Cheyennezei op 2 aug 2009 - 23:24:
Ja, bij deze promoot ik mijn eigen fanfiction over de gitarist van My Chemical Romance: Frank Iero.
--
Twee levens die langzaam uit elkaar vallen.
Hij is nooit thuis en zij kan niet langer meer wachten op hem.
Madison doet iets wat het beste op dat moment lijkt, ook al doet het haar meer pijn dan ze verwachtte (en hoopte). En het kwetst haar meer dat ze weet dat het hem niets uit maakt. Hij gaat zijn leven gewoon weer verder leven zoals van tevoren: touren, drinken en seks hebben met meisjes.
Echter, wat ze niet weet is dat haar beslissing ervoor zorgt dat ook zijn leven uit elkaar valt.
En dat doet haar nog meer pijn.
--
De proloog bestaat eigenlijk uit de gelijkheden in hun leven, maar ook uit hun verschillen. En na de proloog begint het verhaal, waarbij ik van Maddies verhaal naar het verhaal van Frank switch. Dat doe ik door scheidingsstreepjes tussen de enters te plaatsen, want alleen dan is het duidelijk. Het verhaal gaat over het begin van het einde en over het eind van het begin.
Zij loopt van hem weg, maar hun weerzien is anders dan verwacht. Hun weerzien is zoals het ooit tussen hen was en daardoor wordt het voor allebei nog zwaarder om elkaar los te laten.
Maar zoals men zegt: echte liefde is degene loslaten.
Al is het een gevecht en weten ze niet of dat wel lukt - zijn ze wel bereid om een leven zonder elkaar te beginnen?
Lees het allemaal in Begraaf me in een herinnering.
Ja, bij deze promoot ik mijn eigen fanfiction over de gitarist van My Chemical Romance: Frank Iero.
--
Twee levens die langzaam uit elkaar vallen.
Hij is nooit thuis en zij kan niet langer meer wachten op hem.
Madison doet iets wat het beste op dat moment lijkt, ook al doet het haar meer pijn dan ze verwachtte (en hoopte). En het kwetst haar meer dat ze weet dat het hem niets uit maakt. Hij gaat zijn leven gewoon weer verder leven zoals van tevoren: touren, drinken en seks hebben met meisjes.
Echter, wat ze niet weet is dat haar beslissing ervoor zorgt dat ook zijn leven uit elkaar valt.
En dat doet haar nog meer pijn.
--
De proloog bestaat eigenlijk uit de gelijkheden in hun leven, maar ook uit hun verschillen. En na de proloog begint het verhaal, waarbij ik van Maddies verhaal naar het verhaal van Frank switch. Dat doe ik door scheidingsstreepjes tussen de enters te plaatsen, want alleen dan is het duidelijk. Het verhaal gaat over het begin van het einde en over het eind van het begin.
Zij loopt van hem weg, maar hun weerzien is anders dan verwacht. Hun weerzien is zoals het ooit tussen hen was en daardoor wordt het voor allebei nog zwaarder om elkaar los te laten.
Maar zoals men zegt: echte liefde is degene loslaten.
Al is het een gevecht en weten ze niet of dat wel lukt - zijn ze wel bereid om een leven zonder elkaar te beginnen?
Lees het allemaal in Begraaf me in een herinnering.