan dat ik mensen niet uit kan staan en"vriendschap" over het algemeen een lachertje vind.
xEmma zei op 18 mei 2012 - 13:25:
@ Yara: Oh my - ik had daar allemaal geen idee van! *knuffel*
@ Yara: Oh my - ik had daar allemaal geen idee van! *knuffel*
In reactie op het vorige topic dus:
Oh, meisje toch ._. *knuffelt heel hard* Never change for anyone. Dat is wat ik geleerd heb. Kritiek die waar is, daar mag je iets mee doen (zelf ben ik bv. te verlegen en daar mag ik best iets aan veranderen, maar dan voor mezelf en niet omdat vriendlief het zegt (wat hij ook doet) (ik dwaal vreselijk af)) - maar als mensen eisen dat jij verandert voor hen, then they don't deserve a tiny bit of the beautiful person you are. <3 It's what I learned.
*hugs*