Ik wilde van ieder moment dat ik zonder hem, de man die mijn leven zo miserabel had gemaakt, genieten, voor hoelang dat dan ook mocht duren. Ik wist namelijk dat hij me wel zou vinden. Vroeg of laat zou hij erachter komen dat ik in Los Angeles was en dan zou hij me komen halen. Dan was het gedaan met mijn vrijheid. Dan had ik problemen, alweer. Maar zolang dat moment nog niet aangebroken was, zou ik genieten...

...Ik hoorde een geluid. Het was alsof er iets heel groots scheurde achter mij. Ik keek om en zag tot mijn schrik dat de achterkant van het vliegtuig miste. Mensen begonnen te gillen. Ik keek uit mijn raampje en zag dat we aan het neerstorten waren. Snel kneep ik mijn ogen dicht, hopend dat ik dit zou overleven.