We zaten in onze hotelkamer, ergens in Berlijn. Dat wil zeggen, Tom en ik zaten. Allebei in een fauteuil van donkerblauwe stof, waar je in wegzakte alsof het een drilpudding was. Georg lag, zoals gezegd, op bed en Gustav liep door de kamer heen en weer alsof hij spelden in z’n achterwerk had zitten.
Het was best een grote kamer, zelfs voor ons vieren en de hoop bagage die we bij ons hadden. Plus het feit dat er twéé badkamers waren en dit verblijf was perfect. Natuurlijk had ik één badkamer voor mezelf geclaimd, zodat ik in alle rust voor mijn uiterlijk kon zorgen.