Kayley zei op 11 feb 2015 - 9:48:
Na een intense week FanFic Schrijft gaan we nu weer door met ons allerlaatste verzinsel: FanFic Feedback. Als je niet weet wat dat is, kun je er hier meer over lezen. Ook kun je nog altijd je verhaal opsturen want die van volgende week staat nog niet vast.

En dan nu concreet over deze week: we behandelen He's The One van Ivana, van woensdag tot woensdag, dus vanaf vandaag tot 18 februari. Dit verhaal telt 30.000 woorden, maar je moet zeker niet alles lezen om commentaar te kunnen en mogen geven.

Ivana is op de hoogte van hoe dit eraan toe gaat gaan: wees eerlijk, windt er geen doekjes om, zeg waar het op staat. FanFic Feedback is ervoor mensen hun stukken te laten verbeteren en je schrijven te evolueren, dus meldt de dingen die niet goed zijn, maar laat ook zeker weten wat wél haar sterke punten zijn.

Kortom: wat moet ze zo houden en waar moet ze aan werken?

Bodine zei op 16 feb 2015 - 16:13:
Ik ga hier lekker nog even in scharrelen. Aangezien iedereen het begin van je verhaal heeft gepakt en ik door die feedback te scannen het general idea al wel snap (en really, je hoeft ook niet nog een keer van mij te horen wat zij al hebben gezegd), pak ik lekker je einde (lees: ik begin bij hoofdstuk 26).

Vervolgens draai ik me om en verwacht het lichaam van Zayn te zien. Zijn plek is echter leeg en verward ga ik rechtop zitten.
‘Zayn?’ Mijn blik dwaalt door de kamer, maar ook die is leeg. Ik gooi de warme dekens van mijn lichaam en ril als de koele lucht mijn huid raakt. Snel zwaai ik mijn benen over de rand en plaats mijn voeten op het witte kleed onder het bed. Snel pak ik mijn joggingbroek van de vloer en trek hem over mijn benen, waarna ik een vest van Zayn over mijn tanktop aantrek. Vervolgens trek ik een paar fluffy sokken aan en maak mijn weg naar de deur.

Ten eerste: ik heb het idee dat je soms te hard naar synoniemen zoekt. Natuurlijk, als je het los bekijkt dan ziet "mijn blik dwaalt door de kamer" er meer uit alsof je erover nagedacht hebt dan "ik kijk de kamer rond", maar dwalen heeft iets doelloos' in zich, en wat ze doet is helemaal niet doelloos: ze is haar vriend (denk ik?) kwijt en die zoekt ze.
Verder is je beschrijving, los van een vermoeiende opeenstapeling van dezelfde zinsconstructies, nogal overbodig. 'Snel schiet ik wat kleren aan en ren ik naar de deur' zou het idee ook wel overbrengen.

Snel knoop ik de drie knopen dicht en trek een zwarte blazer over mijn rode tanktop. Vervolgens ren ik naar mijn make-up tafel, op hetzelfde moment dat het belletje van de lift door het penthouse klinkt. Ik vloek weer en trek snel een borstel door mijn haar. Daarna bind ik het grootste gedeelte van mijn haar op in een knot, terwijl ik aan de voorkant twee plukken vrij laat.

. Weer hetzelfde. Het kan aan mij liggen, want ik zeur graag, maar I don't care what she's wearing. Tot nu toe is je halve hoofdstuk beschrijving van kleding en oninteressante handelingen (hoe ze zich aankleed; hoe ze gaat zitten, etc).

Zayn’s lach volgt (...).

Zayns lach. Los daarvan: wat is er mis met iets simpels als 'Zayn lacht'? Probeer liever om je woordenschat uit te breiden dan om onnodig ingewikkelde zinsconstructies te gebruiken, want dat is vaak alleen maar irritant.

Er klinkt gelach door het huis en ik schiet in een paar rode gympen.

Zo vind ik het leuker: dan is je beschrijving een beetje terloops en gebeurt er verder ook nog iets.

Ja, oké, conceptueel: what the fuck? Waarom gaan alle fanficties er altijd vanuit dat heel fucking One Direction met z'n vijven Kerst zou vieren? Natuurlijk doen ze dat niet! Als ze al vrij hebben met kerst, dan gaan ze vast lekker naar hun familie/vrienden/weetikveelwie, mensen die ze níét elke seconde van elke dag om zich heen hebben (tenzij je een Larry fic schrijft, dan is het nog mogelijk dat ze met z'n tweeën vieren, maar met z'n allen, nee, alsjeblieft).

Ik geef haar wat te doen en zelf schuif ik wat gesneden wortels in de soep.

Maar dit vind ik raar: je beschrijft alles zo uitgebreid, maar je kunt niet eens iets zeggen als 'Ik geef haar een knolraap om te snijen' (if you even do that, y'know, ik bedenk ook maar wat), terwijl dat net zo veel moeite is en toch weer iets meer nonchalant detail geeft aan je scène.

Ik bloos en glimlach.

Ik glimlach blozend, meh? Geen idee hoor, ik mierenneuk ook maar wat.

Ik weet dat ik niet helemaal goed zat toen ik wegglipte om bij Zayn te gaan wonen, maar mijn vader hoeft niet zo te reageren.

Ik weet niet wat er gebeurd is, maar holy, als mijn dochter weg"glipte" om bij één of andere dude samen te gaan wonen, then hell, hij heeft álle recht om boos te worden of whatever er gebeurd is. Ik bedoel: los van respectloos... Als iemand je dochter zo om zijn vinger gewonden heeft, dan kan ik me voorstellen dat je daar gevaar in ziet, dus, ja.

‘Mijn vader is de enige familie die ik hier heb. Mijn moeder woont in Spanje, de rest in Nederland. En hij laat me zomaar vallen.’

Dat zij het verdraait, oké, maar waarom zegt Trisha niet dat ze onredelijk is? Als ik zoiets zou zeggen, dan zou mijn schoonmoeder écht wel zeggen dat ik zelf een beetje scheef naar de dingen kijk.

Als we even later klaar zijn met eten en ons door de woonkamer hebben verspreid, is het tijd voor de cadeautjes. Gelukkig is iedereen blij met wat ze krijgen en al snel is de stapel leeg.

But why? Hier kan je juist iets leuks van maken, eten of cadeautjes geven, what not, maar dit skip je, terwijl je wel 483 kilometer besteed aan beschrijvingen van nutteloze outfits.

NEENEENEENEE. Ze gaan ook nog tróúwen? Oh, sorry, maar hier kan ik zo slecht tegen. Iv, het is niet persoonlijk, dat weet je, maar je snapt zelf toch ook wel dat dit echt een typisch cliché-plot is en ik heb sowieso al een hekel aan romantische en heteroseksuele koetjes en schaapjes fics, why, no.

Het is trouwens best jammer dat je je hoofdstuk "I do" noemt, want, nou ja, in hoeverre het spannend zou kunnen zijn, is de spanning er nu vanaf: boem, dit wordt 'm, klaar. Y'know. Dat zie je al aankomen, zelfs als je de fic later bijleest.

Dat ze zich zo snel verloven is al vreselijk, althans, vanuit mijn oogpunt, maar ze trouwen ook meteen? Kijk, Zayn en Perrie zijn ook al heel jong verloofd maar ze zijn in ieder geval nog niet getrouwd, want, reasons. Oh.

‘Jayjay! Ik kan nog steeds niet geloven dat je met dé Zayn Malik gaat trouwen!’ Ik gil met haar mee en grijnzend kijken we elkaar aan.

Maar, even serieus? Als je eenmaal gaat trouwen dan kijk je er toch zeker niet meer zó naar? Op een gegeven moment 'vergeet' je toch zeker dat hij dé Zayn Malik van One Direction is? Dan is 'ie gewoon je man, en trouw je met 'm omdat je van 'm houdt, niet omdat 'ie dé Zayn is.

maar ook al heb ik geen vader die me naar het altaar leid, ik heb een stralende glimlach op mijn gezicht

Kan aan mij liggen, hoor, maar ze kan toch ook door iemand anders weggegeven worden?

Na een verdere saaie dienst zijn we dan eindelijk bij het beste deel aanbeland.

Hoezo? Again, ik heb niet heel veel ervaring met bruiloften, maar je mag dit toch grotendeels zelf indelen? Hoezo zou je het dan saai laten zijn?

Ik ga de epiloog niet helemaal lezen. Ik ben er niet over uit of ik het nou tof vind dat je d'r begrafenis hebt gedaan, of dat ik het wtf vind dat je ze zo'n lang gelukkig huwelijk hebt gegeven, want hoe onrealistisch is dat? Eh. Ja. Nou, weet je wat het is, Iv? Een beetje wat iedereen al zei: ik kan gewoon niet tegen verhalen als deze, dat weet jij ook, dus als ik te veel 'wtf' roep, nou ja, vat het dan niet op als een 'hou alsjeblieft op met schrijven' maar als een 'hou alsjeblieft op met dít schrijven', want ik weet dat jij heel veel ideeën in je hoofd hebt die wél heel tof zijn, en jeetje, als we mijn Papieren Glimlach onder handen zouden nemen, zou ik ook bij elke regel roepen "NEEEEEEEE! NIET DOEN! WAT DOE JE? WAAROM DOE JE DIT? WTF WTF WTF." Dus, wat dat betreft: lekker door blijven gaan, maar ik wil je wel als tip meegeven... denk iets beter na over je plots. Then again, volgens mij zei je vorige week zelf al dat je eigenlijk weg wilt bij dit genre, dus dat zit helemaal goed.
Daarnaast: ik heb geprobeerd om ook een beetje inhoudelijk commentaar te geven, los van het plot, want ik denk dat je daar meer aan hebt, omdat dat iets is wat je in "elk" verhaal mee kunt nemen. Dus, ja. As everyone said: don't be discouraged (zullen we nu allemaal True Colors zingen?), lekker doorgaan meid, maar, ja, ik hoop dat je iets met het commentaar kan. <3

1Dzayn zei op 16 feb 2015 - 16:34:
Ik snap wat je bedoelt. Ik heb zelf altijd het idee dat ik heel duidelijk moet beschrijven wat ze aanhebben, omdat anders het beeld dat mensen van haar hebben niet klopt. Dat beeld is voor mij juist zo belangrijk op de een of andere manier

Bodine zei op 16 feb 2015 - 16:39:
Maar doe het dan subtiel zoals met die schoenen.

1Dzayn zei op 16 feb 2015 - 16:51:
Ik zal het proberen ^-^